S æ c ,
II.
& - ab Omni fraude ac mendàcio alienus,
Chriftianam fe confeflus eiTet, eum Centun
o cuftodiæ mancipavit, diüque in carcere
afflixit. Qblacus- tandem Urbicio1 judici
Ptolemæus, id unurn fimiliter interrogatus
eft, utmm effet Chriftianüs. Ille vero qui
per Ghrifti do&rinam cun&a fe bona con-
fecutum 'effe intelligeret, illam coeleftis ac
divinæ virtutis inftitucionem iterum confeflus
eib Qui enim negat fc effe Chriftianum,
vel ¡idcirco negat quôd religionem
illuni improbet, vel certè eo quod fe indignimi
& aliénant ab ejus inftituto effé co-
gnofcit. Quorum neutrum cadere poteft in
eum qui verè Chriftianüs fit. Cum vero
Urbicius Ptolemæum ad ‘ fupplicium duci
juflìflet, Lucius quidam, qui & ipfe Chri-
ftianus erat, adeò injuftam audiens fenten-
tiam, fie Urbicium allocutus eiL Quid
caufæ eft, inquit, * ut hominem neque aclul-
terii, neque ftupri convi&um, nee homici-
dam, nec furem, nec raptorem: nec ullius
denique feeleris reum, nominis dunt'âxat
Chriftiani vocabulum confitentem condem-
naveris? Hujufmodi forma judicii non con-
venit temporibus Imperatori Pii, nec Phi-
lofophi Cæfaris filii, nec Senatui Romano.
T um Urbicius nullo alio refponfo hominem
dignatus, fie eum alloquitur. T u quoque,
inquit, Chriftianüs effe mihi videris. Cum-
que Lucius ita effe refpondiffet, juffus eft
itidem ad fupplicium duci. Statimque magnani
fe gratiam Urbicio debere profeffus
eft, quippe qui hujufmodi malis dominis li-
beratus, ut aiebat, ad optimum patrem re-
gemque effet migraturus. Sed & tertius
quidam cùm acceflìffet, eodem fupplicio
condemnatus eft. Deinde Juftinus apte &
confequenter ea verba fubjungit q uæ fup e -
rius memoravimus. E g o etiam,’ inquit, ex-
fp eào dum ab aliquo eorum qui philofophi
appelìantur, infidiis appetar, & cetera.
M . ÀuRfeLIUS;
& L . V e r u s .
Xoir ouc^g ^uJ^Aojóv ¥ yvâ/AMV orni y bptoXoytiaocvìo
eoùrov etvoj Xtunovov, ç v Sìqoots yeve^, o ìt£/L-
ToVTBCp^OS 7TE7mt¡X£, xj ZT?) 7I0XvV %p0V0lt Taf
SìGlLOrTAtlto C/^oXcLUOCTü. TtXiVTOlOV 1 OTS 671*1 I
5 O vpGixAov ìixQev o ov^pooTroSy opioías o vT o t u t o pCÓvov
efyìToòfrtj ei èlv\ X& T to vó s .X ) TÓXw to ' xctAct.
IduuTcS o vn '7rttpz/fyjos 2 ^ $ vico y X&tÇDcJ’ SU
Sìxyoiv, r b SiSiurycoXetoy tus S e ta s ï Ïçitvis à/xoXoynotv.
o $ ^qvypô/jos ont G s x eir\, >j xcunyvaxôùs
l o r i # 'X ç JiS Y p .a lo s e^cípvos y tv é lo j' y eouTov ovo^tov
eTnçôfjdpos x, ô,AA0 7 ç>ioy t S tT ^ I / io tos, ^ tytoAoytov
(p&ôyec m y $ v m ç y r m r a f oX yO m X catiova.
X) T ô .OvpSixia xeX6úc7o.v7os a vrov OTtoyftviv.óU,
A & YÀ0S T IS X) CLVTOS ÖV X t T IO vb s, opo>V T * CiXoJcüS 2,
15 tíreos yevopdjilto xeimv, tzç) s tov OvpQiiuov ’iq>y\'
I mt « » f ~ . ' . f. : ' 7,. I .
