1 3 4
S Æ Cl
n
epiftolä ad Smyrnsos de Servatore noftro
loquens, quaedam ejus verba recitat, q u *
unde acceperit ignoro; E g o verö, inquit,
poft refurreftionem Dominum ipfum in carne
apparuifle icio & credo. Q u i cum ad Pe*-
. r r » • . ____________mrr«.
cL^iaVi o S* CLVTOS 2 /¿vpvcdoi5 yçytpCûVy 1 Ç m OlS i
o’m j& f a pv\Toi$ a v jk i^ ÿ ila j f , tdiclvtcl w c t 's é - i t y a
X&tÇDcf SltfycCV' * V/ú 3 X) T ItM CLV&ÇZL<JIV 0 9 2 .
<mpvÀ CLVTQV ot(TbCj ¿ 7 TÎÇBU© OH». ¿ OTS <Z3Ç3 $ T a i
trúm & ceteros ejus comités acceflìflet, ^ ,3 ^ ' ng 7çw eAnAuOeya e<p>i «utoTs* ActCeTï* n|aj-
dixit illis: Apprèhendite; contreâate^me, Xöi<pli<ni7t fie ¿ Í^ t e j otî C m â fu StLiponw clató/
& videte quôd non fum incôrporeus fpiri-
tus. Statimque eum contre&antesj credide-
runt. Hujus porro Ignatii & martyrium &
epiftolas commémorât Irenæus his verbis;
Quemadmodum dixifle ftrtur quidam add trlw -oés
noftris ob Chrilti fidem damnatus ad be- à \, n =~ » \^ •«B M W H frumentum ego fum D e i, & ferarum B f I B I S ™ « "« B B ¡ — S
dentibus molor atque comminuör, ut panis *tov 3 >fô<©v ctAwo##, <vct x&vcLpos xpics oupea®. ^
mündus efficiar. Sed & Polycarpus in fuá ¿ noAiÍKStp^TOS au-rav {¿íptvyjoq c * tm <J)ead
ML'nr g élî0ùs a t / r a y ^ V 7 V) $ ’6fo?EUffW,v. oïdfe
c tu T y t o >9 ó E tfu jy o u o s , >9 i P ’Q r - b
çbAÔ)V CLVT8 f¿Vy}{LOV&J& \6}CúV OUIVCi’ CCS Ù7CS 71$ T
Philippenfes epiftola earumdem meminit p0 o.vtoS <zsAs ^iKwzzsv^oie, ’Æh'çoAiJ, <1>ct-
eDiftolariun. Obfecro, inquit» vos omnes, r ‘ ,* ~ S H I
m pareatis Præpofitis veftris, omnemque 1 5 ™®» ovi ™ & i - v/m s
patientiam exerceatis, quam fpedaftis non 7niQa.p%iv xj ctffxeiy moo-v 'xj&ofMvUv, yv eiSÌTZ
folum in Ignatio, R u fo ac Zoíimo viris j^ TJ ¿(póaA/¿8S y pióvov 09 tüis ficutct&tois ’iyva.'na
beatiífimis, íéd etiam in aliis civibus atque > 'pytpa k, Zatnuc». ¿AAct ¿ 09 olMois tvis uinquilinis
veftris; & in ipfo præcipue Pau- H H K B a ~ . m /
lo, ceterifque Apoftolis : pro certo haben- ^ % '" 'S Ao.otií A t w , -
tes, quòd hi omnes non fruftra cucurrerunt, 20 Aois* 7r&7rei<ty¿ívo¿$ oti oÚ7üí vravTES Clóc e<í xévo#
fed infide ac juftitia ingreffi, ad locum fibi ’tiïçy-fJJly ot-M.’ c i ‘TTííeí ¿ ¿taeuoovrç* 59 077 eîÿ *r
a Deo debitum pervenerunt, quandoquidem o®e<AÓA<Voj' äutzws tb'tîtjv eloi «a ¿
& paífionum eius participes extiterant. N e - / « » ^ ~ | / , \ ¡
r r r 1 r I „ „ _ ; fft¿í>g7ni0OV. 8 *1^ T VUV YiyZTTHOVLV CLICCVCL. CtMot T
que emm præfens fæculum, fed eum qui e > ~
pro nobis paifus & à Deo fufcitatus eft, ad- l>5TE§ Xj di \jsrv T8 ©ea
