S JE c . viffitis, Pierium quidem Alexandrinae urbis
I I I . presbyterum ; Meletium vero Ponticaruiti
ecdefiarum epifcopum. A c Pierius quidem
fpontanea paupertate & philofophicis difci-
-plinis illuftris, in facrarum literarum con-
templatione atque expofitione, & in eccle-
fiafticis concionibus apprime exercitatus fu-
it. Meletius vero, quem Vulgo mel Atti-
cum doóti hominès vocabant > talis omnino
mel d i S u s . qualem quis hominem perfe&iflìmum
in omni genere doftrinae vellet defcribere.
Eloquentiam quidem quod attinet
Meletius,
Atticum
ÇcL9<$pücL$ 'tfpítrGv'ñpeev Tliépiov' 1 MeAemov r j(í;\ x
YìÓvtov exxAycnccv Ì7n<r}t07rùV. ¿A A * o £ ¿ x p a s
ccxlvpiovi ßicp >9 fiaßvpccLtri QiAoiroQois JWbju^açD*
r a 7s T t& i toc B u c e J í a & c u s x, i^tiyvaurt, ^ raT s
5 i7n r y xovìòo tv s IxxAvoìccs a^gtAe^wiy
(puas iPvffXM fióos, o <Ts M eA iT io ÿ j ‘ t o piíAt tv s 2-
’A t I i O S h & h Q U Â J CLVTVV 01 ^TTB 'tf.C O .iïu À S ) T OlQUTOç
leu y oîov a.v y ç y c ^ u i t i s tgùv x«to 7mvTcc Aoy av
'm x c c rn \ecùTtt,Tov' pvTopixvs f i u y i t Ico cLptrltu
rootJcTfc' oîot Ts Bcwpcoc^uv è nemo m ^ i a s , otAAct t o v t o -
illum pro merito laudaverit. Seddianc facul- . ^ - v _v ,
• ta tem à na tura ip fi in fitam fu i f le a liq u is f o r - a u r o ) cpouv ccv n s r o xa (g c Cßumy. Tris
ta f le d i c e t . R e liq u am v e r o p e r itiam a c m u l- «i' aA A v js T roÀU T re^ a s t e >9 3 WJ^ufietQuus , t i ? 3
tip lic em e ru d itio n em , q u is e f t q u i p o f f i t u n - ¿p T fo ) à p ir lc u v ì s $ £ c iA o i t o j o t i «fti g-arl W s *
q u am ru p e ra re ? C e r t e q u ic um q u e v e l fem e l m l } ^ ’C f a ^ / t u s , r 'o , -nX « * » ™ ™ P f
e ju s p e r ic u lum f e r e r i t , in om n ib u s d i l c ip h - , ( , • ' r « v ' s »
nis q u £ ra tio c in a tio n e n i tu n tu r fu b tU iffi- * « ( A*®* * » » » U P * *
m um a c d ife r t if lim um fu i f le fa t e b i tu r . [am ms. è p tq tu À A a a ù t a f $ a » T iis i f f n s Trav
e r ò v ir tu s v it s c q u e ftn it im o n ia , n u lla ten u s T , , f T o , tb u i l o y / s « x o t t -
iis d o t ib u s in fe r io r e ra t; H u n c nos p e r fe cu - , ^ ^ n a A o w W t ó i p a » ! a Ì A Ì i ^ .
