i £ ö
S /E C . jr.
Hue refe.
Nicephor.
cap. 30.
lib. 3.
Cap. 3 .
É U 5 È B I Ì
A tqu i illi quidem majorcm tunc fiduciana
in De o collqeant. Vos vero per omne illud
tempus quo pr® imperitia labi mihi videmi
ni, D.eos negligjtis: & turn alias caeremo-
nias infuper habepisj turn cultum Immor-
talis illi us. E t Chriftianos qui ilium vene-
jvjntur, expellitis, & ad mortem ufque in-
feitius perurgetis. Porrò de his hominibus
plurimi provinciarum restores D ivo patri
noftro antea fcripferunt. Quibus ille refcri-
p f it , ejufmodi homines nulla moleftia affi.-
cjiendos effe, nifi fortè contra ftatum imperii
Romani aliquid moliri viderentur. Sed
& multi ad me de illis retulerunt : quibus
jego patris mei conftitutionem fecutus re-
fponai. Q u òd fi quis adhuc pergit cui-
quam ilJprum negotium faceffere ex eo quòd
Chriftianus fit, delatus quidem crimine ab-
folvatur, .tametfi conftet eum reipfa Chri-
ftianum effe.' Delator autem ipfe pcenas
luat. Propofita Ephefi in publico conven-
tu Afiae. Haec quidem ita gefta effe Me-
iito ecclefias Sardenfis epifcopus, qui iif-
dem - temporibus floruit, peripicue teftatur
in Apologetico ilio longè utiliffimo, quern
ad Imperatorem Verum pro religione no-
ftrà confcripfit*
C A P U T X IV .
Otunam de Poljcarpo u4poftolorum difcipulo
memorentur.
E a-d e m tempeftate Aniceto Romans
ecclefiae prsfidente, Polycàrpum, qui
etiamtum fuperftes erat, Romam veniile
ob quasftionem quamdam q u s de^ Pafcha
inciderat, & cum Aniceto colloquium ha-
P Á M P rí I t í ÁNfonínus Plus;
61c eW oí ow j támrpfaoieLqorepói y a o f)
T 0HQV’ VpuiS 7IZLV<& d* sfáovov
$y, ¿•yyo&Tv T V ? t í ©effli’ & «tAAo»
a .paKÜT6) 3 0 ^ t >¡$ tY is t& a t o v *0 « .-
5 yo.'TOV ov ra s Xex9i*y»í 3 /»i<7xéUvTOs eAuitoéT*
3¿i Sí&zeTe 'é&s 3 'etvct'zV* \>7ftp t Toi’dT&V} uJVi ^
toAAo) r tos lnop%ci4 yytpiovcov ¿ ' Taf 3 et- I
OTOTO) TlflUV 015 4 * A641"
S Ív OP0%\£ív ’TDIS 7DlW7D¡$y £í ¡M\ <pCU,VOlVTD 71 7 IÍ -
10 s i r 'Pcopicúav yytfjLana.'i ty x^ p ’iy u s . epu>i Si
T^gA T TOl^ntey croAAol Igv¡jjx.vclv' oTs %) clvtb*
X ’ cl-^cL) A»9 5 y V 710.7$ q$ yy ccfiy. 4 «fe
m i ’Gfafd/ioi mva, r toi^thv ás (pípffl
coi 70í«7üy, ¿xétyos o x s ^ 9g/,0M w0í "^TnAe-
15 Au.o9 t v l'yxAÍ^ao.'ros, ¿ eoy QouvtjToij 701870$ a>V
o S Í 3t$ L& < p ép u y) evo^os egcci S ix a ií. x 'Z Z & z n Q }] o v %
’EQ ío q 3 ov t cS xoivctf 7“ ’Amos, ry ro is srra 3
cnxmy ’(¡ñipuLpTupav MeAi7t»y r ov S á ^ m y exxAtj-
ato.S É-TttmtoTmsj xa? aum yya>£A?ojlfyjo$ y XP°v°y
20 S^Xos *é%ty CYj t ¿¡pqpdfjccv outoT c<y m 7t€7rDi}jToq
4 'Z&cjs T OU7DX^t.7D^C. Oiliípov V7Tip T V XO0’ X/AOS 4
So'y/MX.'Toí ¿fáYimpcaTOLTy "¿mXo^icp.
