
 
        
         
		H 
 CAPUT  LXII. 
 Quìbtts verbis Conftantinus .poftulavit ab Epifio-  
 pis ut baptifmum futi  conferrent, 
 'oc erat tempus quod JK barn, cum incredibilij acmupdiuddituamte  fapredrea--  ^  irne mD, evoo ctiofnqfueeq uòim. Jnaibmu st edmepfiudse reafrt,e mut  fiaìgluntuemm   iqlulued p qerucoipdi aimmumso jr ttaelmitaptuesm  ecfot nufet rfta, lnuotasr qisu foì-  
 gtunearcaumìi  ipda rtaigceipree si nfi afmluums.i nEeq Juoidrdeamn eo,l iimn  qfutao-   cSreurvma tfourf cipepfeif faed  meexmemorpalutumr.  noSfetdr uDme,u sl aqvua-i  £Q  oinp tliomceo  nnoovbiti s eaid qipufauem n obexish iubteilriea  dfuignnt,a thuorc.   fPir qoiuniddee mom Dneisu sr evmitaoev meaoturtri fdquube itaartbioit.e rN, ahmic   mmee i ddieuctrieutsu mvit aemft,  augetr ein v poolufteerriutjm  iduqnua ec uTme  
 15  fpcoitpuusl oc uDme ir epleiqrmuiisf coemarn, ib&u si no rEactciolenfuiamm  paadr--   tTiccreippst ufriuamm  jm eea se ffvei vfepnodnid eloe,g eqsu ame ifhini t pDraeso-   ddiigvninaaes.  Hcaaesrecm counmia sd pixeirfefgeet,r uinllti  ; fionljeumnn&ii frqiutue   emi yfqtuearieocruummq upea rntieccipefefmar iae umer anfetc, erfea.c rSoorluums 20  ipgeirtautro reibxu osm Cnoinbuftsa nqtuini uusn, qiuna Cmh fruifetriu mnta Irmty--   riis renatus & confummatus eft ; & divino 
 K E $ A AAION 2 B . 
 KcovçmiTtvs  TTgòs  iGkt<s%.í,7CHS  tstea  /xz^tSiiiaitûs  t v   
 XHTÇCiV  /G ^ 9tXÂ>i<7<5. 
 OT tós %  ctuTos  0  7m \ cq  [loi  
 TVis  09  ®ZCÛ  TV^IV  QqTMSJICIS)  XOUpoS  eÀ'TTZ-  
 to/jdjjos'  xoq  iiftois  ^mActuccq  T iis  ifa v cn o -  
 ttoiocT <r(pgp.yïSbs'  QÇp.  too  1  o'^^y.yia'/Aa.-  I 
 •70S  (JUèTcKyzÎr  1 Irt)  p&Qpav  IopSbiva 7roTupcoS Të f   x   
 lotzvoouv  croDKrcq,  e^’  cov  ^   0  2 û>t>î§  eli  ypteTt-  3 
 pov  TVTCOVy  ToS XoVTpOO  (J.ZTcL%W  (ZVtjfZOV&iTcUf 
 &ìò$ y   ciçj- t0 <mpt(pépov  eiSùSy  ôrnvfa US)1 tv-  
 rray  rifiais &£ioï. 4 (am <Tw oiw  ctf¿(piGo\ícL  ns >tyv6- 4 
 c8û».  eî  y a g   xocj  miXvf  y¡f¿cis  09TcujQo7   ß io iw   0  x*  
 £ m s   xctj  SavctTOU  xu& os  lU h o i ,   xcq  o um s   e f ie   
 <ruucL,y t \ c i£ tícd*LI  AonroV  t u   totf  ®zoS  h a u ,   xcl\  
 T au s   élî^tîs  OfJLûS  TOÍS  'tS.OÎV  ixXÁV¡Ol<Í£pVTa.  XOl-  
 yiBveTv  * & 7nt%  ae/çix.1*  Beoptous  îiJ)î  ß i a   ® ta   *7T/>e-  f   
 tfovTctS)  ifMLVTcS  0  fiïp  t«t’ 
 eAvytv’   oí  j  y  T e i  vq/jU/ml  t s A o u Z 'n s ,  B zo ilo u s   <x-  
 7tz'7t\y ipoiuj  Siù ü S)  x c l)   T $ f   ^Tnippinrav  fite 'n b iS b -  
 (mV,  oave  xpy 6 f&Çfi<r$lcL<fti\<t/iû/joi»  x,  JVj /¿ovos  t ¿  
 0duvos  ctvTVK^ßiTopay  KavçzLV'nvQSy  Xfi/çocf [xcLp-  
 i v c i o i s   cucuyviyufj^jjos  7 e r eÀ etovTO’  B & c ts   tb   a ty p z -   y 
 Valesii  Annot ationes. 
