
 
        
         
		martyres rem ad Eleutherum  detulerunt, ut  ejus interven-  
 tu  cujus  in Ecclefia  fumma erat  auàoritas,  pax  Afianis re-  
 ftitueretur.  Alterum hujus  concordile  exemplum  fuppedi-  
 tat Synodus Gallicana,  in qua  Irenæus  una  cum  pluribus  
 Galliarum Epilcopis,  Vidoris  Papæ  fententiæ  de  celebra-  
 tione fefti  Pafchalis,  ab Eufebio  dicitur fubfcripfiife.  Idem  
 quoque Irenæus  adverius  Florinum  qui  Ecclefiam Roma-  
 nam  perniciofo  fchifmate  turbabat,  fortiter  infurrexit.  
 Prætermitto  Reticium,  Maternum  ac  Marinum,  Galliæ  
 Epifcopos, qui cum  Miltiade  Papa  in  Synodo Romana  re-  
 fidentes,  unam cum ilio  adverfus Donatum  tulere fenten-  
 tiam.  Cum  igitur tot tantæque Gallicanæ  Ecclefiæ laudes  
 ab Eufebio commemorate  íint,  nemini  mirum  videri débet, 
   fi pro  tantis  antecefforum  veftrorum  præconiis  hanc  
 ei  gratiam  referre  ftuduiftis,  ut  Ecclefiaftica  ejus  hiftoria  
 quam  fieri  poífet  emendatiífima  atque  ornatilfima,  veftris  
 auípiciis ederetur in  lucem.  Quam  in  rem  cum me unum  
 ex omnibus  delegeritis,  equidem  plurimum  vobis eo  nomine  
 me debere profiteor,  qui  de  me tam  honorifice fen-  
 feritis.  Intelligo  tamen  quantum  mihi  à  vobis  onus  fit  
 impofitum :  ut  poil:  tres  Latinos  interpretes  quartus  ipfe  
 procedam,  &   eandem  cum  illis  exiftimationis  aleam  fub-  
 eam.  Sed quoniam huic  defiderio  veftro  ac mandato  refra-  
 gari nefas mihi  fuit, hunc laborem  turn  veftra turn Eufebii  
 caufa  libentiífime  fufcepi :  omnemque  in  emendando  &   
 interpretando moleftiam  diuturna patientia  concoxi.  Alii  
 quidem &   ingenio  &   do&rina  inftru&iores,  plura &  me-  
 liora præftabunt.  Ego  id  perficere  conatus  fum,  ne  quis  
 in  hoc  opere  diligentiam  meam  jure  merito  defideraret.  
 Quod quidem utrum confecutus  fim, vos,  Illuftriífimi An-  
 tiftites,  pro  veftra  æquitate  judicabitis.  Ceterum  fi hunc  
 à me  fufceptum  atque  exhauftum  laborem  vobis  placuiífe  
 intellexero,  promptiore  deinceps  &   alacriore  animo  re-  
 liquorum Ecclefiafticæ  hiftoriæ  fcriptorum  editionem  ag-  
 grediar, vobifque  faventibus  idem  in  illis  quod in Eufebio  
 præftare eonabor.  r 
 lllujiriffimæ  ac  Reverendijjimoe  ‘D .  V .  addìcìijjìmus,  
 H e n r i c h s   V a l e s i u s . 
 A D   E O S D E M   I L L  U S T R I S S  I M O   S  A N T I S T I T E S   
 de  nova  Eufebianx Hi liona:  editione, 
 P R y E F A T I O 
 I"^k.E R A C T O   folemnis nuncupationis officio, jam  tempus  eft,  lllufìrijfimi  Anti-  
 f li t  es,t  ut op er is met fmgillatim  vobis  rationem  reddam.  Cum  enim veftra  po-  
 tijfimum  caufa  veftroque jujfu  hie  à  me fufteptus fit   labor,  vos p ra   ceteris  
 omnibus op er is met  le Stores  ac judie es  £§>  opto fimul  Jpero.  Pria funt igitur  
 qua  in  hac editione praftare ftudui.  Rrimum  eft  Graci  textus  emendatio.  Secundum  
 Latina  ejufdem  interpretatio.  Tertium  eft  expofitio  obfeuriorum  locorum.  E t   La-  
 tinam  quidem  interpretationem  quod  attinet,  poft  tres  Eufebiana  hiftoria  interpretes  
 ,  ipfe  quart am  elaboravi.  Emendai ionem  vero  atque  expo fit ionem  Eufebia-  
 ni operis,  nemo  ante nos  tentaverat.  Verum  ut  de  fingulis  fuo  loco  atque  ordine  di-  
 ßinttius  dicam,  ordiar primnm  ab  emendatione.  Quicumque  novam  veterum fcriptorum  
 editionem  aggrediuntur,  it necejfe habent ab  emendatione  initium  laboris fu i  ducere. 
