7 °
S æ c .
I?
Hue refe.
Nicephor.
c. 17, 18
lib . X.
E U S E B I I
& hymnos qui à nobis recitari l'oient, commémorât,
E t quo paóto, cbm unus quifpi-
am modulate ac decenter pfalmum canere
exorfus fuerit, ceteri cum; file/rtio, aufcultan- ;
tes, extremas duntáxat' hymnorum parte?,
P A M P H I L I C l a u d i u s ^
-n áM Ig L í 'BeJä rp ä t 'ip m w (ä r $ m
Iros fj$ pvQjuy xoopttas j'TTi^oiXXorroSy. at Xoirnt
Xstö* yayxidur etxpoapfyjQiy -1 'r p '¿/¿wv tu axpo- ]
T iX ß jr t c i o v r ip H x y n r o7¡z¿$ ts ta s <fö<hiA<»-
t e s , e x tr em a s uuuiaAi»^ h ^ « h ju « u u i lP f s s & j ■ . » \ /K ' ' ' í: . ~<l «A
fimul concinant. Utqúe per illos dies humi.5* riptides nQcLáar yfixwvamsy otra ¿¿y/-7 0 -
in ftramentis recubantes, ó jvino q u idem, u t Tm.¿cfS7ta jiy a s a v ro ís p rip u trir c tríy p < t¿^ r, G O t
ejus verbis utaty penitus ábftineant». ñeque y^jóvlouy ¿./A* t£ v írcúpitor nros' ’<&' ¿tóyOV
carnes ullas deouftént: fola autem aqua ad , ~ » \ \ \ \ .• / i.
potum utanturf ñeque id panem iliud quid- «u™« ^ « rcror, *, «pocrjMp* H <¿PtV ¿ A *
quam adhibeant praeter. Tal atque hyffppum. x, varaTnr. tü& s Tyrots ypcupei * T rns rrpogu&t-
A d haec gradus atque ordinem prsfidentium x Q ^ Tgonror} t t a s eKxAWM&X&s Xén^pyitLS efüe-
deferibit, eorum videlicet qui Ecclefíaftica ye*d/oxcev6>v, Dluxcríets Te x, tgLs i t ¡ recLtnr <tvaobeunt
muñera: tum miniítena diaconorum: ** f „ ¡g¡ ^ „
ToLTtú tus tvn<?)L0'7tyis '7?potdeA&s. T y r a v 0 , o r a
ttoOos eve<?z tyis kxpiQas im^oíotas, piclQot ¿v ex £
<hiÁ<»0eía?js t b ótv«/yoí tqoti«.s. ort «ffe Tas Te paras
poftremò Epifcopatus apicem omnibus an-
tiftantem. Quæ fi quis accuratius noffe de-
fíderat, ex ipfo Philonis libro difeere potelit
. Ceterúm quin dum ifti feriberet.Philo, / T~s ^ TJ \ U i , T ¿ Te
primos illos Evangelica:doftrmæ pradicato- 1 5 n • _ y Ü H M
2^^>j0ev tzaçys T 'Arcoqóxar e0»| íG ^ t f o f o f i t y c t x c t -
faXaGar o $ÍXav rotvr iypoL<piy rea.ní r a SiíXoy.
K E Í A A A I O N IH'.
O ffa V $íXavQ$ e¡s v/tecs t¡&¿i¡XÓe ovyfgpífáiactlcc:.
pr_ _ ......... w v
res, & a b Apoftolis primum traditam difei-,
plinam in mente habuerit, nemini dubium
effe arbitror.
C A P U T X V I I I .
Otti Philonis libri ad nos pervenerìnt.