 1  SA17nfót  o-pgpprfAtoi®'  ]  Ìnepta  prorfus  häec  repetì-  
 tìo,  cum  proximè anteà  dixerit  r«   ¿ fa x -nm iS   tr<ppttjih><.  
 Proinde  non  dubito  quin  Eufebius  fcripièrit  tm-meix %t-  
 eJu-fAtiT®'.  Sic  enim  baptifmum  veteres  etiam vocabant,  
 ut  prseter  ceteros docet Gregorius Nazianzenus. 
 2  ‘Est»  psid'pwr  ’logfìirv  mmf/jS  inyóovr  Ne  quis  forte  
 Conftantinum temere  reprehendat,  qui  illic  baptizari  am-  
 bierit,  ubi  Dominus  olim  a  Joanne  fuerat  baptizatus  ;  
 iciendum  eft  plerolque  Chriftianorum  idem  tunc  tempo-  
 ris  ambiifle.  Ita  Eufebius  nofter  in  libro  de^ locis  He-  
 braicis.  Bti%ctGu.gp.  «r*  w  l a u v m ß w f l v  y„’IaP~  
 èhiyov'  ^   AixniTOf  ò  tb st®" ,  c i   ó>  -zafatevi;  tZ>  ùatXQu»  « s   
 im  »3»  7»  Aot»7§ò»  <p&olt(49u»rtq  Xctj/Jactitit.  Quem  locum  
 ita  vertit  Hieronymus:  B E T H A B A R A   trans  fo r dauern, 
   ubi Joannes  in  paenitentiam  baptiaabat :  unde  &   uf-   
 que ho die  plurimi  de  fratribus,  hoc  eft,  de  numero  creden-  
 tium,  ibi  renafei  cupientes,  vitali gurgite  baptixjmtur.  Et  
 Hieronymus  quidem  verba  Eufebii interpretatur  de  Cate-  
 chumenis,  qui  maximo  ftudio  àmbibant  ut  in  Jordane  
 baptizarentur.  Verba  tarnen  Eufèbii  de  iìmplici  lavacro  
 poiTunt  intelligi.  Certe  diu  poft  Eufebii  ac  Hieronymi  
 setatem >  fideles  in  eó  ipio  loco  lavare  foliti  funt,  precipue  
 fefto  die  Theophani* poft baptifmum parvulorum,  
 ut  didici  ex  Itinerario  Antonini  martyris,  cujus  hec  
 funt  verba.  J u x ta   Jordanem  ve r i,  ubi  baptizatus  eft  
 Dominus  Jefus,  eft  tumulus  cancellis  circumdatus.  Et  in  
 loco  ubi  redundat  aqua  de  alveo  fuo,  poftta  eft  crux  lignea  
 intus  in  aqua,  & •  ex  utraque  parte  rupes Jlrata  marmore.  
 Et  in  vigilia  TheophanU  magnus  ibi  f it   conventus  populo-  
 rum.  Et  quarta  aut  quinta  vice gallo  canente, fiunt  vigilia. 
