*< > 0
S iE C .
ì t
verô cùm provinciis imperii tui illuxiifet,
principatu magni illius Augufti qui unijs ex
majoribus tuis fuit, fimftum proiperumque
imperio Romano omen extitit. E x eo fiqui-
dem tempore maximis incrementis aütta eft
majcftas imperii Romani : cujus tu hères ac 5
M . A u r e l iu s ,'
& L . V eru s..
croîs iÔFeai îÇ ' T lu» Aùy^çot» r y <f\¡ <zsçfty>va fj#-
yoihlu} iytvvÙii ptcÎAiçu, ry <ry ÆacnAeice.
cúatoy ¿>aôov. exto?? yctg ùs fiéyct x¡ Ácopiyepov t o
Pûj(uouû)1' >iu^)i0)} ji,^c7 0S* î ai) Q^cpSbyos SCktiuos
1 >*^yas t* ¿ «crv» TV TTaicîbV, <Pu\ctocra>v tUs 1
fucceiTor, adipirantibus omniurti votis po- » „ ¿ .J it „ - i l ! ' ' - ! ' y nu . »
titus « , potierifque deinceps ùaà cum (ilio; /2*<nAe,ai f «g j S f i g 1’, ? , * Aufi
modo ièftam illam quas cum imperio e- TVTffl ^>ìAo<jt><Pìocv * »y xcq 01 yrgoytvoi <rou a
ducata, & cum Augufto fimul inchoata eft, m i $ ¿Motts Jpticnc&Mis ^ t v t o pteytqw
& quam majores tui una cum ceteris religi- «nxpm£ r a irpòs kyctQa Toy i&9’ y\/u<Ls Ao'lfiv ouvombus
coluerunt, tueri veils. Porro religi- ^ ~ s y nt * / j r
onem noftram bono publico adoleviflè unà 1 ° ^ptcLacq jrw K^Acw ^ctoiAe*^ j too
cum imperio quod feliciter cceptum fuerat, ‘P^wAoy ^7n> r Auyvsou kmvTiia-ctit
illud certiffimo argumento eft: Quod jam ¿M & ryvcuinov oiimirm. AeLfiycgpi )(£} ’¿vSb^ct. 3(T'
inde à principatu Augufti nihil adverfi, fed . | g , ^ K1 ^ ¿ „ ^ c S e V n s *
contra omnia prolpera & magnifica ex animi < / n / » « / « / » < - ,
ièntentia votoque omnium contigerunt. Soli |||Ìj| 7 1 , T w/tcts c *
ex omnibus Nero ac Domitianus, malevo- 1 5 oictGoA^ K^m.97j<roq Aoyov »OeAijmi' Ng/wy k, A 0-
lorum quorumdam confiliis indmfti, religi- jwujtyos* ¿^ ’ <»y 39 To *£ ovxctpcuncts k \ o y a cruyijonem,
noftram criminari ftuduerunt. A qui- ^ muGfe,]«
bus demceps falla ilia adverlum nos calum- »s. \ f \ j / »/ « » , ' T .
nia imnavic ad ppfteros, ut mos eft vulgi, ™ C* e,lw 01 W p e s
ablque ullo judicio hujufmodi rumoribus eTmvcùpvaxroLVTQ’ ttoW clvàì 'ìtoMois ^r^rAii^ayTiS
fidem adhibere. Verùm imperitiam illorum 20 !yjpct<pas> o<roi 'sS i' TVT»y veareei&xf ¡TtiAptvóvcy.