t io n is tem p o r e ln Palaeitina la titan tem lep tem r , t/ „ ^
an n o rum fp a tio v id e r e m e ru im u s . P o r ro H i e - w o y ^ , ^e(p oAois ìt ìo v ì e i i ia >tyìs
r o f o lym i s p o f t o b itum H ym en a e i c u ju s p a u - 2,0 hpo<ro\u/M>is CfcicAjjoi& ì tov ojjctxpo^
Io ante meminimus, Zabdas adminiftratio- cTsJViAüpievov \7rioxo7rov *TpùvcuoVy Zct/xnem
illius ecclefiae fufcepit. Quo non mul- ^ t Ico A e n v / ^ ^ A c t ^ a m . ^ t v ^ A Ù
to poft dcfun&o, Hermon poftremus eo- m ,/c nli, tu J&.P . > r n . r de TOUTV X 6 X O l/ / M p t 6 V ö y b p f U O V UfttTOS U i -
Aleàun- r um qui ante lllam n o lr r i tempöns p e r fe c ii- - p <a> ~ ts. P a ' > / ~ ,
rAfrli-u j i r t A A 1- • ? J M b t o o )C5i J h a * ? d i^ 7 A od > TDy u a i n vicu 4 poft tionem fuerunt, Apoitolicam cathedram , / , » /
<\ux illic etiamnum fervatur, obtinuit. A - z "> £xiÄi mfUAayitewii ^A-ot^Auco» a ^ 3 J f i -
lexàndri« vero cum Maximus poft mor- vov* >9 e^r* *AAg£ah$))eia<*<As * oxTOjiaj<f&- a
V a l e s i ì A n n o t a t i o n e s ì
1 M«Aj7iov t >06to ric»r»v ei«KA-4(R«j> ^ Hie eft qucm
hingnum Meletium vocat Athanafius in orarione 1.
contra Arianos. , pag. 291. ubi rccenfcns Epiicopos qui
inter Orthodoxos crant celeberrimi, magnum Bafilium &
Meietium ac Longinianum Epiicopos Armenise & Ponti
nominal. Philoftorgius in libro 1 . hunc Sebaftopoleos in
Ponto Epiicopum fuiiTe dicit, & cum Bafilio Amafice
EpifCopo Nicaihae Synodo interfuiflc, & ab Arianorum
partibus ftetifle, ut refert Nicetas in Theiauro orthodoxx
fidei. Sed hare falso a Philoftorgio confcripta cffe ’tefta-
tu r Athanaiius in loco qucm iupra indicavi. De eodcm
Meletio loguitur Bafilius in libro ad Amphilochium de
Spiritu ianito cap. ultimo. Kcy t n u n , cirl luoitu
they Is 'yrAyAin cl <n^tj3»o»T5 <fetoj. Id e f t : Sed & magnum
Meletium m eadem fuijfe fententia, narrant qui cum eo
verfati funt. De hoc Meletio loquitur etiarn Euftathius
in vita Eutychii Patriarchs C P. Sed eum Amahs Epifcopum
facit, non Sebaftopolis, ut Philoftorgius.
2 To p tM ’At?«?«^] Ergo Mcletius uno t S /¿¿Ams
dicitur. Sane Gregorius Nazianz. in Iambicis, Meletium
Antiochenum Epiicopum p iAjto? brawfj&v vocat. Itaque
nihil caufx erat, cur Nicephorus in hoc loco Melitium pro
Meletio fubftitueret. Melitium tamcn hunc vocat etiam
Nicetas in lib. y . thefauri fui cap. 7. ex Philoftorgio.
3 toiZofuaJtiai ] Rc£tc' in codice Med. Fuk. Savil. &
Maz. legitur no*vj*ctfy{ct,i. Paulo poft, ubi legitur tTm» av,
fcodex Medicxus fcriptum habet at unit. Mazarinus vero
at 1 m i , eui conientiunt codex Fuk. ac Savilii.
