
 
        
         
		3 <3  2.  
 S Æ   C . m . 
 Pauli  impetus. 
 dam  &   impoftor»  Quinetiam  pfalmos  in  
 honorem  Domini  Jefu  Chrifti  cani  folitos,  
 quafi  novellos &   à  recentioribus  hominibus  
 compofitos ab'olevit.  Mulieres autem magno  
 Pafchs  die  ‘in  media  ecclefia  pfalmos quof-  
 dam  canere  ad  fui  ipfius  laudem  inftituit ;  
 quod  quidem  audientibus  horrorem merito  
 inculferit:  Epifcopos quoque  vicinorum  pa-  
 gorum  &   civitatum,  necnon  &   presbyteros  
 affentatores  fuos fubmifit,  qui  in  fuis  ad  po-  
 pulum  concionibus  eadem  de  ipfo  prsedica-  
 rent.  Etenim  filium  De i  è  ccelo  defcendiftro( 
 pms Kf  y»i$.  '\¿lX/¿bs  ^  t bs  jl&Ìj  eìs  tov  Ku-  
 tAOV  X¡¿$f  ’iiiovtw  X&1Ç0V  TVXÙotLS,  ¿ 5   S Ì   VÍC6T6-   
 pooç  vîCù'npw  avSpav  ovjfotfipicL'nc  éis  ecty-  
 rov  Se  or  ¡¿zaw  tm  C/LxXyjaioC. ,   tm  ¡jmyaXx  tou  
 5  7nz%ct  y/¿épcL  -^ccÁpioiShv  yiwcuti&s  mLçy.ax.Quà.-  
 (^¿av,  av  xpi  kx.¿accs  av  txs  Q&tjjeiev.  oía  x¡  tous  
 *fa>7nvovTUS  avTtv  1  ’ffaaxATTBS  TYJ  Q fi o p w   a-  i  
 ypciv  te  x¡  77BÀeay  x¡  arpzaQuTipoi^,  òr Tais  <zsçjis  
 Tov  Actor  opuAÌcus  K£0uj<n  S fg .X e y i^ .  tov  ¿$t)  
 fe,  nobifcum  confiteri  renuit, ut aliquid obi-  io  yctp  i ¡ov  tdS  ©gocí  o u   /2 yÀêTcq  crttuo^Ao^íTr  g£  
 ter  præmittamus  ex  iis  q u * .in fa   uberius  o¿  r  A A u tó 
 exponentur. Ñeque  id amplici aflertione  no-  v-^ /  r  0  \  ~  »  / 
 lira,  fed  ex  ipfis quæ ad vos  mifimus geftis  ¡¿£>Xovtuv  y>a(f>Vi<Ji£w  3<»tW'  h   Ta™  oy  
 non  femel'declaratur s  maxime vero  ubi  di-  pijOjasTOf,  aXX’  av  e7Á[¿-^a¡j^j  z 
 cit Tefum  Chriftum  è  terra  ortum  fuiífe. A t   M   /«  ,  ,  „   l ¡   L 
 vero illi qui in ejus honorem pfalmos canunt,  SíixsvTa,  TOMAgfo"  bX   W »   h   o- 
 &   coram  populo  eum  deprsdicant:  ipfum  15  tcb  Xeyei  ’lyovuiï  Xdx<*ov  "HsltuiQív.  01  Se  ¿ s   ctuquem  
 impietatis doótorem  habuerunt,  ange-  ^   A xW qí/ ^   xot)  eyxxa¡uá£orns  òr  Taf  Xaciïy 
 lum  effe diçunt è ccelodelapfum. Atque  hæc  „   r   Wfëoe&wÊÊm  -v  '  _S?.P  *r  *  m 
 iUe  omnium  hominum'  fuperbiflimus  non  eoiutW  ou©«« 
 prohibet;  fed  intereft  ipfe  cum  dicuntur.  xs^AïjÀuOêVcq  Aejpucn.  xj  rot v ia   y   xxcXuei,  aXXa 
 Quid  hic  referre  attinet  fubintroduftas,  ut  '  Xey>jtd¿ois  7fápí9iv  0  XjzépnqicLVQS-  ra s   3   3 a avy- 3  a  
 Antiocheni  vocant,  mulleres,  tam  îphus  r  ~  1 
 quàm  presbyterorum  ejus  ac  diacononim?  2.0€«aD&xT8i  ctuT8  y  uticut&s  a>s  A m o ^ m ^ c-  
 In quibus  non  hoc folum,  fed etiam alia  in-  'ò è ò   cturoV  'ZdfiaQu'npcûV  xoq 
 fanabilia  crimina,  quorum  confcius  eft  &   ydim,  oîs  ned  roJro  x a j  rot  ¿M a   a/MOTHuafe. 
