S æ c .
II» C A P U T XXXVI»
De Ignatio & ejus Epiftolis,
Hue refer J^ is d e m temporibus florebat in Afia Poly-
Nìcepbo)
cap. 20.
lio. 3.
K E $ A A A I O N A r \
Xhgji ’iyyctrtft $ t iL '7n<to\cù'i a.ùt# .
A Ig-aife7r6 "ytju-w t £tìs$ Iti*) ■£ *A oìols r
’A'^dìdàcw ouXAyfnìs * rio\u%2Lp'7ros y £ 2
miliaribus ac miniftris Domini, Smyrnenlis H3 8H8K » ^ o r - \ «
Ecclefiae Epiicopatum acceperat. Papias quo- * f f l B M B g j ^ r « U757rla » g ^ | H |
— "■ A ’ K u g{8 ,r uìcvnto'my ejKè%ei§iqiteyos, xa.9 ov lymtK-
¿V r o 1 r ic t9n c t5b r d v <Ie^.'^oÀ<j 7ragoixici$ ^ c ìu td s i b
g7ni7X07roj, ¿y»j/> m Travet ott ptttAi^x, AoyiQTOL'rvs
X) T1 y^i(pììS ÙfoiflM. Oj TE 7ra^c 7thù<fr\$ feicTETT VU?
que Hierapolitanus Epifcopus eädem state
Celebris fuit, vir inprimis diiertus & erudi-
tus, ac feripturarum peritus. Ignatius p rs -
terea multorum fermonibus noftrà etiam
s tate celebratus, iècundus poft Petrum An-
tiochenfem Ecclefiam fortitus eft. H ic ob *o£ictCo>j'ro$ iJvet/nóS) itoti Amo^<|cty Ile^a Slctib- C
fìdem Chrifti è Syrià ad urbem Romani <^uT?gos t* ’^(TX-ottÌcu ‘¿exAy^/rf/yoe. \óyo$ £
perdutìus, beftiis objeftus effe dicitur. E t tmtdv "^tto Stigicts e7fl t 'Pccptcduv 7ró\iv clvctcùm
per Afiam fub accuratiffimi rateili- m/i<pQ 'f o , ^ $ ¿¡;
tum cuftoaià ductaretur, fingularum mhilo- M ,/ . \ *\ u tv.» >. / ? ,.\ , .
? r , tu £a<ì4 gygx-gp. xoy ó>i t Sì Acncts ccyctxoiud^y u t r ir
minus civitatum Xiuas ìngrederetur, Eccle- , , <+v ~ a K v ~ / n »
fias fermonibus & cohortationibus fuis con- ^ y <J>uAm S *> * ,& * *> T * S
firmans, monebat inprimis ut libi à pravis’ Aoyoy opuhasreticorum
opinionibus caverent, qua; tunc Atcus-te 39 ^a^pOTraiis (/fapfiMvve, 's^a'rois /¿clàìjw
primùm in lucem emergere cùm ccepiffent, T ¿5 ctlpitreti oipm to te •Sfarov kvet-
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
I rIrtOTees ¿v«« ra wwv§s «» pyitofM XoytanuT®*, x) Is p^astpíís
T o tum hoc elogium Papite decft in noftris
codicibus Maz. Med. Se Fuk. Sed ñeque Rufinus h s c verba
in fuis exemplaribus legerat, ut ex ejus interpretatione
colligitur. Quare non dubito, quin h x c verba ab imperito
quodam Scholiafte adjeéfca fint, prxter Euiebii men-
tem atque ièntentiam. Quomodo enim fieri poteft, ut Eu-
febius Papiam hìc appellet virum doótiifimum Se Scripturarum
peritiffimum? cùm ip/èmet in fine hujus libri diièrtè
affirmet, Papiam fuifle mediocri ingenio pneditum, plané-
que rudem ac fimplicem.
i K«f<hì iiw ¿i‘ ‘Aoias ]I ta legitur in codice Regio quem
fecutus eil Rob. Stephanus. Sed quatuor alii codices1
Mazarinus fcil. ac Medicxus cum Fuk. 8c Saviliano fcri->
ptum habent ¿t©- b\ i» iq» A ' ‘Aoiets ùyecxoa/ifljv, & c .
