
 
        
         
		S je c .  dæus : Quandoquidem, inquit, màximàm  fi-  
 I.  duciam  pofuifti  in  Servatore Jefu  qui  mifit  
 me,  idcifco ad  te  fiim  miifiis.  Q uod  iî de-  
 inceps magis ac magis  in  eum  credidefis,  fient  
 omnia  quae  poftulâs>  prout  fidem  habe-  
 bis.  H ic   Agbarust  A d eô,  inquit,  credidi  
 ei,  ut Judseos  qui ilium  in  crucem  egerunt,  
 bello appetere  &  ad  internecionem delere vo-  
 luerim,  nifi  metus  imperii  Romani  me  ab  
 hoc  corifilio  revocafleti  Turn Thaddæus  :  
 Dominus  C inquit)  nofter  &   Deus  Jefus  
 Chriftus,  quidquid  à  Pâtre mandatum  fue- 
 67ru  peyaXàis  7ft'7n,7c\)Y&s  1  us  r   p¿  * 
 Ku&toy *ly<rtív¡ Sìài  TyTo à.7rEçaA3jy  <zsçjs  de-  >9  7ia\n  
 llv ’(dh'TTÁÍov  '¡n&ùcTYis  ris  au7oV,  Ids  m  thçeucrys  
 ’¿gui  croi tc ¿   cÙTilpciìa.  t* xppSÎctç  <r8.  39  o ’'AyCctpos  
 5  ‘Z B Ç JS   CLVTQV"  870)5  eTnÇEUOZ&î  CjtyOiy, Ò f  C tV T cSj * CDS  
 T 8 S   ’ l& S ò L t& S  T85  ÇOCVpCiK JOcíicLS CLÜTOVy  $öA>J©>1VCCJ  «Tb-  
 VCLfJUV  tQ ^ p X cd o C ù V   r i  T *   ^ 
 Xucur  rUv  ' Pa p a lm   knx.ó'xltv  £   'ffpoQiazas.  39  o  
 © a.SS'O AO S  U7CVT  Z 0  K v & O S   Y lflto V   $   ©605  0 
 at,  exfecutuseft,  perfeftifque  omnibus  $¡ÍKr,fM. t 5   U clifòs  « ¿ r 5   s n v h ip a x í, ¿ 
 parentem  fuum  eft  reverfus.  Cui  Agbarus :  
 E t   in ipfum, inquiti credidi &   in Patrem ip'fi-  
 jgui  regi us, Tunc Thaddxus : Propterea,  inquit,  ma-  
 tmpofità  num  tibi  impono  in  nomine  Domini  noftri  
 manu,mor-j^U'  q ^ 0   fa(g.0   ftatim  Agbarus  morbo  
 fonati™  &  aegritudine qua laborabat eft liberatus.Ma- 
 TihYipaiijooSi kvi\>i(pè>i  tzs&s  r   Icw tv   -m m & .   X ty {   
 ctìiTcS  Ay£<tpos' xctyv  TrETnvEiDtsi.  ris  avtov  39  ùs  t   
 n o tW e ^   a u T « .  39  0 ®ClSScU0S'  T « 70j   710JJfu 
   t"  yti&L  p a   V7n  tre  òr  mpiosn  etuTy T y   Kuex»  
 gnaque  eum  admiratio  tenuit,  quòd  ficuti  j  ^  ^  T ^7Ò  tfpafyj)rros y  s0e£$tde  
 Jefu  fama  acceperat,  reipfa  per  Thad-  
 dseum  difcipulum  ipfius  &   Apoftolum im-  
 plètura  videbat,  qui  abique  ullis  medica-  
 mentis  herbifque  ipfum  priftinae  valetudini  
 reftituiifet : Nec  vero  ipfum folummodo, fed  
 &  Abdum  quemdam  Abdi  fìlium  podagra  
 laborantem.  Qui  cùm  fupplex  ad  Thaddsei  
 veftigia  provolutus  eiTet,  benediéèionem  ab  
 eo  per  impofitionem manuS accipiens  lànatus  
 eft.  Plures quoque  alii ex  eadem  civitate ab  
 eodem  Apoftolo  curati  funt,  multaque  mi-  
 racula perpetrata cùm verbum De i  illic  pr$-  
 dicaret.  Poft  hsec  vero  Agbarus  fic  Thad- 
 7rEtì9»i  ^  voVs %  T y   7Tet085  y   v.  eQaujfMLoi  ts  o 