T is y1 a m a t u ¡¿yits fio i% o v 9 p m n vropvov, p w n a
kvifyoÇoyor, /¿mt* AaTnSbrlcu' ¡jlvítí a,p7ra.ycc* perire
cltcX gSs clÏÏyaimL n TC^J^cuia. ¡Xe y ^ fA p o v , mpecLTDS
S Í X&TtCtvS TrpOOZOWfiUv OpLOXoyVVTCH Toy ’¿ y -
2 0 Sp007TOV tSToy CV.oXctotO J y TCpeTTOvicL EvaiÊèt CLxj-
Toy.ç^TotM 3 QiXoovÇcû Kcd&c/.pos 710.1$, y S Ì a
Up£ avJìtxWeo w v e t s a O vpGirtie. ¿ 05 y t â aM o
'¿mx.ejiváp&pos, ¿ T2 0 S Tov Aóíuoy S'oms /Mt
^ ou eiydJ. roitíTos- r S A 8 X4 8 <pn<rcty%s pío¿Xigo9
Z f 7 m \ t v ÿ ctòròv cL7ra)¿ówcu CvJxébaiv. o %ocp¡y
elSÍvou, co(MXÓy{' Trovrjpav $ ¿ W t t o t o V T $ f Tota-
r m eTrétTTE, 59 ro-Qc/ï kyctôôy
¿ ßaaiXicL T ®íoy T n p ^ j e ^ . xj aixXos h t& t o $
e7reXjòov, ycoXcLabrivcu Ttpoov'npiyjÚij. r a r ois 0
30 y os etrúrcás xotj ccxoXaQcos o s TrpotpíViiptov&xrcifidp
ai)to ü CPavos e7ruy\ Xeyuv' x.e¡lya ot/v TCpoeSb-
x a v 7r¿ Tiyas ivopeoopcívav ’éfoCsA&Oíjyctt, xod
T o X0171Ó.
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
1 vOn im Övf£l*tov «Aty ] In codice Medicaio & Fuke-
tiano fcriptum eft im OùpCiwav vx!)* guod magis placet.
Apud Nicephorum quoque ¡egitur’ «« 5 •nXdjittiov OÙ(€mu»
cLfftih- Porro hic Urbicius erat Praefe£tus
urbis Romse, cujus fententia in Ptolemsum & Lucium
Chriftianos lata, occafionem dedit huic Juftini Apologetico.
Dicebatur autem Q. Lollius Urbicus, ut docet vetus
infcriptio Romx polita, & Apuleius in Defenlione fua
haud procul ab initio; ubi Preefeéfcura; Urbana quam idem
Urbicus geffit, non obfeura fit mentio. mirum eft tarnen
in omnibus noftris exemplaribus eum conftanter Urbicium
appellali. Semel tantum atque iterum apud Ju-
fiinum Urbicus refte dicitur, initio ^ fcjlicet Apologetici.
£ to' ^ a s& lw òv rii m X i v/auv pfyjofS/Jcc im Oùp-
Glxis, ¿)C. E t paulo póft. nmi OÌ xj j umec & ■srovws j#wd-
¡uiut im OipGix.it <pei*f(y> v/aü
2 'AA¿j»5 ¿mi ] In tribus codidbus Maz. Med. &
Fuk. fcriptum eft imi.
3 oòii tyxooiqiu K(turxp&j mcjJiJ In codice Fuketiano
8c Saviliano, necnon apud Juftinum legitur (pt^oaztpa, quod
non probo. M. enim Aurelius hic intelligitur, quem Antoninus
Pius juflìi Hadriani adoptaverat -, vir philoiophiai
ftudiis admodum deditus. Quam ob caulàm Juftinus in
utroque Apologetico, philofophi* ac pietatis nomina fre^
quenter allegai, ut Impp. Antoninum Pium & Marcum
philolbphum erga pietatem & philolbphiam Chriftiano-
rum aquiores reddat ac propenfiores. Hinc eft quod pri-
orem Apologeticum ita exorditur : ¿pels ¡2? <m xéyt&rt ti-
nGtii fà QtXontpa. Rurfus pofteriorem Apologeticum ita
concluditi *«» Su t f s «?/*««, siaiGtlets ^ <piXom<pictt
to vàs-s£ ieuumv K&tvuj. In codice Maz. hunc locum
ita ieriptum inveni àfl (pfonaityct ^ Ka«7«p®- Ex
quo conjicio locum hunc à Juftino ita ieriptum fuiflè:
it 'nfimvm EiafGe? aù'&xpcp7®ed, ¿Ìì KcciottQt'
tbiXomtyu KeuméSh 7rtqoi, .
