
 
        
         
		•Pé t r i   de  m a r c a   Epïjtoia 
 pram veri  in  Gallia.  Principium  fecifle  
 pr®dicationis in Gallia,  five  potiorem  ejus  
 curam geffiiTe,  difertiifimé  teftatur.  Duplici  
 quippe  fignificationehax verba exponi pof-  
 fimt, 4P7G (j  b Tij TaMi^  Quod autempri-  
 mum  in  Dalmatia  prasdiciflc  dicatur;  ad  
 folam  Dabnatiam  referendum  non  eft,  fed  
 ad  Galliam  etiam,  atque  Italian);  habita  
 ratione  Macedoni®,  in  qua  erudienda  de-  
 mum laboravit.  Quae diclio  fbrtafle  refti-  
 tuenda  eft  in contextu,  ut fit  quod  relpon-  
 deat Tcfprimiim.  Sicque  illud  rè primum  
 non impediet,  quin  fignificet ultimis verbis  
 Epiphanius,  principium oper®  fu* LuCam  
 pofiiiffe  in  Gallia.  Excipiunt viri  eruditi,  
 nefcìre le ab ullo veterum aucforum prodita,  
 qu®  fcripfit Epiphanius.  Scilicet.  Sed  non  
 ideo minus lùnt vera qu® gefta  refert.  Pe-  
 tivit  ille  luam  narrationem  ex  vetuftiori  
 foiptore,  quo,  ut  plerilque  aliis,  caremus.  
 Fortafìè  ex  Hegefippo  illud  hauièrat,  qui  
 in pandendis  Eccleftarum  originibus  fé  ex-  
 ercuit.  Extabat  integrum  opus Hegefippi,  
 non  folùm  Eufebii,  fed  etiam  Hieronymi  
 temporibus,  atque adeo  Epiphanii.  Supererai  
 quoque  Geolgii  Syncelli  ®tate,  qui  
 ejus auétoris ftagmentum profert,  in  Chro-  
 nico,  aliud à fragmentis  qu®  recital  Eufebius. 
   GràViùs doleo de  viri  illius  eruditiffi-  
 m i,  tibique  ac  mihi  quondam  amicifflmi  
 gloflemate;  qui  in  Animadverfionibus  ad  
 eurn  Epiphanii  locum,  vim  teftimonii illius  
 ftobis  adimere conatur.  De Gallia enim  Cifi  
 alpina  loqui  Epiphanium  notat.  Scilicet  
 apud illum au&oremCifalpinam Galliam  in-  
 tclligirmis,  qu®  nulla  tunc  èrat,  ab  ipfis  
 Àugufti  terhporibus,  qui  novam  provincia-  
 fum  imperii  divifionem  inftituit.  Amovit  
 ab  Italia  nomen  GalliarUm,  qUas  objeétu  
 Alpium  termìnavit;  Italiani  folidam in  re-  
 giónes xi. partitus ;  Galliis in  quatuor  pro-  
 vihcias,  Narbonenfem,  LugdUnenfem,  Bel-  
 gicam,  &   Aquitanicam  feétis;  ut  docent  
 Strabo,  Mela,  &   Plinius.  Quam rationem  
 quoque  fequutus  eft  Ptolem*us in  fuis  ta-  
 bulis;  &   Ammianus,  ac  rdiqui,  quos  de  
 Galliis  &   Italia  differere  occafio  coegit.  
 Itaque non  alia  eft apud Epiphanium  Gallia,  
 quam  qu®  poft  Chriftum  natum  ab omnibus  
 anétoribus  vocatur  Gallia,  juxta  limites  
 ab Augnilo  inftitutos. 
 Non  folùm  autem  Lucani  adhibuerunt  
 Apoftóli  ad ihformandas  in  religione Gallias, 
   lèd  etiam  Crèfccntem.  Ejus  rei  teftis  
 ipiè  Paulus  i .   Timoth. cap.  4.  qui  milTum  
 ftiiiTe docet Crélcentem in   Galliam.  Certum  
 quidem éft variam  fuifle  hujus  loci  Paulini  
 leitionem,  etiam  apud  veteres.  Etenim  
 Chryfoftomus  &   Theodoretus  apud  Gr®-  
 cosy  vulgatus  interpres,  &   Ambrofiafter  
 apud Latinos,  legerunt Galatiam,  non  autem  
 Galliam.  Sed  vetuftioris  &   verioris  
 leétiònis  vindicem  habemus  Epiphanium, 
 qui  conftanter  icribit  in  hærefi  l i ,  èos  errare, 
   qui 'hoc loco  Pauli  Galatiam  legunt,  
 cum  fcribendum  doceat  Galliam.  » ydg  
 Tw Taverna,  itXayriiérns r.fifvmv, ¿\- 
 AÒ.  ci  TaMÌct.  Eodem  modo  ceteris  anti-  
 quior  Eufebius  tuus  legit  in  codice  Pauli  
 Galliam,  quemadmodum  Epiphanius  ;  fi  
 rcclé  verba  ejus  expendantur,  &   vera apud  
 auélorem  illum leétio retineatur  ex  Rufino,  
 &   omnibus  codicibus  MSS.  ut  tu  diièrté  
 monuifti.  Theodoretus fané,  qui  Galatia  
 diétionem  in  contextu  Pauli  retinet,  licèi  
 de Galatia Afiàtica potuiflèt  illam  accipere,  
 maluit ad Galliam noftram, id eft ad Galatiam  
 Occidentalem  referre.  Adeo  certa erat  apud  
 omnes veteres, Crefcentis  in Gallia prædica-  
 tio.  In quo  cum  veteribus  Ufuardi &   Adonis  
 Martyrologiis . conveniunr ;  qui  poft fi-  
 dem  ,à  Crefcente  in  Galliis  promulgata!® ,■  
 meminere  reditùs illius  in Galatei  Afiaricà. 
