
 
        
         
		om n i  in o rd in a to   e r r o r e   ad   r e S u m   tram i-   „ ¿ m í   i'Qìn-zv  x X im i   ùi   ¥   ® ì w   aSir  -¿¿ì>  t 5   
 t e m ;   I   ten eb r is   ad  lu c em :   à   v an ita te   ad,    I H l f   \ \   \  - ,   p .  »  vy  ,  . 
 „ ■  ^  v  J  •  j  •  _  (JXOTttS  è'TTt T0 q>oJS‘ ,^7TO ffle&ventati m ; a morte denique ad vitam tra-  a  , x    v r\, tàlQd, wnfcv  tli  t‘  ^¿A/vvwducantur. 
   Atque ut hujus remedii vis ac  SctyctTV 'Gr&s  [¿btìicaav  U7t?g 
 yirtus neceflaria fit, cunóla uti jam dixi-  3 ^ ^ StpAntíat toutíís ¿ ¿yajxojay ^ygeotío)  
 emliu so míunpiuemrñ ithiaoenriest icvoerfutrmae  orcaotnocriilai,a b11u ltaa,m eind  j  '  r  ixsp-m.ivn,.i.&. fjS/i )(5~tt òs TM/ofe ím1), ‘ rs eri tr^<Ma r oratoria dici debent, fine ulla contradifli- ■ IB  H ü |  H  MM B H   
 one ipfis adempta, Catholicae Ecclefia; in-  * "f1”“’* 7 *  uyt ébw tn ts  m¡¿¿- cunótanter tradi  praecepimus :  reliqua au-  v41’0iìui* npocnix.{}t&<pcu.pé9evle¿4 Ai/cL9rnppynasi tm xsx-9-  ^ tem loca  publico  adjudican ;  nec  ullam  oAixy exxÁtjcnoc  )QUS  Titos  vnsfitoieùs  nApxSb9v¡yotf deinceps eò convenieodi licentiam vobis re- IO t b s  Iinqui;  Adeo  ut  J Aoiiràs Tonas roís  fyuooíois npomot^wf ¿  ì  pronti die,  nullo  ^  |Sg ^  e;5TJ |fjs ¡g mmfayt~  3 
 protius m loco  tara pubhco quam prava-  ^f6?(ce). iW |x #  ' 
 to, m„e gitimi veltri ccetus audeant conve-  itgv& '   1  ts.  1  1  >  ^   r  x , totto) ¿wTg àyiuona  lwt 1X10177x0), rd a0g¿u- m r e .  P r o p o n a tu r .  H H H H I   H   K &3  |  s s   I   •  * 
 &   vpw <7vqiìfJUAÌA  atipQurmotj  4 ToAjuvo-y. npo%9im), 4 
 CAPUT  LXVI.  15  KE$AAa. ION  gy'. 
 Ouomodo nefariis  lib ris  *pxd hm tkm  rcpcrth,  Q v a s   ¿ j ejU'TO,  >  a >TO~ 
 rp-l urimi  eorumP  a a,  C-a tholicam reaierint  m'TiBxAxA„o)i  mr  cape77xoiy eií tí«) xat/ao A. ixJ\jy  , 
 *  crjav 05TB^je>v}^t.y. 
