
 
        
         
		5  3  
 S  Æ   C i 
 M i 
 fie  in  tlièatrüm  primo diluciilo.  U b i  Solis  
 orientis  radiis  illuftrata  veftis  mirum  in  
 moruna  refplenduit,  &   fpe&antium  ocults  
 admirationem  fimul  ac  terrorem  ineuffit;  
 Mox  adulacores  perniciofis  vocibus  alius 
 ¿i$ To $ícL?gov  cLfyfjfyjys  tvQct  m i s   u p a r 
 a i s  t   tiÁiaxav  eucmvov *6faQoXcus o dipyjpos Ksclcw  
 y«.cd‘els>  JaLuptecaíeos  k ir t? i\ G íi  fit¿pficapav  u   <P°-  
 Qipov  xj  tvÍs e¡s  clvtov  ctTíviQuoi  QtwxilfoS'  Ä)0t»5  i t   
 a l i t i   ei  acclamar/,  Deum  appellantes,  &  5  oí  xoXetxes  to'?  exeív® i r  pos  ctyctQy  ctAXos  aX -  
 ut  fibi  propitius  eilet  rogantes.  Haftenus,  ^ 9 ^   <pmks  kviGóm  ©eóv 'ZB£ffinvy>p6\jov'n5)  ¿fy«-  
 aiebanti  te  yelut  hominem  rev en ti,  nunc  ,  ^   »  i6fa\ly>vrn s '  ei  x¡ 
 S S  ^ M M i -   H  B  ^ piam  eorum  adulationem  repudiavit.  E t  Cj^cn-as  ofioXoy'dfDp.  Cióc  eiCi'&Xqßz  r v iv ís  o 
 pautó-póft  oculis  in  alcuni  fublatis  fuper-  io ß ^ x tö i,   ¿JlS  ¥   iwXaxaaii  à o iS y ra ,  i.-mTfí~¡álo.  
 ílantem  capici  fuo  Angelum  v id i t,  eum-  ^   ^ a Í j o t ,   •?  c a u r i   ¡U(paòSis  1 íwsp-  í 
 que  exitii  fui  nuntium  protinus  elle  mtel-  j "   |wj  ,¡  ~  r\Júv,   » / 
 le x it,  qui  anteí  felicitatis  nuntius  fuerat.  Jt*0<oA<fyoy  «Aw  *>ieX<*  r «™   c*o>¡<re  x * - 
 Hinc  moeftitia  animo  ejus  penitus  infedit.  ¿ivctj  c úW j  f   ¿   w n  t   ct><*0a>y  >ayo/#oy*  x, 
 He*od¡s A- Acceílerunt  deinde  ventris  dolores  ftatim  2¡l$.xcíp$\ove%zv  o&bvlui.  aQpóov  d'  ctuTof tj js   xoi~ 
 S » ó , á Prin5iPio / eheme,"tÍ11í ,¡-  vpoaifrmn  otpotyívrms  I f e í * 
 Z   vofteTC“ gorU  nunc "è  vita  difeedere,  tu ta .  i>aSwpm  ¡ g  <®d*  r ¿ s   ■ ó  © c« 
 fati  neceßitaCe  voces  illas  quas  dp  me «no-  ly í ,   ^ a » ,   U h   KstScspcf«*  Mr&Tlopüy  r   ßioy,  
 dò   jaíCabacis,  f i d f o f l s *   mendacii  proti-  mpa,^ßiiuL  f a /A p p # ) *   r à i   a p u   ft«  nst'TS'J*"* 
 ñus  coarguente :  &  qui  immortalis  appel-  „ | ia i  e tw a s   ’ete Svím S '  ó  xA»|0e!s  àSararos  v<p‘ 
 libar  à  vobis»  ìam  rapior  ad  roortem.  Sed  *  ~  /  r  >  .*■.  v 
 ferenda eff fati  condicio,  quandoquìdem  fic 20 opean  »Al  d a ta r  avrajppca).  Axrcoí  3   T  snsrpo-  
 P e o  vifum  eft.  Neque enim malè  &  abje-  fJ^Xuu^  ?  ©eòi  ß & v X rQ '  ¿   ^ 
 <^è  viximus,  fed  in eo fplendoré  quem ho-  (pAfa a$  |-7n  T«i  * (jut.Yj.£/i£oßpy\s Xd/iirpó- % 
 mines fortunatillìmum exiftimant.  H s c  cum  v  /  >/^  i   i  o  > #>,/ 
 ? ” lugefcente  interim. vi  doloris  cor-  «   r a a j *   3  B   '   I H 