   Compiei is  matutinis,  primo  diluculo /urgentes  proce-  
 dunt  ad  facra  minifteria  celebranda fub  divo.  Et  diaconi  
 tenentes facerdotem,  defeendit  facerdos  in  flumen.  Et  bora  
 qua  ccepit  benedicere  aquam,  mox  Jordanis  cum  magno  
 rugitu  poft  fe   revertitur}  &  fia t  aqua  fupérior  in  fe   uf-  
 que  dum  baptifmus  perfidiar  :  inferior  autem  fugit  in  
 mare.  Et  paulo  poft :  Baptifmo  autem  completo  de/cen-  
 duht  omnes  in  fluvium  pro  benediBione,  indurì findonibus  
 quas  fibi  ad  fepulturam  fervant.  Idem  quoque  traditur  
 in  Hodceporico  fanfti  Uuillibaldi  quod  edidit  Canifius.  
 A d   Jordanem,  ubi  Dominus fa it   baptizatus,  ibi  nunc  eft  
 Ecclefia  in  columnis  lapideis  furfum  elevata :  é r  fubtus Ecclefiam  
 eft  nunc  arida  terra,  ubi  Dominus  baptizatus  fuit.  
 in  ipfo  loco  ¿p  ibi nunc  baptizant.  ibi  ßat  crux  lignea  in  
 medio,  <fa>  parva  derivatio  aqua  ftat  illic ;  &   unus  funiculus  
 exten/us  fuper  Jordanem  bine  &   inde firmaiur.  Tunc 
 folethnitate  ÉpiphanU  infirmi  é r   agrotì  venientes  habéi  
 bant fe   cum funiculò,  &  Jic  dettserguntur  in  aquam.  Epi-  
 feopus  nofter  Uuillibaldus  balneavit fe   ibi  in  Jordane.  Ejuf-  
 dem  rei  exertiplum  legiinus  in  prato  fpirituali  Joannis  
 Mofchi,  cap.  9.  .  #  ¡¡.r',',- 
 1  ’Eyivótsv  ijtrjJ  Tn  codice  Fuketiano  legitur  tj<t  wj-  
 :y  txort  m>mreq,  quemadmoduin  Icriptùm  reperi  in  libro  
 Turnebi ac Morsi.  /  ; 
 4  Mh  f»  ùfSjQ&axicc  715  ^yviiS'»]  Horum  vèrbòrum  
 fenfus  fatis  obfcurus  eft.  An  Conftantinus  id  voluit  dicere  
 ?  Ceffent  jam  omnes  dubitare  de  me,  utrum  revera  
 Chriftianus  firn,  nemo  in  pofterum  fufpicetur  me  verbis  
 duntaxat,  non  ex  intimo  cordis  affedhi,  fidem  Chrifti  
 amplexum  fuilfe.  Poteft  etiam  ù^ipiQoxlu. hoc  loco  fumi  
 prò  à.yu.QoM,  Id  eft :  Omnis  mora,  omnis  amoveatur  dii«-  
 do.  Qui  quidem  fenfus  magis  cohseret  cum  precedenti-  
 bus.  His  enim  verbis  femetipfum  accuiàt  Conftantinus,  
 quòd  fcilicet  falutare  lavacrum  nimis  diftulerit,  quódque  
 tamdiu  quali  anceps  ac  dubius  hsferir,  nec Gentilium  ri-  
 tus  ac  csremonias  colens,  nec  Chriftianorum  iàcra  iiif-  
 cipiens. 
 c   v'Aww|  «Sbisk1 ]   Horum  verborum  duplex  fenfus afferri  
 poteft;  aut  enim  fubauditur  m   ©*/,  quem 
 fenfum  iècutus eft  interpres  hujus  libri.  Aut  certe  fubauditur  
 «p«5w/ ìpoi,  quem  quidem  lenlum  veriorem  puto.  