 Hoc igitur modo haereticorum  cubi-    <.\  \  v./»  n/»<  ^ & ferael iai pIfme,p eidri aelil ip rismcpeipettoat idsi fiflilpoartuam fu natu ;- 2,0 ( )Tc™iÀ (x^o )™   ™   a (M.ti  XlgAt/oyTo*  JiAastt/ovTo 
 ¿lores, in fugam aóli. Eorum vero qui ab  Te 01 Stlpes,  oí re rii 70U7tay «JWrgCeicts gjapw. t 
 ffl decepti fuerant, alii quidem Impera-  y   T¿Tav ^Tuptiveov^l ^   rifa QponuAn taodnuslt emrinmois  fepnefurt einrn tEi, ccIlepfuianmo  qiruroedpafemru n&t,   n  «\>e xxA^'/w y u« kiA„/,'*. pro  tempore  callide diffimulantes.  Nam  T xeupoy ^ Tt&T&ipowéU/^i'Oi. g^i] 3 >9 6 £ìipt\jm $ & 
 q u o n iam   lib ro s   e o r um  p e rq u ir í  l e x  ju b e b a t , z .   yctc^tq  r V   AV^pm  m i   /S iC A s ì  fa fp pfogy  0 pqrueinceunmdqeb; avnettuitri.s  Qauratimbu os bo pcearuafraam d alibmanutla, tdioe--   H Hq<   T0'/r e gj—>  » ,7   *-c t«revrí«s B 1 ¡ ne utebantur ; cunóla agentes ut iàlutém libi  Tg^ V  w  na.vT  en&cTioV)  upamq, r Qa- compararent. Alii vero iincere atque ex ani-  TntAM  notÁ^ó/i^oi.  ol J'e, 3¿ auò ¿At¡9¿í Tct^ct tt» 
 mo ad fpem meliorum transfugerunt. Porro  \oyiojxu wtü^ÓAbk g7n T Í « )   t «  xpeí^oyos i\niSbL, Ecclefiarum Antiilites in utrolque  follicita  V) u sfSRHRH H  / n |m  quifitione rfa óot a, eos qui-dje m qu•i  ovium, n TyTùìv  ài t   QLcpjtCìioiv, oi  To>v gxxAiiaiay npotdpoi pellibus obteòli firnulanter accedere tentarent, 3°  >  ,  -, —r*-f  ra\s  ^ g7n7rAa70)S r  r npoa~ procul abigebant.  Eos vero qui fincere id  leycq n&pa/tyjas,  piaKga.v  na  Tois TrgoCctrojy xoiìadgoenreenamr, 
   parloiqbuaatinotnoe mte minp nourem eerxupmlo reaotrousm,  pqoulii   Xio~is rly.j tpu'nìofdpas Ànim/x7rov'  tÙ$ Si 4v y5* xa0ct\- ad facros conventus admittebantur, retuie-  ^ 7^°  i ^ a ^ r n 6 Xm >   f i  M rünt. Et hoc quidem modo cum abominan- 3 5 AvTupm XictTrEi^cy 7r£ n\ji9et  etoòcjóp^ów xa?g- 7 
 V a l e s t i   A n n o t a t i o n e s . 
 1  ‘Ear«  7m>m  to  Is  hmhiipsi'cv; ]]  Prinia  vox  delenda  
 eft,  utpote  lupcrflua.  In  Fuk.  Savilii,  &  Turnebi  codici«  
 bus  legitur  b rt  ttoxto.  forte  «rwroy  to , 
 2  'Apitifii^CTTOs]  Male  Chriftophor/onus  vertit  diruta.  
 Neque  enim  Conllantinus  bafilicas  haereticoruni  dirui ju-  
 bet,  fed  ipfis  adimi  &   Ecclefiae  Catholicje  tradi.  Similes  
 funt  Imperatorum  Conftitutiones  in  codice Theodofiano,  
 titulo  de  hxreticis.  Porro  ab  hac  Conftantini  lege  ex-  
 cepti  prius  fuerant  Novatiani,  ut  patet  ex  lege  2.  eodem  
 titulo.  Verum  hac  ultima Conftantiili  iandlione, una  cum  
 ceteris  hsreticis  8c  fchifmaticis  comprehenfi  funt.  Vide  
 Sozomenum  in  lib.  2.  cap.  30.  ubi  rationem  aftert,  cur  
 in  hac  Conftantini  lege  Ariani  inter  ceteros hiereticos no-  
 minatim  comprehenfi  non  fint. 
 3  TS muwiffiuM  Reftius  in  codice  Fuk-  icribitur  rS  
 tn w u p tv .  Nam  o zwuyttv   proprium  eft  hujus  rei  vocabu-  
 lum.  Sic  in  lib.  7.  Hiftor,  cap.  Latirii  uno  verbo di-  
 cunt  colligere,  ut  plurimis  exemplis  probari  poteft.  Unde  
 &   coliecia.  ab  iiidem  difta,  quae  Graece  o-wccfyi.  Optatus  
 in  libro  2.  ubi de Epifcopis  Donat iftarum  in  urbe  Roma  
 .loquitur:  Sed  quia quibufdam  Afris  urbica  placuerat com-  
 moratio,  &   hinc k  vobis  prrfefli  videbantur,  ipfi petierunt,  
 ut  aliquis  hinc  qui  illos  colligeret,  mitteretur.  Et  pauld  
 poft :  No»  enirrfgrex  aut  populus appellandi fuerant pauci, 
 qui  inter  quadraginta  &   quod  excurrit,   bafilicas,  locum,  
 ubi  colligertnt  non  habebant.  Tertullianus in lib. de  Fuga  
 in  Perlècutione  fub  finem. 