1 T £ i ària. $ p im p9W —
■ —— ¿stoAeéra. W. Lowth.
V a r ì o r v m .
■ Legendum >©a«to/, vel ^A¿m&af, vd ni i '¿n p lm [Wft*
K E i A -
fyf. ÁUR.ELIÜS;
& L'. V e r u s .
K E $ A A A X O N IH .
TÍye?, ùs yì/jÌos >iA0cy r y î ^Ioyçiyou xlytov:
'HoXÌXoi7rty ri/xiv 1 TreTfctihr)-
Sæ Ci
IL .
T*Tf A etça j , y jos xaloXèXoi'Tty jjpuv
[ ß fa s Sr f& và io s X) T ^ t <ro S ü o i<T7ra$bLx.((-
G A P U T x v i i i ;
Qùtnam ad nos pervenerint Juftini libri.
H I g p o r ro v i r p lu r im a in g e n ii fu i do- refer
é trin a equ e, & in ten t i in rei- d iv in a ?NÌ " ^ r*
Sw < % d i i nióriumenta hobis reliquit, plena mul-JJf.V*
■ ' fin lirR iitilifaric E tiplicis utilitàcis. E tx nqnu!iUbiìi>s eha. /q.u..a«e ad -utì.o-
os rK J fflftvW ct'7*x'> r ta a n s èoipeXètets t /n tX e o K
o ra s <ptXofiaQeÌS ovoTttpL-^ópfyj} t o us Tifoeripov
yyaicnv eXèivIà ^pyai/ias o pftp
•rts IçzV ovtcù Xoy>s Trpos ’Avravivov tov EvoiGy
tfpoaoypvoüeiio £ ra s T a - r v yràJSks rr\v r e Ï ‘ P « -
; / / f , ' , A-. < ; , v ~ lu c u w r - ium , oc - a a c ju s lib e ro s s e n a tum q a t ì
/POirn c v jxw rw ^po^mrjTiMS, v.7rep^- xoö v^o s i o R om a n um p r o R e lig io n e n o ftra c o n fc r ip ta ;
SbffM LTO ùv' o h S e v T ì& v r & ty G ò v ,v7Te'§ tyìS rifili- A l t e r a v e r ò e ju fd em o ra t ic i d e fe n fio n em ^ f i -
•nç^-S tA tìcùs '¿mXoytov, m Tn-Tcotv^ icpos tov y m ^*te r f id è i n o f t fæ c o n t in e n s , A n to n in o •
ifoàMXcoidpa oòroxpÓTopoé :lMs-^àycv r e ¡¿ buùùvv- V e r o n u n cu p a ta e f t ; Im p e ra to r is fu p r a d i à i
titiam noftram pervenérunt, titulis fuis de-
fignaffe contenti, difeendi ftudiofos ad illa
re j ici emus. Prim um igitur locum intere] us
libros obtinet oratio ad Antoninum,coghò-*' Apologia]
mento Pium, & ad ejus liberos Senatumque
~ x lu c c e f lo r i & ' c o g n o m in i , : c ti] us - tempora- in
(MV A vtcovivov Ovnpov, y t o ^ T a s ^ v o e ç e jn p ræ fen tia rum e x p o n im u s . E f t & alius e ju s
T 8 -mpóvros Sïefypâp. x, órXos o TCpos r/E>Xlwos' 1 5 lib e r ad v e r fu s G e n t i le s , in q u o c ùm d e aliis
m ? r !.. -,*£ ) « m i ^ Â * 2 a #? î î i ' J Pplluu rriimmiiss aquuæxffttiioonn iihbun ss., mquia®» tam ^ noftris Genus.
