E Ü S E B I Î P A M P H I L I
S æ c . principem ac patronum, Roinam adverfus
Xi iìlam generis humani labem ac peftem per-
ducit. Q u i tanquam ftrenuus d ivin* militi*
d u â o r coeleftibus armis munitus, preciofam
iliam lucis intelligibilis mercem ab oriente
ad eos qui verfus occafum habitabantj detu- 5
lit : lucem ipfam & fâlutarem mentibus do-
éirinam, regnum fciücet ccelorum eis an-
nuntians.
C A P U T XV.
D e Evangelio fic u n d um M a r cum *
C l a ù d iü s .
r&&>iy>poy, n é 7ço v , t n l t 'Pm/mv a s ’ è 'tU T nX ix^ T o y
Av/m m * ß ix w y à - R I 'tojtym&U '£ ©eS
<tptìLTÌÌf)PS TOIS S e io t i ' O7tX 0lS (pçy.%a[d[JOÇ>T i> '7T0AU,n -
flMTOV P » T t f yoijTV <J>û)7üS 1^'kio.TOXOùV TOIS
jcctTcl Ab'cnv ì x ó f j u t y , <M * $ X o ÿ r t
<70T>i£xoy, t o MpvIfMü j r T ù & v o ù v fè km X u & S & ò a l-
yzXi^optyuos.
K E $ A A A I O N IE * .
f l e e ) t o u M c tp x o v O o a y lz X iU i,
> «hi ot/v eTnJVjjtMiaayJos clutois V S '& s
V ^ / a o 7 8 > * t v 'Zi/iavos ktfeaGy x,
#«« «/e»-t "g i t u r cùm D e i dottrina Romanosad-10 j
Nfc^for. | venm fuo illuftraffet, Simonis quidem __ . . /
lifi\ vis ac potentia cum ipfo fimul aurore brevi y^pyjpuc 1 ovv 39 Taf ÒLV^di xa.7a,XeXvlo Sbvapus' t 0-
extintìa atque deleta eft. Tantus autem q-oto j»* \^i\^uÀi.y rccis r kx.pocL'riov V n é rg a Si-
veritatis fulgor emicuit in mentibus eorum . / / - * \ ~ » / «. « ~
diri Petrurn^tudierant, ut parum haberent I H K B S i l f l X\ H i
A . «.ÌCiiìVr Tf iiu K <t*m wA /, w C7V.I 'T'ti XAJ"
qui retrum auuicidui,ul pai um xmuw.v.iv , , -v,-.. \ & ~ » /~ q. /
femel audìfle, nec contenti eflent cceleftis 1 5 zygiv cotoij,^oi 3 T tf ct7i ct<P<? J 8 ^ £tö x
verbi doftrinam viva voce, nullis traditam pujjuflos SiSamtaXÌci' fCö^ix\yiaiai 3 7iavToic
Ma.px.0v3 v to &ja.fyêÂioy <pêpi]aj> kxoXuQov ov& fie—
7Ç8 AJ7mpüorecj, as ¿y 39 yga.<pxs f&zofiv>i(ict> v
Si ci xóyn 7rapaSb9eums avTo7s xçt&Àe^oi SiSixaxctfcriptis
accepifle : fed Marcum Petri fefra-
torem, cujus hodieque extat Evangelium,
enixè orarent ut do&rinae illius quam audi-
tu acceperant, fcriptum aliquod monumen- .