H i c potrò vir in dicendo copiofus,2.0 1 jO A w yi pXio T a fXoyop, Xj 3 TehcLTvs retís :
in fententiis locuples, in divinae feri- aLVoiausy uypuXos Te ¿ fureapos òv nu s eis rets
p turs intelligentia fublimis atque excelfus, ypcL<pls Sweícus ytJívYi/u8¿)<>s>*'ffoiKÍXr¡v •¿reo- 3
variam ac multiplicem facrorum voluminum / M ^ ~
expofitionem edidit. A c primò quidèm feri- upav Xoyay T8T°
pfit in Genefin, cuneta quae illic commemo- /ApupUcf ¿ axoA80 ¿ct, r t ets r Tm<riv hifyXva*
rantur, ordine explanans : quos libros fàcra- z - 'Tepdy/xa.reiaLVy òv oTs Ireíypoi^ vóptm Upa9
rum legum Allegoriam infcripfit. Deinde ^ ^ ^ ^ utpaXalav
T^f òv retís ypctQous tyiTtífjúiav, em^ocer^s n ¿
SictXuffi¡s min/jd/joSj òv oTs % ctvrots ngiretXXriXas
t cirereffjj ^ t c ù ’Ec'ccyayy i^ryìpià.rav t s X) Xvveró
capita qusdam facrae fcripturae quae
difficultatem habere videntur, fingillatim
expofuit, objeciones earumque folutiones
apponens. Quos fimiliter libros Quaeftionum
ac Solutionum in Genefin & in E x o - N
dum titulo praenotavit. Sunt praeterea ab eo- 50 r eTnypcLflto. va ó clvtoJ reapct retvdem
feorfum confcripti de diverfis argumen- TO} TrpoGXqpkÍTav nvav ¡Slas 7etTmv\$pct cneaShCoptcLe(
gL‘ oTct In ret nl&í yiapyícts StJoy ret nfgx
ptíQtjS rooetv&y Xf ctXXct ctrjct 2£cp<pópou x¡ otxeícy
tis traCatus: verbi gratia de Agricultura libri
duo, totidemque de temulentia, &alia plurima
opufeula variis pro cujufque argumento
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
ÁJ&TiXSoi tos % ¿pe. 8c paulo poft:» n<n j-nnvif -tuv [Aim itjy
7n¡Átzr\lt» ¿i^v7n/S<nv, bnipúmasnui íi’s -i» ®r©ow0oít^y, tjj»
xvQietioíi (j&vcte. Qui locus: cum mutilus fit, ita mihi fup-
plendus videtur. tv» /¿sm 1t¡v 7nf/>w\lu/ ¿í%vmiion bnfamn-
o m í(’s 7» >(c/j 77JV to a»«fcet0 v knpcomxfftw ,f(’s
Tfjv kvq¿cckyiv fjyvaf. Ac fortafié etiam plura deíunt in illo
Epiphanii loco. N am & n o& e illa quae Parafcevem íequitur,
Chriftiani vigilabant, ut docet Cyrillus Hieroíolymitanus in
catechefi 18. 5 w t&fi&b* r <zb& $ o'oiaíw v/m i m í i5
issriffimuí -i2 -í Tíwg^oxáOíis, >£ t»s oe^umuxs- Sed prae
cunétis folemnis fuit vigilia, quae die magni Sabbati ä Chri-
ílianis agebatür: in qua populus non nifi poft mediam no-
«äem dimittebatur, ut teftatur Hieronymus in caput 25.
Matthsei his verbis: XJnde reor & traditionem Apoftolicam
permanfiffe, ut in die vigiliarum Pttfch&tante ñoñis dimidium,
populos admitiere non liceat, ex/peñantes adventum Chrifii.
"Et poft quam illud_ tempus tranfierit, fecuritate prafumptd,
feftum cunclos agere diem.
1 T a» ìÌ/jjvuv tu ÌKpgnXtvnu'] Fait hic mos veterum
Chriftianorum, ut cùro Lefto r five Hieropfaltes verfum
Piàlmi ceciniflèt, populus extremam versus claufulam fini
ul cum illo concineret. Docet id Clemens in lib. 20.
Apoft. Conftit. cap. ¿ 7 . ubi vide quod notavit Joannes
Cottelerius. , •'
2 T«v -nif m&fuoiocf Tfónor] Presbyteros intèlligit, de qui-
bus Philo in di&o libro de vita contemplativa pag. 899.
editionis Parificnfis,
3 WictToi toIs z J& v o icuRufinus legifle videtur /3«S-ùsr
vertit enim in fenfìbus profundijjtmus. Nicephorus tamen
& icripti codices vulgatam leéìionem tuentur. Paulo poft
noftri codices Maz. Med. ac Fuk. vocem interferunt hoc
modo, ¿4^«$ 71 di ^
V a r i o r u m .
a II«mciglio uffj - rto\ÚT$omn t ¡ígZ» Áójat mnvwnq tÌw
y<phyrfliy] Scripfit preclara Se innumcrabilia opera, quse
tanti ab omnibus habebantur, ut digna judicata fint, qux
in publicis Romanorum Bibliothecis confecrarentur. Extant
ejus opera G r . ex editione Turnebi, Parif. i y j2 . fol- Lat.