 4  ToÀfAwti,  srgercêi-m]  Ultimam  vocem  non  intellexit  
 Chriftophorionus,  quse  legibus  8c  Conftitutionibus  prin-  
 cipum  addi  iolebat,  idque  interdum  manu  ipiorum.  Sic  
 in  novella  Theodofii  de  reddito  Jure  armorum  legitur,  
 Et manu  divina.  Proponatur  amantijfimo noftri populo, Rom.  
 8c  ad  latus.  data 8.  Calend.  Julias  Roms.  Valentiniano  fo   
 Anatolio  Cojf.  Vide  quae  notavi  fupra  ad lib.  2.  cap.  42.  
 hujus  operis.  Rcétc  igitur  in  codice  Rcgio  poft  vocem  
 voX/aIitu  punétum  apponitur.  lu  Fuk.  exemplari  deeft  
 verbum  irpvnOnrat 
 7  7067«p»yoO®iM.i»o»T  In  codice  Regio  ichoüum  ad mar^  
 ginem  adjedlum  eft hujufmodi,  ^ivmKe^yo/josm. 
 6  tou,  /SteAss  .¿iqp/iptSbsv  o  Ergo  præter  
 iupradiâam  Epiftolam  Conftantini  ad hæreticos,  alia  
 lex  fuit,  quae  libros  hæreticorum  conquiri 8c  cremari ju-  •  
 bebat j  aut  Epiftbla  ilia  non  integra  ab  Euièbio  prolata  
 eft.  Porro  fcribendum  eft  1&4  ¿>tptuvZx%,  & mox  ÿ. 
 Aioxovto t   Ù7ntpti{//svct{, & c .  rejefta  codicis  Fuk.  icriptura,  
 quæ  neicio  quo  cafu in  editionem  noftram  irrepfit. 
 7 T S  7rXvi6ei  timjyfjt/iwf] Malim  icribere t  azu/etw/Asytiiv,  
 Naro <ruoéu/{i proprie diciturEpifcopus qui conventum haber. 
 Vari o r u m. 
 a  EyxpbfA//j»fetJ  Ab  tydpuzfia.  idem  quod  Aé;ç@J  ièu  âeidp»,  i.  e.  milites  qui  aliquo  in  loco. ocCuluntur ad cir-  
 cumveniendos  hoftcs  incautos.  Enfiati). 
 My>v 
 Aîjvr.^ mulg,  oiw  ex)  - ffif  Sbmpbftoy  ïrepo-  
 SiS^m eXty/Htm   r á s   W  ye  pwSò  Suoxt/Stt .et SiP  
 / iirm   JilkcrcaAiei  (Jip óo s,  ¿Moes  S i  ?   xoims  
 I   opufyipeios ‘etrígsr  o piam iïi  cqria. Stejäm e,  ' à . 
 i tu\»roes ùmSï)ÿvni. ot Sì dye\tiS¿t âtrify  * 
 VTüijtias  grmitióii'n;,  tío)   aviav  ÀìraActpiCotyor  jra-  
 T & S ií, X,  tZ«.  f/MTeçyt  TÎeù  exxAviirtctÿ  extytvairicov  
 ni ~¿vn>7e\cuitiQerns XP°mi>(rt£ü ^QpoTÚinf d, yapa  
 t Ilo eis clvtIu/  e?ia.voShv  \no\oiWTD'  wvtd  t í 7»  y 
 ldaims  hinæ dreotgicmisa taigbeubsa tfuuris.  Cimetpeireutamte mii  qpuriæ nfuèrl--   ràe cnot,m fmedu nqi ufoorcuientdaatem i êjfucnhôificmi aeftliecnort,u mfin ec umlpoa  
 5 graa tiinm E tcacnlqeufiaamm  efxu npte ràedgmrinifal ì.r egHioin ee rrgeod ègurne--   mteas,t rpeàmtrqiaume  Eiucacmle fpiadmiï limaginnoiove rruencut.p erAar uqnuta,   cqùume  hdiliaurteiisf ipmoei l alboenrgrùamfle ntetm, ptabnrdise mfp altæiutmi  aatd  
 eam remeâbant. Totius ergo corporis memxowoS  
 a¿fULTo$ pié\yj f ¿ kpjmicL  <nujy\T¡\vTo' pcicij' io bra communi inter fe vinculo  jungebantur 
 pionj  t í   yj  x&9oÂix>i  toù  ©gy ' gxxAjj<riot eis  gau- ^ uila  corn pages coalefcebat.  Solaque Ça- 
 Tlu)  (ruviçpctpc/ÂÔii  SieAcLjUTH ,  pcuSkptoS  yj¡s  où-  d^bca Dei Ecclefia, apte fibi  côhærens repexiuS  
 mm/M-rn,  punti  ^quiîcltimS ÀawoiAwu. ^ute®bît; nullP aut hæreticorum aut  fchî- 
 p tim  ■ &  Wm 1  ¡ r j  — I■■■ fo ,ü s om n it  
 3 1 M H p*y¿au WÊKÈÊSêèë 
 Ai,/wos  ^aoiAÄ» eypcLfyTD,  ,,  f t e r   D e o   â c c e p t if f im ü s i  a u f to r   fu i t . 