tum apud fe relinqueret. N e c prius defti- % ^ ^ tzs^ß-npov te ¿ystycq >1 xa.'npyclavL^ r av-
terunt quàm hominem expugnaffent, au-Spa.3 Xt 'wJj'TA cririss yivic^L % V )(T' M ap - E«rr h M H HH m a 3 H i r1 Q uod cum Petrus per revelationem fanfti Toy A7ro<joÀoy ^MxaXu^avlos avrò) tu '7rvbX>futio$s
Spiritus cognovilfet, dele&atus ardenti ho- yódlcuoU r y t ¿y^Sy tfpo9u/xict, xvp®(m.i t z $ y^a.-
minum ftudio, librum ilium auftoritate lua ^ eyr&uPiy Tous exxx.y,oicu.$. x KAiipws op ex- %
Ä f Ä Ä S — M m M M to Inftitutionum libro. C u i teftis étiam ac- r7nyuaprxvpu <7 a v ra 39 0 h&.'X'oAt'ms emozottos
cedit Papias Hierapolitanus Epifcopus. Por- myuxm Piantici» 3V Sè Metpxs ¿mj/ttovéW t lie- 3
rò Marci mentionem fieri aiunt a Petro in ^ ^ T~ qs^yrnpef. % 39 ovyTcc^ccj <$>ctpriore
Epiftola, quam R om s fcriptam e e \y axptcdveiv tz t u t avToy 4
contendunt, idque Petrum lpfum mnuere, 3° / „ ,o v , \
qui Romam figuratè Babylonem appellar his ^A«y ^ o ^ r z p o y BaQvXcevcc vo<re<'*ov'&
V a l e s u A n n o t a t i o n e s.
dixit Euicbius. Silent etiam Irenxus 1 Ex his Euièbii verbis per- & Juftinus. Certe
iTpicuè colligitur, Simonis magi interitum R om * contigif-
lè principatu Claudii Augufti. Nam Eufebius feribit Petrum
regnante Claudio Romam veniilej ftatimque Simonis
magicas artes Petri adventu difeuflàs, & cum auditore
ipfo deftruétas fuifle. Eufebium fecutus Symeon Meta-
phrailes, Simonis interitum Claudii temporibus accidiflè
fcribit. At Baronius in Annalibus, Se Sigónius in librum
fecundum Hiftoris fa cr* Sulpicii Severi, id Neronis temporibus
accidiflè contendunt : cujus rei audtores habent
Severum, Auguftinum, Philailrium, & Maximum Tauri-
nenfem. E go verò Euièbii ièntentiam veriorem puto. Cùm
enim conftet ex Juftino 8c Irenzo, Simonem fub Claudio
Rómam veniflè, & fraudulenta edidiflè miracula ; cumque
etiam conftet, Petrum ejufdem Claudii temporibus R o mam
fe contulifle ad Simonis fraudes confutandas, Veri-
Umile non eft Simonem tam d iu , prxfente atque adftante
Petro, infultaflè fidei Chriftianse. Sed qui Simonis exitium
in Neronis conferunt tempora, id feciflè videntur, u t tri-
umpbi de Simone adii particeps eflet Paulus.. Norant enim
Paulum Apoftolum Nerone demum regnante venilfe Ro mam.
Itaque ut certamini illi Petri cum Simone intereflèt,
certamen illud in Neronis tempora contulerunt. Porro de
cèrtamine ilio, 8c de Simonis volatu, nullum hic verbum
V a r i
os Evangelium propagavit. Tandem fub Nerone, foriàn
circa annum 63. Romam venit; fideles quos ibi reperit, in
ordinem redegit j Ecclefiam conftituit, auxit, & m ox fangui-
ne fuo nobilitavit. Et Petrum quidem hoc circiter tempore
Romam veniflè, teftes habeo vetuftate nobiles, Ladtantium
de morte Perfecutorum Scdt. a. 8c Origenem Tom. 3. in
Gen. apud Eufeb. lib. 3. cap. 1. Cave Vol. I . pag. 4.
C/. Pearfonus in Trafitatu de fucceflione primorum R o m
a Epifcoporum, cap. V I I . pag. 3 a. probat S. Petrum
R om * fuiflè, ex Ignatio, Papia, Dionyiìo Corinthio, Irenico,
C a io , Clemente Alexandrino, Tertulliano i Origene,
Icarius ille Simonis interitus, quomodo conièntire pofllt
cum ftatua illa Simonis San<fti Dei, equidem non video.