correxerunt piilììmi parentes tui, frequenti- ¿ , 0rs h $ -x Ì ttzsk cw ‘ a ip w ls , ™AAo7; rAj
bus relcriptis objurgantes eos, qui adverfus S r »/N. » a . tv «si p » a / <
religionis noftrae homines novi aliquid mo- * * AAo* ’ ? A v y * -
liti elfent. Inter quos avus tuus Hadrianus, Acnas ygyJQuv tycwQ' 3 0 ¿g 7PXTYip 3
ehm aliis pluribus,' turn Fundano A fix Pro- <r&, xj croci T à avpinav'fe, Sìoikouutos clÒtcJ1, mTs
confuli litéras dedit. Pater quoque tuus quo « /x _ > ~ rsj c > n \ ~
tempore cunda fimul cum ipfo adminiftra- 25 ¡ ¡ ¡ É ^ ,T8 nccTi^ v ^ ^ o t -
bas, fcripfit ad civitates, ne contra nos tu- 4 tv* 09 0iS & '7i7)0? Acte^oraiasj ^ T g o s ©eorctmultus
concitarent : nominatim ad L a r ifti- M i é 'A&Modov,, ^ vp'ot ¡ S S M M I
os, ad Thellalonicenies, ad Athemenfes, ad . v .\ , ~ v / v , . ,
univeribs denique Graecos. T e vero, quip- ^ ^tctMoy 7rE^c Tsroy Tttó clvtuo Cv.ewois 4
pe qui idem quod illi de nobis ièntias, imo Qoyfét yva>filco3 ttdAv y t <J>iActy0/)c»77OTB^cy jcecf
etiam longè humanius atque fapientius; tan- cptAoarxpai'n^.y, 7n7nioy.iQa. «yraym tffió xm v óW
to magis confadimus omnia efle facturum cs. ' 0 » \ 0 v » p , A/
q u s rogamus. H $ c in fupradido Melitonis ctAAot m u & /^w 01» toT «nfAc»0gy7r
libro leguntur. Idem in excerptis ab ipiò TiOecToq Aoya, òv <Tfc' m is yecL<p&<m,is ctuTof óic-
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
i t í >¿j try ftp P m J k ] Ex hoc loco apparet Melitonem
Epifcopum Apologiam fuam obtuliíTe M. Antonino
poft mortem Aurelii Veri. Nam fi iuperftite adhuc
Aurelio Vero, orationem hanc fcripfiflèt Melito, mentio-
nem illius proculdubio feciflet hoc lo co ; & pro verbis
• 21is ft? S’ ¡reuJèf, dixiflèt omnino ^ f f àhxtpZ. Nam L.
Aurelius frater fuit adoptìvus D . Marci. Cum igitur fi>-
lum Marci Antonini fihum, Commodum videlicet hic
commemoret Melito, optétque ut cum ilio quàm diutifiì-
me imperet Marcus; manifeihim eft ut dixi, hunc Apo-
logeticum poft mortem L . Veri Marco oblatum fuiflè.
Proinde in Eufebii Chronico r ed e id refertur anno 10.
Marci Antonini: anno feilieet poft mortem L . Veri.
Antonino, inquit, imp. Milito Afianus Sardienfis Epifcopus
Apologeticnm pro Cbriftianis trudidit. Cum Eufebii Chronico
confentit au&or Chronici Alexandrini. Qui etiam
hoc addit, Marcum Antoninum Melitonis aliorùmque
Chriftianorum antiftitum lupplicationibus permotum, Icri-
pfifiè Epiftolam ad Commune A fix , qua vetabat ne quis
inpofterum Chriftianos religionis fine causa calumniare-
tur. Exftat ha»c Epiftola fuprà in cap. 15. hujus libri.
A c laudandus eft quidem au à o r illius Chronici; quippe
qui redie animadverterit, Epiftolam illam non Antonino
Pio, ut Eulèbius crediderat, fed Marco potius efle tribu-
endam. In eo tamen fallitur, quòd eandem Epiftolam
anno decimo principatfìs M. Antonini ieriptam effe
exiftimavit. * Scripta eft enim anno primo ejus Im- :
perii, u t colligitur ex anno 1 5 . Tribunicias poteftatis in
eadem Epiftola prenotato.