per Gelenium i y d i . G r. Lat. Genova. 1 6 13 . fol. Auéfciora
Se typis nitidioribus Parift 1640- fol. hoc ordine ¿re. Cave
Voi. I . p. 13 . Qui poftquam enumeravit fingulos tradlatus
editione Parifienfi comprehenios, h * c addit : De Interpre-
tatione feu mutatione Hebraicorum nominum, qua in veteri
Tefiamento inveniuntur, liber. Extat latiné ab Hieronymo
verius, inter ejufdem opera, Tom. III. De Biblicis Antiqui-
tatibus ab Adamo ad Sauli regis mortem, liber; quem
nonnulli PHilpni Biblio ( quem exeuòte hoc iàculo claruiflè
voluftt) alii Philoni noftro tribuunt. Reftiùs illi qui utri-
que abjudicant, Se nugivenduli Cujufdam 'recentioris opus
eflè cenfent. Habetur latine in Micropresbytico, Bafìl. iy y o .
p. 295. inter hujufmodi nugamenta,, Lugd. i f é o . i z ° . 8e
alibi. Breviarium de temporibus, in duas partes divifum.
Incipit ab Adamo, definit in annum Chrifti L X X V I I I , Philoni
id fuppófuit, commentariis illuftravit, 8c latine inter
alios ejufdem farina: Scriptores edi curavit Joannes Annius
Viterbienfis,Roma, 1498. f . rccufum Parifiis iyi y. f . & alibi
iàepius. Ejufdemi comroatis eft liber de Genealogia Chrifti,
qui cum Annii commentariis latinè extat, Pari/. 1612-
9GfayZ<*.<pni
C t A U D i t r s : Ë C C L E S I A S T I C Æ H I S T O R I Æ L i b .II.
’éfaypcLipìÌs y\^ta/jdpcL, òTos 1 rfèu ait n^ois 0 vas t0 titulis infignita. Inter quæ eft illud de
S B á ¿ ® 'Z& A o v j^ o a ia s r S f & X e -
ìcrav. X) *o r&j (poyíts x, (tìpicnas* ¿ 0 rfè} tyis
<zbç)S reit ¿tvLt$)ív(ÁCLe& aituofoi' r& t ts T 8 , ns 0
rebus quas mens fobria optat Se quas exe-
cratur. Item de confufione linguarum. Eft
& alius de fuga & inventione. Item de
cóngreffu & confuetudine cum humaniorinariim
r Cetoii' in xXypovo/^oS} 1 ré&t riis its ret p i X) 5 j*US ^^C/P^n*s' Pr* ter^a> quis rerum divi-
^ ^ \ iv, .vjy i , nari ? m hpi-PC'. I lf. rtn /inn /.ama .m m . . . . .
heres fit, leu de divifione in partes
æqualés & insquales. Item de tribus vír-
tutibus quas cum aliis Mofes defcripfít. E ft
infuper alius liber de nominum mutatione,
& quas ob caufas nomina immutantur. In
quo libro, de duobus teftamentis primo ac
cÀM/nct reptYìs' \t, tri 0 reitK T rgiav ^ t o k , cis
aitò ctXXctis àvé^ct-4^ MaucriìV* ns£js rdreiSy 0
vestÀ T (A£Tevó(.ut{f>ffya)Vj Xj m 'mx#. 'pureioped^ùv-
'Ica' ¿v a Cjtym 3 mù Qd&hwv
, \ r. ì » . t»» > ~ , \ iioro,ac auoous teitamentis rrparvs % * * ò <*■»** *3 ^n>uttcts‘ ioiecundo fe fcripfiffe teftatur. E ft & alius
X) j@ì8 <ró(pa T s kP hxdAQcnwlu> TsXnaUvres, ri liber de migration?. Item dè vita iàpientis
mp } voptar ctygdtpav. X) in 7espjL yeyocvravy 4 ri relè} ? U1. Per confummatus eft, feu de
t S ¡ à m s a » - ' s r t i i -n f i « I ri r n » -\ * h ~ 'ft /ìH/ i tmumm n^u,,o*d? HDeus fit i^m m—utabilisi Addle hiis
csct SioTrsftrelBS m ^ r a s ompas, rejarev, ÒSorspov} libros quinque de eo quòd fomnia immit-
T iirov.y TiTcLprov, 7&fx7nov. x, TcttTct fjdp r è i è<i ijtan tu r à Deo, ex fententia Mofis. Atque
ypu£s eA0óv& t els t T ivkjiv* ù s £è lym - ^ f u jC J^° m Genefin confcripti,
fjSp ctvfa (fr\TYipxtrav x, Xvasav nrparov, SOotipov,
tcatov, Ti&pìoVf mptrtìov’ X) To mpjL ^ <mltor\s’ rvy
ns TTE&t t Aoyìw> ^ m m é ) r a.vcL(pipop8p®y
ò p iiìti roptar ¿ts ret <ntursiror^t xeipaAottct r S Ìx s 2oeÌusi ì ^ de /peC7alibus legibus quas ad fum-
/ / nt / w 1 _ \ \ M > \ « . / ma Dccalogi capita referuntur. Alius item
w , cc. 0 . y . S W r o J W de aniraaUbSus q?x facrificiis deputata
^aar} nrtt to. t YJ guatar néri, x, to resti t &.quse funt ipecies facrificiorum. D e praerzs^
qui ad nos pervenerunt. In Exodum veró
quinqué libros Quaeftionum & Solutionum
ab eo feriptos vidimüs. Item de tabernáculo.