 quorum  îpfos  reos  elle  convicit,  nihilomi-  ,  .  _  ,  n  -  \  ,  ,  ,   y  , 
 nus  tegit  ac  diflimulat,  ut  illos  fibi  qb-  *)jXey%a$ 6<yms  avnoxios  
 habeat  :  utque  dum  fibi  jpfis  nie-  t b$  '\JzsvX piiù$  ¿XV >  'z& i  Xoy>i$  xcq  gpy*ç 
 tuunt,  ipfum  ob  ea  quæ  impie  agit  ac  lo-  kSix.it,   rroXfiw'&s  i&TV'ippitv  T a f  gctu-  
 quitur,  acculare  non  audeant.  A d   hæc  di-  x  ,  ,  N  x  ,  ,  /  ,  , 
 vitiis  eos  locupletava.  Cujus  rei  causâ  ab  TH\ (poC£ -   ^   ^   ^ Áifcno¿f   ^   4 
 iis  qui  talia  concupifcunt,  amatur  atque  'ZffÇfS  T V   tc¿  roioturot  fyXVïTüV  QiXétraj  2(jcl 
 fufpicitur.  Qjiid  inquam  attinet  hæc  feri-  ScüjLiàÇtXou’   t í  av  rotule  ypà<poi/j$p}  ’ô jhça - 
 bere?  Scimus  utique  fratres  dilectilimi,  E -   û  m  »  \  w  «  ,0 /   ^  . 
 pifeopum  &   univerfum  clerum,  bonorum  ^   ^   Z   %  J *   « P f’ 
 operum  exemplum multitudini  præbere  de- 30  teiov  ct7rav  tQ-^Laèiypta  àyaj  S ii  Ta)  TtXndet  yrav-  
 bere.  Neque  illud  ignoramus,  quot  ex  T û>v  XStXav  ípyav’  qvSÌ  exétvo  ¿yvoy/^y,  ocroi  
 eiufmodi  mulierum  contubernio  partim  in  .  \  /  c  ~  WÊI   , y, 
 præceps  lapfi  f in t ,  partim  in/ fufpicionem  ™   y u o o u ^ 
 venerint.  Itaque  etiamfi  quis  conceilerit  <rov'  01  k*  v7TZt>jii¿bú¡ioav'’   4¿)T,  «   x,  Soit]  t 1$  avTcS 4 
 V a l e s i i   A n n o t  a t  i   o  n e  s. 
 1  Emoxoxgi  Tr  ô/jboçuv  ¿¿ça»  J  Chorepiicopos  intelli-  
 gere  videtur.  Eos  enim  diftinguit  Epiftola  ab  Epiicopis  
 urbium.  Hos  igitur  in  concionibus  ad  populum,  Umilia  
 ac mulieres  illas  piàltrias  de  Paulo  dixiilè aiïerunt Patres :  
 qüod Chriftophorfonus  non  intellexit. 
 2  'Yvm/jjiiityiciTuv 3   Quod  iupra  obièrvavimus,  errare  
 -vulgo  interprètes  in  hujus  vocis  explicatione,  id  peripi-  
 cuum  fit  hoc  loco.  Nam 8c  Langus &   Muiculus 8c  Chri-  
 ftophoribnus  commentarios  interpretati  fupt  ;  cùm  Afta  
 lèu  Gefta  vertere  debuiilènt.  Afta autem  illa  Synodi  An-  
 tiochcnx,  nihil  aliud  erant  quàm  difputatio  Malchionis adverfus  
 Paulum  Samolàtenum,  quæ  à  notariis  excerpta  
 fuerat,  ut  iupra  dixit  Eufebius.  Ex  iis  Aftis  teftimonia  
 quædam  profert  Leontius  Byzantius  in  libro  3.  contra  
 Neftorium,  eaquc  diftinguere  videtur  à  difputatione Malchionis  
 contra  Paulum.  ubi  etiam  doftus  interpres  comment  
 ¡trios  vertit. 