2 Morot mty’m» Ntgu» Ao/z/tlteuief J Idem ieribit T er-
tullianus in Apologetico cap. f . Reperietis, inquit, primum
Neronem in hanc feftam tum maxime Roma orientem Ca-
fariano gladio ferocìjfe. Et paulo po ft: Tentaverat &
Domitianus, portio Neronis de crudelitate. . Quibus hsec
fubjungit: Ceterum de tot exinde principiius ad hodiernum,
edite aliquem debellatorem Chriftianorum. Quales ergo le-
ges ifta, quas adverfus nos foli exercent impii, ihjufti, turpes,
truces, vani, dementesì quas Trajanus ex parte fru -
ftratus eft: quas nullstt Hadrianus, nullus Pius, nullus
Verus imprefftt.
3 'O p w»T«p «r»] Reicriptum quidem Antonini Pii
prò Chriftianis hodie non exftat. Sed ejus mentio fit in
referipto M. Aurelii Antonini ad civitates Afia?, quod fu-
pra retulit Eulèbius capi 13 . hujus libri. Porro hunc Jo-
cum ita fcribi mallem, è 3 mtTiip ira, tra tu immc
OUMd'lOlKaVT®- tCUTtS.
4 2t 3 /Jjcó».ov afe* raTUi tIm tcirlw ¿Ktitoit '/»¿/¿ho]
His verbis Melito defignare videtur Epiftolam M. Antonini,
ad Communc Afiz datam prò Chriftianis: in qua
inter cetera leguntur h z c verba: Ò ^ mtame
otjAA«» lonfisf.vew' iì) <è wm/QÙa1)*» r>J 5*
¡na yra/Aff.
A R I O R U M .
a H» ol ©fi»yetot n o >a&i tu% ufo.xii Jpvoxtixts hif/jq-
«m»] Forte defignat Tiberii confilium de Chrifto inter
Deos referendo; de quo fupra lib. 2. cap. 2. aut tempia
ex Adriani inftituto fine imaginibus collocata; de quibus
vide Spartianura in vita Alexandri Severi, cap. 4 .2 . IV.
Lovth.
k ® eruditiflimus Valefius animadvertiflèt, Armcniaci
nomen Marco, duna tribunitiam poteftatem X V gereret»
datum non fuiflè, intellexiflèt auéèorem Chronici Alexan-
drini earn epiftolam anno filo reddidiflè, in eoque tantum
pcccàflè, quod numerum tribuniti* poteftatis X V pror-
ius mendofum rctinuerit. Legendum quippe t i wgtìit w t
tÌK9iw> id eft, tribuniria poteftatis X X III. Ant. Pagi Crii.
Vol. I. pag. 150.
Aoyctlft
S j e ó .
I I .
M . A u r e l io s -,
& L. V e r u s .
Aoyiis, M m s t f t t ' tS à q È K j k i a S L r uoiverfcj.ywea» T e& tten ti li-
^¡XoyupSim r i i ir a A m « o ^ in iu is isti- brosqui omnium confenfu. recepti funt, ft a.
xa.^,\t>yr 'li x) clv&JkcÙqv ermZQci, K A & x é - tim in principio opcris recenfet. Quem quiiy
t fw ft* , m a oím ¡ . M ix '™ , w - i w f i ¿ f i l0f ° ? p ° " ev ecif ari' «_ f p » ( \ . p v i ■> « \ . . putavi. o ic autem h a b e t ad verbum.
