S m c . tsnum príeceptorem fuum difertè nominat.
XI, Sed & in primo Stromateon libro eumdem
ipfum delìgnare mihi videtur, ubi praeftan-
tiflìmos quofque Apoftolicae dotìrinae fuc-
ceflores à quibus inftitutus fuerat, recenièt
his verbis. H i quidem libri nequáquam ad
oftentationem elaborati, fed quafi viaticum
iènetìutis, & oblivionis remedium, à me ie-
pofici commentarli reconduntur : ut iìnt no-
bis imago qusedam & fpecies adombrata ef-
ficacis illius animatazque do&rinae, quam à
¿ktrxaAö 'tüS TldvTctivs tv to v Sk ctutov
K9U T $ f <ipa>pcLTew dp itpcaTq (ruyfgyiju/xx'n
cLtn'r\t<&al f-coi Sbxei, ots t b s e/x<pdve<ftpot$ ris x d -
TeiAvfQe» ’A^nquAixus Ct^Soyyis ' *6fooY\fj$J[vofj$jjos3 I
m ura .' <Pyi(riv. tiSh Se ov ypd<py\ eis BTCiSei^iy t s te -
XVcLOJAtVil >JSt 71 f7tpdffXdmid3 OiWci (JjOI -VTtOflVU'
/¿afa eis yypas AvQqs Qdpfidxor ei-
StoAov cLTi'xyQS xj oYAdypdtyidT opapyiov xj \[x^v-
. v . %ov Cvmvqv av xdTyify&Qlw o u tö (W i Aoyav t e ^
viris beatis, & commemoratione profeclö di- T(_ > - ~ ~ > > . / / <•
■ rr • j - r j IO ctvJVoößv udxdtAeov, tu t u om ahoAoycav. T V r o y o
gnifljmis audire meruimus. Horum alter in \ , \ ~ « , c‘ , ■ , f \V » °
Graecia Ionicus, alter in magna Graecia fu- f f y vni ttis EAAdSbs o Iavtxos' o Se b t i tus yucm
it. Quorum ille quidem ex Ccelefyria erat y d \yS 'EAAdSb$- 1W xoi\v\s dTzpo$ ccutwv 2 u- ^
oriundus, ille verö ex jE e yp to . A lii autem i §9fl < *\ » . § > r o fl */N. M B i 1 \
■ ^ • m . • P ias y\r o de d i e A iy u 7 t iü ’ ctM.01 S i dva. t I u j
in Oriente vixerunt; ex. quibus alter qui- ^ , K , f , M , f Z
dem fuit Alfy riu s : alter in Palaeftina, ab ul- MdToAliv' x, TdVTYiS o fdy ms r ’Aovve/ovr o j
tima origine Hebraeus. Noviffimum verö, I j c ^ 'fißftoos inx.a.Set. i f a r a ie
tametfi hic doftrinae merito omnium primus c \ ■ ~ ,
erat, cum cafu quodam oflendiflem, tandem & */>* ^ , « e r a u -
in eo äequievi: quem quidem in ^Egypto anfiUuj o t Aiywmco 3 fygyumcz AeAtjS'om, ¿M.* j
latentem, tanquam Venator indagaveram. H i 0l ^ -rai; /Ucutajo« ilfttrauA ia«
ergo iinceram Apoftolicae doftrinae traditio- t o ■ i«, a,a\ . , \ , , .
nem cuftodientes , quam jam indci ä Petro, M u s ^ I<W -
Jacbbo, Joanne ac Paulo fanftiffimis A p o -zoC » , ’ laa.vvö t s xcti TlavAs y y f ccyim *A,m<jo-
ftolis,^tanquam filii ä parentibus continua 7iais 7iapol Tmit^bs ejcSi^d/^os (b\iy>i (Jg ol
vraTfctmv o-/Mn'oi) iixov <5^j ovv ©ea> xccf eis tiiaols
'm. •zs^ynusi. exeTvct ^ ’Attd^Aocsc' x«
fjSpoi a'7eeppLcLl& ,
fucceflìone traditam acceperant, tametfi raro
contingat ut parentibus fimiles iìnt filii,
De i nutu ad noftra uique tempora pervene-
runt, ut avita & Apoftolica femina menti-
bus noftris infererent.