ámarunt. E t pauló poft addit. Scripfiftis ad 2 5 ¿.yctçav^t. ^ ’érfatpépu" \yçà.-^ctrn feci $ u^wéìs
me& vos &, Ignatius, ut fi quis fortè in Sy- ' ’iyvctmos, ’Iva láv tis cLTrepyflcu eìs Xupjay, ¿ tz¿
riam proficifceretur, veftras literas eo defer- , < ~ / / « 9 H B I
rét. 4 o d quidem perficiam, f i tempus op- v^ v
portunum naátus fuero : vel ego ipfe, vel per AaC© ucupov éb0é7ovs site e>a, í it í ov TCepnra •ofialium
quempiam, cui id munus veftra causa a-Cájavvlcc k¡ •z^ } vpuüv. tcls ^^«jdAäs *Iyyat7Z8
delegabo.. Epiftolas omnes Ignatii quas ad < rt / < ~ ~ , ,/v «
me fcripfit, &-quafcunque demum apud nos 3 ° ^ « u T a , ^ <l \ \ cls ones
tepóri ré potuimus, quemadmodum nobis íiy>$P 71a.p* yf¿iv3 s i e t vpiiv xclQúús ciéTEi-
mandaftis, ad jO s mifimm. Quas quidem A a¡& e . ¿ ¡ n í í ¿o í T» ’ô r ç tA »
huic epiftolæ fubjecimus. E x 11s magnam u-
tilitatem pcrcipere vobis licebit. Continent
enim fidem, patientiam, & cetera quæ ad
TOuTf av (jueryceXtL cotyiKYftlujctq dbvicxEo-Og. 7n p i-
*X8<Jl ^ VTiopiQvlcòy if 7moccv olxoSbfclco
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
I Oux. eiJ[‘ onatjir pijTsis] Hx c de Chrifto narratio B.
Ignatii, defumpta eft ex Evangelio fecundum Hebraeos:
quod ab Eufebio omiftum aut ignoratum, docuit nos Hie-
tonymus in libro de feriptoribus Ecclefiafticis, ubi de Ignatio
loquitur his verbis: Inde egredtens fcripßt ad Smyrmos
& ptoprie ad Poly carpum, commendans illi Antiochenfem Ec-
clefifim. In qua & de Evangelio quod nuper d me tranfla-
turn eft, fub perfond Chrifti ponit tejlimonium dicens: Ego verb
& poft refurreSionem in came eum vidi, & credo quia
fit . Et quando venit ad Petrum, & ad eos qui cum Petro
er ant, dixit eis: Ecce palpate me & videte me quia non fum
damonium incorporale, ¿pc. Idem icribit in lib. 18. Com-
mentariorum in Eiäiam. Vide Uflerium in annotationi-
bus ad Epiftolas Ignatii pag. 48. & Petrum Halloixium in
Notationibus ad vitam Ignatii cap. x. pag. 38^.
2‘ ’£ja) h fjatiu 'dut uvecfumfj In codice Mcdicxo hoc
fcholion ad marginem adicriptum inveni. o^y, r ievtycc t S-
•m f/itf offijv UpfVt, ‘z£e* r? ix vixfui f/jVnL sTreq
xgiiflt»®* i t etvjugns ¿»ccfuirsoii e^vm. xct» 71115 «iAAo<$ im
V A R 1
a b in otJl‘ omFfaJ Obiervandum eft quod de hac re fcripfit
Iiaacus Caiaubonus; Jjiuinetiam fortajfe verius non ex
Evangelio Hebraico Ignat i urn ilia verba defcripfijfe, v er um
traditionem allegajfe non fcriptam, qua poftea in liter as fuerit
relata, & Hebraico Evangelio quod Matthao tribuebant, in-
ferta. E t hoc quidem anulto mihi vefifimilius videtur.