   Sic Orígenes  cum novam  Septuaginta  Interpretum  editionem  fufcepijfet,  mul-  
 taque  in  its dubia ac dijfonantia  ob  varietatem  exemplarium  reperijfet,  in  eorum emendatione  
 primum  laboravit.  E t   collatis  Septuaginta  Seniorum  exemplaribus  partim  
 cum Hebraico  textu,  partim  cum  tribus alits  editionibus,  Aquila fcilicet,  Theodotio-  
 nis  &   Symmachi ;  errores  qui  in Septuaginta  Sentorum  editionem  irrepferant,  omnes  
 fuftulit.  Idem  enim  ipfe innuit  in  traft atu  8.  in Matthäum his verbis.  In  exempla-  
 riis  quidem  veteris  Teftamenti  qusecumque  fuerunt  inconfònantia,  Deo  prillante  coap-  
 tare potuimus ;  utentes judicio  ceterarum  editionum.  Ea  enim  quae  videbantur  apud  Septuaginta  
 dubia effe  propter  conionantiam  exemplariorum,  facientes  judicium  ex  editionibus  
 reliquis,  convenientia ièrvavimus.  Origenis  exemplum  fecutus  poftea  B.  Hieronymus, 
   novam  editionem  Septuaginta  Interpretum  à  fe  emendatam,  &   aflerifeis  obelifi  
 que diftinHam,  fu a   lingua hominibus  dedit,  fickt  variis  in  locis ipfe  teftatur.  Atque  
 ut  de profanis feriptoribus  et tarn  loquar,  Crates &   Ariftarchus Grammatici,  qui  ac-  
 enratiffimas Homerici  carminis editiones  elaborarunt,  nihil  aliud fere  quam  emenda-  
 tionem  diftinSlionemque  illius operis  p r  aftiterunt.  Bari  igitur  modo  cum Eufebiana  
 hiftoria novam  editionem  condere  inftituiffem,  in  ejus  emendatione  omnem  induftriam  
 ac  diligentiam  adhibui.  Editiones  Eufebiana  hiftoria  dua  tantum  haHenus  Grace  
 prodierunt.  Altera Barifienfis quam  Robertus  Stephanus  excudit ;  vir de  literis  eo  
 nomine  optime  meritus,  quod  Corpus hiftoria  Ecclefiaftica  elegant iffimis Typis primus  
 publicavit.  Altera  eft Genevenfis  edit io.  Vtrum hac in Graco  textu  editionem  illam  
 Roberti  Stephani ubique expreffit :  nifi quod varias  leltiones &   emendationes ad latus  
 habet appofitas  ex  codicibus  dollorum  virorum ;  &   lacunas  aliquot  qua  in  libris de  
 vita  Conftantini  occurrunt,  ex  iifdem  codicibus fupplevit.  Broinde  in  una  duntaxat  
 Roberti  Stephani  editione  mihi  laborandum  fu it.  Quam  quidem  cum quatuor  manu-  
 feriptis optima nota  codicibus  quanta potui  diligentia  collatam,  multis  locis  reftitui.  
 Horum  quatuor  codicum duos  nobis fubminiftravit  Bibliotheca  Regia.  Brior  Fran-  
 cifci primi prafert  infignia ;  ante  quadringentos plus  minus  annos  feriptus  in charta  
 bombycina;  &   fingulares  int er dum  exhibet  le 51 iones,  multumque  à  reliquis  codici-  
 bus  diferepantes.  Hic  eft  quem  in  Adnotationibus  Regium  codicem  nominavi.  Alter  
 eft  ex  bibliotheCa  Medicaa,  qua  nunc  in  Regiam  tranftata,  uno  eodemque  Regia  
 bibliotheca  vocabulo  cenfetur.  Hic,  ad  diftinB ionem  prior is  illius  Codicis,  Medic  
 aus  codex  in  Adnotationibus  noftris  appellatur.  Qui  licet paulo  recentior f i t ,  
 ex  optimo  tarnen  exemplari  ab  erudita manu  deferiptus  eft.  cDuobus  his  exempla-  
 ribus ufus erat Robertus  Stephanus  in  Eufebiana hiftoria  editione.  E t   in  ipfo quidem  
 textu  excudendo,  Regium  exemplar fere  ubique  fecutus  eft,  raroque  admodum  
 ab  ejus difeedit  veftigiis,  ficut  in  meis Adnotationibus obfervavi.  In  capitum  autem  
 diftinBione,  Medicaum  codicem  expreffit,  in  quo  tituli fingulis  capitibus,  &   quidem  
 miniatis  literis p r  afiguntur.  Tertius his aCceffit codex  Eminentiffimi Cardinalis Ju lii  
 Mazarini.  D e   cujus  exemplaris bonitate ac praftantia  antequam  dicam,  res poftu-  
 lat,  idque  ipfitm  à me ftagitare videmini,  Antiftites  Illuftrijfimi,  ut  de  Cardinale  Eminentiffiim