V a r i o r u m .
a n oXt/>tecfzr&’2 De Polycarpo lnfr^, libro IV . cap,'
14» JJ- ; ' ..................
b Hama.'] Papias, Afianus, forian Hierapoli natus, S.Jo-
annis erat auditor. Sc Polycarpi iodaiis. Eufebius quidem,
lib. 3. cap. 39, non Apoftolum, fed Joannem Presbyterum
leu Seniorem intelligit. A t Irenseus, lib. 5. cap. 3 3, 8c long
o poft eum agmine Scriptores ceteri ilium Joannis Apo-
ftoli fuifle diicipulum dilerte fatis innuere videntur. Quic-
quid fit, id certum eft, familiariter ilium cum Senioribus,
qui Apoftolorum auditores fuerant, converfatum fuifle, ex
iifque curiose lcifcitatum quxnam eflent Scniorum diifta:
quid Petrus, quid Andreas, quid Philippns, quid ceteri Do mini
difcipuli dicere foliti eflent,— Märtyrern efle facftum
teftatur Stephanus Gobarus apud Photium, Cod. 232.
eumque fervente perfecutione fub M. Aurelio Pergami paf-
fum efle tradit Chronici Alexandrini auffcor, an. 3, Olymp.
2 j y . Erat, inquit Eufebius, vir imprimis difertus, ac erh¡litas,
& Scripturarum peritus. Hoc quidem elogium ab im-
perito quodam Scholiafte adje&um efle fulpicatur Hen, Va-
lefius, eo quod defit in quibufdam MSS, quibus ufus eft,
codicibusi quodque de Papia Eufebius alibi d icat, fuijfe
mediocri admodum ingenio. Sed h x c ultima Euiebii verba
reftringenda funt ad myfticos quoldam Scripturx len-
fus, Sc Apoftolorum narrationes; ex quibus non bene per-
penfis, 8c male intelle&is (addam ego 8c ex futilibus Ju-
dxorum comrnentis) opinionem fuam de Chiliafmo (de
h o c enim lolo verbis prxcedentibus .loquitur Eufebius) fab
r ic a te eft. Cave. Hifl. Vol. I . pag. 29. ad an. 11 o. vide
Lud. E. Du-Fin Nov. Biblioth. Vol. I. pag. iy8, & Petrum
Halloixium de Scriptoribus Ecclef. Orient, pag. 637.
c [gnatius: De .hujus patriä 8c parentibus filent
vetercs: eundem efle.cum puerulo illo , quem mani-
bus fujs fublatum Chriftus diicipulis exhibuit, indeque nomen
O.iocpipu reportafle volunt Sim. Metaphraftes, Nice-
phorus, aliique, incertä prorfus traditione [ quam refutat
Fearfon. Vmd. Ep. Ignat. Part. II. pag. 124, 144,, put at que
fabulam.ex. nomine fatpopx ufitato fatis & familiar i or turn
habuiffe.] Teftis nobis eft Chryfoftomus, Homil. in S.
Ignat. T om . I. pag. 499, ilium cum Apoftolis familiariter
vixifle, ab iifque fluenta Spirituals haufifle, ^ farm
binppi-m» xbreis >&i>wnoztj, & fedis Antiochens principatu
dignum ab iis efle judicatum. Certe mortuo Euodid ad
Ecclefix iftius prxfuStum eve<5ius eft; hancque gratiam
fufcepit 7?5 t S i*ty ixv n Itfn hfyu/,, ut loquitur Theo-
doritus, ipfo Fetro manus ei imponente, Dialog. I . pag. 33.
Rexerat hanc Ecclefiam annos plufquam X L , cum Traja*
nus circa an. 107, Parthis bellum illaturus, Antiochiam ve-
nit. i quo S, Ignatius ad beftias damnatur, 8c Romam ad
Martyrium fubeundum vindtus mittitur; ubi in arophi-
theatrum produdtus X I I I . Cal. Januar, ann. C V I I corpore
leonum dentibus mox comminuto, beatam animam
Deo reddidit. Opera genuina- iunt EpifioU VII, v iz . ad E-
phefios, ad Magnefianos, ad Trallianos, ad Romanos> ad Phi-
ladelphenos, ad Smyrn&os, ad Polycarpum. Spuria opera funt
EpifioU VIII, v iz . ad Mariam CaJJobolitam, ad Tarfenfe$t
ad Antiochenos, ad Philippenfes, ad Heronem, ad B. Virginem
Mariam, ad Joannem Apoftolum du&. Tres if tx priores
latine tantum exftant. De Epiftolarum genuinarum in-
terpolatione, 8c fpuriarum fuppofitione talem ferunt cen-
furam C l. Uflerius 8c Pearfonus: Genuinas ineunte fecu-
lo fexto interpolatas efle, quippe quas primi citarunt Steph.