Nam licet Hieronymus teftimonium illud ex eo Evangelio
petitum efledixerit, tarnen Eufebiüs, unde illud habuerit,
fiefcire fe profeflus eft, cum tarnen ipie Evangelium iecun-
dum Hebrxos optime noviflet. Pedrfon. Vindic, Ep, Ignat-
Fart. II. pag4 104.
ùtfctytM, Id eft, Vide ut vir f ie , alioqui admiratiotie digntts,
non rette fentit de refurrettiòne mortuorttm.ln qua corpus
multo perfettius erit, nec corruptioni obnoxium. Ego vero
quid hie fcholiaftes fibi voluerit, prorfus ignoro. Neque
enim in verbis Ignatii quidquam eft reprehendendum. Sed
fortaiTe Graeculua ille qui hoc fcholion primus icripfit, Ori-
genis de Refurre&ione fententiam, aut Eutychianam hsere-
Ì11V1 fedtabatur. De qua vetuftiflimus fcriptor in vita Gre-
gorii Magni ita fcribit ; £%ui ctrn adhuc ejfet in eadem urbe
pofitus, nafcentem ibi novam h&refim de ftatu noftra fé-
fu r retti onis , ipfo quo exorta eft initio, juvante Dei gratia
catholic4 veritatis attrivit. Siquidem Eutychins ejufdem urbis
Epifcopus, dogmati&abat corpus noftrum in ilia refurrettio-
nis gloria impalpabile, ventis aereque fubtilius effe futurum«
ffhiibus iUe audit is, ratione veritatis & exemplo Dominica
refurreclionis oft end i t , hoc dogma orthodox<e fidei in
omnibus effe contrarium, & c . Exftat hsec vita in manufcri-
pto codice Muiciacenfi j digna profe&ò quas typis edatur.
Eft enim longe antiquior ac purior illd quam Henricus Ca-
! nifius edidit.
b MetfngtoyJ Clariffimus Guilielmus Loydius, Epiicopus
Afaphenlis, vir iblidifiimi criterii, probare nititur S . Ignatii
martyrium accidifle X I I I . Calend. Januarias anni Chrifti
C X V I , fuamque fententiam talibus firmat argumentis,
quibus nihil vcrofimilius afferri poteft. Illud certum, Igna-
tium poft annum Chrifti C X I I , ac poft inchoatum à Tra-
jano bellum Parthicum, morte affedlum effe, & quidem
die X X Decembris, ut non tantum ad eum diem habent
Menæa, fed etiam A f ta Græca martyrii ejus. Ant. Pagi
C r it.V oL l. pag. 108, XO9. ad an. C hn 107. ubi videan-
tur Domini Loydii argumenta pro fua de anno Martyrii S.
ignatii fententia.
T UÙ
‘t l f t às f i t ) T S k m k d e O m i . ¿ ra' sugendum Domini noftri cultum pertinent s , r
JOV ly » *™ r o o vm . A m r atiròr ¥ Atque haec quidem de Ignatio. Qyo de- I I .
Avtio^Úí^ Í7ni7X.incU¿":Íifas. fu n ä o i Epifcopatum Antiocheni eed eß* ’
fufeepit Heros. !
K E i A A A I Ö N AZ';
c a p u t xxxVir.
n if i m i àu ra -dm S faA rfu tirrM . Èùx.*jt- ■ i n . .....................