 quebatur.  Ocyùs  ergo  in  palatium  dela*  ytí'rt.  ytv  <rir&oyi$  0tjv &S  To  ßctdiXwv C/L0f¿iouv\  fy 
 tus  cbm  eflet,  rumor  continuò  per  urbem ^  Aojes  eis nttr&s,  J ¿S  e^oi  ?   rtöraroq  *it»U-  3 
 fparfus  eft,  regem  in  maximo  v ite   diferi-  ^   j   vrA>|8ìis i ’1 aòn'ust  oiV  >u»ou|i 
 iti ine ver lari.  Statimque  plebs  omnis  cum  \  /  q  p _ 
 uxoribus & liberis,  ftratis  ciiiciis  more  pa-  ¿  B g B  B H  ÍM P i fe 4 
 ttio  fedens  Deum  pro  falute  regis  ohfecra-  pta,  t-  <8ta   tx rntm  umsp  &  ßam to o e  oi/iayvt  re 
 vir.  T o ta   urbs'ejulatu  ac  lamentis  perfo-  7r¿ /r’  i ¿   ea  ¿   ^píuim.  ¿9   ó-fuAuf  o  fiíLnabat. 
   Rex  verò  ¡n  excelfo  quodam fola-  lyt^txeípiVos, ¿   x á r a   a i- 
 «•n  rluriimK pnc.r nm   pos  n um i  oroltratos rio   decumbens,  cum  eos  humi  proftratos 5  .  1  - -   -■  ■  -* 
 ex  alto  profpiçeret,  ne  ipfe  quidem  temperare  
 potuit  lacrymis.  Tandem  continuis  
 per  quinqué  dies  ventris  dolorib.us  confe-  
 ¿tus  vitam  finiit,  annum  agens  astatis qpar-  
 tum  &  quinquagefimum,  regni  vero  fe-  
 V  A L E S I  I 
 t è s  irpy,ms  <za■çyo-in'nlovjcis,  ¿¿fbcxpvs.  o îv t d s   e-  
 pw v i*  <mjuí"x®s  y   W   7r^ TE  T /  ^   ycc<ïpo£ 
 kxyiipox'n  h ip yctSu s,  r   ßloi  >eyeoiffls  
 <x>áúy  TreyTJixo^Dy  'vms  ¿   *TBToq»75y , a ^   A   ^ c t -   H  
 A n n o t a t i o n e s , 
 1  'r sn p ^ ^ ó ^ o i'  tfth»  '¿tfitev J  Jofephi  verba  intecpola-  
 v it   Eufebius  malo  more.  Nam  cùm  Jofephus  bubonem  
 dixiflit  iupra  caput  Agrippa!  adftitifle,  Eufebius  è Jofephi  
 textu bubpnis  nomea  exj>unxit.  Jofephi^ verba  liint :  y®v  
 /3x£Zy# f   icwTV  Kt<pct?$i  VGrsfi&frOiffyio»  sThv  tm %owtis  wa«-  
 ctyfiXov rsTiv  tùjvi  evitimi  ttg.YM'i  thaj,  tov  x.a,i7zvn  *r  ayx%iv  
 *Muiffyiov,  Id  eft:  Buèonem fupra caput fuum adjlantem fuper  
 ex  tento  fune vidìt. Statimque  intellexìt hunc calamitatis nuntium  
 effe,  qui  antea felicitatis  nuntius  fuiffei:  fub  Tiberio  
 •feilieet.  Tunc  enim  juflus  in  vincula  duci  Agrippa,  cum  
 ad  arborem.  quandam  inclinatus  ftaret,  bubonem  viderat  
 Capiti  fuperftantem<  Quod  Germanus  quidam  hpjufmodi  \  
 auguriorum peritus,  magnam  felicitatem  Agripps  porten-  
 dere pnedixit,  ut  refert  jofephus.  Vides  ergo ut  fublato  
 bubonis  nomine,  fenfus  omnis  hujus  loci  tollitur.  Sed  for-  
 tafle  verebatur  Eufebius,  ne  Joièphum  Se  LuCam parum  
 inter  fe conièntire  le&ores  judicarent,  fi  quem  Lucas  angelum  
 dixerat,  Jofephus bubonem  dicere  videretur.  Quafi  
 verò  non utrumque  fieri  potuerit,  ut &  bubo  fupra  caput  
 Agrippse,  &   ex  alia parte Angelus  eidem  apparerei. 