 ’'AyQctposy  o7ï  }[st0û)5  mçoci  clvtûF 'zfeÀ  y   ’incroci,  
 87ta5  70T5  \py>is  7ra.çeXaÇe  70ci /ua0jj7ocT clvt8 
 3 X,  ’AttdçÔAô  ©oc.JJ¿a8‘  05  ctuTor  av(b  <PappuLXuas  3 
 2 0  ¿   ßöroLVCDV  g0g^c7réboîi'*  ¿   8  ^oW>  ¿AAct  39  JACToy  
 To ci ^A&íbu  7io$vjyp<M  05  39  clutos 
 ru rç y i7tA 0à y   T85  tto J& 5   á ¿ T 8   gTreffçy»  4 éU^Â.5  4 
 te   A clQqv  e06^ c 7rsu0»i.  ttoM y 5 t e   ¿ A - 
 A85 GV[Jj7ro\ie(&-S GLVTûBV  0 OUjTOS  tdcOLTO  *A7tÔçdA05,  
 daeum  allocutus  eft:  Quæcunque  fad's,  in- z ¿ ^ajuptoLçcc  ¿   fu y ¿Act  «TTotoey,  39  ^/»líorúiy  Toy.Ao^y 
 quit,  Thaddaee,  ope  divinae  virtutis  abs  te  
 fieri  credimus,  eaque  de  causa  te  non  me-  
 diocriter admiramur.  Sed  qujefb  te  expo-  
 ne  deinceps  nobis  de  Jefu  ipfius  adventu,  
 qualis  &  cujufmodi  is  fuerit:  &   de  poten-  
 tia  ejufdem,  qua  demum  v i  atque  virtute 
 ©68.  /w$  S i  tccZtol  0  ’'AyQ&pos,  ov  ©ct^Jowg,  
 i(f>y\y  ovy  Shvoifi\  tocT  ©6ocT  7 ttu7t t   Tnwus9  39  VJflUS  
 ai  ctu7ol  e^oujfiaaoL/iSp. ktX*  ett)  Ty7ois  h o p e d   any  
 $ltj-yicoc&ou  poi  $   ixQjows  y   ’ itjrroS  •7Ca>s  IHit  
 C^UIU'-IU,  v^Lia  UVU1UU1  ’ *  “"1"“  ^  ^  ^  Vy •  ^  • 
 tot  &   tanta  quae  auditu  accepimus  'perpe- 50 >ve7o,  39  r   Siiyapnais  ctuTOc),  39  Ci»  TTOi^j,  <Tt>-  
 trarit.  E t   Thaddaeus:  Nunc  quidem,  in-  y /  ^  l^o'iUy d'nvcL  JixyoDt/^u.  39  0 ©«JcTcaW, 
 quit,  parcam dicere,  quandoquidem ad  ver-  ^  ^  ,  ,/  ?  ■>  ., \  , 
 bum  D e i  pal^m  omnibus  nuntiandum  Turn  ^   fc aicD'Tmao^  e^ y   ’  e r tu h   M p o fa   Toy Xoy>y  ; 
 V A L .E S .i i   A n n o t a t i o n e s .  ' 
 enim  A«C«» idem efTe quod voti  compotem  fieri; cum 
 fit benediilionem accipere. Idem eft igitur ac  fi dixiflet Eu-  
 iebius  A' turfs <£■  Knftiireius,  ut loquitur in  lib.  1.  c.  1. 
 1  E g  78»  ^WsÄ<«'7K  fi,*  Ki^ev ’I>j«r5»q  Duae  ultimae  vo-  
 ces  abfunt  à  tribus  codicibus  Maz-  Med.  ac Fuk.  nec  ha-  
 bentur  in  interpretatione  Rufini.  ^ 
 2  o ‘  ipar  >w ©£«s 'Iw 2s  ò X&t&i] Simplicior ac 
 fincerior.  eft  leftio,  quam  in  tribus  noftris codicibus  repe-  
 iimus  Maz.  Med. ac Fuk.  <5  Kog*©-  'IjjitSs tb 
 Ö 1«:.  Öuäm  quidem  feripturam  confirmant etiara Nicepho-  
 rus  ac Rufinus.  Nec  ullus,  u t  opinor,  negabit -, eam  feri-  
 pturani  huic loco  aptiùs  convenire.  Primùm  enim  veteres  
 illi Dei.  vocabulum  foli Patri  tribuere  lolebant,  u t notum  
 eft.  Deinde  fi Thaddseus Abgarum  alloquens nondum piena  
 imbutum  fide,  Jefum  appellaflet  Deum,  id  Abgarum  
 turbare merito  potüiflet,  &   hanc  illi  fufpicionem injicere,  
 duos  Deos  à  Thaddaeo  prsedicari. 