1 KAty&jji cv ’¿urta tt vsrólwrwosay] Locus Clementis quem
hic defignat Eufebius, refertur ab Euièbio in libro 6. hifto-
riae Ecclefiaftics capite decimo quarto, ad quem locum, Deo
iuvante, plura didluri iumus.
g TS ^ Mccgx.% ¡/ivti/jianuav'] H * c verba fic accepit Rufin
u s , quafi id à Papia relatum fiiiflèt. Sic enim vertit;
Cuique fimile dat teftimonium etiam Hierapolites Epifcopus
Papias: qui & hoc dicit, quod Petrus in prima Epiftola fua ,
Marci meminerit. Eundem fenfum in interpretatione fiia
fecutus eft Mufciilus. Nos vero h x c verba à prsecedentäbus
omnino fejunximns ; quod etiam Hieronymus ac Nice-
phorus ante nos feciflè deprehenduntur.
4 Thv »bAo> TfoOTxiwtgjv Pu.Qv\ma. Romam Petrus figuratè
Babylonem vocavit, vel ob magnitudinem ac po-
tentiam j vel propter impietatem, eo quòd dxmonum
cultui dedita tunc eifet Roma, perinde ac olirà Babylon.
Potcft etiam alia ratio hujus cognominis afferri, quòd fe i-
licet ut Babylonii Judxos in fervitutem redegerant.fic Ro mani
tune Judaeos ditioni fu * fubjeciflènt. Sunt qui in
di&a Petri Epiftola, Babylonis nomine non Romam, fed
Babylonem ipiàm q u * caput fuit Aflyriorum, defignari
O R U M.
Cypriano, Lafitantio, Euièbio, Athanafio, Epiphanió, Julia-
no Apoftata, Auguftino, Palladio. Mirum itaque reperiri
potuiflè, qui Petrum R om * unquam fuiflè negarent. Ant.
Pagi Critic. Vol. I. pag. 3 7 . ftatuit Petrum Roràam non
veniflè ante annum Chrifti fq.. qui fuit Neronis Imp. primus.
Qui Claudio (<inqu.it ) imperante Petrum Romam
veniflè volunt, coguntur duplicare profe&ionem ejus in
urbem, Se duplex item ejus cum Simone Mago certamen
comminaci, primò quidem temporibus Claudii, dein prin-
cipatu Neronis, quod tarnen à nullo veterum proditum, ut
ait Baluzius in notis ad Ladantium*
T y i a v
C l a u d i u s . E C C L E S I A S T I C Æ H I S T O R I Æ L ib. II. <rj
TBTûjy à.T7m<^e^) vpik^ y BotÇvXavi cvyexXzkT}j\ —“L: n ~ - ■
39 Mapxos 0 tfos più.
verbis: Salutar vos Babylonis Ecclefia à S æ c .
Deo perinde ac vos eleócai & Marcus fi- T
lius méus. '
K E $ A A A I O N Ifr'.
Ì ì $ tfpcoTÒs 0 Mdpxos t o 7s x c l t ^ A iyo^ o v t Ì ù J
Tov X&qov yvcoaiv èx.xpuj'ey.
1 OtÌ7oy S i * M a p x cv 1 TepccTOV Q am v ’Q 7 £ A i -
y j 7 ( l s TeiAa,/$fjovi t o &ja.Jyixiov 0 S\ì 39 Ovn-
yga,-^ix.To XMpv^aq 3 C/KxXvjaicLq rtz 'TpaiToy t o t a,v~
ttis AXzj'CLvS'pziaq ovqyaoLcQTii, td o v c u th a g f c T
clutdQi ‘7rz/7rt<rzvxermv vrXydò$ kvSpav t e 39 yovcuxiSv
Cj% ntpcùTYis ’QnQoArìS auuiqn^ Si kox>i(rea>$ Q1A0-
ffv<pa&TJ1$ TE X) otyofyo'm.'TWS, co$ x, y^a(piis a v iu v
A^ao-ccj 7 £ iG k i 39 TKS fficuyjXvcnls, T e i TE
oupirtoota., 39 7ru<m,v t l e u a X X U u t u (èiu kyayviv
T $iAcova.i
k è ì a à a ì o n IZ*.