C A P U T X I I .
D e Hierofolymorum Epifiopis.
vide N / « - a dem tempeftate NarcilTus Hieroioly-
phor.lifi. 4,. ± _ j morum epifcopus floruit, vir multorum
cap. 19. fermonibus noftra quoque ætate celebratus.
H ic quintumdecimum fucceflìonis locum
KE $ A A AI ON Iß'.
rie&t t dv 'hpotroAÙftois \7n<ryJ)7mv.
ì T J T I i TtsTGiv Tìis dv 'iepotmAÓ/uois CfcxAytrtcb;
B7ri(nu)7n)S3 o t o ^ c . t to A A o is eiain vuo ß t -
Coìj^g;@- ¡yyoe/Qto Nct/nuor©«, 7revTi3co u S ò ^ -
obtinuit poft obfeflìonem illam Judaeorum, 3 ° ’dw ÁyúJv t y & S b x ld , dvrì Tris ’isSbiicov
JC5fTO. ’Acfyictvov ’7T0Á lopvfiac; ov Sì! nrpaTov
Tlui clv7o3i Íxx\í¡<tÍolv ejr ¡Bvav avçü'yccj (¿zrd,
TOUS CM, 'éeATQfMS, xdfYfyiaZcSoÙ Te CLUta»
TpeaTov g| g ô y a v e^iaxoTrov Met/» to y ¡ S n A a x m / ß / j »
quae Hadriano regnante fafta eft. E x quo
quidem tempore eccleiìam illius loci pri-
mtim ex gentibus coaluifle poft eos qui
ex Circumcifione fuerunt, primumque ex
gentibus Marcum illis præfuiiïe retulimus.
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
rpafynias leguntur, deferipta videntur ex libris hypoty-
poièon j quod miror à nemine adhuc animadverfum fuifle.
Id autem colligitur, tum quod in illis Theodoti excerptis
eadem traduntur de Chrifto, q u s Photius in libris hypo-
typofeon à fe leéta eflè teftatur: tum quod auftor eorum
excerptorum fub finem Pantanum magiftrum iùùm ap-
pellat. Sic enim ait: <5 n«»geu^ ¿è faSy t^syty, & c.
Fuit autem Pantanus Clementis Alexandrini praceptor,
u t fcribit Euièbius; quem Clemens in illis bypotypofeon
libris identidem laudabat, ficut Photius refert. Porro
Theodoti excerpta laudat etiam Viélorinus Petabionenfis
Epifcopus in commentario ad Joannis Apocalyplìm.
1 'E7nmi[Ac€4yi[fyj(&, Tres noftri codices Maz. Med. &
Fuk. fcriptum habent imoti/¿v[ycifSy/&j. Sed vulgata ledìio
melior videtur.
2 T?5 jìoiAijs a,7TP& uivuv Ev&ictfJ Ex duobus viris à
Clemente memoratis, male interpretes hoc loco qiiatuor
fecerunt. ^ Duos enim iàcrarum literaruin doitorcs à le
auditos hic memorai Clemens j alterum in Achaia, qui
Ionicus dicebatur; alterum verò in Italia j & horuro quidem
alterum è Cceleiyria oriundum fuiflè: alterum autem
iEgyptium. Prater hos duos, alios quoque in Orientis
partibus ab fc auditos effe fubjungit: alterum AlTyrium
genere, quem Tatianum elle lùlpicor: alterum Hebraum
ex Palaftina, quem Theophilum eHè Cafaricnfem Epifco-
pum credidit Baronius ad annum Chrifti i8 y . AlTyrium
vero illuni idem Baronius Bardeiànem eflè opinatur. Ego
verb Hebraum ilium ex Palaftina oriundum, potius Theo-
dotum efle crediderim: idque ex eo conjicio, quod Epitome
hypotypofeon Clementis infcribitur ¿¡t r Qto^ns
uva-nXixiii ¿idhoKctxloti. Clemens enim ea q u a a magiftris
in oriente didicerat, vocat *vu.toMioiv JiAtexctMcu/. Theophilum
verb Cafarieniem hic a Clemente non defignari,
duo mihi argumenta perfuadent. Primum, quod Theo-
philus aqualis fuit Clementis. Floruit enim temporibus
Viftoris Papa, ut ex Eulebio difcimus. Deinde Theophilum
hunc, Hebraum, aut quod idem eft Judaum fu-
ifle, nemo veterum dixit. Jam verb quod fpe&at ad Bar-
delanem, neque hic a Clemente intelligi poteft. Non
enim Aflyrius fuit Bardefanes, fed Oidroenus: oriundus
Edefla, q u a caput eft Ofdroena.