 Enimverò  quid  vetat,  quin  Lue®  8c  
 Crefcenti,  affiduis  Pauli  comitibus,  adjun-  
 gamus  &   Paulum  ipfìun  Apoftolum?  qui  
 teftibus  Græcis,  Athanafio,  Epiphanio,  
 Chryfoftomo,  ac Theodoreto,  &   e Latinis  
 Hieronymo,  poft primum  adventum  lùum  
 in Urbem,  ubi biennium exegit  à Luca memoratimi, 
   (quo temporis intervallo  fbrtean  
 Lucas  in  Gallia  prædicationem  Evangelii  
 aulpicatus  eft )  Hiipanias  adivit,  ad  pro-  
 mulgandam  illis  in  regionibus  Chriftianam  
 fidem.  Atqui  Hifpanias  petenti,  pergen-  
 dum  fiiit  per  celeberrimam  apud  veteres  
 viam  illam  publicam,  qu®  ab  Italia  per  
 Gallias  in  Bæticam  ipiàm ducit.  Ejus  de-  
 fcriptionem  exhibet  non  folùm  Antonini  
 Itinerarium  à Nic*a  per Arelatem,  Narbo-  
 nem,  lùmmum Pyrenæum,  Juncariam.Bar-  
 cinonem,  &   reliqua  loca ;  lèd  etiam  Strabo, 
   qui fedulò  fe  habuit  in  vi® illius  expli-  
 Catione ;  quam in plerifque  capitibus minùs  
 ab interpretibus  intelleétam,  nos patefàcere  
 conati  lumus  libro  primo  Catalonia  illu-  
 f r a t e ,  eujus editionem  maturamus.  Non  
 îners  fuit  Paulus  in  Galliis  erudiendis,  qui  
 Gentium  làlutem fibi fpecialiter  commiflàm,  
 tam  flagranti  ftudio  peragratis  regionibus  
 uridequaque  procurabat ;  qua  de  re  ftatim  
 uberiùs agemus. 
 Poflumus  quoque  Philippi  Apoftoli  0-  
 peram Galliis  vindicare,  ipfifque Britanniis,  
 ex  Ifidoro  Hifpàlenfi  lib.  de  vita &  morte  
 Sanélorum  cap.  74.  Thilippus Gallicp r é dicat  
 Chrijlum,  barbarafique  gentes  v'tei-  
 nafque tenebrie,  ©  tumenti  Oceano  con-  
 jundtas,  ad feientia  lumen  fideique por-  
 turn  deducit.  Additque  hoc  munere  per-  
 ftinélum  Philippum,  in Phrygiam  migraffe,  
 ubi Hierapoli 'occubuit.  Sed quoniam hunc  
 Apoftolum  Gallis  quoque,  turn  Baronins,  
 turn  eo  duce  alii  fubtrahere  eonantur,  nar-  
 rationem  illam  ad  Galatas  Afiaticos  tradu-  
 cendo;  non  pigebit  viri  eruditiifimi,,,licèt 
 è  Noad  
 H E N .   V A L E S I V M . 
 è  Novatorum grege, Uflirii Armachani  ver-  pn  rPL,  _____ -   - 
 ba hîc tranflcribere. è  cap. %.  de Antiquitá-  íbanos imneri  i  l  r  ' T ' 0  fC°   í,  aPUc^  Ni-  
 tibus  Ecclefiarum Britannicarum.  Quod au-  noftolomm  n  °  £  c  eterum  ^  Atem  
 de ‘Philippi  in.Galliis Apoftoîatu  hit-  olbis  patet  ÈvlaLdium  ^ti^ u^ uaverfum  
 bet Ereculfns  à  M l   1 — 1   difîùnderent  ex 
 ex  IJldori  libro  de  Tatrsbus  utriufqùe  “ Eu fe te h b   adnoJ 
 Jeft amenti cap.  74.  ad  verbum  exprefUt  c  nnn  fat'  x>  Evang.  cap. 
