S æTc.; ÉÏE8P fcilfcét, dàlifóeir Hémérobapriftá-,
I l i M ß B S Ö fe 6 Samârîtæ, Sadducari, Pnarifarii
SfeHbit eriairi aliar. ;quám$ ïurirna', qiiæ nos
, jàmr fupèrius maxittia1 é k parte,. fuis qiïæque'
Îdéis ac tempòribus: iriferëntes retùlîmus,
Kfpnniiflä itèm èx Hébræoriim evangelio
Sc Sÿriâcô, & " é k ' H e b raïca " lifjgtia pro-
fart in1 médiiita : fát'is1 peí' bæc aperte fîgiïi-
êcàns, fe ex H eB fiís id Chrifti .fidem
tranfiiftë. Alia quoque ëx Judaïcis traditio-
firbïis feriptd mininiè còrtìpreh'enfis perita;
* r c tX iA o u o r 4 'H fitp o 0 e p x h çK i\
3 X a / u a p a T a f X a JS bv x.ouo e $ a& < 7a îo i* em^ßt 3
't fXH ç z t y ç c u p e t , ay e x fie p o iç viSty •TepoTepo»
£/.ivy]f.iov&><nc/$J, o ix e ja s t v i s xcu pois m i ¡ço&ictç
5 7m.pcL^éfdp0l’ ex. 76 T « K5C.Ô* *£^/)£fc)0i$: éCct>féAiô •
X.CCJ TOU %VZiCMoS9 XOU¡ ir ía is CfL TVS 'EGpdiSbS
fr ] cf.Xex.TU■ TivcL tïÔjjow'j efiïpoumv e% 'EGpauav
eoujTnv TTETnTEUXêrcq* 59 clW cl ¿'s' ¿5 a.v e% *l8¿Wí-
joTí tiLyçÀQs 7tapaSb<reas ^ ¿ t o v é U j . « ¿¿oms ^ 5^70?,
C è^ tn ë it tq r a t . Ñ o n ío l t ín i à u tèm ipfe* fe d IO ¿ w a , ’EÌpltocaos o .o t x í t eLp%cáat y>pb$9 4wa>- >
¿i-Wm- t i> en « iie ' Är" ó n ih p c ó n t 'in n í . P r ñ v P ériariv írenaeus & ’óirihes ántiqur,Proverr hbfiaa # . > _ i < > /
Salóntónis vdcare folént Sápíeritiam omnium
viitutiim í prascepta coñtinentem. Denique
¿géns de libris qui apocryphi dicuntur, quof-
dám eórüm fuá setateab1 nonnüllis hae’reticis
tómpofítos éífe fcrib'fr. Sed jam ad. aíios
tferifearnu's. 1
- C A P U T X X I I Í .
Dé Diomfio Corinthiorum Epifcopo, & de e-
pijioiis ab eo firiptis.
oipíTOV (TOtpícLV T<X5 X<>A.Óf¿aV0S 7ICtp0lfl¡Ct<; eX(¿AOUU.
Xj t Xey>fjbijccv ¿'S '£mxpv<pa)ifrfppAapiGcLvav,
I t c ) t aúry ^¿póvav Ttpbs n v a v alp eT ix av clvcltte-
'srAáe&rt/ TtvcL Tyatap tqvp&i. s a A A a $ 1$ eTtpov y
1 5 ví¿Vi fjueiaßd.reov.
K E Í A A A I O N K t ' .
T lee} A iow a iou Ko&vQiav ^ o -x o tto u , ¿
•»J/6V * ^ 7Ç0A âK . _
1 e>§Ä -
ET«c refer
Nicephor.
cttp. 8.
Uò. 4.