 3  Zvm<rûx.Tisi  ]   Quid  eflent  tnwtl<m.x!fet  mulieres,  jam  
 pridem  notavit Joannes  Langus  v ir  doftiffimus ad  librurn  
 6.  Nicephori  cap.  30.  8c  poft  ilium  Beatus  Rhenanus  ad  
 iibrum  7.  Rufini.  Quorum doftis  obfervationibus nihil  eft 
 quod  addamus.  Hujufmodi  mulieres  à  clcricis  vulgo  fo-  
 rores  vocabantur.  Id  me  docuit  canon  3 .  Cpncilii  Ni-  
 cæni,  qui  in  vetuftiffimo  codice  Corbeîenfî hanc  habet  in-  
 feriptionem,  De  fubintroduclis,  id  eft,  adoptivis  Sororibus%  
 Ex  quibus explicanda  eft  lex  Honorii 44.  in codice Theod.  
 de Epifcopis  &  4Clericis.  Eum  qui  probabtlem f&culo difei-  
 plinam  agit,  decolorari  confortio  Sororie appellationis non dece  
 t, & c .  Sic  etiam devot» Deo  virgines  quofdam  fibi extráñeos  
 adjungebant,  quos  fratres  vocare  confùeverant.  
 Quam  nequitiam  per'ftringit  Hieronymus  in  Epiftola  ad  
 Euftochium  de  euftodia  yirginitatis.  Frater  Sororem  vir-  
 ginem  deferii.  Coelibem  fpernit  virgo germanum:  fratrem  
 quer it  extranèum.  Et  chm  in  eodem  propoßto  effe fe  fimu-  
 lent,  qu&runt  alienor um  fpiritale folatium,  ut  domi  habeant  
 carnale  commercium.  Dicebantur  etiam  Commaneutes  ejuf-  
 modi  mulieres.  Sic  enim  infcribitur  canon  ille  concilii  
 Nic»ni  in vetuftiffimo  cod. C . Juftelli.  De  Commanentibus.  
 Agapetas  quoque  eas  vocabant  teile  Hieronymo  in  difta  
 Epiftola,  ubi  acerrime in eas  invehitur. 
 4  v£2? 7*  t í   hlt¡ 3  Reftius  in  codice  Mazar.  Fuk.  8c  
 Med.  Iegitur  «3ç  t *  «’ j&q  h in .  Atque  ita  Nicephorus  Sc  
 Synccllus,  nifi quod  apoftrophen non habent. 
 V a r i o r u m . 
 a  ZuoeioKXTWf  y/MÌkat] Verba  canonis  I II.  Concilii Ni-  
 ceni primi  funt :  ‘Aimyógtdjoe  i   ¡¿iyiXti  mivofas t^AóXts,  //tire  
 hnoxóircò,  /alpe  oifarGtmpu,  //Jtrn  //tim «Awj  vrt  t 
 c i  tp ièfùaj mmmxw  w i i , vikw fi /*«  «qw /hrrhqtf,, » ethx-  
 9'V,  >) S ì Ìmi,  >ì  &  f/ióvee 'tifammo 7mutui ùsroyiew  2fg.7rt(pdbyv.  
 Vetuit  magna  Synodus  omnino,  ne  liceat  Epifcopo,  nec  Pre-  
 sbytero,  nec  Diàcono,  nec uUi  pénitus  eorum  qui funt  in  clero, 
   introduciate  habere  mulierem,  preterquam  utique ma-  
 trem,  vel  fororem»  vel  ami tam,  vel  eas folas  perfonas  qua  
 omnem fufpicionem  effigi un t.  In quem  canonem  vide  qua!  
 doftiffimè  annotavit  Gulielraus  Beveregius:  ut  8c  Henri-  
 ci  Dodwelli  Diflèrtationem  III  in  IV   Cypriani  Epifto-  
 lam  ( Pamel.  LXII.J cui  titulus ; De flagitio mulierum  oum  
 Clericis  concumbentium,  eàque occafione do wtweumK^n. 