K E $ A A A I O N JA '.
To. ,a S i FIoAu)C5t/)7rou. toJ* t *A'n'09íA«y yvaaifiAti
2 5 ¿4U0U ¡njLuyvu¡(fJ/LAúyii9Aomof/j^ni¿ijrctt.
E n l ^ t j^íAs/^uay ’AwxÍtV Tvi^Papicoav ex-
x A t jm o í v\ytífjdJ)ü, r ioAÚx a/577Dy em t^ aov^ c.
T a f ßiepy yiVîcQxq t í i r t i *Pû)^c«s, ¿ e is o(JuXia.y T a f
’AynutTúí sAÔety m ^y\Ty\yux. T éèÀ t yis ^ t o
buiffë, tradit Irenæus. Àliam præterea idem 30 7za%0. ri(4 & S Elpliocuos içop£. ¿ oAAÎoî 5 ® a ^“
feriptor de Poîycarpo rem narrat m . tertio
contra hæreles lib ro , quäm cèteris
quæ de ilio commemorantur, neceffariò
adjungendam putavi. Sic autem habèt.
V a l e s i i
70S 7¿ £ i T s Uo\VKÓÌp7CS ^»>>1(71^ Vf
CLVaJjCCUOV 701S 7¿Óa CtUTö S'HÁÍS/Láj/DOlS ’¿fa&UUcL-^Ctf,
é r a s e ^ s T O y . 5 v T £ x t v t t o s copieras ÿ
A n n o t a t i o n e s .
admonere, ut fcilicet. reí vifiras cum rébus illorum conferatis.
Igitur Langus hune locum ita legit : | cm «tsotjv ¿¡¿0$
•üsnytrvímti, i')v[bS*^K iw i wtpSaï* TmçctÇctÂàey%k to v/Amgx
<z3g95 to eV.£iTO>. quemadmodum legitur ad ealeem apologetici
Juftini. Quæ quidem icriptura mihi vehementer placçt.
^ I t / 9wotot«i TTOTTé*] Supra monuimus, graviter hal-
lucinari Euièbium qui hanc Epiftolam Antonino Pio ad-
féripfèrk. Vériim licet Epiftola illa non fit Antonini Pii,
opportune tarnen & íao loco hic adducitur. ^ In ea quippe
f i t mentio Epiilolaè illius quam Antoninus Pius refcripièrat
ad reòores provinciàrum, confultus ab iis quid Chriftianis
agendum effet. Hujus Epjftolæ Div i Pii nieminit Melitq
iófra cap. a 6. quá vetitum efie dicit (¿ntkv ncntçify**
Xpifiaréi- Hic verò in Epiftola Div i Marci dicitur cautum
effe à Divo Pio ò%2m, quod idem eft.
2 liçorAfi c l ’EQÍtrc? ] Id eft, propofita Epihefi. S ic in
aliquot legibus codicis Theodofiani additur P. P. Romæ aut
Carthagine. QuS.nöta fignificat illam lmperatpris legem
publicè propofita'm effe in'ea civitatëi Solebant au.tem Im-
pératórés, quoties aliqiiam conftitutionem ad omnium no-
tìtiam pervenire Véllèàt, fua manu. adfcribéré pro,pona/ur.¡.