A c prim um- quicicn, de Diouyfio di- I l I « f « ™ » " M M S 9 7 b ZV cendum eft, qlit Corinthiorum e c c ï è - z o f ^ t M à K o w Q a m p M a t tot ns i f o m o m s
îTîrèi : : ve_p*í frc o p a t_u_m—. g e f f i t , n e c fo lù r aì v »pr-o.p.^u9li s iSS«myfsàcSeit^iSeKi^mç oQ oSnpvoovr*n ’ ^a t t 5scv îcÔx»é9ôê 8ô iAtyoXcroaTvricotm«:c ios ùou
f íb i CorrimilTis, v e n im e t ia fn a lia rüm r e g i - /¿opop toTs u 7 t’ ctuTox, â A A ’ ri<hj tvis ¿ .A -
V a l e s i l A n n o t a t i o n e s. -
& Fuk. legitur /AccrSáJtu accentu in antepenultimam iyl-
labam rejeftö. In indiculo Hieronymi Marbonei dicunturî
apud Iiidorum vero Morbó'néi. Ceterùm hi Masbothei dirìfté,
quoniam feparant feripturas, non. crèdèritis omnibus pro-
fhetis, dicèntes àlits & aliisfpiritibus prophefajfé. V i l i . Sa-
tnarrta ‘qui in locutn Ifr'aél captivo nbjució in Babyloni-
dm tranflaii fun i. Venientes in terram Somari» regionis ex
parte ifraelitarùm, confuéthdìnein qtìam facerdote reduSh di-
-diferunt-j tenent: ex parte Gehfilem, quam in natiiiitatii fti&.
terra habuerunt. Nam in obfervationibus fuis à fudétis omni-
Tio Jhparàniur, quorum fuperjlitio procul dubio -òmnibus, riota
«fi. I X . Mero diani: Temporibus Salvatotis hoc h&refis ex-
furrexit. Hi HéroJém magnificabarit, ■dicentes-ipfum ejfe Chri-
-fium. X . Hemerobaptifia qui quotidiè & corporA fua & do-
mum & fupellecììlem lavant. Apùd Ifidòrum in lib. 8.
-GrigÌHaavoéto numerantur hÈrefes, Phariixi icìlicirt, Sad-
dacXi', É fin e iM o rb ò n e i, G én itts , Meriftse, Sainàrit® &
Hétó'ertyftàptiibe. Denique Clemens in lib. i . Rècogni-
^bionilmVquinque dnntaxat feétas Judsorufri fécénfèt, quie
■ febiftaatà kppéliàt: Sàdducsos iciliGet, Sarnaritas, Scribas,
-Phàfifsèos, 8c quofdam ex Joannis Baptift® diiapulis: ‘ Cùm
..«(;'eHir&J;5dquit3 jam immineret ortus Chrifti, ad iàcrifìcia
;n qttiderH'fèprimendài baptifmi verò gratiam largicndam,
* inimicus ex his qu® pr®di£la fuerant, adèflè tempus in-
^ leiiigensi diverfa - fchifmata operabatur in pópùlo, ut fi
■iibrieiprius peecattim potuiflèt a b o lé rife eu n d a corrigi
;*,«tìipà rion pòflèt;- Erat ergo primum fchiÌma eorum qui
-i"'flfcébatìtar Sadduc®), initió. Joanòis jam pene tempori-
tfvbus fufnpto. Hique u t ceteris juftiores, fegregare fe coe-
* -pete à rpopuH?coetu;'& nlòrtuorum refurr^tiónem nega-
-rfc.'i&>c. Sed Se pauio poft idem Clemens non plures
quàm quinque'fupradiàas numèrat feftas Judsorum. Mi-
.'Fabitat fórtafle aliquis cur inter has fe&às Eflseos pr®-
‘'teriwifèriti - Cujus rèi 'nùllam aliam rationem exeogitare
-'poflùmuSV1'n if i quòd veteres Ecclefi® patres EiTsis fupra
^niòdutti 'fekeriint. ì ' ‘
•I Tu^aotSéi^ Hòs quoque intcr Judsqrum hsreticos re-
cenfét Ju'ftinus & Hièi'onymus. -Audtor ac ’princeps hujus
i feéfc* fuit Judas Galilsus , qui poft exfilium regis Arché-
làì, cùm'Romani in ju dx a e èr ifum agerevellent, populares
-fuos ad retinendam priftinam- libertatém -excita^it, 8c quar-
; ram fèfiam invexit Galil®orum, ut fcribit Jofephus in li-
:bro a. debello ‘Judaieo.