3 ©ijgjscrass XiXr&o-m ] Poft h a c verba fequuntur qu a-
dam apud Clemeniem, q u a Eufebius omittere non debu-
erat. Ex his enim colligi videtur, Pantanum ex Sicilia
oriundum fuifle. Annon id aperte innuunt Clementis h a c
verba? SwiAijc« » / o'm i & c . Cum enim pracedentibus
verbis Clemens Pantanum defignef, ut teftatur
Eufebius, h a c quoque ad cundem Pantanum referantur
necefle eft. Siculam igitur apem eum nominat Clemens,
eo qubd b Sicilia eflet oriundus; Cu r enim Siculam potius
apem eum vocaret, quam Atticam ? Petrus Halloixius
in vita Pantanj, ait ilium fuifle genere Hebraum, idque
ex Clementis verbis colligit. Verhm Clemens plane con-
trarium innuit. Naui Hebraum quidcm- ilium ait a fe au-
ditum efle in oriente: Pantanum verb in ^Egypto.
pceQ*
U S
S æ c¿
II.
I ¡uto' ‘ò» ’(hmoinùiTiq Kaoruttìt, ■ ad -rfyf ctù- Pofl: quem epifeoparu funftum effe Caf.
t o 9j 2^SpSo^,t /Gré¿íX(i<n' W TtíToy l ly - fianum, deinde Publium, poftea Maxi-
TcAioy* S tu, McLpifiov’ j¿ IttÌ tbtois ’laAiavor e- ac ^e*ncePs. Jùliantim, epifeoporum
tr -n . ; ù» u x« ' v T- /■• e/ lenes quiE in arcnivis illius ecclcfiae fervan-
T om A«? « « T««.- tur, oftendunt.Juliano t ò c e f l iK aius, Caio
X, TretAiv etAAoy IaAiavoV Kct-^rtayct t s szz&s r y - 5 Symmàchus: Symmacho verò alter.Caius.
z TOiS OuctAevTctj xoq A0A1 %tcLvor ¿ g^n jTaoi . fluem rurfus alter Julianus: quem tx -
r Nctpxicxfoy, 7fiaxoqov ^?r¿ r rftf ’Á7rz>q¿Acov xt\ cepic Gapito, ac.deinde Valens. & Dolichia-
K E Í Á A A 1 0 M i r ' . C A P U T X I I I .
5 * Im/Mfon . ioni iii», é-^MunMumm Jifofiom
Mieti- ab eodem commemorata.
E N tbtu> ¿ 'PqSìdv y im r í f d a i 'À g W T ) e r idem tempus Rhodon oriundus ex Hucrefer
pt-àfjyiTevdeìs S7n 'Paipms, a>s oujTos ì<ìopeÌ, Tei- A ^ a’ ^ uf^e R-oma> ut ipfe fcribit, Nicephor.
«a ».• «A T n / cv- •' o _ < / a Tatiano ilio cuius fiiprà meminimus» e ru -Ci 2 9 . /■ 4 * Ticivù), ov e x t ^ e y o Jg v e y v a tjv p . D là p o p a i a i u i - j iVmc W H i . X ... t ru y 1
p H H H R ~ x T v t aitus, varios confcripiit libros> Se cum reli-
T K t y * fót'oAtdy f / i / t Aoi<7ra>i % <z b o s t M oLfXia- 1 5 quis adverfus Marcionis harefim decertavit.
vos ■mpcL^'He^ oilpecnr % 59 eis &l&<pógss yvonpiets Quam quidem fua astate in diverfas fciiTam
xctT* oujTov &Lcf,$cí<rau/ iqopei' tu s ^ CtL^epxaVì fententias narrati aúítores illius diiTenfiefiTKtfoivixÓTcts
i v d ^ d ( p a i v , en t te rd s referens, & mendacia à fin-
W m m I ’ m m m M m g ullseorum9xc° g ,tatadiligentercoarguens.