 2  M«j0&gd£0f4"i!S  fl&>($i&ii,n)ì@'J J  E x  Jofepho  ac  NicC-  
 pboro  prò  figu&gAÌ'nH&J  reiKtuimus  J(^.  Atque  
 ita  fcriptum  habet codex Fuk. 
 3  'Sii  rS  vàtéttetf]   In  vulgatis  Jofephi  editionibus  
 deeft  articulus,  quod  magis  probo.  *#»  igitur  pofitum  eft  
 prò jft&ol:  quam  locutionem  Gallica  lingua  etiamnum  re-,  
 tinec.  Quod  fi articuluni retinere  malue'ris,  u t  in omnibus  
 noftris  exemplaribus,  &   apud  Nicephorum  legitur:  tunc  
 fcribendum  eft  f i   àut  certe  fubaudiendum  eft  miytd/t.  
 In tribus  noftris codicibus  Maz. Med.  ac Fuk.  fcriptum eft  
 iti  quod magis probo 
 4   'Eim  <mx,K9*  t(gfy&ii<m]  Optime  Rufinus  hunc  locum. 
 Y a k 
 vertit.  More  patrio  fuper  cilicia firati,  omnipotenti  Dee  
 pro regis incolumitate fupplicabant.  Reliqui tarnen  interpretes  
 uno  confenfu  verterunt  facets  induti.  Quod  etfi  nort  
 damno,  verbis  tarnen Jofephi nequáquam  convenit.  Scio  
 mor is  fuiife non  folum  apud  Jud*os,  fed  etiam  apud AC-  
 :  fyrios,  ut  in  luétu  &   in  publicis fupplicationibus  iàcco  induti, 
  Deo  invidiam façerent,  quemadmodum  legitur  in hi-  
 floria Ninlvitarum,  &   apud  Jofephum  in  libro  20.  Anti-  
 quitatum  cap. f .  Veràm  &   hic  mos  fuit fupplfcantium,  ut  
 ftratis  ciliciis &   ciñere  confperfi  infiderent.  Sic  in  capite 3.  
 Jonæ,  rex  Ninivitarufn  tnctayv,  ùj  om¿9jos»  ini 
 i  archi.  E t  in Evangelio  Lucæ  cap. l o .   Si in  Tyro aut Sidone  
 fatta fuìjfent virtutes  qua fa t t i  funi  in  vobis,  olim  in  cilicio  
 fe,  ciñere fedentes  poeniterent.  Hieronymus  in  Epiftola ad  
 Marcellam de  acceptis munufeulis :  Sedere aptum  eft  otto fis ,  
 in Sacco j acere  poenitentibus.  Idem  in  libro  ad  Paulum  de:  
 obitu Blæfillæ :  Flentefque  hodìe  f u d i i ,   &   nudatis pedibus  
 in  ciñere volutati,  fiacco incubant.  A c  ne quid  defit fuperfti-   
 tioni  ex ritu vanijjimo Fhartfiorum,  primum  cibum lentis ac-  
 cipiunti  Et  Tertullianus  in  lib.  de Pcenitentia,  cap.  9.  de  
 ipfo  quoque habitu atque vittu mandat, fiacco  «fir cineri incubare, 
   Sec.  Eoque  referre  ibleo  verba  Rufini  ex  libro  1 1 .  
 hiftoriæ  EcclefiafticSÈ cap.  3 3.-  ubi  de  Theodofio  Imp.  ita  
 loquitur.  Ante martyr um  Apoftolorum thecas jacebat cilicio  
 proftratus,& auxilia fibi fida fanttorum  intercejfione pofee-  
 bat•  Quanquam  in  manuferipto  còdice Claromontani Collegi! 
  legitur  filici pofir  at us. ^ Epi^hanius  in hærefi  f ç .   No-  
 vatianorum  cap. 7. a¿wd  7tMimi iiw fAtmtetar, 
 •  ¿v  oáiutu.  ¡<sm  carabi  ncfPfiSrlrnr,.  Tertullianus  in  libro  de  
 pudicitia:  Farit er .de poenitenti*  officio fedent in fiacco, &  ei-  
 I  n&e  inhorrefeunt. 
 I   O  R   U   M. 