- . l ì " Md<rGu%.'ìoi J In tribus hoftris codicibus Maz. Med.
ftirigu'endi funt ab illis quorum paulo ante meminit Hege-
fippus. Hi enim erant ex ièptem ièftis Judaici populi
qu® circa Chrifti tempora exorta funt. Illi vero ex iè-
ptem illis Judaorum fedlis propagati funt, iperinde ac Si-
mOniani, Dofitheani atque Gortheni. Mihi quidem men-
dum fubeflè videtur in alterutro Hegefippi loco. Apud Ru-
finum Màsbuthei dicuntur illi inter Judaicas feftas quarto
loco humerati. Alii verò ex illis prognati feétìs dicuntur
Masbutheàni. Sic enim fcribitur in optimo codice Pari-
fienfis Ecclefi®. .
3 "Scc/aupermqj Reéliùs Epiphanius Samaritàs à Judxfs
diftinxiti 6c Judaorum quidem ièptem hsrcles recenfuit ;
Samaritanorum verò quatuor. Hegefippum tamen iècuti
Ìuht Hieronymus, feu quifquis eft au<ftor indiculi j Ifido-
rus, Honorius Auguftodunenfis 8c alii: qui Sarnaritas inter
Judaorum harefes rerulerunt, late ieilicet lumentes nomen
J ud sorum. AtqUe ita fenfifle videtur Hegefippus, cùm
ait, M<rw> yvZ[Atq %}cf.<pogtji iy Tjj Sed quod fubjicit
*» vioif *I(rg^i)A , id jam excufari non poteft, cùm Samaritani
nunquam pro filiis Ifrael habiti fuerint.
4 IJetvuf troy <n>putv me, ^.oXo/^ay®^ 7 m i x c c X a v ] Hie*
rOnymus in Chronico Olympiade 13 6. & in prsfatione ad
proverbia Salomonis, librum fapicnti® Jefu filii Sirach 7my-
»tfmy appellari' fcribit. Eàdem porro ratione proverbia:
Salomonis veteres appellarynt Tmvugeny tnQitw. Quippfe
liber ille iàpienti® Jefu filii Sirach , apud Hebrxos parabola
infcribitur, perrnde ae libèr proverbiorum Salomonis. • Et
quemadmodum Salomon poft parabolas fcripferat ' Eccle-
fiaftem & Canticum cantieorum : fic etiam Sifacides para-
bolis iuis Ecclefiaftem & Catlticum cxemplo -Salomonis ad-
jecit. Utriuique igitur parabola dièta funt ab antiquis
7myxfir®- n<pU. Sed & liber ille qui iàpiéntia Salomonis
falsò inferibitur, Tmyuftr®- oz^m dicitiir ab Athanafio in
Synopfi, & ab Epiphanio in libro de ponderibus. Verùm
ut hie liber falsò adfcribitur Salomoni, fic panareti vocabu-
lum falsò ufurpat.
f ’AAAìì yxg W eh0v ¡tJtrm&wr.oy\ Ab his verbis c a .
pùt i3 . incipit in codice Mazarino, Regio 8c Fuketiano.
V A R I O R U M .
. a 'H/ac^tfz^swi j Eadem dogmata cum' Scribis ae Pha-,
- rifais ampleéhintur. - 1 Hoc vero pfacipuum habent , ■ qtiòd,
- iam Vére ùutumnoqùe quam aitate atqòe hyeme quotidie
lavant: unde & Hcmerobaptiftarum appellationem adepti
funt. Ita enim ftatuebant ; vivere alicer hominem non
• pòflè, quàm fi quoti3ie ' fevaqùis éloeret, atque ab omnii
crimine purgaret. Epiphan. h&ref XVII.
b nted Aioyvtr.v qtanoy ] Dionyfius, v ir propter doètrin®
'¡pifititeùi, y ita fanètimoniam, mcirum.gravitatam, fermo-
num eloquerttiam» intor iui feculi prafules cclebratiflimus,
Corinthiorum Ecclefi® Ep.ifcöpatum g e ifit, claruitque circa
ännum C L X X . Obfit Martyr, teile Gr®cOrum Menxo,
.giadio pepcuflus, NoVembris 19 , idque forian circa ann,
C LX X V I I I - Cave. Hifi. Vol. I. p. 44. Cum tarnen nec Eü-
febius nec Hieronymus ejus Martyrii mcminermt, cbnful-
tius fecifle videtur Eccfeiia Romaoa.'qua’Dionyfium inter
Confeflbres numeravit, inqu’tt L . K. Dtt-Pin.