On\tn¡i<9 r e i ú ¡ f a h woAAaiUf 5 Mòlito Onefimo fratri falutem. Cùm pro
is lam s <rtfuSy¡ r ? 9 pot■ T o t'AjSyt, ¿ ¡ i / f o t ytñ- amore ac ftudio tuo erga verbum Dei, (i-
CQ&I mi ix.\oy¿í, ex re r y lófiy xto 7rpo- P 'u* ^ me poùulaveris, ut excerpta qutedarfi
r r f*™5 xÌ r 'ws T mm Td “ mtiw * !« # r n p ^ t u u e a r lw t V T u A z iA 0£ x im componefem; cúmqüe libros veteris T e -
tSuAnflíií, a x eaSa ai, ■mm. r lv a.£&¡ij¡,_ koj. ,i-mìa. i o lamenti accurate cognofcere concupiveris,
ritti m f o àet, étrrfySb.óu. r i m ium VfàPcu, ’em - f f 0t ” umero> & quo fint ordine confcripti,
¿tt>& « | M a ñ È M ; e Pquanto BdeTardo“; & q u am a 'tS
\)i$7KtA rov Aoyor on tè / ¿aAifa yea.tren nólìo cupiditate flagres: teque precipue obamo^
ToT yepos -dòtov tclutcl yepox&vtiéy v e lò , t v s aia- rem ^ e i omnibus , rebus anteferre, pro
v í a <rá )TH ¿ jc¿ í k y u v i ^ o j u S i / t o e . ¿ y g A 0¿ y o w ¿ i . r t i ¿ I ; “ 7 7 ° l l a b e o > & *tern* falutis obtinends
» . « \ V -tt ./ - / 0 ,/« -, . . cauja. decertare. Ego. igitur cùm in oriena.
»am\Uo, y m ; r u roma yen/^/os l k ¿ | tem^^profeáus eiTem, & ad ¡ocum ipfum per-
X i ¿ ¿ x e t e S í ,u a .8fflir T O T « 9 m - . l ' quo h z c & predicata & gefta
X eu lt %}&9m s 0 £ x 'io , im t& Z c * ’ém / l¿ ¿m r m .vet“ is libros di-
, \ \ >-/,-/] ... .. i 'j / , „ , ligenter d id ic i, eorumque mdicem infrá
va n * ovopublec Mctimcif. tfern. r e n a io 'E£ohSi fubjedum ad te mifi. E ft autem e)uímod¡.Vl . ’
I 1 A^brnxoy, ’ApiOjUoì, A SÍTepovopuov. ’ lyeas Nccují 20 -^°^s ^hri quinqué, Genefís, Exodus, Le- /lomenti ‘
K ,™ ; , ^ 8 . BccmAu . , ^ , ^ ^
vm olio. ^cLAputiV Ao.Gíd', SoAo^aoiyoá tlccpoipiíccjy quatuot. Paralipomenòn duo. Pfalmi Davi-
2, *yi ¿ 2 Jo<piflt> 'ExxAyjmcíqils, *A cfpta ’Ao^taTay, dis. Salomon is Proverbia q u é & Sapientia;
l á C - ^ ^ ' H m k , ’U ^ j a - V t ó J W t á B M E ^ ¡ t
fiovoGiGAo. ActviM, Ie£ejuuA, 'EaePpo-Si ¿y ^ 2 5 decim Prophetarum- liber unus. Daniel :
n ¿ s éxAoyccs lyeoiycrcíidui, eg QlQaIcl SiíÁoiy. Ezechiel : Efdras. E x his igitur excerpta
¿ r ¿ ^ r 8~MeAÍrf f lw ™ .
k e í a a a í o n Km
riecÀ AoroAivuejoO t a £ 'Iepst-TOÀITOV lnxÁ>¡&ía.5
t 7n<TKO'7eoV. j o
C A P U T X X V Í I .
De Apollinare Hierapólitana ecclefìé
epifeopo,
5 aí ‘T ’ O j r ^ A -T M A i ia e ís m f A w woXAoTs A p o l l i n a r i s verá licet peñes H v r e f i ,
C(jùfcofJ&®£°A^pQ'ti
w<B1'* m M ehdoyJa. Içi r<¿Sí‘ multos multa exftent opera, hæ cNicfptw-
, ; o ■argos t t ' ........................^
A óyog .'argos yepoiApvifj^tov ßaaiAict: 3^ yepos
"EH Jio c ls G u yf^ufcttia. avent xcc¡ 7^ ¿ i ¿AijQeiaç
tamen fola ad nos pervenerunt. O ra tio e
ád fupradiftum Imperatorem. Adverfus
Gentiles libri quinqué. De veritate
V a l e s i i Á n n o t a t i o n e s .