 3  Keif  '¡ysn<&Xv  OxSAtiv ]   Duae  priores  voces  defunt  in  
 tribus  codicibus Ma zarino,  Medieaeo,  &   Fuketii ,   nec  le-  
 guntur  in  verfione Rufini.  Sic  &   paulò  inferiùs ubi  legi-  
 tur 0 068785  ¡¿im&  iiirv}»A©*,  iidem  tres  libri  jultimam  vo-  
 cem non agn o icun t..  > 
 4  Eü^t»5 71  J  Pefiime hunc locun^ 
   verterunt  Mufculus  &   Chriftophorfonus.  Putarunt 
 V a r i 
 a   'Ö5  é   r»5  Hic  rurfus  hujus  hiftoria:  fidem 
 convellit C l.D om . Du-Pin. ProfeSlo  ptanUi iße (quifquis tan-  
 dem f l i t )  qui buie Edejfz  regulo h&c -vérbam  os indidit,pravo  
 admodum ingenio ufus eß-,  nonne  enim extrems.  dementu merito  
 arguitur,  ß  quis Urtica  civitate  non  latius  impéràns,  armi* 
   congredi änderet  cum  tanto pópulo,  quantus  turtejud*.-  
 orum  erat? Atqui  hoc  tempore  hujus populi  gloria  bellica  
 aut perquam  exigua,  aut pojiùs. nulla  fuit. ^  Quippe  Judae-  
 orum  omnis  virtus  ex  fedula  in  Deum  pietatc  pendebat;  
 amifla  vero piotate ,  &   fortitudinem  perdiderurit;  &   im-  
 pleta  eft in illis  olim denunciata  malediitio,  Deuteron.  iS . 
 Non  reñé  igitur  Ñicephorus  pro  illis  verbis  *¿^«5  
 wgòs  jmCuy, naec pofuit  71  U/a»  rjj  c¿<p¡¡ &xt¡o» y   
 Sv%igcji ¿5nj»k«T?8»^, id eft, fimul atque oraJfent°t&> tetigijfent  
 Thadd&um, ftatim morbis liberati [unti  Atqui  non  hdc di-  
 cit  Eufebius;  fed manùs  impofitione  &  precatione Thad-  
 daá,  agros  curatos  fuiíle.  *¿^»5  %tp<>4, vel  fimpliciter 
 í¿¿á5 ^<^05  antiqui  Patres  vocabant  manfis impofitionem  
 cum precatione.  Sic  in .excerptis  Theodoti  ièu  in  libria  
 Hypotypofeon Clementis pag. 344.  debaptifmo, %}&  raro  
 mí&q,  hi/reu,, tóxa¡  »  yomy.Átouq.  Prácedebat  autem  
 oratio impofitionem manuum.  Poflidius in vita Auguftiní  
 cap. 29.  JSluod  dum comperijfet, facere  non  diftulit:  fed  
 confeftim manum illi  imponens  oratione pramijfa-,  &   illum  
 infirmum continuo Dominus fanum  ab  eodem  difeedere fecit. 
 $  ’Emiíii  xyi£Ó%<*\  78»  Aoyo»  ¿mfdidtt/] Ex  verfione  Rufini  
 ¡  fufpicari quis  fortalfe  polfet,  verba hlc elíe  tranfpofita. Sic  
 enim  vertit  Rufinus:  &  Thadd&us:  Nunc  quidem  tacebo.  
 Verum quìa,  verbum  mijfus  fum  predicare,  crafiino congrega  
 >  R   U   M . 
 Dabit te Dóminus  c&fum coram  inimicis tuis.  Per viam unam  
 egredieris ad eum,  &  per feptem vías fugiet  coram eo, &  eris  
 in commotionem omnibus regnis terra. Definamus  ergo  mirari  
 fi  vel minimus  popellus  Judais  bellum  minaciter  inten-  
 taret.  Sed  ñeque videtur  hic princeps  adeo  ab  omni  parte  
 imbellis.'  Nam Ofdroena  regulorum  regia tantum  Edejfa fu it f  
 ut  teftatur Procopius.  Certé  EdeíTanus Comitatus unus  fuit  
 ex  quatuor  principatibus  Latinorum  regionis  in  Oriente,  
 tempore  belli  iàcri  &   regum  Hierolblyrnitanorum.  Vid.  