 <  T w 3   ß m to U   SSÄiniJ  Septem regni  annoi  ¡Hi  tiìbuit  Jofephuii  quataor  f«b  Caio, dcmptU  videlicet  tribus  r d 
 •  «■»Xfttct S 
 aiXudç  'iCfo/Mr  TiosàipoLSl  fjdp ovi/  lin  T a is  Kcd-  ptimum.  Nam primo  quidem fub Caio Cæ-  S æ c . 
 ««tpos  vKoàw jMw w*  *   <s*f **ât! i,y   n i «  xPi * * */  &  M  istrmarthwia  ptortii8tusS  ip eKr gtnrirènnmium’  .p  hTiIlnifdpei  atnen_d   *■ 
 T iT çcLp x ^   tcm t ia v   ctpçcts,  Ta)  rxvmpTeo à ï  quartô  Herodis  quoque tetrarchiam  regen-  
 x«q  rlco  'Hpûùka  'Grg?v^\yi<p&s’  'rçtîs  ce-  dam  accepit.  Poftea  vérô  principatu Clau- 
 * > *   K W I »   ™ ü -   s 
 <7Bt,  Toy  Iû)OTi7Toy  />v  T f   ccTXom  ttl\s  jtic u s  ovv-  in  ceteris,  fidèm  illius magnopere  admiror, 
 c tX ^ o v fa   ^tLtpous  ^M^ewptk^a).  eî  «^  'Srgi  t-  qui  cüm  facris  literis  in veritâte  narrandâ 
 WSÊÊKm*. !     J   t\ lr , '  rx r  -,  .x  àdeô  conÜcntiati  Quod  fi  in  regis  nominé vid Annntr 
 a   t v v m y u . « ,   h g u e   « .   d j(H c ? 5 r e   q a ib u fd ^   v id ém r>   t f mp o r is   t a i “ +'; 
 ctTX'oyi X P0V0S  Î   71  '7rÇ $ ïi$  T  ctU701'  0l,7a  mén  râtio  & rés  ipfa euhdfem elfe' confirmâtïbujuslib. 
 %m\  'n  cnpiXptoL  ^etcpixcv  ^ X X c tj ^ o a   r « i o adeo  ut  vel nomen vitio  feripturæ deprava-  
 , /   a  ,  /  _n \   •>  v  ^   ,  ,  0 \  turn  eife  oporteat,  vel certê reeem hune du- 
 M f « w s ,  y\  %  S itm iiM   ctuToy,  oict  ^   pIk i nort}^ e  appellatlim.  fuiiTefquod & plu- 
 •m W a s   yvyivy/iS/niS. 
 K E Í A A A l O N   IA'.  
 f i g g i   ©eUfTbt  T a   yotiTDSf  %  t   <tuv  ctòreS. 
 fibüs  aliis  contigit. 
 C   A  P   U   T   XI. 
 D e   T heu da   fr&fiigiatore  ejüßjue  f ic i i s . 
 ErieJ 5 ir¿Xiy ò A 8X0.S ov * m7s irpocPediv  èî<r- 15 Ç' e   d   qiioniam  Lucas  præterea in Adibüs  
 ¿■yi  T   c i   r ?   -a g i  r   « J  Apoflolorum Gamalielem quémdáfti cum h«c  refit 
 / .   /  v1  a t /   t  ‘ \  rv  /   «  /  in Concilio  Tudæorum de Apoftolis  delibe-N'ceMort 
   a*tq *t tu jttm ,  * o &   ^   r a h iK v d y a  Xta-  rat;0 fia é t,  loquen'téiri  înducitde  T h eù d a“/ ^ 11-  
 a  yoy  * kveçJi 0euS£s}  Xeyoev  eowTov  etroq uvee  'os  xsLm  quodam  qui Auí-tapA^-hifee    temporibus  extitit, -&o, 
  qui 
 mXvQïjy  jy  Trztvns  ocro 1  Im i i   
 aÙTof  JfeAtI f a t r   c.u”   de ky °  B  pfidicatét, tandem  ex-  
 ,  «  *  ~  ,  /  tinctus  eft,  omnelque  qui  ei  tìdem  habuet 
 %  Ç tp t   i   T V 7V 
 v   Iaoviwa  zoerantjdiffipati  funt :  agedum  de hoc ipib Jo- 
 V a l è s i i   A n n o t a t i   ó n e s . 