üt difcîmus ex NöVellis aliquot Válentiniani & Major^'ani,
& ex Epiftola f 1. Jüliañi Aug. -ad Aléicàndrinos, in ciijus
cálce icriptum eft tniwfyvm •rtk Ate%cty-
Sitvn. r¿,
‘ ì 'Ey it5 ì^nd ■ìni'kf.ai\_ Aliter hjc.luipitur Commune
Afiaè, aliter in in%iji;i,qñe'hujus Èpiftplx. Nám in imçri-
püone quïdem ip ia , ubi legitur RE Aurelius Antoninus
Comipuni Afiæ, fuihitur pro cpqcilio, feú pro legatis qui
ex tPta Afia Ephefum convenérant ad iàcra lùdófque in ho-
norepi Impcràtofum. In fine autem Epiftolæ, iumitur
pro loco, ipft) in quiim conveniebant. -Poteft etiam fumi
pro tempio, quod çommyne -Afiæ couftruxerat in hpnorem
Roiìììe' Au^ufti. Exftat ìàne vetus nummo* Claudii
Augufti editus à Joanne Trillano Sanélamantio, in quo
1 templum expreflum eft hoc titulo R . & A u g. cum hac
: infcriptionc ad utrumque latus templi, C om . A s i a . Ho c
templum Ephefi fuifiè exiftimo, quò conveniebant omnes
, Afise civitates ad iàcra prò falute Imp. & populi 'Romani
celebranda. Eratque hoc templum publici juris totius A -
fiae, utpote communi fumptu exftruélum. Ludi quoque
eodem nomine dicebantur hdmov ‘Aaiect, vel in plurali numero
»(5‘to : quorum mentio fit in infcriptione Farnefiana,
& in marmoribus Arundellianis. Et hos quidem ludos
' Smyrnae adtos fuiffe docent fupradiilse infcriptiones, &
nummus Imperatoris Severi apud Triftanum hoc titulò
n r i 2 T A K O I N A AG 1 A C C A j r P N A I S Ì N . tamen
nihil vetat quominus hos ludos etiam Ephefi adtos fuiffe
credamus, prséfertim cùm haec Epiftola Divi Marci id
omnino fuadcre vidcatur.
4 tov oùmKgà'itfKf, ÒunfyyS Ita fere Graeci nominane
M. Antoninum, ut notavi ad lib. 27. pag. 339. Amm.
Marcellini. Hieronymus in catalogo: Melito, inquit, Afianus
Sardeqfis Epifcopus, librum Imperatori Marcò Antonino
Vero, qui Frontonis. Oratoris difcipulus fu it, prò Chriftia-
np, dogmate dedit. Vide .caput 27. hujus libri. Ceterùm
monendus eft le&or .Qoyiggi tribus fyllabis ieribi in noftris
codicibus Maz. Med. & Fuk. Idque non-hic fòlùm, fèd in
fequentibus libris.
e ‘A7& TgiTOv t «re?« t o ì »¡piatii Eigb^xn/J Haec verba
modico intervallo fejungl.debent à reliquis. Sunt enim-in-
ftar indicis feu titilli,-quo monemnr, ex quodam libro fe-
quentia deprompta effe. Idque ita facere fblet Eufebius,
quoties integras paginas ex aliquo fcriptore producit' in
medium* Verbi grafia in lib. 7 . c. 31. ìx & «fe< reo rmynt.
’AvxreAÌoo *&fauit» & in lib. 8. cap. io . Ubi luculentum af-
fcrt teftimonium ex Epiftola Philcse martyris irai ?r Qtàlev
itf&i &y.evìmi . b
TLipv\youts.
Áüíáüwvs,Pids. E C C L E S I A S T I G Æ H I S T O R IÆ Lib. IV
* E ^ S e d 8c .P o ly ca rp u s» in q u i t . v i t q u i no„ fo ! c Æ C
ç n A w w o A A t is t o s f ,u l? ab A p o f to l is é ru d itu s , & c um ;m u ltis j r
» • a * » « 1'». i . . ¿ v i j u t g t . <Ju i D .0®in um v id e r a n t , fam iliá r ite r v erfa -
ç i ÿ e i s « ñ o f , 2 j * ¿ m Í7n - f e abe ï n S S P P - W e^ le '
^ « » 5 , % i ti/Mií 5 pitó qtiem nos W H f c J p
B i mm ™imus Cÿixit enim diutiffitnè, & in ultima
ovSo^as f r ’& iÿ tu içx fc . -ficLpTvpyiooLS, J % 0t Ttí furrima cum gloria illuftre perpeffus
jÖiö* TztvTOí. SiShcZas *g) ¿i ¿ Aereen- e^cefft è vita.) H ic inquam Po-