 Mich.  A . Baudrand Geogr. &  Chrijloph.  Cellarii  notitia  orbi: 
  antiqui Voi. II*  p .  44?* 
 i.7Fedeftinatus. 
   Craftino vero  congrega  m:ihi S æ  c*  
 I. 
 à.7Kçd\Uu.  oL\iedov  S i   exxXyoiatrov  poi  r e s   ttoXi^cs 
 ir a   r r iv fe s ,* )   W   â â a iâ v   mupu^ä  t   X o 'jp ,  ?  &eS;  g   omn ès   c iy e s   f ü o s : '   &   v e tb um   D e f   cô râm 
 <rmpoe  òr a r á T s   f   Kéjpr  r   ¿ oe ï s ,   r ô ç j   t s   }   s A i li tn -   p ræ d ic a b o   ,   v i tæ q u e   fe rm on em   in  e o - 
 O,  t   ’Iifo-8  K s tô à i  i > oe 7Sj  g   a a g ,'  ^   ’A t t o îo A Ï s   ctù-  I e (b   P° “ en.S  Í   ¥ v cn tli 
 r .   , »   V   . . .   H H   ~  P .  J   i  J -  t .n n l t i ,  c u ;u fm o d i  fu e r i t ,  &  d e   e iu fd em   
 y , * ,   a n ÿ .   a.7teçcc\ï^vm  r a   t larpos•  it,  w s y   5  le g a t io n e ,  c u ju s r e i   c au sa   à   P â t r em i i f i i s   f i t : 
 ^  JWfteoes  r  ’¿pyuii aùrâj g uvqtteicm m  e\¿\w>  de. Potentia illius &  de arcanis qua: inter Kol  
 òr  raT  xáptf* g  aro lai  S to ic i  m vm   èW er  xal  m? tó “ cutus eft»  &  quà  vi  ac  virtute  tot 1 HhBNB HHÜI ï )   eP T íA e i* « ,  it,  m m m m u i   voi)  « J lc u n ^ ó a   « s   e ju s   h um a n ita tis  :  q u ó   p a ñ o   fe rn et  ipfe 
 i r 9pàora -  g   v a s   ìm .v ta a m   ìa o n r   g   i v i -   I 0 d ep re n in r>   m o r t em q u e   fu b i e r i t ,   &   d iv in i -   
 a.  0«ta,  g   ionixfiwe»  aùvoS ¥   feoTrila'  ‘ ó W   r ’   v v ò   5at™ f i } am  ip fe   m in u e r it   :  q u o t   &   qu an ta 
 tfJW,  ^  àìe^di q>epj{u>v Toy gj  caca vos pn  y i& iy-   Omni ævo  intaftum  ihfruperit :  quo paéfo 
 3   'T^'j  3 Ï)  aytW)  39  <ruuy\yupt  vtxpès  t u  s  citc  cria-  r e fu r r e x e r i t ,   &   m o r tù o s   q u i   m u lt is   r e t r o 
 wmsÈM m  O ■   . j Ä Ä Ä S 
 B m H H f f l W B H l   ™   i  m   ■ ■   » « d à   P a t te n ,  c um  H , 
 x c te > ij  09  óifycf,  y   ©g»  39.  ilccTpos  (J-s  Sbfys  c-f  7 vis  ™ ira tu »  &   ad.  e ju s   d e x tram   h o n o r i fic è   fe d e a t  
 ¿envois-,  g   v a s   M ó n & o t i   / t í to á   v i? ú v   A ' -   In  ?®lo ¿   p o f t r em d _ q n o 'j> a aQ   ite ru n i  v b n -   
 .& ( *   i   ^ lá / tm s   xpüai  Ç/fflaç  g   n x p ís -   cm. í  \6 um   y i .v i s . a c   motta- H m  BB ■ ^ mm  mb iiihbmbi iWTtiy  39  cLxou&ct/r  t  Mpvfry  ©ctSábuü'  ¿   Teto-  aóti  prædicationem  Thaddæi  aufcultarent./íí«  * * - '  
 irci  T3£}<rtTcL%t  Sbdwcu  ccÙTcf %pvavv  39  ctowpoy.  0  A  Paulóque  p ò f t   aurum  &   argentum  Th$d->nunt,at> i H  mm B H U   B BH  BBBBIBBI 7r a 5  m   aXXoTçia.  Xr^opeôcts  eTCpax^  c u r   a liena  eapiemu s  ?  A c l a   fu n t   haec  anno ' 
 4  TotüTût  * TV>zrcLçcpM<rcS  39  'rçiaxocnoTcS  6761*  à  39 2 .  q iia d r à g e iîm o   a c   t r e c e n te f îm o .  Q u æ   non  
 c b t   ris  & XPW V  Ae£iy  Ck   £   Xvpav  pelaCXq-  ^ / r^ u ,J   u t   o p in o r3^ex  S y r o r um   lin g u a   
 Mïï*  Q r n s ,  ■ ôfTcoeQd  poi  xcupov  x r iS a . tranftata,  ad  verbüm  hîc  opportunè  coílo-  
 câta  funt# 
 E)txA3/oictçix3i5  iço^<â$ Aoya  7rparb  tÍX oí, 
 Tims L ib ri pYimi  H ißorU  Eccleßafiica. 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 mihi omnes  cives tuos, & c . Quafi  in  Gr^co  legiflet «wgAo» ^   
 KtttA  Kfyufa r  xhyof àmfÛMw,  ¿xx.XixrM<n»  fas T»ç ■mxl'fa;,  
 & c .   Sed  re accuratiùs perpenfa  nihil hìemutandum cenfeo.  