• 4. Toy *(0571 tut cottiers mtpvAaypbitot J Intelllgit Cathedram
Jacobi fratris Domini, q u s Hicrofolymis fervabatur,
ut relatum eft in cap. 19; Sic 8c Alexandria: cathedra
beati Marci Evangeliftæ, qui primus Alexandrinam
fundavit Eccleiiam, diutiilime fervata eft : de qua in Aéfcis
manuferiptis paffionis B.‘ Marci hæc habentur. Adeft
etiam^hujus rei teftis, qua ufque in hodiernum dieta ad
confirmandam hujus veritath ajfertionem in eadem Ecclefifi
per/everat, ex eoore utique antiquo Cathedra, politis- compatta
tabulis ; in qua quidem ftetijfe ilium dum Evangeli*
cas paginas exararet, prsftantium non reticuit memoria re-
latorum. In cujus nimirum Cathedra fediti, nullus eft au-
fus unquam Pontificum deinceps refidere. Sed in magna ve-
neratione hattenus it cunttis exftat pontificibus humiliter
honor ata.' Quæ quidem fie . in terpretor, ut pleriquè ex
Alcxandrinis Epifcopis in cathedra B. Marci federe recu-
iàverint. Certe B. Petrus Alexandrinus hunquam ih ex
federe voluit ; fed quoties gradus Altaris cohfcehdebat*
ut pacem populo daret, in fcabello quod erat ad pedeà
illius Cathedrs, refidere confueverat. Quod cum mira-
rentur Clerici fimul ac Laici, caufam eis Petrus aliquandd
hanc dixifle fertur : quoties àd cathedram illam propius
accederet, totum le contrepiifccre. Coeleftem enim quan-
dam ac iplendidifiimam virtutem in ea cathedra fedentem
à fe confpici, quæ animimi ipfius gaudio fimùl ac for-
midine compierei, ut legitur in' Aûis manuferiptis paffi-
onis ejufdem Pétri. Ceterum non iolius Jacóbi 8c Marci,
fed 8c omnium fere Apoftolorum Cathedrs in iis quas
fundaverant Ecclefiis religiofiflimè fervatæ filnt, ut docet
Tertullianus in libro de Præfcriptione hsreticorum, cap.3 6;
Percurre, inquit, Ecclefias Apoftolicas, apud quas ipft ad-
hue cathedra Apoftolorum fuis locis prafident, apud quas
V a R I O R Ü M .
Ixftìnx, in qua Ècclefia Presbyterii gradum fortitus eft.
Tanto erga divinas literas ftudio exarfit, ut Bibliothecam
Cxfa re* extruxerit, in eàque celebriorum Ecclefis Scri-
ptorum libros, quos undecunque collcgerat, prscipuè vero
Origenis opera, reponebat. Inter( exteras quibus enituit
virtutes, furamaterat charitas 8c'munificentia. Si quos
ènim viderat ad viétum neceifariis indigere, prsbébat lar-
g è q u s poterai: nec id folum, fed 8c multos S. Scri-
ptu r s codices fumptu fuo prsparabat, quos tam viris
quàm feminis leiiioni deditis promptiilìmè largitus eft.
Anno C C C V I I foriàn exeunte, poft acerbifiìma tormenta,
& latera unguljs periulcata ab Urbano prxfide in car-
cerem conjicitur. Exafto biennio* cum Firmilianus in
Urbani locum iucceffifièt, Pamphilum cum aliis ultimo
fupplicio affecit, anno. G C C IX 5 quorum cadavera ja flìi
Prxfidis per quatriduani expofita, u t . à catnivoris beftiis
laniarentur, cum nec feraj nec vólucris, nec canis ad ea
accederent, tandem funebri cultu ornata Se curata con-
fuetx fepulturs tradita funt. Cave ad ann. 294.
a Mufy/xgt] Maximus è vivis exceflit anno CCLXXXIT,
eodcm feilieet anno, quo Probus Imperator interfeélus
e ft, ut difeimus ex Eufebio in Chronico. Àufitor Hi-
fto ris Patriarcharum Coptitarum tradir, Theonam obi-
iife Tuba odiavo die Mercurii anni C C C . Petrus, Théo-
a x fucceflòr anno Perfecutionis nono martyrium fecit,
ideoque illud ad annum C C C X I , qui periecutionis nonus
eft, revocandum. Denique Achillas S. Petro fubrogatus
poft unum, vacationis annum, menfibus tantum V fedit/
Ani. Pagi ad dftlot annos,
f c é
xa ctíoi $ t Ico Aiovügfi8 'nXforlcò
tem Dionyfii ecclefiam oftodecim annis re-
c r a v ^ j xctO’ lov t7n rv\s * A -
xiflet, in e ju s locum fucceflit Theonas.Sub
quo etiam Achillas e o d em quo Pierius tempore,
tejraLvip&CtS t i n TOCVTVV TCtf I I Ii£Mp 'TCptaQvTiplOU
presbyterii honore decoratus, Alexandria
ii^ia/udpos ’ A ^ íM ú s tymtttyroy tv s h&cs 'msfrtos
claruit. C u i etiam Chriftianse fidei
t o SíSbcncct\éxoy élHe^ptojueyós' ovSkyos v t Jov <t7wl- 5 in f t itu t io c om m if la era t. H i e pras c e te r is
„ ¿ T O O T <J>i\om <pUs W È ¿ U B I e i s L ^ ñ í o r a p to u s , fu b lim io r is p h i lo fo p h i* & e v a n -
/ / (vw. / t ' ^ ^ ~ » g e licm co n v e r fa tiom s lin c e rum fp e c im em
^ 071ov y rm o y . t f o h f o y ^ y o s . f i h ©e«ycty ey- o p e r ib u s jp fis e x h ib u i t . P o f t T h e o n am q u i
H z x c u S ix a . tTtaiv e^ u im p eT r iim fijo y 3 annis n o v em d e c im m in ift e r io p e r fu n f tu s eft,
r i t o ’O itn c o r t lc u T1 e V ’A A c^ c ty ^ e ta i ne7g>os* ¿ v ep ifco p a tum A le x a n d r i a fo r titu s e f t P e tru s .