 T0  fM\Siv  k a iX y ìs   TToiStVf  k x x k   t leu  y i   > \ jm - 
 voia»  rltù   ex.  TB  roiyrou  tcgtjt.y¡jatos  (pvofdjjlcoy  
 \xfiò>  SCAcL&filuioy,  fi>ì  Tiva  cnisLvSbLXloyj  tb$  3  
 Xpiì  (Mf¿ítc&cy  /83£97fg\¡AiTct|.  iras  yetg  av  Itti-  
 tfXy%iuev jj-v«9eT}fm|gy eTepoy,^  ovyi&'&.Caiveiv  Itti-  5  
 'tfA.goy  ùs  la v r lv   yiwaxvl  ¡¿v\ ÒAieS'y  ^vXa^Qfie-  
 I  yoy  1  a>$  yiy&.'iàcxf  os  tk  ¡¿¡av  $  ÀWgTjagy  yfJV)» 
 Sto  S ì   k.XfJA^OOCS  X)  fàtofiTCtlS  TW Q«\iV  ’¿X^t  ¡v& 
 .  èauTB’  x.av  aTCìì}  «7r » ,   av/i’TtCd^pet'  x.a}  tolutoc  
 z   7gv(p®v  X)  1  \ jz é f>e¡¿'7nf¿,7txáid¡jo$.  av  %vex.a  9gyct-  1 o   
 tfsctl  fd¡)  X)  ÒSìipOVTO]  TVXVTiS  XCtG*  ecWTtiS’  BTa  3   
 t I io   Tvgy.vviS á   x¡  Swuaqeiav  aìtTs  7re<pó£l¿oTai)  
 a>?e  xaTAy>p(xv  ¡¿x  r o À ¡¿av.  aX X à   ro cu rot  as  
 r&£ß6ip'mafd/s}  &Jùvm  <xy  7i s   to v   a v S g p ,  t o   y>u¿¡  
 <Pgóy>l/¿a  xaQoXixcv  . g^oyrot,   x a ì   a u y x c tm p iö ^ y -   
 ¡j$pov  x¡¿iv'  to v   o e   e^opxioa,/U£Vov  t o   ¡¿vqxu-ov  x* 
 3  3 \¡¿7n ¡¿'7 cew v'ia  t ì }  ¡¿ ¿ a p $   clip ea ti  Tyj  *ApTe/¿cjL 
 yxg  «   XP*  ßoXis  roV  avrov 
 Xaaon )  ¿Siv  Siiv  xyyaeQa  T árav  t b s   XoyiajxBs  
 kmiTetv.  ù t   ’Ort  TtXei  txs  ean^Xy¡Sj  T a u r   \7r1-  
 Xeyboxv.  lc¿a yx$.£ v id jj  ouv  kvnígotxyóidjjoy  au-  
 ro'y  tcS   © g a f  X)  ¡ja1  gocóyféc.  exxMpu^avTesj  gTgpov  
 kvT  avTB  Tyj  xaöoAix^  ex.x\yoioo  x.aja<pfaccj  \7r1- 
 4  axoTrov  ©eocT  arpovoia  as  t*  4 t b   ¡¿a- 
 .  x.a£AB  Av]f¿MT£iavoS  x a j   em^ayeSs  aepoqàvTos 
 TbtM  t x s   avTxS  irapow,as  tfoy  Aopivov  airaai  tws  
 atpeatBOW  BTnaXtOTta  xaXois  XEXjoayw/i&yov*  eS^Xa-  
 5*  craji&j)  T i   vf¿íy, o7Td>s  TBTa  yqá<ptjT gj  ^   T a   T Trapa  
 TBTd  XtOivayivs  S í^ tS e   y$df¿¡¿a\a. ■  ra f 3   ’ApTéfia  
 y r o s   ea n^XXeTa'  x,  01  T a   'A p r e s a   Qpovoiwresj  
 6   TBTa Yxtivayeiiaaay.  ¿   Tau T a   ft,  òf]av9o7   x.ei<&a, 
 V  A L E S I  I 
 1  'sii yéygyxleqj  Intelligit  locum  qui  habetur  in c . 
 Ecclefiaftici;  aut certe  locum ex  cap. 6.  Proverbiorum. 
 2  Tzrfi/ÄWJsrA«/**!'©-' ]   Melius  in  codice Maz.  8c  Fuk.  
 ícribitur  vstígíp,7n/An-ÁÚp,tyeí,  quam  vocem  non  intellexe-  
 runt  interpretes.  Arguunt  Patres  Paulum,  quòd  formofàs  
 mulieres  femper  fecum  haberet;  idque  luxu  diffluens,  8c  
 vino  atque  epulis  feiè  ingurgitans,  qu»  libidinis  incen- 
 '  tiva  funt. 