 Certè  in  codice  Regio  poft  vocem  «pis«/,  media  di-  
 ftindtio  ponitur.  Deinde  vox  illa  làtis  oftendit 
 Conftantinum  de  feipfo  loqui.  Poftremò  fi  hec  de  Deo  
 intelligcrentur,  non  dixilfet  Conftantinus  reà  y  ©«  
 fed  7*4  covtS. 
 6  h ]  In  libris  Turnebi  ac  Morsi  ad  
 màrginem  emendatur  »,  quod  magis placet. 
 Porro  hoc  verbum  co  fenili  frequenter  acctpitur  
 in làcris libris. 
 7  ‘E-nMtSro  J  Non  poflum  probare  verliònem  mter-  
 pretum,  qui  wtAhStb  tranftulerunt  initiatus  eft,  quafi  le-  
 geretur  mXtm.  Ego  verò  interpretari  malui confummatus  
 eft.  Sic  Cyprianus  in  Epiftola  73.  ad  Jubaianum  pag.  
 ,45.  gìuotl  nunc  quoque  apud  nos  geritur,  ut  qui  in Ec-  
 eletta  baptizantur,  prapofitis  Ecclefia  offerantur,  &  per  no-  
 ftram  orationem  ac  manus  impofitionern  Spintum  fanBum  
 conftquantur,  &  fignaculo^ Dominico  confummentur.  Certe  
 Grsci  Patres  baptifmum  vocare  folcnt  ■nXtiutr.y,  id  eft  
 perfeftionem  £c  confu mmationem.  Sic  Athanafius  in 
 oratione  3.  contra  Arianos,  S  ^ 7 )   w  rji  tiXtiuai  r 2 
 /3W)<»y*«T»5  wy^t7»?e//-«^t7Kf  TU  OTKTfl  Ò  vAi’  &  J)aulo 
 y ifo s 
 1  yttli jjgK'A.S« 1 iiyáhXe-w  r J   -meiiMti'  ÍH-  ' donatus fignaculo, exultavit fpiritu renova-  
 xou»¡¡rí t í it¡ <Put¿s  ¿tvmiA.'xXa.'m 5eí»'  -¿¿ctpw p¿  tuf^ue  >  ac divina luce repletus.  Ec 
 T? -pjx? í»’ XS^SaXtal  míeas-  ro  i ’  anpyts  anim0^“‘dem raaximam capiebat volupta- f  sr¿r-¿í í’ M «BB X  f'dTo  Tct  ¿ w t c l ¡   \cLfA'7Cpois  x a i   /Zcloi\iko¡$  «x/U<pj-  ^  nitus mirabatur.  Poftquam  omnia  r ite  im-  
 cLtrptccoiy  (paros  Cv.Á<¿firttí<n  Tpomv9  'Z J^ e^ c tA -   pleta  funt,  candidis  ac  regiis  veñibu s  lacis 
 A e70,  Z7Ci  A zvxomT}}  t í   9fa/xm  2dfpt7ra.virv  
 QÓc  íB *   a A o p fifo s   i6fci-\o¿vaai\  B ie n e s » 
 iinn fllaeórf rcao drieacnutibbuuist ;e fnt eacm piu6rtupus,r&a mca ncdonidtiinffgimeroe   ampli us voluit. 
 KEÍAAAION  S f . 
 To. AouTgòv ÁctCaVy  onzas  iyú¡uv<l  tov  (Dtov. 
 C A P U T  LXIII* 
 Ottomodo  fojl  baptifmum  Deum  laudavit. 