™pf e,cccr q t v t m t7nnvo7\^jet4 ^ A g y ^ y ^ u J b - A ud i ergo, fi placet, eum ita fcribenterm;
Aoytdí- dxae S* ouù x¡ o J tb w S r a y^i/povTos. 20 Propterea, inquit, inter fe ipfi diffentiunt,
Slcf, t S t o xoq Tta.p ecu/Tois d<rvpi(pavoi yey>vd<nvi <3uippe q u i e ju fm o d i d o f lr in am tu e n tu r quae
clovscL'tV yvó>i*M$ dVTt7rm¿/fyoi. dviò $ $ Tyrav ° u in in o fta re non p o t e f t . N am e x illo r um
5 a d y eM s 3 ’A ^ A A r i s a pdpb t u t to A m ia cepiviwó- ^ ref e ^ P e^es f lu id em fa n& io r is v i t $ c u ltum
^ -¿exlcò f a t o # ' S M H H H H ùnurh fatetur Humicut;
t «/ , , efle pnncipium: prophetarum autem orar
o & p m m *S■ «TOtetAtìw te y \ ^ - Z ) Cula ex adverfario fpiritu profeta effe di-
Qopdpios dmipQeyfiULm m^p^eva Sdipiovaxms ovopux cit, virginis cujufdám Dsmoniacae nomine
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s »
* Ai t ctù-nSi ] Nobiles Ecclefiæ, & præièrtim
quæ ab Apoftolis inftitutæ fuerant, Epifeoporum fuorum
fucceflìonem in archi vis recondita m diligentiflime ferva-
bant; eorum nomina & obitûs diem in diptychis per-
icribentes. Hujufmòdi libros accurate exeuflerat Eufebius
nofteiv ficuti ex hoc loco apparet : qui præcipuarum
fedium Epifcopos, non aliunde quàm ex hujufmodi tabu-
J lis digeflit. f Quamobrem fuccefliones Epifeoporum quæ
in hiftoria & in chronico Eufebii recenfentur, maximi
faciendæ funt, utpôte omnium vetuftiflîmæ ac certiffimæ.
2 Km Qôétev&J Ante hunc Valentem défunt nomiria
duorum Epifeoporum, Maximi fcilicet 8c Antonini, „quæ
per, negligentiam librâriorum omifla funt. Nam cùm
Euièbius Narciflum Hierofolymorum Epiicopum quin-
tumdecimuitì à Marco, 8c tricefimum ab Apoftolis fuifle
affirmet, id omnino ftare non poteft, nifi duos hic Epi-
fcòpòs addideris. Certe Eufebius in Chronico, poft Ca-
pitonem vicefimo fexto ab Apoftolis locò récerifet
Maximum ac deinde Antoninum : pofthæc Valentem
ac Dolichianum, tum deinde Narciflum. Cufti Eufe-
bio confentiunt Georgius Syncellus 8c Nicephorus; nifi
qùod ihter Julianum 8c Capitonem Heìiam quendam
interferunt, quem Èuièbius non agnoicît.
3 AwtAAflç o Tjf TnAnilic <rsp,y[wo{âf/&' Rufinus vertit»
qui aèfiinentia fa femciùtis pr&rogativa ufus, fac. Redle.
nam woami*. firopUciter & ablolute poni folet pro ab-
ttinentia 8c ftri&iore quadam difeiplina. Ira Clemens
Alexandrinus in exordio libri primi Stromat. bis ufurpat.