AoSbLrftis í(pQóva$ é to o m m ’ %pij<nf¿á)7tt.7ov aL-mavt
êetVTOV XStôlÇZCS 3 0 9 . ÄI5- .W7h7V77ôcT7O: îC5t0oAixaT5
ezBç)s T cis ex.x,Xy\<ri04 ’Q n w X c u s. m y /^o
[ ActxjeShLi/xono&Çi 1ppQoSb^Us ê<-
plt¿r¡s 7ï X) h a c í a s rK jm § trn x w ti ^ ‘a QIuiouovs,
h eyep T ix t i vriTetoS j§M $ | t o éCctlpeXior v n -
À iT ï iâ S ’ . Î î òXiycapììòvcvincs «A e y^ < j, cos a.y fj.iv.poo
A o y » , • Vc, V7rep tq t . 'Z3& e< ¡£ ‘lgc,
ttxmóv flyT rA ïo p f¿a¡.pTppiio:oc¡ t a s r ó r e truveí
onum & úrbium incôlis, divinos labores fuos'
prolixé communicavit : omnium cómmodis
ucilkatique infeirviens ; in catholicis illifc,
qüas ad diverfas eCclefias fcripfít, epiftolis.1
E x quibüs una quidem eft ad Lacedáemo-
nios, reétæ fidei inftitutionem corltihéns,
pacemque & unitatem infinüans. Altéra verô
ad Athenienfes feripta,- excitans ad fidem,
& ad vitam ex præcepto evangelii traducen'-
dam": qua in re negligëntiam arguit Athe-
nienfium, quippe qui à fide propemodtim
defciviifent, ex quo Publius ipíbrum■ epiibo-
1 8 ,
S ite C i
I I . i
i l aypvdi* x Ko</yct7V.<is' fJi^.Tov puxpirupftTcu'fe. 0 8 - io P us perfecutionib'us túne temporis excitai
ris martyrium fubierat. Meminit etiXm supra I.
Quadrati, qui poft martyrium Publii, epi-c. 37. *
fcopus Athenienfium eit conftitutüs : ejuf-
que labpre & induftria cives denuo in ec-
clefiam convenire, & fedivivum fidei ar-
dorem in illis reparatum éífe teftátur.' Re-
<srA0 w & sÚvtos cLor^y imintoTeis /¿íptvvfy' ,Q a -
fMpTVpQVy a s d j f f $ OLuf S <T7CtíS%S '6fo<JWlJ'L’)$e't-
'itúVy X) t1 'nri&as Av&fyffúpytnih eiXiiyoTav. JVAoT
y eir) tütois, as X) Aiovócnos ó >Apeo7viyl'Tv¡s V7tb
^ ^ ^ ^ \ ' f ——— . . . u u i kfiiC LClCillUI . X\.C*
t 3 ’A'mviK» riauA s (Q & T Z am ií i i t . nrlu. 15 fert f>r*rerea Dionyfium Areopagitáin,' qüi
XX'. T a dv toTí. r7rpzPíai foSy\ui$/JcL TtoaTos $ ^ Paulo Apoftolo ad fidem converfus eft.