' i i '
1 f “ "“ * ? 1;' ‘ P - . ‘ t t o f W f m ri-mis « í t U ¿ 1 0 f - q í^ e í& I a f im t verá. Teflantur hoc. eccle-
’Ama.1 h u torA tf TOtr«,, ¿ o¡ ( ¿ ¿ y yi¿ú o^ - i y . ‘ ° “ "es «juæ ï n : Afia cànftitutæ (unt, & mm IBB mm BHi OE Â S 5: fn rm g f , o n * , o è a A m m ¿ . tò fide dignior ac locupletior teftis fuit ve-
Mapiumos ¡¡, r V ^ Aoitoh xatulia/Mmv. « ¿ í 7n' ritatis, quàm aut Valentinus aut Marcio, &
-At o t V ’ß rA y id iW T f W f f l ' . s t jM s s 'ü i i ^ h3 ui pravarum opiniorium auflorés. Idem
mar t u S ia ,^ /aXcu ^ juv lu i r m i k u i ) S t m mi- r e v o c a t i t i , t o c unam & fe ìam v e r ita tem fé
fuçcti V M T A T t i^ A ta v nupu\y¡(p¿Ycij.y T leu I v a A p o f io l i s a c c e p if fe p ræ d ican s , q u æ ab
•? ’e x xAw U s m&L&Si>jíd¿Uu. ¿ eint o¡ Í u i iu Ót ís V a d e r e tu r , E t fu p e r fioe t a d h u c n onf
i a t i tropil/Sas it, t i ù r ’toia K h a A if, l ÿ i - ß baineum Ephefi effet ingreffus, vifo in-
Aa.70 t u ßa.Acly&tu (in Auoviffyjos, ò.A\’ layuTmVt rUS-$ e!’nI^0’ ,d10x illorum è balneo pro-
< j iW v . r i f e A a mot m v n tm , ìtSiv '¿m< .g l“ e’ ^ q u e in f e e prorúpiffe verba; F u . f f i 1 í¡
A m a p m i M i i / u w i a d m ets » p , m t< ¿ : ÌA S ó r v % z 5 « “ m P o ly c a r p u s , e dm e i M a r c io n a liq u an -
3. Amount, * 6k n m m t n(i£t, I W l c ìm y ità am , occl! " lirf - d ix i f f e t q u e : A g n o f c e .n o s ; r « ¿ Jar.
t - t y o r U x e , V Z a m A L v x m h L u o! ’ A m & A o i a j V A , ? " o f? te T - i ■ * An, \ .) »■’)( nt / tum batnnæ. Adeo religiose cavebant Ann-^reJfMS'
F * *® * , m m ’ •W - éaAnS tm, - n o s t 'o (in «oli eörUmque difcipuli, né’ vel fcfmoóp te^
( i ix o . Aoyu xMtamt -m\ r ■m.^ya.pa.asitTm n.us m i f a r a i t u r cum ¡ullp^eorum qui ve.
¥ Ì A üfaäf, ¿ s ¿ ntaîlAos iqntmf aiptu-iè, SitQw- ” ta'em ,.ac!ulterabant. Quemadmodum &
Vos u è uiaui »' « A ' ~ PS d ix itî Hæreticutn hominempoff u-A>. 3.iój
T ! ? , * ” * y « y»Sea,cur MtgcUTu- itSìùs nam aut alteram admonidonem devita, feiens
n i e^íTpianap 0 ToiSros, ¿ k fu tffä n t .âr aùlox.«1- liominem peiverfum è ffe , & f i io
b ’ÿ.XfiToç. beç! S ì im ’ßfrmAii rioAuxauor» i f S Ì.“ d la o condemnatum peccare. E x -
©q roîOA» UoAuwpora ^ ¿ at ettàtì epiftola Polycarpi ad PhiUp-s „ n .
, M» - ì M B A.VSOTATIOXSS i : :, .... . ' . p u .
tuor noftris codicibus Mac. Med. F u k *« ? SavT^nec'non lei?"Jnem fen tu s ita vertit in cap. j . lib. 3. Ei ipß
upad Niccphorum legitur J ¿ c : Quam 2 “^ Marcami ahquaajo am a rm i fiti, & di.
ieàionem rnnfirmot 1.^-n- T . ©’ •Q u am centi, Cognofce nos, refpondit :Cognofco primogenitum Satana.
Ceterum tm^vaa-Kiiy hoc loco idem fere eft ac J,aiutare.
Nam idcirco agnofei fe volebat Marcion, ut falutaretur.
Sic ohm in Ecclefia fidelibus ad facram menfam accedenti-
bus diaconus fæpius inclamare folebar, Imyiyámvn ¿MfaooSt
ne quis fcilicet profanus aut Jüdæus ad fàcramentum alta-
ns accederei, ut docet Chryfoftomus. Eodem fenfu Paulus
in prima ad Corinthios fub finem ait tmytyoemm aòrta, id
eft, fàlutate illos. Sic etiam Latini dicebant recognofeere,
ut legitur in A ù is Paifionis Frudiuofi Epifcopi.