C4) a> pioxpbv t^ a TtXw^m-mp ripuv r e xj roïs 'E A -
Xrivm QiXoovfpois Ç yT yp d pw xoloJetvas Xoy>v,
quam i Gentilium philoibphis agfitari iolent;
uberrime difputat; tum de Dsmonum na-
a " ^ ' r itLiptoi/ooy D^Xajx&avu C\>vaipos\ o y -
tura fententiam fuam exponit: quam quideh).
$V OV \7piiyn TOvZv (Gr^opTl06 X) OuQiS 'îTîpoV
hic inferere nihil neceffe eft. Alius praete-
Tfpos <fE?XUvas its riptos eXyXvQ&r, o u r S cvyfeoLLL- 20 rea eÌ ^ er?1 l^ e r ad ver fus Gentiles ad nos
\> / ! ï -> m sm I »/• . pervenit, quem ille confutationem inicriofit.
i m , 0 % ^ - ¡ e - Eræter h0s;libros eft et..m alius de
'm l ®eoò (uvopyios- w y ¡uvov zx r mp nptv chia D e i, quam quidem non folùm auâo^ ?he^ ° mr*
2ço<pcJv, ofiXÒ 59 Oy. t 'ETXIujvmÓv aiLuiqrim ß ï- ' r*tate, faerorum apud nos. vòlumihum, fed * *
> \ M M 5/2_„, . 0 ' 1 U . I Gentilium etiam fetiptorum teftimohiis affr
im . .a , W T « O n e s t o » - , f * ™ ; * * f fe rit. E f t & aHus reui
% 0XX0 xo£>Xixov r é te 09 V 2j&<popa$ 7nu- 2 5 Pfaltes. 'Alius item excerptbnim liber de vfdtet.
<rets TCporexvos TeQA r a t y ' rvv /\l^cTWÉOiy TrpoCX'/i- anima, in quo propofitis variis interrogation De animai
luotosì TM-P f/E^A>i<n <J>iAoavQav fsftßoTt^z^) nibus quæ ad argumentum illud pertinent,
t i f a - o î s .à o vnX &w vTnvvet*), ritti t* . ^ " t,llu®: P^J?%horum^affert fenteRtiasì
, , , c ï «r , quibus etiam^ fe rcontnadiàurlim, fuamque
«.¿7^5 cLvTy SbPov ou e te pco o vy - de, his fententiam in aliô-çpe.çe, prplaturum
yçftptpcoTi. 59 2 ]& X oy>v 5 fm ^s *l8 <îk,i85 a-uvi- 3 o e^e polhcetur. - Compofuff etiam dialogum
b m Ê Ê Ê ¡ v i n S * e < m » B H 1 9 b Tpu- aKd“ erfus
H i , . . . , f a . , n Pu it cum T ry p h o n e ptnmurn tu n c .tem - D M
<peovor TOT* EGpouw tfaMfiQTolov T K -n tr iy o r a p o n s Ju dæ o rum celeberrimo. Q u o in.It-cum Try.