. •/ v v á j ' ■ H H H quemadmodurntraditurin AftiBus A p o fto -x s
A BUocuw m p o u w lorum,. primum omsium-ecclefiae Atlieni-
¡M n y ’( fa w M n s 4tuTa Nuto/aüísas .Cjlá- enfis fáterdotium fufeepiffe. Sed & - alia ejus
3 « y á ? t ío ) M a p x ím s I B B B W H B y . illo!a ¡ u f m B B B K m qu»
^ a ' " r WÍ. / \ ~ » / Marcionis haerefim impugnaos, ■ ventatis ret
yrcteAWj ^vovi. Xj Ttj exxÁqaicp, m z o g u la firmiter adhgerefcit. É c c lefis prséterea
T ? tfcLpowt¡) TopTvvcuicí/xcLTTUs \oitfous )Q\ Kpíi- Góitynenfium^ & reliquis fimul ecclefiis
Tito '7ea.pQlX.lcas ’h fosíiA0l4y $IÁ177Z30V 1^ 10X0TTW
^ aurav '¿m$ty£Tca) 4c67s- g*7r! 'reAÚga.iS puxpTuptífj^
jv{S avifydy<x.Qícu$ £ u-n*’ avtov exx\y]o{as’ tiív
Cretæ literas feribens,' epifeopum ipfoftini
Philippum magnopere prædicat, -quippe cui
•jus ecclefia egregiam laudem fortitüdiUis &
generofi animi, communi omnium cônfenfu
M ~ f v « , , . l-étuliffet : monetqüë üt ab hserèticorunl
TB t -4tpe7ix,av Sf&9po<plto. uTTOfu/two-xet <PuAcer- 2,5 fraude àc verfutia fibi caveant. In epiftola
_ V a l e s i i A n n o t a t i ô n e s »
t ‘Ofîohifcts In tribus codicibus Maz. Med.
8c Fuk. fcrîptum eft ^ t jj^ x îÎ s . ‘Sed vulgatam leèliohem
magis probo, quam confirmât etiam Nicephorus. Sic
enim. ille hune Eufebii locum1 epxvnprrpeifTiìîit- .: «àlyu ¡..¿.iI*x. eatsi Actxs-
1 Hsp'ùrwai 'dcatfisim èfohZfcts.
2 KaJpdrn 3 ftp FiouTsKtoy ngfostivT©* imoxóirs] Hunc
Quadratura Athenarum Epifcòpum, diftlnguendum eflè
exiftimo à Quadrato ilio Apoftolorum diicipulo, cujus mo-
minit Eufebius in lib. 3. cap. 37. qui una cum Philippi
filiabus.prophetico charifmate ortlatus, Èvangelium variis
ia locis prsdicavit. Hunc enim Epifeopum non fuifiè, liquet
ex fupradiéto Eufebii loco. Quadratus autem illè qui
Apologeticum pro religione iioftra Hadriano Imp. obtulit,
de quo Eufebius in prihcipio libri quarti, is ipiè èft Apo’fto-
lorum difcipulus, ut. diferté affirmàt Eufebius in Ghrohi-'
co. Sed Quadratus Athenarum Epifcopus, ab ilio Apoftolorum
difciptilo prorfus diftinguendus eft. Nam lit fupra
dixi, Quadratus ille Apoftolorum difcipulus, nunquam Epi-
. fcopus fuit. Certe nec Dionyfius Corinthiorum Epifco-
P.ùs, nec Eufebius Quadratum Athenarum Epifeopum
ajunt fuifle difeipulum Apoftolorum. Quod utrque omif-
furi non erant, fi res ita fehabu iifet, cùm h i e vel pra-
cipua laus .eflct Quadrati. Praterea temporum ratio fa-
tis admonet, ut hos duos Quadrates diftinguamus. Quadratus
enim ille Apoftolorum difeipulus, non proceifit ultra
tempora Imperatoris Hadriani. Quadratus verò Athe-
narum EpifeopUs, Ecclefiam illam rexit principatu Marci
Antonini, ut conftat ex hac Dionyfii ad Athenienfes Epi-
i ftola. Nam Dionyfius de hòc Quadrato loquitur tanquam
de'aquali, qui recens ordinatus fuiflèt Epifeopus Athenarum.