 Tí»' <tmU¿  jyosrnMC  fublata aiciua voce, ptecabun- 
 WTCílíití  TJ ©ed  TU^nOxíu.-  pul’  Ui  1  dus gradas egit Deo:& finita precatioimyt  
 ÁÍyar  itw^  ¡UuflS'- xiya  imx¿ uo»  oi^’  ne hxe fubjecit.  Nunc me revera beacum 
 I Iftauróf TO TÍ)5 áSouáTB ¿»Js >mtpátSof  afri»-  effe, nunc immortali vita dignum; nunc dinw  
 v 5eia usmXii<péi<q tfaiTas vrevriTaunsf  i/XÌ r j vinae compotem lucis faflum effe cognofco.  
 quoque & felices effe aiebat, qiii  
 xctl  m\avcts  b-'TCZxíXUy  ¿0Aios  Uvaq  ÁzyuV)  t b $  n  r   ^ roJvcffe t kycL^av  gore] SÌ r <^>oL707n- 
 $ùv  01  ‘&£¡<xp%u  d)  vs^YfyziAÓns  ¿toa  7tapz\Mrrzs  
 cL7mS\jpovro,  acpois  aÙTts  epytfiss eoio^ i&m>x.?\0ULMiTeros  
 tantis bonis privarentur.  Cumque Tribuni  
 ac  duces militarium  copiarum  intro-  
 greffi,  vicem fuam  dolerent quod orbos 
 Va les i Annotationes. 
 poft,  ¡i  tv  mtnui/Aiyo»  truvccpiS-i/jsiTcq  nS miimum  »V  
 T»,  ri»  TOrai  TtXuum.  Item  aliquanto  pò ft,  7tXuS<0‘tti  
 ponit pro  baptizari :  ®v  /3*t)îÇ«  ò  Tmvìg,  tStov  ò  vìò5  ßec-  
 omÇu"  ¡¿j  or  ò  vtoq  ßccxfi^ei,  ootvç  ci  xtió/jt/cclt  dfia¡  7rA«S-  
 r«/.  Et  fequènte  pagina  baptifmum  iterum  vocat  -nXétu-  
 aiy,  ita  feribens;  «  y5  *ís  ¿yo/aa  7mrgoç  y@q  viS. ¿íhrui  
 TtXtluoiç,  & c .  Quibus  in  locis  P.  Nannius  femper vertit  
 initiâtionem.  Sed  &  Gregorius  Naz.  in  oratione’ prima  
 contra  Julianum,  baptifmum  eodem  vocabulo  appellat, 
 ttift/cclt  f/j\y  ¿%   ¿oía> 7»  Xovtçov  ixmppóx[iTcq'  r jj  xg.$  l)/Actç 
 rtXeianri  tÍm>  reXuomy  rS  fAutrní  krnWfi.(^.  Denique  Clemens  
 Alexandrinus  in  libro  1.  Psdagogi,  baptifmum  va-  
 riis nominibus appellari feribit.  Interdum  enim  %úput/ax ¡  
 interdum  (pomo-/a»   dici ;  modo  Xovrgó».  Deinde  caula m  
 fubjungit  cur  vocetur  7rA«ov  nXtioy,  inquit,  dicimus  id  
 cut  nihil  deeft.  £>)uìd  porro  deeft  illi  qui  Deum  novit,  &   
 qui  gratiam  Dei  poffidet,  &   vita  jam  fruitur  aterna  ? 
 Ex  quo  ita  concludit  Clemens;  omnes  qui  in  Chriftum  
 crediderunt,  &  facro  lavacro  tinài  funt,  jam  perfe&os  
 eflèj  oItzj  7t  rnssuo-eq  fsgyoy  yyif  ¿»etfpj»iB-»ycq, TtXsiutrli  2— 
 c i  Apud  Latinos  quoque  perfeéH  Chriftiani  dicebantur, 
   qui  baptifmum  lufceperanr,  tametfi  manus  im-  
 pofitionem  ab  Epifcopo  non  accepillènt.  Vetus  audtor  
 de  hxreticis  non  rebaptizandis :  Jfihtod  hodierna  quoque  
 die  non  poteft  dubitati  effe ufitatum,  &   evenire folitum  ut  
 plerìque  poft  baptifma  fine  impofitione  manus  Epifcopi  de  
 Jaculo  exeant-,  &   ¡amen  pro  perfeBìs  fidelibus  habentur.  