De decem praeceptis. Sunt & qüatuor
xnp&pcùr ¿9 T a f ropta rots jt&p ctyctQots * 0A<»v^ miis & fuppliciis qilae in lege propofita funt,
nets mrripois ,Qnnpum x) ctpar. 'zs& s ram is a - ^on*s quàm malis. E t de imprecatio-
! I 6 s \ nibus. Praeter hos omnes circumferuntur
m a i titovo&GXct ctury Cpep fl, as ^ T a n t e * etiam fingulares-ejufdem libri. De proviroias’
.¿0 7 nciy. 'ItfJktw euu'&'xjìus ctuTof XÓysy dentia. D e Judaeis. D e homine civilem
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
1 - ilepi 2» oiyeti 0 »Si Hic Philonis liber hodie
non exilât. Nam quod Nicolaus Faber ad bram codicis
fui annotaverat, forte feribendum eile mft rS »ut,
id èquidem probare non poiTum, licet in eo libro agat
Philo de votis & imprecationibus. Apud Suidam liber hic
Philo'nis inicribitur tSea *>» kcctu »2» 715 wyftcq «s. Sophro-
nius verb fie habet, <âfe< à» xutu »5» töß/AtJu ïém/{$oçlv-
ççnAijù, A«y®- sif. Hieronymus dixerat, De iis qua fenfu
precamur ¿p deteftamur, liber unus. Ubi notabis iènfum
pöni pro iiitelleéiu, more illius fæculi. Sic idem Hieronymus
in indice Hsrefeon cap- 7. de Valentinianis, fenfum
iemper vocat qui græce eft vas, 8c in cap. 28. ejuidem li-
bri. Ita etiam Eulèbius Emifienus ; feu potius Eucherius
in homilia prima de afeenfione: Totus, inquit, homo in ani-
tni inteüectu, ¿p fenfus exercitio, ¿a in mentis ratione ac vi-
£ore confiftit. Huila enim ‘carnis utilitas eft. E t in lermone
de Pentecoffe cùm dicit : A d hoc enim fenfum rationabilem
natura munere, ¿p fecunda nativitatts reparatione fufcepb
mus. Rufinus in expofitione iymboli : Concilium vanita-
iis eft ¿p hoc, quod olim congregavit pertinax ¿p prava con-
tentio, ajferens qui dem Chriftum carnem humanam fufcepijfe,
non tamenyÇr- animam rationalem', cum ut ¡que ¿p car ni ¿p
fenfui ¿p menti una eadémque falus a Chrifto collât a f it . Übi
delendæ funt voces illæ ¿p menti.
2 O' <pvyns qm tvpsot&fj Ita quidem' feribitur in
codice Regio. quam fcripturam confirmât Rufinus. Ver-
tit enim de natura ¿p inventione. . Apud Suidàm hic liber
inferibitur «¿et tpuosuç Quam inferiptionem
Suidai éx Sophronio Hieronymi interprète •deiumpfit. Ve-
rùm optimi codices Maz. ac Med. cum Fuk.' 8c Saviliano
præferunt ô aé&t Quotas (c1 aiçlotus, Quare aflêntior Ni-
cephoro, qui duos Philonis libros reifte di f t inxi tquorum
alter inferiptus erat -afe* QvySi ngq ulgioeaf, id eft de fugà
& clcitionc : alter «fe« Quotas KStf wç*otat hoc eft de natu-
tà ¿p inventione. E x quo apparet codicem Eufèbianum
quo ufus eft Nicephorus, hoc quidem in loconôftris exem-
plaribus ertiéndatiofem fuiflè.