Aisay. EvangeUt pradìcatoribus qui adhuc eà
- atate jhrebant.
a 11 *XI» r) y j:' Tifrss afg.Àa./i^dnui, ■/. i KoJlpa- t h . a
i 7tis V o » a t ta toTc 6 iX ,W b 1 ' F j tempeftate floruit etiam Qua- rtfii
-ras e» 01 « fm r a t i 0 .A srs7 8 SvycLlpzm *po- - C dratus, qui cum Philippi filiabus pr6-®«M»r.
w o m m s a fflm Ao y * ^ i M I U Ù Su - Phetlra gratia illuftris FuiiTe memoratur.Ìf - *“
Aoi i e v i tvtbi; yX*- r m h , I0 ^rater ^os quoque complures . eodem ‘ ’ 3‘
r . vpa-dw to '| i» rJ s r 'AerasnAa» iv é y om s a l« .- S ’0“ v%uf u“ ‘ inter Apoftolorum ©c-
1 feraf m B M i“»- a rm i, TSS m ,m t o o t t V ¿«xAijot» vpo- rabiles planè ac divini, ecclefiarum fundà-
xa.TOt.feAii&t'Iai -£znì r i i ’Am w A a , V eA w t i à- i" enta ,variis in ‘ 1°™ Apoiloli prius
« tp u t lt& r a u f r n t ¿ s vAeoi r ld m v t n > jeceraoMddms «difidis ejtflnuterunt : p r* -
o t t o » eis. A x t o s hàiavupamz \ oixs.tAo'Eu. ^ Ufjtverfum terrarum orbem latè fpargentes.
b $ A . * A S j » 3> TOTe tu A n m , h mpoJYmlpu.QiAo- Sl<J“ ldem pkrique] ex illius tempori, difei*-
owpilts s'pam u a ty s t S 5 eia Aoys. ¥ 4oylulvA>i1- ik ; M."I!0S ffdmtiorii philofof
\ Tri / / 1 ^ pili« dcliderio verb.um divinum incenderai-
TOP&0,, Tlco t o n a * r ta r ep o , z v t v x i p s , TO- 2o Sérvatoris noftri prateeptum jam antea ex-
ejtx;gAbUw, c * dW i vefLovTès t o s yoias- tW e t 5 P^ei-ant, divifis inter egentes facultatibus
^M S x fU c t s T zM o fd p o i, epym \ 7 n r A \w (&cLy!t\i<y&vi s* ^ e ’ nc^e r e ^ ^ a patria peregre proficif-
« m ’¿71 TVxpiTtav cLVijjcóois t S £ irrncùS A ova vm- Cente!;, ,muJ us obibant Evangelifiarum, iis
B B n h i a i s i s s B B H I
6'jzyJéAiw © ^ ild b y cq ^x(fyiv. ¿Tot S i JipuA 101$ 2 5 Ilo.rum 11 ^ o s tradere ambitiosè fitagentes.
tyi$ 'in'TcQS ticX %ém$ Ttoì TDTfois ctuTD ftovov Octree- j^ i poftquam in remotis quibufdam ac barm
w in s r e xaStgaVres lrépas, t b rots fundl ” cnta fidei jeceraati
m m m 9 | 11. — I , r ’ ahuique paftores conftituerànt, & nov elli
r e « u r o « e y ^ e / ^ r e s r w T ^ O T i . e t T O ^ f c plantatiónis cutam iifdem ctìmmiftrant, ed
O T Ctura, o tA i» r e ^ ^ tontèntfad alias gentes àc regiones, comiÌ
‘ r ? - ' ! T a 7 r ? 7 S f e4‘" e-«t'ep>iV»otame Dei g ratk * virtute properabant.
V S u e m’&.fik'lps ¿aeV m r e i t ' «ùm i v k S - Quippe divini fpiritusVis ac pòtentia,' mule
qài vdp«Sb£oi tùm/ieis c4 ì\p y ttw ' a i r e '¿arò vpa- ta Per e°fdem miracula etiamtutn operaba-
•TOS h ifo in cù i, atipia; iv lau J^ a vA ititi ^558upias Adc0 Prima ftatim audjtà p r s -
1 ¥ eis tJ»^t. '¿AaiStifuapyèi é tò e ta » ‘ aÙTaZs 4 u- ■ dl.ca' 10ne> .W»verfi-fimnl' populi veri, nub
m b b ■ ■ B B k ì
ras M M SMMM ■ H ■ ■ ■ 9 ■ H H i ' v ut fingulos nommatim recenfèamus, quotquot
x Autwh Iidem tres codices cum Sa-, 5
V a r i o r u m .