 Et  iterum  infra  p.  135-.  editionis  Rigaltii,  perfe&um  
 Chriftianum  ponit  pro  fideli  :  imperfeétum  verò  pro  Catechu  
 meno*  Et  ideo  integrum ac  fincerum  &   incori ¡ami-  
 natum  &•  inviolatum  utrumque  debet  confiftere  confitenti,  
 nullo  deleBu  habito  ipfius  confefforts,   fiv e  ille juftus, fiv e  
 peccator ;  perfeBufque  Chriftianus,  an  verò  etiam  nunc im-  
 perfeBus,  qui fummo  d¡/crimine fuo  Domlnum  confiteri non  
 timuit.  Ac  fortaflè  fic  intelligendus  eft  Tertulliani locus  
 de  prsfcript.  hsretic.  cap. 41.  Ante funt perfeBi  Catecumeni  
 qttam  edoBi.  Idem Tertullianus in lib. de Poènit.  
 cap.  6 .  perfeétum  Dei  fervum  opponit  Catechumeno. 
 1  'H^mstd  ttS  KviifAttH/. 3  Quod  plerilque in locis  hujus  
 operis  accidiflè  jam monui, -in  hoc  quoque  admiflum  
 fuilfe  fufpicor,  ut  verba  tranfpofita  fuerint.  Sic  igitur  
 legendum  effe  exiftimo,  tiyoXXm,  ¿v{^«vk7b  77  tzS  orveu-  
 lAccTi.  Alludit  enim  ad  illuni  verfum  notiffimi  Plàlmi,  
 Cor muntlum  crea  in  me Deus,  &   fpiritum  recium innova  
 in  vifeerìbus  meis.  Vel  potius  alludit  ad  locum  Pauli  
 Apoftoli  in  Epiftola  ad  Ticum,  cap.  3.  Salvavtt nos  per  
 lavacrum  regenerationis  &   renovarìonis  Spiritus SànBi, &c.  
 Porro  ex  hoc  Eufebii  loco  colligitur,  Conftantinum  non  
 in  leéto  perfufum,  ut  sgri  lolebant;  fed  in  Ecclefia  baptifmum  
 percepiflè.  Ait  enim  Eulèbius,  7W5  yJCip-  
 Tueiois  à.ya,fy)ya!&{/&■.  Mox  fcribe  ex  codice  Fuketii  &  
 veteribus  ichedis  poi toc,  iyanfAvshxTo. 
 2  Acc/ato& o; ¿/AQiaurfAuoi ]]  Notum eft moris olim  fuifi  1  
 fe,  ut  Neophyti  candidis  veftibus  induerentur,  quas odiavo  
 demum  die  deponebant.  Zeno  Veronenfis  in  fer-  
 mone  5.  ad Neophytos t- Primus  vqs  qui  in  f i   credentem.  
 reprobat  nullum,  non  arìes fed agnus  excepit  :  qui  veftram 
 nuditatem  velleris  fui  niveo  candore  vefiivit.  Auguftinus  
 in  fermone  157-  de  tempore  :  Pafchalis filemnitas  hodierna  
 fefiivitate  concluditi.  Et  ideo  hodte  Neophytorum  
 habitus  commutati :  ita tamen  ut  candor qui de  habitu. deportar, 
   femper  in  còrde  teneatur.  Idem  teftatur  Beda  in  
 libro de  officiis :  Septuagefima,  inquit,  tendit  ad fabbatum  
 ante  oBavas Pafcha,  quando  hi  qui  in  vigilia  Pafcha baptizantur, 
   alba  veftimenta  deponunt.  Qus  verba  leguntur  
 etiam  in  Ordine  Romano.  In  verere  libro  Pontificali  
 Senonenfis  Ecclefis.  ante  fexcentos  annos  deferipto,  exilât  
 fòlemnis precario quam  faciebat Epifcopus fuper Neo*  
 phytis,  tunc  cùm  albas  deponerent,  quam  hic  adferibere  
 opers  pretium  putavi. 