3 ni^i â]d.J>i%av ta&rn» ^ Jiung/v] Hieronymus & Chri-
ftophoribnus vertunt de paâis. Sed nos Rufinum iècuti,
maluimus vertere de teftamentis. L X X . interprètes
poiuerunt pro paitione quam Graeci ow/tfidw vocant,
ut notavit Ifîdorus Pelufiota. Præcipuè autem fie voca-
runt feedera quæ Deus inivit cum hominibus; cujufmodi
multa referuntur in veteri inftrumento. Sed omnium maximum
eft & ianétiffimum quod Deus pepigit cum Abraha-
mo. Hdc Latini omnës uno conicnfu teftamentum dixe-
runt, alludentes potius ad vim ipfam nominis, qua teftatio
voluntatis defignatur, quàm ad mortis lignificationett).
Oftenderé fcilicet voluerunt, paifta ilia & promifla Dei non
minùs firma elïè quàm teftamenta hominum rata eflè fo-
lent. Secundum foedùs fuit illud quod Deus pepigit cum
Moiè 8c Ifraèlitis, ut eft in Exodi cap. 24. Quamquam du-,
plex fbedus cum Moiè Deus pereuflit : prius quidem in
monte Horeb: alterum vero in agro Moabitarum, ut Ie-
gitur in Deuteronomii cap. 29. De .duobus hi» feederibus
librum fcripferat Philo hoc titulo «fe< ÿ.J»ixa» ¡zsçy’mi >w
¡ïtmçps. Sic enim fcribitur in quatuor noftris codicibus
Maz. icilicet Med. Fuk. 8c Sa vii. Quod fi quis vulgatam
codicis Regii fcripturam retinere maluerir, non valde re-
pugnabo. Certe Philo diièrtè teftatur duos iè libros icri-
pfiflè «fe< Sic enim ait in libro de nominum
• mutatione v>» ^ «fe« 2*l&fìxò>» oi>/A7m»fa. AÓyay, c i <Wv ìt»u~
ji^ctQa Otfetfyoi.
4 ’'h «fe« 51 p» -zçmiô-«/ tu ^iwv] Scribendum eft
<sfe< r» , ¿¡pc. Eft enim titulus alterius libri, qui invulga-
tis Philonis editionibus ita perferibitur «fe< rS <m ut%ìzs-%v
3-îïév. ^
y Ilifì & xg.-ru Mavaia. $•«ont/djuf si»tq t*ç ¿»ugni a . fi . y •
bf. 1 . Aliter hunc locum legiflè videtur Rufiaus. Vertit enim
de Moyfis vita libros quinque. De eo quod ài Deo mittantur
fomnia. Sed cùm de vita Mofis libros tres duntaxat fcri-
pferit Philo, haec Rufini.verfio ferri non poteft. De eo
quidem quod à Deo mittantur ioninia, tres libros à Philo-
ne confcriptos fuiflè conftat. Quorum primus periit, fe-
cundus exilât pag. 465. editionis Parifienfis: in cujus exor-
dio mentionem facit prioris libri, quem f ie eodem argu-
mcnto exaraverat. Tertius demum exftat liber in eadem
editione pag. 1108. non fuò locò pofifus. An autem paires
his tribus fcripièrit libros, nobis non conftat. Suidas
Certe quinque libroa Philonis de iòmniis commémorât.
6 Tu d è* a/&»olttf J In codice Maz. 8c Fuk. fcriptum
.eft tv «fe« gt&voi'u$ reiftius. unicus enim fuit Philonis liber
hoc titùlo prænotatus «fe« ®©y«K«ç. In manuferipto Philonis
codice bibliothecæ Auguftanae, hic Philonis liber de
' Providentia confunditur cum altero ejufdem Philonis libro
adverfus Flaccum. Periit qùidem hic Philonis liber de Pro-
vidéntià. Sed ejus infignb fragmentum h^fces apud Euiè-
bium in lib. 8. præparationis cap. ultimo, 8c in lib. 7. c .2 1 .
7 nipi ‘labbia» Non dubito quin feribendum fit \zoig
*1 ubbia». Sic enim laudatur hic Philonis liber ab Euièbio in
lib. 8. de Præpâratione Evangelica cap. io . ubi locus pro-
fertur elegantiflìmus eie rife <b!àa»<&' xssrip ‘ tabula» ’iànMyiac,.
Emendationem noftram confirmât Rufinus, qui hunc lo-
1 cum ita vertit, de Judais apologetica liber.
K XOj