 Apud utrumque  enim  legimus,. P h lp £ m  Romanis T   mam H  'mpedi’  attIue  
 Gallis  prædicaffe  C h r i lL i ,  b a Z PÇ   Ï S C S ’ “   ' ‘ j T   
 gentes,  yicinafque tenebris, .&   tumenti  O-  mm  >  ^tn  Aimeniorum,  Scythaceano  
 conjunélas,  ad  feientiæ  lucem  fidei-  M W S B m E I   I0Pum>  'pfimet prædi-  
 queportum  deduxifTe.  Neque  hTc  mËi  Smodu,«  ^ 
 Baronn  conjectura placet,  IJid o ri  ifta à  Britamicis infídG  r b í   ^  T lootue 
 Gallis noftris ad Galatas Afiaticos tìadu-  fid e u Z ê n   h & â   
 centts ;  multoque  mtnùs  nuperi  operum  to  tam  infioidum n»  lil ■Saa®n“ Iunem pu-  
 Ifidors editorie, Jacobi B r eu li te J e r iZ s,  ^  Pe* adea\  de &   
 Galatis/ra GaUis  in   ip/o  textu  {fine  ulla  los,  negligentiores fùffe  in  gÍ|C/íí°S  P  
 veteris  leBtoms  commemoratione j  repo-  iter  eft  ad  Briranniss-  '  • V  Per W s  
 S i   Nam pr¡eterquam  quid IfidorUs  B Ì I M Ì Ì I M  M M   | H |   
 1  hoc  ipfo  opere  cap.  L .   & i „  oficio  To-  t o u r i r   n i   w,  l;„   ^   d egreg‘e  llÜ Præ‘  
 letano^quod  Gothicum  ©  Mozarabum  collegio  Lucam  CrefcntellnUT   ex, eomm  
 vulgb appellatur)  itemque  Julianus  To-  Paulum’  Mo  1  H B ü i   Troph‘mum,  
 letanus  Archiepificqpus  in  Nahum  Tro  d e f i l i  Ma,rtlaIem’  d '° rílue  t a U s   Ec-  
 phetam f e r i b i l i  — 1   ¡ ■ H U H  pC¿fedt CIemens  
 que  auEtor  fu it   ColleCtaneorum  ©  Flo-  tonoefem^  SatU“ mU“ ’ E“ tr°Pium San-  
 rum)  Thilippo GaUiam  afienant  Idem  & 
 que Gallis prædicaviiTe Chriftum le'gitur in  C r S ¿   ^ PhÜÍPPÍ’ LuT ' 
 libello de feftis Apofiokrum, qui  in Hiero-  B B M h B R B B   q7 am  “   GaUiis  
 njmiano Martyrologio M S   labetur  -  Chnftla“ æ  «d»  fementis;  Dei 
 quo pleraque  L n fa   i n l . b L Z f i Z Z   ^   f° ' 
 Batribus  noviTefiamenti  tranlTcripfit I-  nnliit’ i™   deftituente.  Dicet  pro 
 fidorus)  illa barbararum gentium Oceano  pfit  in Z i   cap  T Z   CXC'^5 ' '   
 conjunCtarum  mentio,.  Europeos  Gallos,  ejufdem  doàrio J Z Z   fidem.Proban  
 non  Gallo-Grecos  ab.  I  Sdoro  intelleítos  doôtenæ.Pro/ effio»e>  in  variis 
 e fe fatis  evincih  H   Ecci eflis  Per B B H   orbem  conllitutis 
 t a n n i  H H H H 1 
 WHBmMWÊÈSÊmi « •« a s . ç a a : h b  TptT w m M 
 iüoleiftionisÚLprioribaseditioXs  a b a lf   H   ?   H  W m k  9 ^ 9   ad 
 quo  Hiipanarum  partium ftulofo  Difèema"  V t0nenm  ^rttaUs^enire.  Ula  tem-  
 ;  tur quidem  apud  eruditos  de Jacobi  in  Hi  ë   f  r   n îm 'f  q,?ldem &  Hiipauis  fuas  
 fpaniam  adventu ;  « ü ü i  H |   ^ a «ftriquod  
 Apoftoli  nondum  à  Jud®a,  fortìbus  9 9 9 H I   digladiabuntur  de  
 fibi apud Gentes  pr*dicandi  diftributis,  rc-  fit  ocutesTe  IH 9 I 
 ceífilTent.  Sed  quemadmodum  audoritle  dalem  S a ^ m  'I   A ^  fententmm ad  fpe-  
 Ifidori,  qui  fua ex prioribus haurire potuit  coer“ b l i f% h h ?   !” ° 
 j » M « i  m M B M B B M I 
 Gallias  cùm  incWir  ? rædlcatI0  aPud  Hpbdcum  fàciant  in  fidei  fufcept*  initiis "K ascasft s s h s D  z  qui