™ f / íáA .f* ¿ a t e 7rpl4 « 5 w '¡Kois Suo- M E a M B J?'0, Sacerdoti; fui tempore
/<v » > ~ ' » tv» qüod annis geflit duodecim, maximam quoxcufoxa.
ofuwTois’ ' cov T 2 & T v h a > y w Tficny MÒ que ipfe glo,.iam eft Confecutus. E t ante
0À015 e7 icny vyA'sufitos tv s C/y.xi\.vcncis, Toy À01- perfecutioncm quidem tribus fere annis ec-
I 77VV t S J2t8 ffcppyov 1 él:7Z)y(2)Tgpc6 tv) (tiwxoxv(f{ clefiam rexit. Deinceps vero reliquum tem*
ecco Toy t í vy¿, 59 tvs m s t O/.xAvvtav ¿xpeÁeí- P us aetatis ariftiore difciplina fernet exercens
<14 c h e ò.(pcu)ctìs e7ctfjceAen>* tvcutv ^ oicu cagcto) r - traníégitj nec minus interim communi ec-
e r a r S buyuoZ t U¿ ' s i r c V t ò , rcS clefiarum militati maguifice profpexit. Quam
~ / tn H H H ' _ / o b cau fám n o n o p e r fe cu t io n is anno cap ite
T t f UctpTU&tí XCLTíXOOlCVOV <tv(pcLVCt>. 09 T 87VIS TVV 1 .. r .
^ r . c . i f u , \ o truncatus, coronam martyrn promeruit.
T f r n y a t o m , ^ n , ^ Vemm epifcoporum fucceflionis hiftoriam,
r y pipos v f iy ytveoeas eiri TÍco rcev *7fpoaiu- quaB ^ noflri Servatoris ortu uíque ad
1 XTtlCACoy xctQcupetriVy 1 us íth fftWTtivfsovcv Trevi* 59 10 ecclefiarum everfionem quinqué ac trecen-
A n n o t a t i o n e s .
V a l e s i 1
ipfa authentic«, litera eorum re'citantur. Scio quidem N¡-
colaum Rigaltium cathedras illic interpretan principales
Ecclefias ab ipfis Apoftolis conftitutas. Verum ille Ter-
'tulliani locus hanc interpretationem non admittit. Eflet
enim ttwnXoyiu, cum antea dixcrit Tertullianus, Percurre
Apoftolicas Ecclefias. Idem igitur eflet ac fi diceret, Per-
curre Ecclefias Apoftolicas, apud quas Ecclefias Apoftolo-
Irum fuis locÍ6 prxfident. Quare de ipfis Apoftolorum
fedilibus neceflàriò intelligendus eft hie Tertulliani locus.
Duo enim figna 8c quafi y tue/o-¡auÍoí Apoftolicarum Ecclefiarum
hic notat Tertullianus. Primutn eft cathedra in
qua fedit Apoftolus. Secundum, Epiftolx quarum au-
thenticum exemplar fervabat Ecclefia ad quam fcriptx
fuerant.