 BenediBio  in  Sabbato  quando  albas  deponunt. 
 Deus  qui  calcatis  inferni legibus captivitatem  noftram  re-  
 fila ta   catenarum  compage  dignatus  eft ad  libertatis  pramia  
 revocare,  ipfe vobis  praftet  ita  hanc  vitam  trarfigere,  ut in  
 illam  perpetuam  ipfo  duce  poffitis  mirare,  Amen.  Tantum  
 prabeat  yobis fervorem  Catholica fidei,  ut  /aneli  adventus  
 illius fitis  exfpeBatione ficuri,  Amen.  Ut  quicunque  hic  
 meruerunt  purgari  mda  baptifmi,  ibi  prafentari  valeant  
 pio  Judici  candidati,  Amen.  Pòrro  Neophyti  odio  illos  
 à  baptifixio dies  lumina  cum  religione  celebiabant:  ita  ut  
 per  eos  dies,  qui  etiam  odiava:  dicebantur,  nefas  habe-  
 rent  nudo  pede  terram  contingere,  ut  fcribit  Auguftinus  
 in  Epiftola  119.  ad  Januarium.  Sed  &   per  eos  dies  
 nudo  capite  incedere  lolebant,  ad  quem  morem  alludit  
 idem  Auguftinus in Tradtatu 46  in Evangel.  Joannis,  quod  
 erat  fignum  libertatis.  Auguftinus fermone 4.  in  Dominica  
 Odlavarum Pafcha: :  Hodie  ottava dicuntur infantium :  
 rcvelanda  funt  capita  eorum  quod  eft  indicium  libertatis.  
 Habet  enim  Ubertatem  ifta fpiritalis nativitas, & c .  Contra,  
 Catechu meni  tedlis  capitibus  per  publicum  incodebant,  
 cùm  typum  gererent  Adæ  à  paradifo  expulfi,  ut  ait  Ju-  
 nilius  in  lib.  2.  cap.  16,  Quod quidem  de  lolis  compe-  
 tentibus  intelligendum puto,  qui  non  iòlùm caput,  verum  
 etiam  vultum  velabant,  ut  docet  Cyrillus  Hierofol.  in  
 in  prima  Catechefi.  Hoc  autem  velamen  ipfis  aufere-  
 batur  in  baptifmo,  vel  certe  odiavo  poft  baptifmum die.  
 Hoc enim  potius  innuunt. Auguftini  verba  paulo  antè  à  
 nobis  commemorata.  Idem  quoque  confirmât  Theodo»  
 rus  Cantuarienfis  , Epifeopus  in  libro  Pcenitentiali  :  In  
 monachorum  ordinatione  Abbas  debet  miffam  cantare,  &   
 tres  or ationes  compiere  fuper  caput  ejus ;  &   feptem  dies  
 velet  caput  ejus ;  fiptimo  die  abftollat  velamen.  Sicut  in  
 baptifmo presbyter fiptimo  die  velamen  infantum  tollit :  ita  
 &   Abbas  debet monacho,  quia ficundus  baptifmus  eft juxta  
 judicium  Patrum-, &  omnia peccata' dimittuntur ficut  in baptifmo. 
 3  Uiipây^M  «gtov  mmssvqçf, ]  Ultimam  vocem  addide-  
 runt  Typographi  Genevenfes  ex  libris  Scaligeri  &  Bon-  
 garfii;  quam  etiam  in  Morari  libro  adjedlam  inveni.  
 Deeft  tamen in  codice  Regio,  nec  valde  ncceflaria  mihi  
 videtur.  In  Fuk.  autem  codice  &  in  libris  Turnebi  ac  
 Savilii,  verbum  ¡nnisrv^ addirur poll  vocem  <p&t»?,  Ita-  
 que  error  eft  turn  in  libro  Morsi,  tum  in  editionc Ge-  
 nevenfi.  , P P P P  ivbm