O ¡a. tvìia T $ f x k T ^Aiyo'Élov *À<7jcy]Tav 0 $ÌÀa>v
i<top£.
O N 39 Aoy>$ ¿ x j KXccóSioy I t t i t 'P a -
10 virorum fimul ac mulierum qui fidem
15 memorare opers pretium duxerit Philo.
. [im s o fu X ia v eXQetv TIstpco tdTs ó x e ia z 2
c a p u t xvr.
Qmmodo Marcus notitiam Dei primus t/£gy-
^ p iù pradicaverit.
/ ^ h t e r u m ^unc Marcum in JEgy-Huc refer
ptum profefìum, Evangeliùm quod N<cephor.
ìpfe confcripferat, primum illic praedicaile C, T
perhibent, & in ipfa urbe Alexandria Ec-
clefias conftituiife. Tanta porrò multitudo
Chrifti illic amplexi fuerant, ab ipfo fta-
tim initio tam feveram tamque philofophi-
cam inftitutionem profeifa e f t , ut ftudia
illorum & costus atque con vi via, totam-
que vivendi rationem fcrìptis fuis com-
C A P U T X V I I .
Quit Philo de uéfeetis in i/£gypto com-
/ / /1 , . , , , . ‘ . —- t o 'i— »wui * tu ia i\utptjur.
tdtb XAjptsTiovTi. 39 Cine o/7Cìxxjos cLv ziff T'd'Toyv \tcÌjL <1UI verbum De i’ illic pr^dicabat, fa- caP' |(5-
ì j 0 <$>a.fAp <ivy{pa.fifx,oL rii fef«» >i « s Xeims aù - “ l l ' f c o n g r e f f u m habuiife. Neque id 17* 2'
V a l e s t i A n n o t a t i o n e s *
memorai.
» r V/ - - , - . - , , 1 / ^ \ u em quidem Philonem fama eft Clau- u .. « a
■/MS as oftiXia* eASut f ls T fa -rais C n .S a tio '\ *C . dii Augufti remporibus Rom* cumNktpbS/
Ü B S H iu omnmm vetcriim Patern H
M W m I P P Ge"^ qui Petrum Babj-lone rediRe vo-
■ H ° p0rt?£- ruceellionem Bpifcoporum.
B a a p»ft B i i w ™ prafc
™ t,g ,tu r fallof Ecclefa illiu,, ficM „ os ru c e fl;™
urb,s(.R om s>q“ ' poll Petrum Apoftolum Ro-
T w k m m m i 1 Iren!ra aiiifi uc
m m m '“ i»1* “ 11 M I quidem quod iem o vete.
M W B B : T e t em feilieet federn fixifle
ld. J er* quod eeteres omues Ecclefiaffici feri-
B H | prodiderunt. adventum videlicet Petri
in urbem Romam, pertmaciter negarel Atqui nihil in to-
atque teftatius
quam adveutus Petri Apolloli in urbem Romam. Nam
prater Papiam & Clementem Alexandrlnum.quorum tefti- ■ ■ mmidtm B ■ ■ f S B i " Epiftola ad Soterem Epifeopum u r -
■ | y | C “ ? B H in dilputatione ad-
nefim Ouomm Scnes !n to n io ; . explanationum in Ge-
H B | H 1 quod dilti affirmantium,
i m ' T 1? ,c,.Kta reR riet dilig ™ leilor.