Gobarus circa ann. y8o. Anaftafius Antiochenus an. 5 9 / ,
8c Chronici Alexandrini authpr an. 630. Addit Uflerius, ab
'eadem illas manu corruptas efle, q u x canonibus Apoftolicis
capitula pofteriora 35 affinxit, & Conftitutiones Apofto-
• licas interpolavit; interpolatorem vero, quifquis demuni
fueritj Hxreticum fuifle. De Epiftolis ipuriis quae Grtecd
exftant, fic cenlent, illas exeunte eodem feculo confidlas
e fle ; utpote quas primi allegarunt Anaftafius Presbyter,
circa ann. 6 fo . Antiochus Monachus ann. 6 14, Damafce*
nus 8c Meliflä. Tres denique Epiftolas Latinas Latinx ori-
ginis ac multo recentioris commatis efle arbitrantur, quippe
qua: a Bernardo, Dionyfio Carthufiano, 8c Pleudo-Dex-
tro primum citatae deprehenduntur. Cave Hill. Vol. I . pag.
26. ad an. 10I.
©£o<p9£©- non eft Ignatii epitheton, led cognomen:
nec quifquam veterum fcriptis prodidit eum fuifle par-
vulum ilium quem Dominus ulnis geftavit: e contra
Chryloftomus ait Ignatium nunquam Dominum in car-
ne vidijfe. Lud. Ell. Du-Pin N o v . Blioth. T om . I. pag.
147. in Ignatio; ubi pluribus diflerit de Epiftolis Ignatia-
inis, aitquc feptem illas genuinas, multis additamentis olim
nterpolatas, nunc tandem in Uflerii 8c Voflii editionibus,
n a tivx puritati reftitutas efle. Vide Pet. Holloixium in
vita Ignatii, 8c Ant. Pagi ’Crit. Vo l. I . p. 109. Hen. Ham-
mondi Diflertationes de Epiftolis Ignatii: Dom. Georg.
Bull Def.Fid. N ie . p. 42. imprimis verb Pcarfonum in fuis
harum Epiftolarum vindiciis: Joannem Cotelerium, apud
quem exftant: nuperam earum Oxonii editioncm per,Tho.
Smith, anno 1709, cum fuis 8c Pearloni annotationibus;
Anglicam denique earum verfionem per Dominum Guil.
Wake, cum utiliflxmis Prolegomeriis 8c oblervationibus.
Q v u a v ii
m m , m m u i b . i i i . j 5 i
■ ■ ■ ■ ■ H copiofiùs Hlulabant. — B t
T r Avw>wn<a.&.Stmas, w urtep aórpa- Apoftolorum traditionibus tenaciter inhære- I l
A lia i, *, iy jy ^ U i Ä l (ULp-nitf/Ai/K a 3 “ldei? ^ ««iorem pofteritatis ’
^ a w Æ o u » » > e m . J V m á> S/aúpti) y t , í - mandare neceflárium
i , f a o n»Atntstfms w, /tí«» 5 Smy™am veniffet, in quâ turn erat Polyt
? & t W 'E çu™ ixxAtloiçt. y & i f i , vo,fd¿os ail- p rrf>r r ? uÍdem epift°lam fcripfit ad
i - r f a 5 ' t ? o i M a -m d f . i p t o T f t & S f e m e S e m f a d ? A l t S
McUccvfyù), h fe t imAiv im o x o^ a Acepta ^uocïue ad Ecclefiam Magnefiæ civi-
/ai/Oto -maroiiQ- à, TÍf a , H n * ad ^ n d r a m fita eft, in quâ
S.pX o ,& b gèi. ^ r « , W 10 item ad
Xj TM Papccttay éx.x\v¡oict ygyt<p<¡‘ v ^ 1 ntem tunc fuifle memorai Polybium. Præal,
«¡nyreí»i, às . pài mim/iS/m V IMP- „ & 3-lla e' “ S epiflola ad Ecclefiam
' S . n n / , \ , , , , rn®» ln clu a orat atque hortatnr R n*
^ 'TroQsfdws avi™ ’àTn&gwreuar i t e - manos^ ne martyrium à fe depellentes ac de-
Sbs. Si, ¿ à i iOTÌa|i» r àgli- Precant« . fpe ac voto fe fraudare velint. Sed
^ Ä s,~®' ^ ' ' F ^ ä e s : 5*ra S u t ia i f i i x t x Papati Jti&o/Mxai t y # ym adfenbere. Scribitigiturinhunc modum. A
xa, 3 «A«otiis, rujtròs xtq i/tégaç, a t t ih / í ím y n 5 Rooea® ufque cum beftiis depug’no,
Jí w ,A “ f Jl; i > « r m x i , a d y p u ,.