 n  »  /  ‘  '  1 5  um   q u i   unqu am   e x l li t e r u n t   Im p e r a to r   n o - 
 V a l e s i ï  A n n o  t a t i o n e s. 
 rrtwM'/ofiem  vero  font' h id  qui ad  Ecclefiam . conveniunt.  
 Unde  8c  mh*fa  conventus  eft  Ecclefiafticus.  Dionyfius  
 Alexandrinus  in^Epiftola  j\  ad Xyftum  Papam:  r   ^  <rw-  
 Ct-ppsw)  ecitx<pZv  mfii  yo/aigó/A»®-  upp$ & - ,  & c.  Male  
 igitur  Scaliger,  Chriftophorionus  8c  Gruterus  emendant  
 rtwtimp(a¿tís.  - Chriftophorfonus  quidem  adfciticios  vertit, 
   quod  nullo  modo  ferri  poteft.  In  codice  Fuketii  8c  
 Savilii  icribitur  etiam  <r 
 I ‘AyjiXvmni]  Omnino  fcribendum  eft  ¿/as^ tuí.  Nam  
 fchifmaticos  quidem  fine mora* receptos  efle  ait in Ecclefiam; 
   hasreticos verb poft diututnam pcenitentiam.  Quippe  
 Ecclefia  Temper  benignius  8c  dementius  fchifmaticos  ex-  
 pipere  folet  quam  haereticos.  Cujiis  rei illuftre exemplum  
 habemus  in  Sypodo  Nicsena  ;  qu»  cum  Arianos  Ana-  
 themate  perculifiet,  Meletianos  leviter  caftigatos in  com-  
 munionem  recepit.  Qux  fit  autem  differentia- inter heréticos  
 8c  fchifmaticos,  docet  Bafilius  in  prima  Epiftola  
 canónica ad Amphilochium:  ubi  hac  tria diftinguit,  ‘ctips-  
 m>,  %urf&,  Tm^a-iwecyoyrpy.  Schifmaticos  tamen  pejorés  
 efle  hareticis  contendit  Chryfoftomus  in  Epift.  Pauli  ad  
 £phefios  Homilia  11.  Hieronymus  iii  caput  ult.  epiftola 
 ad  Titum :  Inter  harefim,  ait,  &   fchifma,  hoc intereffe arbitrarne, 
   quòd  h&refis  perverfum  dogma  habeat-,  Schifino,  
 vero  propter  Epifcopalem  dìfcijfionem  ab  Ecclefia  pàriter fe-  
 paret  :  quod- quidem  in  principio  aliqua  ex  parte  intelligi  
 poteft  diverfum.  Ceterum  nullum fchifma non  fibi  aliquam  
 confingit  h&refim,  ut  reile ab  Ecclefia  recejjìjfe videatur. 
 2  E|  cc7miKiii{ J  Improprie Anoneuty dixit  prò peregrina  
 regione.  Quod  cum  Chriftophoriònus  minime  animad-  
 vertiilèt,  coloniam  vertit  gravi  errore. 
 3  Kaf  tu tu   h   fjjótu J  Delenda  eft  vox  poóyu qua  ièn*  
 ium  turbat ;  nifi  /uòvo*  prò  .fingulari  8c  eximio  fumas.  
 Porro  Chriftophoriònus  ali ter  hunc  loci/m  interpretatus  
 eft.  Sic  tìnim  vertit:  Cujus  preclari facinòris  caufam  Im -  
 perator  p e o   acceptam  retulit.  Neque aliter  Mufculus.  Ego  
 vero has  voces  ridi  amuy  ìytctf)un,  vel  potius 
 de  Conftantino  ipio  interpretatus  fura,  id  eft,  hujus  fa-   
 cinorisrlmperator  auéìor  fu it.  Sed  8c  Joannes  Portefius,  
 , qui  primus. hos libros  interpretatus  eft, eodem modo  vertit  
 hunc  lòcum.  Sic cnim habet :  Id vero  unicum  ab  orbe  
 condito  faSlum,  homini  Dei  tutela- preclaro,  tum  acceptam  
 etiam  relatum  eft,  . 
 K le kvk TOT