I K H M i H B i unno Marcna in
fatfs ‘ prfdicandum Evangelium, non
Alexandrkfid 5 ,UOS I Auiäor Cbronici
■ ■ H B 3* Cali Caligul*. Georgius quo-
M 1 I M «dem eft fenteutia. Eufebius autem in
Imp Claudii s« t r onem‘ c°nfert in annum fecundum
qüe rogatum a Roöiams Evangelium confcripfifle; priufquam
dé tempörc profeÄionis Marci in Ægyptum dica-
mus, mquirendum eft quo anno Petrus in urbem Romam
âdvenent. Euièbius quidem in Chronico, Petri in urbem
Romam adventum refert anno fecundo Claudii Augufti
quam fententiam fecutus eft Baronius, & Petavius, aliique
plures. bed hæc fententia refelli videtur ex Aä ib us Apofto-
lorum ; ex quibus confiât Petrum in Judæa ac Syria fem-
.per manfiflè uique ad ultimum annum Agrippse regis Qui
cùm Hierofolymis Petrum in vincula conjeciflet j pauio
P , eum inièquente juftitil, exftin<ftus eft C *fare*
ut refert Lucas. Cùm igitur anno quarto Claudii mor-
tuus fit Agrippa, ut inter omnes convenit,’ Petrus ante
hunc annum Romam proficifci non potuit. Hane opinio-
nem valde confirmât Apollonius vêtus feriptor, qui adver-
fus Montani hærefim luculentis voluminibus decertavit. Is
feribit iè ex traditione majorum ita accepifle, Apoftolos
Po duodecimum ab.Afcenfione Domini annum à fe in v i-
cem difeefliflè, cùm Chriftus ita ipfis præcepiflèt. Verba
Apollonii habentur hiftori* Ecclefiaftic* Eufebii noftri lib.
f . cap. 18. Idem refert Beda in cap. 13. Aétuum Apoftö-
lorum. Sed auétor Chronici Alexandrini adventum Petri
in urbem Romam adhuc tardiùs refert. Scribit enim Paulum
venilfe Hierofolyma ob controverfiam de circumcifione
anno fexto Claudii} eoque anno celebratum eflè concilium
Hierololymitanum, Apoftolis nondum à fe invicem disjun-
« fs . Itaque ex ejus fententiaj Petrus non ante annum 7.
Claudii Romam profe<ftus eft. Sed dölendum eft, quöd
in eo Chronico viginti circiter annorum lacuna eft, Ita
Marcus anno Claudii nono Alexandriam profeftus fuerit;
qu * eft lèntentia Eütychii Patriarch* Alexandrini.
V A R I O R U M .
S. Marcus EvangeBlia fq uem
S i i T ? ) ’ quo A a - X ! I - ,2 - ™ ,è " “ “ “ “ 'li
fttridffrin I M a P W P“11 a0num 40-
v i M Ì B & Intcrpres, ac tefte Ifidoro Hlfpalcnfi, de
d f L SinQorum, p. 84. in baptifmate filius, ejuique
S r - ° r p a¥dUUS- / I '0 in K J ® milfus.'fin-
a n n o L K » pun ’ Mart)'rium ibi fubiit,qUo verb
tribus fcrM ? ? “ s e R ' “ compertum. Rogatus R om* à fra-
Evangelium è t f a m T i “ " 1 ^ aPProbatum C ‘“ d=
m an if fatis P r x co Sermone, Ro-
Paulo j im motte fublaris Petro &
& apud Eufeb. lib. e. "ao T l M “ - H P S * 1!
»I«i i i pojl Petri Pauliaut. L . • ^.arcum P * » . ^ r *TO)'
2 intemum, Evangelium fitum confcripfiffe
difertè tradit. Quod verò Evangelium à Petro
approbatum d ra t Eufebius, id forfau de fcribeudi coufflio, ■
rebufque Evangelicts tpfi à B, Petro, dum adhuc in vivis
erat, communicatis intelligendum eft. --------- Sunt qui
volunt Marcum latinè fcripfiffe: addunt aìii ipfius auro-
grapnum Latinum Venetus in Bibliothecl D . Marci hodie-
num aflèrvari. Utrumque o/rtè apud me parem fidem
meretur. Cave Vol. I. p. 14. Eadèm ferme nabet Lud.E.
Dupm in Diflcrtatione de S. Bibliorum fcriptoribus, Se ft.
• Traditum eft, hujus reliquias ex fEgypto in urbem Vc-
netiarum fuiflè tranflatas. Inde eft quod Veneti hunc fuura
1 atronum agnofeant, eique femplum vix alteri ufpiam i o
cundum conftruxermt.