t o, XX, i v i p y i r y ^ ' X e,g«S y íy n f l . ¿ 5 qui beneficiis à mé
aMt/yipcam, clvtuv ^ctMov fM.Qy¡T6vojLW y 20 Verijm egö injuriis quidem illorum erudior i ** ^
m e d tS t» h t lx a ip /w . b a ifiiu , r ätttm, - f f l r™ “ î f ’n“ “ “ en firm. Utinam
W i i-w ifw iv . à « « ) ^ / te , eûge- ^
V « , - ; à X, xxA xxlun , m ,pdpM, pu w.&<l>ayiï,, P % t u r u s firn, cas, ut mePceleri” r devoreTt'
VX vamP' -ma, SuAùitpdpia o v x xetr nec ,metu äbAerrita; mihi parcant, quemada
vm S i a x o ,& PÙ S ÎA y , ly à ■zsÇiaCixaauv a e r ? aliSuib“ s pepercerunt. Quòd fi for ti
c a y U ^ /to, ¡ y S y , ,¿ . d a ¿
7 w o,. M f y x ü . tandem incipio effe difcipulus Chrifti Nulla
ax, r 0epnca x, «oberar, W V 5 X u r S im -n i™ m t im w am adfpeftabiles firnt, quàm
m p ¿ ç a u g ii, à y eU , -ta ou ç ttW - m o pm m à earum ^ «culos non cadunt, animum
^ ; à A T o) ïa» V ^ 5o S ,X ,t  nC5 ^ ^ ir * :
755 ^ oX xm i TV Dg&SoAe u i ipii e p X e ß am ,, fca ítio , confraSio membrotiim,’ac totius corpum,
L,x Iiiffü X t i r x tm m x a . *«) m Z m f i P0IÎIS Diaboli denique fupplicia in
•? AAt»9eÍOT5 omAeas 7tU5 HSt&AayöeiW« exxAii- m? du®modo Chrifto frui
fficus S\t'TV'7t¿!cro¿lo.'í/H b i ^ \7sixma. £ lEuvavvic \*\>n r,1 i rICef ’ -V qüidem ille ex Afiâ ad
.0 M B S H H H n U l H i f i B H f ccIefias Pupenùs memoraras perfcripfit Po
/Ano!, ^an TpaxSis -mis „ ^ $ ^ « ^ ^ « 5 - 3 5 ^ verò Ì Smyrnâ ulferius pronrêffus
J i i âp&yer-tPVi 0/tíAéq z¡ Tvi Xpivpyala, èxxAi,- : eum Troadem veniflèt, inde ad Pniladel-
(riet,, ¡Stai 7 î t J 750077)5 7j£yKyB/Aóa IToÀu- P“ “ 1*0 lite« s dédit, & ad Smyrnæorum ecx
i p « « % ,T* S V A ^ A i x i , ^ ^ ym _ S uPr Q u T e i r m g E S
s f m ’ r t 1lu W T Avnox&a, x ù t S m i/ a lw , ¿5 ;-effe Pla7 “ gnofeeret, ipfî tanquam bonus
à , ynmoi ¿ iyaSòs mipaltò mpxTtJiTcu- ■ T» , o Sdelis pail° r’ . SreSem Antiochenæ eccle-
-B&i aÙTÎii (PpomSV. 3 J& am SS t ï y w «¿75'« ’ * : rog ans “ t ômni curâ ^ w ja n i eye» «075, ac ddigentiâ ilium fovere veftet. Idem in
_ v V a l E s i i A n n o t a t i o n ê s .
i y iy v o v tttf] In Codice Maz. Med.!8c Fulcpt-in™ , r • . . .. ..