Floruit autem Dionyfius Corinthiorum Epifeopus
regnante M. Antonino. Quare aifentiri non polfum B. Hie-
ronymo, qui hos duòs Quadratos minime diftinxit. Sic
enim fcribit in libro de feriptoribus Ecciefiafticis: Q u a dratus
Apoftolorum difcipulus, Publio Athenarum Epifcopo
ob Chrifti fidem martyr io coronato, in locum ejus fibftìtui-
tur, fof. Ecclefìam grandi terrore difperfam, fide & induftria
fisa congregai, & c . Idem fcribit in Epiftola ad Magnum
oratorem Romanum. Sed 8c in Gracorum racriologio,
Quadratus Apoftolus confunditur cum Quadrato Athenarum
Epifeopo. Verùm in Typico monafterii S. Saba hic
error non habetur. Sic enim in eo legitur, die 21. Septem-
bns. Tu etjiu imjoPw KoSbétru rS *» rtj Mccyvnoix. Et hac
quidem de Quadrato Athenarum Epifcopo à nobis obfer-
vata int. Quod vero fpeètat ad Publium deceflorem Quadrati,
plerolqueita fentire v id eo , Publium hunc Dionyfio
Areopagita proximè fuccefllfle. Ita Baronius in Nota-
tionibus ad Martyrologium Roriianuip, Sirhiondus in Dii-
fertatione de duobus Dionyfiis, Blondellus in Prafatiònè
quam.Apologia fu a prò fententia Hieronymi prafixir, 8c
ante illos Ufuardus, cujus ha c funt verba ad diem 21 Ja-
nuarii: Natalis B. Publii epifeopi, qui fecundus poft Dionyfium
Areopagitam, Athenienfium Ecclefiam rexit. ' Veróni
cum nec Eufebius nec Dionyfius id de Piibliò dixerunt,
haud facile crediderim illum Dionyfio proximè fuccefllfle.
Gertè Dionyfius Areopagites. principato Domitiani abiit è
vita, ut intcr omnes conftat. Nec probabile eft illuni vitato
ulterius produxiflè, qiiippé qui jam grandavus ^d
Chriftr fidetri cónverlùs fit. AtKeriis enirii non nifi prov
e r à jam atate cives in Areopagum promovebantur.
Quod fi Publium ei proximè fuccefliflè. dicamus, cum
hic principatu M. Antonini martyrium fecerit, plulquam
L X X annis in epifcópatu eum vixiflè dicendum eft. Porrò
Publium regnante Marco fubiiflc Martyrium ex hac Dionyfii
ad Àthenienfes epiftola colligitur. Scripfir enim hanc
epiftolam Dionyfius ad Àthenienfes, ut eorum fidem fufei-
taret, q u a poft mortem Publii, dillìpatà ob fervorem Per-
fecutionis Ecclefià, multùm fuerat imminuta: nifi quod
Quadratus qui in locum Publii recens iubftitutus fuerat,
eam erigere atque excitare cceperat. Cujus conatùm ut
adjnvaret Dionyfius, ciim ad eum utpote Metropolitenf
Achaia cura h a c pertinerét, hanc ad Athénienfes- dedit epiftolam,
Se quidem fiib initia Epifeopatùs fili. Orfus eft
autem epifeopatum pontificati! Soteris Pap'a, ut1 fupra dixi,
poft obitum primi Corinthiorum epifeopi, quem fiib
Aniceto fuiflè tèftis eft Hegefippus. Quod fi Pùblius fub
Trajano paflus fuiflèt, ut vult Sirmondus, nihil jam cauia
eflet cur Dionyfius Athenienfibus tanto poft tempore “feri-
beret ad fufeitàndarrl eorum fidem, cum jam à Quadrato
id cumulate praftitum fuiflèt.
3 T» i ÌKxTificitts 7meJfKTKf j&yón] NicepHòriis ih lib.
4. cap. 8. prò his verbis h a c pofuit, n f ìr.r.X»oixìikS y&-
vòvt id eft, Ecclefiaftica regula infiffit. In quo fen-
fiim quidem expreflìt Eufebii, fcd vini verbi
non eft aflècutus. V o x eft farailiaris Eufèbio wwsifw<S-cq,
qu a idem valet ac probare, àdftruere, confirmare ac defendere,
ut hic vercit Rufinus. Sic Eufebius infra in capite
ultimo hujus libri de Bardcftne loquens, ó©tv®s. t*Ì Aóy®
7mejfK[*>iva: quem locum non intellexit Chriftophorfonusv
4 a t ì Hi Ì7rì 'zaAfiywfi] Ita legitur in codice Regio. Sed
tres reliqui, Maz. feilieet Med. 8c Fuk. feriptum habent
ài ctv iyri •zjjis/f»««, quod idem eft,
A a x t ì ìX