 1   Kcìto  t   htófS/Jor¿gito*’]  Locus  Lucæ  exftat in  cap. y.  
 Acftuum  Apoftolorum,  ubi  Lucas  non  dicit TheudamClau-  
 dii lm p .  tempòribus exftitiife, ut hic affirmât Eufebius. Im-  
 m o   ex Lucæ  verbis  colligî poteft,  Theudam  ilium  Augufti  
 Csfàris principatu  turbas  in  Judæa  còncitaffe.  Nam Gamaliel  
 apud  Lucam  diferte'tradir,  ppft  tumultum  Tbeudæ  
 fexftitifle Judam  Galilæum,  qui  in  diëbus  profeffionis  cen-  
 iùalis feditionem  commoViiTet.  Atqui  cenfualis  hæc prd-  
 feffio  contigit poft  exfilium  Archèlaij  Quirinio Syriaitì ad-  
 miniftrante,  fub  fextrema  Augufti  tempora.  Falfum pròinde  
 effe  vidëtur  qiiod hic  affirmât Eufebius,  LucaniTheli-  
 dæ motum  in  Claudii  tempora  conjeeifle.  Eufebium  ta-  
 men  noftrum  reéte  fenfifle,  mox demonftrabimus. 
 2  T»»  atgA  rts-ru  tmyfìu/Ài1)»  rS  ’lonizrit  Scali—  
 ger  in  lib.  6. de  Emendatione  temporum,  Eufebium grav 
 iter  repreheudit,  qui Theudam  ilium de quo  loquitur  Lucas, 
  , eundem  effe putaverit  cum  altero  Theuda  cujus me-  
 ininit Jofephus  in  lib.  20.  cap.  2.  fub finem.  Cùm  tamen  
 Tbeudas  ille  cujus  à  Luca  fit  mentio,  paulò  ante  Chrifti  
 roortem  in  Judæa  res  novas  concitaverit:  adeò  ut  inter  
 nunc Theudam,  &   ilium  cujus  meminit Jofephus,  duo-  
 decim  annorum  fpatium  ut minimum finterfit.  Nam  jô - 
 1  fephus Theudæ  tumultum  poft obitum  regis Agrippæ commémorât, 
   quo tempore Çufpius  Fadus Judæam admiiiiftra-  
 bat. Hæc eft Scaligeri fententia.  A t Caiàubonus  in Exercita-  
 tjone  2 .c .  18.in  eo  quidem  confentit cum  Scaligérq, quòd  
 Theudam  B.  Lucæ  à  Theuda  Jofephi  diftinguit.  Sed  in  
 hoc diffentit ab  eódem  Scaligero, quòd Tbeudàm  ilium  cujus  
 meminit  Lucas,  longe  antiquiorem  facit  quàm  Scali-  
 ger.  Ejus  enim  tumultum  confort  in  extrema  Herodis  
 regis tempora,  &   ante  ipfum  natalCm  Chrifti.  Idem  ante  
 ilium  fenfit Origenes  in.lib.  i .   contra  Celfum.  Et  Kuic  
 Opinioni  favere  videntur  verba  ipfa  B.  Lucæ,  qui  poftquam  
 de  Theuda  Iócutus  eft,  baie  addit :  Toft  hunc fur-  
 rexit  Judas  GaliUus  in  diebus  profeffionis.  Sed facillimum  
 eft huic  objeftioni relpondere:  nèc  longius,  verum  ex ipfo  
 Luca prometur  refponfio.  Quippe  Lucas,  feu  potius  Gamaliel  
 apud  Lucam,  diferte  teftatur  Theudam  nuper  ad-  
 modum,  Sc bis  ipfis  quibus  hsec  loquebatur diebus  exftitif-  
 fe.  Ante hos  enim  dies  exftitit  Theudas,  Sec.  ©e?  y 1  r»-rov  
 ray i/cifZy  ¿t'Aw  Qua;  verba  rem  nuper ac novi/fime  
 fadtam demonftrant.  Sic enim  loqui  folent  tarn Grxci  
 quàm Latini de re  adhuc  recenti,  ut plurimis  exemplis probari  
 poteft.  Ante  hos  igitur  dies,  idem  valet  ac  bis diebus: 
   ut  ante  diem  tertium  Calendarum  Latini  8c  Gricci  
 dicuntj  pro  eo quod  eft die  3.  Calendarum.  Quaré curri  
 fubjicit  Lucas  h x c   verba:  Poft  hunc  exftitit  Judas,  his  
 verbis  nihil  aliud  fignificatur ,  quàm  Tbeuda  vetuftio-  
 rem  fuiife  Judam  Galilsum.  Q uie  quidem  expofitio  licet  
 prima  frqnte  durior  videatur,  tamen  prorfos  neccfla-  
 ria  eft,  ac  veri ili ma ;  nec  exemplis deftituitur.  Nam quo-  
 ties  ab ultimò,  utpote  nobis  propiore,  numerare  inftitui-  
 mus,  tunc  ex ultimo primus,  Se  ex  primo  ultimus  fìat  nc-  
 cefle  eft.  Quam  ob  cauiàm  retro  fuiife  dixit  Tertullianus  
 in  Apologetico,  pro  olim  Sé antea  fuiffe:  Se  retrofio-  
 rem  ufurpat  pro antlquioré.  Et  tamen retro  idem  eft  La-  
 tinis  quod  poft.  Sed  quoniarii  Caiàubonus  negat  Griecos  
 unquam  ita locutos  fuiffe,  producendus  eft  teftis omni  ex-  
 ceptione major.  Is  eft Clemens  Alexandrinus,  qui  in lib. 7 .  