W iÊ ÎM Ê Ê Ê â l f a * * . Pauló pòft lego cum Ifaaco Vof- i / v i Z í l Z T ’^ r l r ^ def dl rare rerum omnium'&
fio « w à „ am c n , c „ T , ° I l S X m I r f f t ¥ ■ ‘ J Chrif l™ « * * -
Quænam porro harom mterpretationum optima fir ac v e
fffima . difficile eft affiorare, præfertim còm de verá linius
loci! Icétione^non iâtis confier. Omnes quidem interpretes
verbum ita acceperunt. qóafi in inànitivo pofitum
eilet. Certe in omnibus codicibus noftris eircumfleiHtur
prærerquam in Màzarino, qui accentum omifit. A t JOufii
nus ver bum acccpit pro Aorifto primo optativi
modi, ut ex ejus verfione colligitur. Quam quidem in-
m 9“ 1s Pr^ferendam duco, quippe o u s
verbis beat, Ignari, aptiùs couveuiat. Idem J J S ¿ “
puli C h r i i r ' t j ' T hÌ invidmt hanc g'oriam dlfti-
H H H 9 I ,° me ab CJ“ S complexu divellat. Alludit
A ^ f t í l ^ P I™ ra y r ' Ut & alibi * > « - ad verba illa Apoftoh Pauh, g n u nos feparabit à charitatt Chrifti ? Si
quis tamen Chriftqphorfoni ac Mufculi verfionem fequi
malit, quod quidem 8c nos fecimus, fubaudiendum eft vcr-
Dum dv/Atocwei. Poflèt etiam non incommodé locus hic itâ
reítltui : >v, u ç fë p c q p e l v i s tï,cq. [¿„My t í ¡ fr iu m q ray opa,-
Tcty w eceyp-my. Q uæ leftio mihi quidem valde placet.
3 AAíjoy/^i] Sic ex codice Regio edidit Stephanus. Sed
m tribus reliquis fenptum eft «tor/rf, quod eft ufitatiu*.
ffTfTrffTfH ^ / raui° P01t lego Vofínnfir
S - í n f i ^ " r S & S ü Quam cmendationem
Confirmât Rufim verfio. Sic enim vertir, A w
.p u M n .ru paran, c f c . i g i t u r legit Rufinos, m n
Idem error à nobis caftigatus eft infrá, ¡n libro 6. ubfd¿
martirio Apollon,*. IU.c cnlm excufnm erat pro
OlUJTByUq. r 1“
2 Muti, ¡ i , JsaSoe,] Ante has voces in omnibus noftris
codicibus appofita eft media diftmaio, non autem finalis
Rufinus tamen Sc Mnlculus ac Chriftophorfinus an teh*¿
verba finalem diftinftionem videntur pofuifle. Nam Rufi-
nus quidem ita vertit : Ä«»e h d p i. difcipula, chr ißi.
Tactffat invidia v i i Immani njfiäm, v i l mqmtU /tintali,
» Jifum Chrißnm minar adipi/d. Mufculus verò ita ver-’
ì f n . ^ Nihil vifililium morar, niohorihÜ,
' Chriß “ m ME tÊ Ê At Chrifto-
H M mterpretario h x c A , Jam indpio chrißi dlfiipan
»> f t . “ mc ” r“m ""»'"'«fi™ Odili, fiijta a -
C h r iß im . T ' " " " • A l ” “ » » admirado, ut Ji/am La "its, mtdZZ'd Sedvct" sJ " t e r p m Ignatii, & Joannes
pofuerunt I w diftinaionem ante hxc verba
polueruut. Lang, qU1dcm vcrfio t ? c oft. ^
•teey.