 3  ’Er.-mfhitiiinMi'fa, ]   Nicephorus  8c  Syncellus  habent  *,«*-  
 oiD/AirtvimvQo.  Sed  in  codice  Maz.  Fuk.  ac  Med.  í//,m>//,-  
 mtjovTu  feribitur  reftius.  Ce ter ùm  in  hujus  loci  verfione  
 corrigendus  eft  Rufinus  hoc  modo :  Hic  vero  qui  abju-  
 rato fidei  myfterio  ad  polltitiffimam fe  Artems.  hsrefim  con-  
 tulit.  Et  paulo  poft  ubi  leguntur  h»c  verba:  Hic  vero  
 qui  indignas  habitus  eft  effe  in Ecclefia Cathòlica,  anathema  
 fcribatur.  Lego  Ariems  fcribat,  ut  fere  fcriptum  habent  
 duo  vetuftiffimi  códices.  Ex  quibus  etiam  fequentia  corrigenda  
 funt  in  hunc  modum:  Artems fcribat,  &   illius  
 harefis fefiatores  ei communicent.  Sic  enim  habet Grxcum  
 exemplar  Epiftol»,  ex  quo  h»c  converfa  funt.  Atque  
 ita  diferte  fcriptum  habet  vetuftiffimus  codex  Rotini  in  
 bibliotheca  S . Germani. 
 4   TS  pocacicQ/Tis 3   In  codice  Medic»o,  Fuketiano  Se  
 Mazarino,  Se  apud  Nicephorum  8c  Syncellum  Iegitur  rS  
 picciQt.eiis.  nec multum  refert utro  modo  fcribatur. 
 y   IIccgfi  ra r«   tw  tyuiuvHuc  ygù/Af/ietfo]   Communieatorias  
 literas  vocant Latini,  quarum  ufus  eft  antiquif-  
 fimus  in  Ecclefia.  Eafdem  etiam  fbrmatas  dixerunt,  ut  
 teftatur  Auguftinus  in  Epiftola  163.  Duplex  autem  fuit  
 earum  genus.  Ali»  enim  clericis  &   lai’cis  peregrinaturis  
 dabantur,  ut  à  peregrinis  Epifcopis  ad  communionem  
 admitterentur.  Ali»  erant  quas  Epifeopi  teftand»  com-  
 munionis  fu»  causa  ad  alios mittebant'Epifcopos,  8c  quas  
 ipfi  viciffim  ab  aliis  accipiebant:  de  quibus  hic  loqüitur  
 Synodus.  É»  autem  paulo  poft  ordinationem  mitti  fole-  
 bant  a  rcceus  ordinatis  Epifcopis.  De  his  intelligendus 
 nihil ab eo  turpe  committi,  fufpicionem  ta-  S al  c .  
 men  quae  inde  nafei  folet, vitari  oportebat*  I I I .  
 rie quenquam ofFendetet, neve aliquos ad imi-  
 tationem  fui provocaret. Quo  enim.modo in-  
 crepabit ali um  & admonebit  ut  à frequentio-  
 ri  mulieris  confuetudine  abifineat,  ne  forte  
 corruat, ficut feriptum eil ;  is qui  unam quidem  
 jam  dimifitjduas vero  aetate florentes&  
 forma confpicuas fecum habet, &  quocumque  
 proficifcitur  circumducit; idque deliciis  diffluens  
 &   epulis  fe fe  ingurgitans.  His  de  
 caufis omnes  quidem  apud  fe privatim  inge-  
 mifeunt  atque  fufpirant  : ‘fed  potentiam ejus  
 ac  tyrannidem  adeo  reformidant,  ut accu-  
 fare  illum  non audeant.  Verum  de his  ficut  
 antea diximus,  examinaverit  fortailè  aliquis  
 &  in  judicium  vocaverit  hominem  catholic 
 s  profeffionis,  nobifque  fidei ac  minifterii  
 focietate  conjunÓlum.  A b   hoc  véro  quipro-  
 j  j  dito  atque ejurato  religionis  noflrae  myfterio  
 ad exfecrandam  tran%reflus hsrefim  A x - J* rte™ * .  