 Stromatef fub finem,  eodem  prorfus  modo lòcutus eft quo  
 B. Lucas.  Poftquarri enim  obfervavit  hxreticos  fere  omnes  
 cjrca  tempora  Imp. Hadriani  empiile,  &   ufque  ad  princi-  
 patum  Antonini  Pii  perveniife j  ut  Bafilidem  Se  Valenti-  
 ,num,  luce  fubjungit :  Nam  Marcion  ifilem  quidem temporibus  
 vixit  quibus Bafilides  &   Valentinus.  Verìtm  tanquam  
 fenior  curri iUis  adhuc  junioribus  eft  verfatus.  Addit deinde 
 V a r i o r u m , 
 qriatuor  meiifibus;  neque  enim  quatuor  íntegros  annos  
 in  imperio  exegit  ipfe  Caius;  Se  tres  fub  Claudio,  tribus  
 itidem,  aut quatuor  menfibus  additis.  Atque  ex annuis  re-  
 ditibus  1 100. myriadas  percepiíle  eum addit ;  ñeque eas  tarnen, 
   propter fummam ipfius munificentiam, fumtibus  ejus  
 fuffecifie,  fed  mutuum  prxterea pecunias  accepiífe.  UJfer.  
 Annal.  p.  679.  ad  an.  D .  44. Refte  ( inquit  Ant.  Pagi)  
 Herodis  Agrippae  Regis interims  hoc  anno  ä Baronio  con-  
 fignatus.  Critic.  Vol.  I.  p.  38.  ad  an. Ch.  44. 
 a   'Avtfij QtvJut; J  De hoc  Theuda  .quod  afferamus  nihil  
 admodum  certi  habemus.  Pearfonus,  recitatis  aliorum  
 opinionibus, nihil  de  fuo  interponit,  fed  rem  in medio re-  
 iinquit,Xe&f07?./» A t t. ApoJl.  pag. 49. Hen.  Hammondus  in  
 fuis ad Aft.- 5.  Annotationibus,  antiquiorem  eo  quem Fadus  
 oppreffit,  Theudam  agnofeit.  Eodem tramite  inccdit  
 Joan.  Lightfootùs,  opferum  fuorum  Vo l.  I .  pag. 766.  His  
 addit  fe  comitem  poftremus,  nequáquam  d o ä rin ä ,   fed  
 tempore  Whitbcius;  qui  univerfam  veterum  interpretum  
 cohortem  in  canias  fuie  patröcinium  advocat*  Domini,  •  
 inquit;  verba, Joan.  10.  8.  Omnes  quotquot  ante  me  vc-  
 nerunt,  fures  funt  Sc  latrones,  unanimi  confenfu  veteres de  
 Theuda  Juda  Galilséo  interpretantur.  Utrumque  igitur  
 Chrifti pradicationem anteveniffe proculdubio crediderunt. Unde  
 fatis fuper que nianifeft um eft, Patres primevos maghiloquurh  
 quendam  Theudam agnövijfe,  Domino noftro tempore priorem,  
 utcunque  de  eo  Jofephus  nihil  omninb  memoria  prodiderit.  
 Whitbeius  Annot.  in  A6t.  Apoft. c . 5. v . 36, 37. Huic argumento  
 quid refponderi  poffit, ego me nefeire libenterfateor. 
 »  j f a $ w .