I Ei-nvwTfgu T\j tnwcc<nty¡<ri~j Rtifitius vertit, cum fe ar- ,
ttioribus vinculis continentia deftringeret. Sic enim habet
vetuftiflimus codex manufcriptus Ecclefix Parifienfis. N ihil
frequentius "occurrit apud Eufcbium quàm vox W
etc, 8c qnXotnflct. Quas voces à Philofophis mutuati funt
' Chriftiani, u.t jam obfervavi ad cap» 16. lib. 2. Certe
Philofophi etntvruf vocabant eos qui ièverioris v itx genus
profitebantur, aritiore difciplina fele ad virtutem formantes.
Hinc eft quod Artemidorus in lib. 4 * cap. 3 y.
Alexandrum philofophum uta^s ¿vuitin vocat. Et in
lib. ■). cap. 16 . hp&ocritpixnt lùramc, yjq tw, Aojji5 agq tj}
ùmyir{ ygotrzifdpoi ¿uyÁnd'0$. Vides uoxtioì», id eft* aiceti-
cam philofophiam opponi philofophix qua; in nudis ver-
-, bis Confiftit. Ita explicare fqleo quod ait Marcus Antoninus
-in libro I . de rebus ad fe pertinentibus cap. 7.
punii <put$io¡axXí¡ictuf T itmtnUtcot, tyq tov lùipyiloièv avJfa
ImhUvooft. Porro Chriftiani cùm hoc nomen fibi adfci-
viilcnt, primùm quidem Clericis Afcetarum vocabulum
indiderunt, ut notavi ad cap. 16.' lib. 2. Poftea vero Monachi
hoc nomen libi vindicarunt. Sed initio ita fuiflè ut
dixi probatur, turn exemplo Petri Alexandrini Epifcopi,
turn Pierii presbyteri, quos Afcetas fuifle teftatur Eufe-
biús in hoc capite. Hieronymus in catalogo de Pierio lo-
quens : Conftat hunc mira ¿minus, & appetitorem voluntaria
paupertatis, 81c. Sic etiam Eufebius in cap. 1 1 . de
martyribus Palxftinx, Pamphilum presbyterum afcetam
Vocat his verbis, eptXeoitpu h&ì 2¿¡#irztyas,
Ceterum Rufinus in hujus loci verfione quxdam addidit
de fuo, qux ad vitara B. Petri Alexandrini pertinent. Sic
cnim habet : Reliquos vero novem diverfts in tentationum
. generibus duxit. Cnmque fe femper in omni agone per fe-
cutionum pofitus, artttoribus vinculis continentia deftringeret,
8cc. Quantis perfecutionum fluftibus vexatus troto
Epifcopatús fui tempore fucrit Petrus, docet Ammonius
toonachus in libro de cxde SS. Patrum in monte Sina &
in folitudine Raithu, his verbis : ’Evinió pot nors ngfyCp-
f/jitw ini to tuiceii'ov puis kiX\(ov, Tzhtjmov ‘ ov
•tent» ¡(¡oXisf/jívu KectéSu, Xoyttr¡/jos ^snhi//jvi<m¡ si’s t u ¡nipi •í
-IIufactmtis. nrguTcv ¡¿ wtf vsrotplguv flXtnuv tus 3'Xi^us,
& tov^ s’ ij/jtguv ytvíftyjov tuvoí/tov T snswy vzso t ■/iu^ vo-
fbuv, T uy.uTu&v it/nut immonev HiTpqt uno toxis sis tc-
WBy xpvn\ó¡/jívot epsópv&i. i£¡ ¡m oVvú¡uivct to róvoXov
S æ c .
III.