Sed non video, qubmodo Apelles jactare fe ob continen-
tiam potueritj qui à Marciorie ob ftuprum ejeftds, Alè-
xandriam feceflit, ut auétor eft Tertullianüs in libro de
præfcriptionibus. Quocirca videndum, ne vox îtsAito«
hoc loco aliud quidpiam fignificet, & pro Decurionatu
fumatur. Nam Decuriones, otAjttvifS/joi ièii whAît^OtoI
dicebantur à Græcis, ut pluribus notavi ad A mm. Marcel-
linum. ^Poflet etiam quis fufpicari, feribendum hic efle
rjî ■mXtu. <rsfjj. é- t tS yHgot. Nam fenex Apelles vùlgb dicebatur.
Sic eum nominat Rhodon infra, 8c Hieronymus
in catalpgo. Confirmât hanc emèndationem Eule-
bius in lib. 6. cap. 39; ubi de Alexandra Epifcopd.
Aitmçtf y«f« w i (rsfbvÿ otiAi« ^TKî/AfAÎv^. Sed 8c Sy-
meon Metaphraftes in A â is Phileæ ira loquitur.* y&f iras
wctvTt] Qnmv yitçct <è mXiS, a i^ i v y o f f a c . Verbà iiint
Judicis apud Phileam.
A R I O R U M.
, t Utiham dofiiflìmu's Valefius hare aliunde de Ar-
cnivis Ecclefiarum 8c fucceifionibus epifeoporum recond
i t i , 8c de die obitfis in diptychis fcripto docuiflèt,
8c Eufebium fua ex hujufmodi tabulis digeflìflè pròbaf-
lè t ; nam quod ex hoc loco apparere ait,, mihi minime
probatur. Docet hòc loco Eufebius, Narciflum, poft ob-
iìdionem Judaeorum fub Hadriano, decinium quintum
iucceffionis locum tènuiflè ; eorum quindecim ex genti-
busprinium fuifle Marcum. Ms3-‘ ov ìsntnymZtnn Ku<r-
Oictyoy m tuv cevtdSi •zée*t%is<n> >(#4 / ¿ im tStov 11«-
p^iov, tiitt M«|*ji*ov, im risine, IaAicM/av. Quae verba fic
tranftulit Valefius, Poft quem epifcopatu funit urn ejfe Cajjia-
num, deinde Publium, poftea Maximum, ac deinceps J u lia -
mm, Epifeoporum feries qua. in Arcbivis illius Ecclefia fer-
•uantur, oftendunt. Habemus igitur Archiva illius Ecclefis,
.. ucceffiones in illis confervatas, fi Latina Valefii fpefte-
in us, ed in Grsecis nihil horum. Apud Eufebium fim-
Ì L w '^ - 0 ltX ^ s fe h z iy id non docent. Opti-
UI lnCerPres Eufebius, 1. 4. c . 5. TSv yt pw ài UytnXuf/
joi^ imoKoimy tk? Jfgonif ozo^of/,iiif ¿aUu,u$
iwgjv. Eorum autem Epifcoporum tempora, qui Hierofolymis
pr&fuerunt, fcripto conferuata (qua; verba in verfione Valefii
male omittuntur ) nufquam rtperi. ittrSitv fe *| jy u « .
0» v ita,giiAti<px, i f I s i(cs,T 'ASficMov ’lisfitlaiy m M -
egxictf mymttciiittcc r cvp&f/joy xuib$i yyovxtnv tmoK07my
Illud tant uni ex fcriptis accepi, ad illam ufque
obfeßonem Jud&orum, qua imperante Hadriano contigit,
quindecim numero epifcoporum ibidem fuccejjiones fuiffe. Ec-
ce quindecim Epifcoporum xbibSi fcriptas fane,
fed a nefcio q u o ; 8c in eo fcripto numerum quidem Sc
nomina confervata, fed praeterea nihil. Eorum enim tem-
pora five annos aut obitus, nullibi reperit feripto confer-
vatos Eufebius. Pearfon. de fücceßione prim. Rom. Epifc. c . 1
2. p. 8. Eundem vide poftea. p. 17.
a 'AntiktiiJ Au&or Appendicis ad Tertulliani librum. de
praefcriptionibus, cap. y i . hs c de Apelle habet: Chriftum
neque in Phantafmate dicit fuiffe, ficut Marcion, neque in
Subftantia veri corporis, ut Evangelium docet; fed in eo quod
‘F f 2 $lAV[$jn\S