1 AájUtx.01, ‘A&ifyoi 3 In noftris codicibus Mazar. Med.
& Fuk. necnon apud Niccphorum ínverío ordine legitur
* A AJjÍUw . Atque ita Rufinus in fuis exemplaribus
feriptum invenerat, ut ex verfíone ejus apparet. Moyfi
libri quinqué} Genefis, Exodus, Numeri, Leviticus, Deu-
teronomiuttt. Sic enám legitur in vetuftilfimo codice Pari-
fienfis Eccleffæ.
2 *H mpicc] Hunc locum rcftituimtB ex fide veterum
codicum, Regii, Maz. Med. Fuk. 8c Saviliani, quibus fub-
fcribit etiam Nicephorus XoAo/*»,®- rmyipix),- il x) ntpia.
Sed Sc Rufinus banc lcétioncm confirmât, ita vertens,
Salomonis proverbia, qua Sapientia. Certe veteres pe-
lie omnes proverbia Salomonis, iàpientiam vocabarit; in-
terdum Se fapientiam panareton. Vide quas fuprà notavi-
mus ad cap. 2 2 . Dìonyfius AÌexandrinus, on Kugsoç JíJkoi
ñtpicoi, am its&tmsra xura ytam$ owjtoii, *>5 i nipi¡
ßtoÄoi} ipjypon. Quas Dionyfii verba referuntur in cap. 2 8 .
catenas in Job. Auétor itinerarii Hierofolymitani : Ibi i
etiam tonftat cubicultts, in qtío Salomón fedii & fapientiam 1
defcripfit•
3 T£ di’ ‘AnoAiveig*#] In manulcriptis codicibus Maz.
Med. & Fuk. nulla hoc loco fit capitum diftinctio. Sed
caput hoc 27. quod eft de Apollinare, St fèquens caput,
• Apòllinaris, Ecclefi* Hierapolitanorum
m Phrygia Epifcopu's circa annum C L X X . Flagrante per-
jecutione, libellum apologeticum pro fidci noftras defcn-
none M. Aurelio Imp. obtulit: Enafcenti ctiam ití PhryquodI
eft de Mufano, attribuuntur capiti 26. cujus titulus
ei? \ . 'n naoofcriptis codicibus -sèi MìxItui®-, è *r
»¿ros if*n>f*9*PJnr ‘AxoXirxejln <£ Mnmra. Quam dìftin-
fitionem fecutus x ft etiam Rob. Stephanus in Contestai hujus
libri. Nam in indice quidem capitulorum qui prz -
fixus eft huic libro, Regiurù codicem fecutus, tria h i c
capita diftinxerat; unum feilieet de Melitone: aliud de
Apollinare; aliud de Muffino. In ipiò autem corpore
ièu contextu libri, Medicasum iècutus codicem, quem in
capitulorum numeris ad marginem libri notandis ièroper
ièqui folet, liullam hoc loco capitum diftin£tionem appo-
fu it; fèd tria capita in unum contulit quod eft de Meli-
tone. Nos Regii codicis auöoritatem fecuti, tria hasc
capita diftinximus, quod etiam ante nos feceraat T yp o -
graphi Gencveniès. Certe Regius còdex, non folum in
indice capitulorum qui libro prefixns eft, verùm etiam in
corpore tria base capita diftinguit; modicis intervallis inter
finem unius capituli Se alterius initium reliéìis. Sed
Se Rufinus hx e tria capitula fejunxit. Ceterùm etfi in
1 ar'no nu^a ht hòc loco novi capitis diftinÄio,
ad latus tarnen adicripta funt bare verba eàdem manu
'A «A itaeia. Et paulo poft ad illa verba M w w i S,
fcriptum eft in margine ti¿ c MaotttS.
Alveari
V a r i o
già,, ann. cìrciter C LX X I . Montani hsrefi viriliter fe op*
pofuit, eaniq; miffis ubique litcrìs circularibus condemn*,
vit. De mortis modo vcl tempore nil liquet. Cave Hi/L
Vol. I . pag. 44.
B b