Trufptynu nvij/jttjtetv 7iw Isfuv uùrS uf^t
Ó KSH ÌTnJv/nav *)tumu% ras osSutr¡nixs Tontss, xj Gt&mvyv,-
<mf tu» 7uf>ìtv, >(e/j rbu ¡^aonoiov t£f ctyl^.t%v utu^unv tS
Kvg/x, 8cc. id eft : Cum in cellula mea federem ju x ta Alè-
xandriam, in loco qui dicitur Canopus, venit mihi in men-
tem ut proficifcerer in PaUftmam. Prìmum enim aquó
animo ferre non poteram, cum viderem vexationes & quotidiana
pericula qua fidcles fub iniquijpmis tyrannis fuftine-
bant: Petrumque fanttijftmum Epifcopum hoc illac fubinde
fugientem ac fefe occultantem ; cui proprtum gregem fecuri
ac libere fafcefe non licebat. Deinde vero loca fantta v idere
magnopere cupiebam, & fepulcrum Domini noftri, &
vivificam atque incontaminatam ejus refurrettionem cor am
adorare. Idem quoque teftatur Petrus ipiè de fe, in lèr- •
mone ilio quem adhuc in carceré polìtus habuit ad
Achillam & Alexandrum prcsbyteros. Exftat hic Sermo
.in A£tis MSS. ejufdem Petri Alexandrini. Oì'JW y«p ù hx-
<pol\ tus ¡/>t!¥ òf/jóóv vp, otrlw si%ov tlw «sfeì uùt5 ("iuppÌe
noi¡»tIn) ¡/jSQ/j/j'/ccit, ¡//¡y omv 71 tuv ¿itupuuv tù 9-AAp*«y
T Ttuv.TU xgyvoy t5 ec v/mv oìfiX%v ùtctsmpo<p>ts, ténov eie 7»-
tus siSh)Xo[/jWj{svmv smQnXus. Kxj tSto
¡1 si’s Mstmno&f/jicv' uyas-pstpóftyv©-, tS tv j ib » 7* <I>oìvi>ì!js
Evgjuo' othùs nors "p. i TIuXmsÌv>i, nort 'j <è
t vhouv tìtfv li/»us. Ubi tamen quod ait Petrus Alexandrinus,
fugifle fc in Meiopotamiam, non legitur apud Ana-
ftafium Bibliothccarium, qui Aita illa Paifionis B. Petri,
nondum à Symcone Mctaphrafta interpolata, Latine
vertit.
2 Ei's *7n irti<7t 1&4 T&/uxooiu~j Hic locus inprimis no-
■ tandus eft, quo Eufèbius tempus orane quod in hiftoria
Ecclefiaftica complexus eft, in unam fummam colligit.
Ait igitur i natali Domini ac Servatoris noftri, ufque ad
everfionem Ecclefiaruni qux contigit anno Diocletiani
■ nono ac decimo, annos efle qilinque fupra trecentos.
Idem fcribitur in vita 8c geftis SS. Patrum Metrophanis
8c Alexandri qux leguntur in bibliotheca Photii ovttuxut-
A kut U st<J t5 AiokAi)2c£M'3 fiumXsiots, tviS ^ 5* E utwos i/»uv
‘ lv,<rS X q/S'S 7rUPtS0lUS £ T STISS, XUXlf Ò }{cf,y •S///U'/
cM^uTutJn huyyjos. In Chronico etiam Euièbii idem annus
Chrifti quintus ac trecencefimus notatur è regione anni
19. Diocletiani. Sic enim legitur in vetuftiflìma omnium
editione Mcdiolancnfi, quam nec à Pontaco, nec à Scaligero
viiàm» mihi commodavit Joannes de Launoy Theo-
logus Parifienfis. At in editione Scaligeri, annus ille Diocletiani
quo coepta eft perfecutio, adicriptum habét an-
num Chrifti 304. Caufa hujus rei eft, quòd Scaliger in
Eufebii Chronico annum 1. Chrifti pofuit non illum quo
Chriftus natus eft, fed iequentem. Àtqui Eufèbius annum
1 . Chrifti numeraverat,illum ipfum quo natus eft Chriftus,
ut fupra notavi ad librum 1. Chrifti cnim Natalem pofuit
Eufèbius o£tavo Idus Januarii. Certe in omnibus MSS.
Chronici Euièbiani qui annos Chrifti adferiptos habent,
Aquicinftino feilieet, Lipfiano Se Órteliano, 8c in prima
omnium editione Mediolanenfi, annus 1. Chrifti notatur
1 is ipfe quo natus eft in Bcthlecm Judx.
TflCLXQOlCty