 tems  Oquidni  enim  parentem  illius  vobisp^ulore-  
 tandem indicemus ?;  in  ea fe plurimum  '^Gtz-rmtata.  *  
 v it :   ab  hoc,  inquam,  rationem  eorum  omnium  
 exigendam  effe  non  exiftimamus.  In  
 fine  autem  epiftols  h s c   adjiciunt.  Hunc  
 2.0 igitur  Deo  bellum  indicentem,  nec  cedere  
 volentem,  cum  à  communione  noftra abdi-  
 caffemus,  necefle  habuimus  alium  ejus  loco  
 ecolefis  catholics  epifeopum  ordinare,  
 non  abfque  divina  ut  credimus providentia :  
 Demetriani  icilicet  beats  memoris  epifeo-  
 25  pi,  qui  ante  hunc  magna  cum  laude  ean-  
 dem  rexit ecclefiam,  filium  Domnum ;  vi-  
 rum  omnibus  q u s   epifeopum  decent  doti-  
 bus  exornatum.  Quod  quidem  idcirco  vobis  
 fignificavimus,  ut &  ad eum  fcribatis,  &   
 ab. eo communicatorias literas accipiatis. H ic   
 vero  ad  Artemam  fcribat,  fi  lubet ;  &  qui  
 30 Artemam  ièdantur,  cum  eo  communicent. 
 E t   h s c   quidem  à  nobis  hic  relata  fint. 
 A n n o t a t i o n e s . 
 videtur  Auguftinus  in  Epiftola  162.  Cyprianus  in  Epiftola  
 ad Cornelium pag. 92.  Denique Epiftola  fynodica  Concilii  
 Serdicenfis.  Si  quis  taraen  cunfta  hæc  loca  de  formatis  
 etiam  intelligere  voluerit,  equidem  non  repugnabo.  Porro  
 notanda  eft hoc  loco  diligens  cautela  fanftorum  Patrum,  
 qui  depofito  h»retico  fàcerdote,  nomen  catholici  Epifeopi  
 qui  in  ejus  locum  fubftitutus  fuerat,  cunftis  Epifcopis  
 fignificant,  ut  icilicet  feiant  à  quo  Ecclefiafticas  
 literas  accipere,  &   ad  quem  fcribere  debeant.  Eandem  
 ob  caufàm  Cyprianus  mifit  Cornelio  Pap»  nomina  ca-  
 tholicorum  Epifcoporum  totius  Afric»,  ut  ieribit in Epiftola  
 citata  ad  Cornelium.  Patres  quoque  Serdicenfis  
 Concilii  eandem  adhibuerunt  diligentiam.  Sed  Sc  queries  
 mortuis  Epifcopis  alii  in  eorum  locum  fuerant  ordinati, 
   eorum  nomina  reliquis  Epifcopis  indicare  confile«  
 verat  ordinatori  ut  feirent  ad  quos  fcribere,  8c  à   quibus  
 pacificas  literas  accipere  deberent,  ut  difeimus  ex  Theo-  
 phili  Epiftolis  Pafchalìbus. 
 6  Kcq noum  /c  cAimufoi  Baronius  ad  annum  Chr. 
 272.  quo  Antiochenam  Synodum  confignavit,  Eufebium  
 noftrum  fraudis arguit,  fèti,  ut  ipfè  loquitur,  conniventiìé :  
 quod profefiionem  fidei  Patrum  Synodi  illius  Antiochen»,  
 quæ  Arianorum  hærefim  prorfus  jugulabat,  confuito  
 prxtermiferit.  Verùm  Baronius  &   aliis  in  locis  iniquior  
 fuit adverfus Eufebium,  8c hic  immerito  eum  reprehendit.  
 Nam  profeifio  illa  fidei  quàm  Baronius  illic  profert  ex  
 Aftis  Ephefin»  Synodi,  non  eft  profeifio  fanftorum  Patrum  
 Antiocheni  Concilii,  ut  Baronius  exiftiraavit,  fed  
 ipfius  Nicxni.  Quod  quidem  facile  eft demonftrare.  Nam  
 in  parte  3.  feu  tomo  3.  Aftorum  Ephefin»  Synodi  pag.  
 378.  titulus  profeffionis  illius  ita  conceptus  Iegitur  ode*  i*  
 »vccvâ-çamviirsaç  t S  GsS  Aoyu,  rS  vìS  a  tmrfof,  bf(§h  ìmrtrJs-  
 rmy  t   av Nix»« ntoa^Oévruv c i  rjj mvaJ'a), (c1 a tfa si  d  d irSs  
 mwohs  gjS s  HcouAov  Zct/jymTicc.  Id  eft :  De  incarnatiphe  
 Verbi  Dei,  filiì  Patris,  definitio  Epifcoporum  qui  Nicss  in  
 Synodo  convenerunt,  &   expofiùo  ejufdem  Synodi  adverfus 
 ■nS