Valesii Annotati onesI' ; , t bm *
1 Tti7m\hvfOfrii S^veluf] In codice Regio legitur m7m\-
■ Avfttmi 4™W1’ - t
2 2#oAì»(9iQ Apud Nicephorum legitur %ì?mv. Veteres
Graeci ^oAi« vocabant breves quaidam annotationcs, quæ
ab itnyrfltwi diftinguuntur. Nam ì%riynhx$i uberiores iunt
& fulìores, & univerium ieriptoris opus exponunt. Scholia
verò ad iîngulorum verborum aut unius ièntentiæ ex-
polìtionem apponuntur. Scribit Hieronymus triplex fuiflè
Origenis opus in fàcram fcripturam; unum ìh-.y^Uvsi, alte-
rum tertium anpttaasiç, quæ excerpta latine dici
polle idem Hieronymus fcribit. Rufinus hoc loco fub-
notationes vertit iatis commode. Eft, inquit, ¿p alius liber
in fubnotatìonum modo de anima. Prster hanc vulgarem
fcholiorum fignificationem. alia eft minus frequens. Scholia
enim interdum dicuntur breves expofìtiones obfcurio-
rum vocum ac icntentiarum. Ita Cyrilli icholia de In-
caroatione Unigeniti hodic leguntur, qu* nihil aliud funt
quàm brevis expofitio obfcuriorum qusftionum de Incar-
natione. Quxftio enim ipià, tituli loco prsmittitur : deinde
fubjungitur expofitio. Sententia item feu dogma interdum
vice tituli leu indicis prsfigitur hoc modo «n,
&C. Deinde apponitur demonftratio, ut videre eft in iu-
V A R I
a n«e^ riti Tm Shipova* In orationibus iftis adverfus
Gentes defiderari nonnulla videntur: nihil enim de
Damonum natura in iis reperitur. Quin Sc Leontius By-
zantinus libro fècundo contra Neftorium Se Eutychem,
ex Juftini oratione contra Gentes Fragmentum profert,
quod in iftarum quas habemus uträvis fruftra qua:ras': uti
& difputationem contra Platonem de morte Se immortaliate,
in -iis olim repertam; cujus laciniam adducit
Steph. Gobarus apud Photium, cod. 2a i. Cave Hiiì.
Script. Vol. I. pag. 37.
b Tpt/tpava, J Tryphon ifte idem foriàn fuit, quem Jupradiéto
Cyrilli Alexandrini libro. Hujufmodi fuit Juflti-
ni liber de anima: quæftiones feilieet ac fentenîâæ qùæ-
dam de natura 8c origine animarum: quibus fubjundta
erat Juftini expofitio ac demonftratio. Exilant hodie A-
lexandri Aphrodifienfis libri duo de anima, quos %óàix jure
vocare poffis. Sunt enim in fcholiorum modum^ea quam
dixi ratione compófiti. Hujufmodi etiam 'fuere fcholiorum
libri centum ab Amelio philofbpho. compófiti, quòrum
meminit Porphyrius in Plotini vita. - EjufHem argument!
fuiflè videntur libri imXtx.Tuv %o\av . à • Diogene Tàrfèntì
ipofiti, quorum meminit Laèrtius in Epicuro. Denique
fcholium nonnunquam dicitur locus ex aliquo fcripto-
re excerptus. Sic apud Epiphanium in hsrefi Marcioni-
tarum p. 322. caimi p tv ■i ¡ZDts&pipivrn v u a v ìcerofénota v
%okiomitf)utm ozu/Top©- \ùmpvti/iyt,7tìài *| ctyZygtópaf S ' Meig-
optómfys «cnfj5 izr®^. Sequitur pofiea %oXiov ¿sii vati*
EùatfiXÌx S mtpei MapxMuvi. Ubi vides, fcholion nihil ajiud
eflè quàm .locum excerptum ex Evangelio Marcionis, cui
Epiphanius refutationem fubjungit. Re&e ergo Hieronymus
excerpta interpretatur quas Origenes onpeiucsii feu
appellaverat.
d*i Rabbi Tarphonem, & vulgò TTDJJ ì ì l l r t Sacerdotem
divitem voeant^ Rabbi Achib'se collega' Se còmmilito;’qui
ob rebelliònem à Barchocheba cxcirafani, patria reli£tà,
in Grsciam fe contulerat. Id.ibid. Utrùm Juftinus revera
colloquium habuit cum Try phone, an finxit 'tantùm,
ut Plato, Cicero, aliique fecerunt, non multùm refert. L.
E. Du-Pin, in-Juftino. Scripfit etiam Juftinus Epiftolam ad
Diognetum,quem eundem fuiflè cum eo, quem jnter praece-
ptores M. Aurelius numerar,1. 1.^.6. veri non abfimile eft.
Cave ib. nec abnuit L. Du-Pin. Epiftolam ad Zenam & Serenimi,
qux Ethica eft, Se de moribus accuratè & eruditè diflèrit.