a Ko^«r<^3 Quadratus ille Apoftolorum difcipulus, & - /' " 1 : • • ■
prophetic dono ( ut fercur) prseditus,- Orationem apologe-
ticam prò |Chriftianis Hadriano Imperatori obtulit-,. .cum
graviffima, àdverfus eos fieviret perfecutio. Teftatur Eufe-
bius hanc Apologiam fuis temporibus exftitiiTej ex qua,
liiquit, é - ingenium ejus viri, & rettam Apoftolica fideì do-
ttrtnam perfptcuè licet cognofcere, lib. 4. cap. 3. Nil tamen
hodie prater modicum ejus fragmentum nobis fupereft,
apud Eufeb. loco citato. Caute diftinguendus eft hic Qua-
dratus, à cognomine ilio Epifcopo Arhenienfi, memorato
infra, lib. IV. cap. 23, qui poft Pubi» Martyrium, Ecclefi*
illius adminiftrationi iùcceffit. Hos duos minime diftinxit
Hieronymus, ncque in Catalogo, neque in Epiftola ad Ma-
gnum: A t Valefius, annot. ad diftum.caput 2 ; lib r r lV .
duos divei-fos homines fuUIè manifeftò fatis evidt. Lud.
Du-Pin Nqv'. Bib. Tom. I. pag. 162. Me quidem ne-
quaquam latet, Valefium & ex eo alios Quadratum no-
rum ab Epifcopp Athenicnfi diverfum efle contendere,
aupUci mxos argumento; 1°, quod Eufebiùs lib. III. c. 37.
vjuadratum quendam propheticis donis inftruftum memo-
tf n.0m,'- ° titillo. ,Verùm id nullius mornenr
m 1 5 “™ " on temper dignitatis fu« tituli viris pr«-
lertim ìlluftnbus adponantur j & Quadratus nondum Epi-
opus a us videatur eo tempore, de quo ibi loci agit Eufebius.
Objiciunt 2°. Quadratum A p o lo g o authorem A-
dnam temporibus non fuperfuiifej Èpifcopum vero à Dio-
nyfio Corinthio, apud Eufebium libi- IV, c . 23, tanqliam
libi coaevum & recenter ordinatum laudari. Verùm qùif--
quis locum iftum Dionyfii feriò perpenderir, ejufinodi fen-
lum nulla arte inde excudi poife-fàcile agnofeer. His adde'
a noftris partibus ftare Hieronymum & Grxcorum Meno-'
logiuro, qui unum eundemque Quadratum fuifTe difertim
affirmant. Cave Hift. Voi. I . pag. 32. ad ann.Chr. 123.
b r lgem g r a f f i Religidnem!
Cnnltianam alibi vocat »9sov tè, èthffi, <p*0<n><picty, lib. de
Martyr. Palxftin. c. 4. ita verbum <p^oncpla de Divihis &
. riitiams meditatiombus ufurpatùr, cap:. 1 1 . & 4>ì\om<pict
i H i Melitonis Apologia lib, 4 . 1 W M Porte
per Philo/ophiam mtelligit feverioris v it« inftitùta & rerum
mundanarum contemtum, quod tp^intper xÒj
ocmcm* appellat, ibid. cap. i r . in i t -& càp. 13. Pariter vi-*
t« afcetic* cultore? Ecclefiaftici philofophi appellante à
oozom. lib. 3. cap. i j . JV. Lowth.
C Tuy ruy 9«»» tùu.y[iX(m '/m^ctiììiytq ] H«C ad fi-
nem imperii Trajani refert Dodwéllus, & obfervat nunc
pnmum m Ecclefia paffim recéptum fuiflc IV Evangelio*
m m e n lio e a . B B I I Iren. n. 4 9 : r t f c « i im CL
Millu Prolegom. ad N . T . W. Lewth.
T le#