I sS S B tbutoìì d i,& c . Quam
leaiopetn conflrmat vetus verBo Ireuii. Neque verò id
S r J S m S & È in i n no(ira locum
lune emendare nifi in hanc editionem nefeio quo cafu
mendum irrepfiffit, & pro cditum cfl-et
f($eprvgyua:v au rea .
¿ A « ] In quatnor noftris codicibus Maz.
m s m t.* rIf.ni ra> Pcr interrogationem id diflum
S o r m OP°n c ' ' V “ 'Satam f31»™ fcripturam tuetur N icephoros
ac Rnfinus. V c tn s quoque intà-pres Irenici ean-
, V A R J
AlM c ra / i.® .] Polycarpus, Smyrnenfis, circa extrema
f i f a X f r S " ° naullls effi videtur: Joannis Apoftoli difraXctumm
eelVfee ’ cciir’c a an7n™um* EXPC,TIcVoP uvse l ovonrfvtit utus eft. fad qurc
modà vera effet doftiffimi Ulferii c o n je a u r a / eum effe
Smyrnenfis Ecde fis Angelum illum, cui epiftola “ feripfe
ttervoevVaffii>an, “Rn omPa?n i freC ‘c *o’n toht. grihaviqiu dec c doime PAunlòihceattois Ecópni--
icopo fq o . juxta Pearfoni & Dodwelli calcdlum ex Eu-
tychio hauftum, pontificatum iniit anno CXLTI) familia-
iter verfatus eft, plurimofque Marcionis & Valentini errore
deceptos ad fidem reduxit. Demum fub M. Antù-
ne ° rJi Ut * Antonino P io , incalefcente Perfècutio-
tur- ° ^ arPus s.ray rn* ad rogum damnatus, igni tradi-
corpus t - ,n^ r veli,flavalis ventorum flatu finuati,
sd, tandem ^rIf- c,rcumvolitante. neque illud tangere au- % J ? ’afom‘s '«■ c'“ BiJI. nifi. pag.
W i m m m m * * * * * . m
urbem Romam. ’ tempore adventus ejus in
ftote Autoritas hujus Epi-
•P hilippcnics ab omnibus fuit rece»
0 R tr m .
pta. .ita fcilicet ut viri Apolioiicl'fcriptum Ecclefiafticuna
. ortoodoxom judicarctur. neque unquam à qnopiam. ao
tal? revera fuent, dpbitatum fit. ---------- Plurima quidem
teltimoma ex priori S. Petri Epiftola depromta, ex pofte-
riori nulla, adhuc in hac Epiftola reperiuntur, qua: cum
iis conjumfta qu» ad Ignatium pertinentia totidem verbis
exfcripfit Eufebius, dubitare nos non finunt, quin eandem
Polycarpi Epiftolam habeamus, quàm habuit Eufebius.
m § m ^ ndic- t i g n a i . Part. I. c. V. p. 6 f . AJfentiunt
UJfertus, Cave, Du-Pm, Cotelertus, Bullus Def. Fid. Nic.
pag. j-3. aluque doHiJJÌmi viri. Primus Polycarpi Epifto-
S e r T Sinal? &„ Dl.°njrfii Scriptis latinè edidit Jacobus
Faber Stapulenfist Par,f. .498. Prodiit cum iifdem Argent.
X$a2. Bafil. t^2o. Colon. 1 n 6. in Micropresbytico Baft-
1 |b| i ^ .? ‘ Crsece & Latine ex Sirmondi apographo pri-
mus extulit Pet. Halloixius Script. Orient. Tom. I . in v i -
ta b. Polycarpi cap. 17. pag. f 2 f . Duac. 1633. Jacobus .
Ulierius Oxon. 1647, cum notis. Maderus Helmj lml. i t f « .
Cotelertus inter Patres Apoftolicos edit, per 1. Clericum
Vo]: P Pag- 184. Denique Dn. GuiK
Wakius Anglice verfam dedit inter alias genuinas Apofto* ;
hcorum Patrum Epiftolas.
X 2 $iA<7r»