 Refpondet enim  Thaddæus  iè-inpræfentia  quidem  nihil di-  
 d urum,  quippe qui miffiis eflèt,  ut Evangelium  non  clàm  
 &   ínter  privatos  pañetes,  fed  in  media  concionò  coram  
 popuhs ac  gentibus  prædicaret.  Id  lignificai  vox  illa meó-  
 ¿ftj,  quam  non  intellexerunt  interpretes. 
 Ose*  7s  (t^.ikíiítjjI©' ^   sÚTtXáca,  tyq  mea  Is -mmivúnos  
 V s  « » V a r » ]   H«C  eft  lecStio  codicis  Regii quam 
 iecutus  eft Rob.  Stephanus.  A t  noftri  codices  Maz. Med.  
 ac  Fuk.  tantum^  habent  mea  t*  ®7»M6pá7jí)©',  mea T%í  
 •mmnwnus  ecirS.  Quam  ícripturam  confirmât  etiam Ru-  
 nnus.  ' 
 2 W   Tí  usri  'u ÍuL y  írne fr ]  H x c   verba  abfuìit  ab  
 omnibus  noftris  codicibus, Regio  feilicet  Mazar.  Med.  ac  
 Ful?,  nec  habentur  in  interpratatione  Rufini.  Solus  codex  
 Med.  éa adftriptá habet  in Margine.  In  textu  verò  perinde  
 ac  reliqui  codices  feriptum exhibet «r/aixmnr  ctärS-Aul B-só- 
 Víáa Hçtj ifntvpajti. 
 3  Key etnrpì  owr/&çe »«p»s, & c .]   Ita quidem ex  codi-  
 ce  Regio  edidit Stephanus.  Sed  in  tribus noftris  codicibus  
 Maz.  Med.  ac  Fuk.  longé  aliter  feribitur  hic  locus  «rf 
 Civ^yev  vsxçisç  ^y©»,  trvriyjpt» o tä b ç  ¿'TO5 
 KV£. y   '®®s T.°*  ek/AáOos» h  "aCw© - ,  foc.Quæ 
 quidem  feriptura ut  brevior  eft,  ita  etiam  fincerior  ac  verlor. 
   Kunnus  certe  eandem  leétionem  in  fuis  exemplars  
 bus  repererat.  Sic enim  vertit :  Et  mortuos fufeitaret.  b u i   
 defeendit quidemfolus, afeendit autem  cum grandi multitßdme  
 ad patrem fuum. 
 4  Ttosx^nÿçd  TÇira, í r Q  Hujus loci  vitium  nobis pri-  
 mum  aperuit  Regius codex, de  quo  antea ne  fufpicabam'ur  
 cuidem,  cùm præfertim Rufinus  vulgatam  leiftionem  con-  
 firmaret.  Sèd cum  in codice  Regio  primùm;  poftea  vero  
 m  vetuftiflìmo  exempjari  Mazarino  &   in  Fuk.  fcriptum  
 inveniflèm  nosxypwrZ  ^   -rgix^noi-J  rrj,  veram hujus  lo-  
 e fententiam  ftatim  ium  odoratus.  Ait  igitur  Eufebius,  
 Aótorum  illorum  quæ in  Archivis  Edeflæ  repererat, h u ju f  
 “ odi  fuilfe  fubfcriptionem  i-nfxxjv  -mu&  ncsxpx^e-tS  ¿   
 vfKt^OTos-iJ  mj.  Id  eft:  A lla  funt  bue  anno  quadragèfimo  
 oc tr_ecf fß fß fo .  Annus hic trecentefimus  &   quadragefimus  
 | m  ^  ®:j  ” ?s». c^dit  in  annum  primùm  Olympiadis  202. 
 Edelfem  annos  fuos  numcrabant  ab  Olympiadis 
 117.  anno  primo,  quo  Seleucus  regnare  orfus  eft  in  Alia,’  
 ut  ieribit  Eufebius  in Chrdnico.  à  quo  tempore  uique  àd  
 -initium Olympiadis  fecundæ  ac  ducentefimæ  anni funt  trecenti  
 ac  quadraginta. Porrò  initium  Olympiadis  202.  inci-  
 dit in  annum  x y ,  Tiberii  Cæfaris,  qui duobus Geminis  con-  
 lulibus  eft  infignitus.  Quo  quidem  annò  &   pafiionem  Se  
 afeenfionem  Domini  contigiflè,  plerique  veterum  credide-  
 runt.  Inter  quos  eft Tertullianus, Auguftinus  atque  Vièto-'  
 ñ u s .  Vides  quantopere  necefiària  fuerit hujus loci  ernenn  
 datio,  quam  ex  codicibus  noftris  protulimus.  Jam  enim  
 cunéta  egregiè  conveniunt;  cùm  Thaddsi  adventus  in ur-  
 bem  Edefiàm,8c  Abgari Regis  iànatio in eum  annum  confe-  
 ratur,  quo Chriftus &  paflus  eft.Sc à  mortuis  refurrexit.  At  
 Baronius,  qui  vitioiàm  vulgarium  editionum  feripturam  
 fecutus  eft,  adventum hunc  Thaddæi  retulit  anno  Chrifti  
 tertio  ac quadragèfimo.  in quo  tum ab Edeifenorum publia 
 s   aâris,  tum  ab  Eufebio  longé  difeedit.  Quippe  in  aètis  
 illis difertè  feribitur,  ftatim  poft'afeenfionem  Chrifti  hæë  
 gefta  eli»,  A   ni  ¿yxAi¡<pjnicq  r   'Ijjìts»,  foc.  Idipfum  
 repetit Eufebius in  lib.  2. cap.  r,  ubi etiam docet  hæc gefta  
 eife principatu  Tiberii  Augufti.  Quod p r o fe tò   ftare non .  
 poifet,  fi hæc  in annum Chrifti  tertium  Se  quadragefimunr  
 conferrentur.  Quod  fi  quis  de  noftra  emendatione adhue  
 dubitai,  feiat  in  vetuftiflìmo  codice  Vaticano,  perinde ac  
 in  noftris  codicibus Jcriptum  effe  7ku&   ntosxyinßtxngtnoi 
 J epj.  Denique  in antiquiflìmo  ac  fidelif-  
 flmo  codice  Rufini,  quem  mini commodavit  Claudius Joly  
 Canonicus  Parifienfis Eccle'fiæ,  vir  eximia  probitate1 ac do-  
 ètrina præditus;  plané fcriptum  habetur,  Gefia funt autem  
 ifia  quadragèfimo  fo   trecentefimo  anno:  u t  jam  de  iftius  
 leétionis-  veritate  dubitare  nemo  poflit.  Solus  ex noftris  
 codicibus  Medicæus  fcriptum  habet n o s x ^ ^ f   ¿  nçtxw-  
 ra  ¡t4\  E t  aliâ manu  ad  marginem  pro nçixnÿrtiïemenda-  -  
 tur  7f»r«,  quam  corruptiflìmam  ledtionem  nollem  à  Rob;  
 Stephano  pro  reóta  ac  legitima  admiflàm  fuilfe.  Cetcrùm  
 hujus  epoçhæ  Edeflènorum  meminit Eufebius in Chronico  
 ad annum  i .  Olympiadis  2Ö4.  Secundo  anno  Probi  juxta   
 Antiochenos  325.  anno,  juxta  Edejfenos  y88.  infana  Mani-  
 chaorum harefis in commune  bimani  generis  malum  exorta.  
 Hi  autem  anni  Edeflenorum  ab  autumnali  æquinoâio  fu-  
 mebant exordium,  ut  mos  fuit Syrorum  &   omnium  fere  
 Orientalium. 
 F   t