S Æ Ci
i ï r
Haie porrò Theophilp in epifeopatu An-
tiqchenfis ecclefiæ. ieptioeus ab Apoltolis
(qçqeflit MaximinuSi
A Tt X 15 A M P HU I T LT I I M&- AuRELIÜS, l V e r u s
çntu TöTDr okvîCA/w? Aon) rT*)[S A-osao -
C A P U T X X V .
E t Philifpa & Modtßo:
Vidi M « - (Ç e d & Philippus,quem ex verbis Diohyphor.
phor. lib.li '
4 - S fii p,roxime citatis Gortynenfis etclefiae
cap. g.
Hue rej
Nicephor.
cap. io.
lib. 4.
Xa>v Tijs ’Avno^jav exxXtjaias Sf^S'e^eTocf * Mct£i- a
fMVOS, ■
, k e $ a a a i o n ke'. *
TlzzÀ QiKitt& ov ^ Moà'eçttu.
;¿f^Kir7z¡jos yì/jilcu V ex Alovvcris Qcùvm £
W ot Toprvv)1 7ru.poixiaS eatiaxoarbv Îyvoe/iSjj, numi
y i '(raraÍaiómoatv arsatoivQ ¿ clutos jc£v Mapxia-
vos X o'W Eipüuciïos Te àaccuras ¿ Mo&çw, os ¿
nen a c o i n p o i u i u x i c iK t u a vju.AAww— ** A . \ _. v .»/N S ♦ \ ~ v \t «
deftus. Yeiùm hic præ ceteris egregiè er- 1 0 O^cfQipovTas 7 ia & tü$ ceXKotç t lu Tt# avàpos ex.*
rores illius ac dolos detegens, omnibus fpe* %m®jt qfâj 7^01 xàre(pcù£$eoe TThrivUo' ¿ ócMoi ß
¿landos exhibuit. Scripferunt etiam alii ^ g j 85 ¿i, arxáqois tW * ec«TfeA(poev eiaen ve©
f f l p M M M B B
C A P U T XXVI..;; ■ U H I 9
l l í í l MeAÍriwos xo) ìbV èros e/tvi)-* '
¿uorébov.
n i morís ¿ b MeXÎroer t o í à i X ¿p isal irapoi- b
«pifeopum,fuiflè cognovimus, ipfe quoque
juculentiflimum librum adverfus. Marcio-
nem eompofuit. Irenæus quinetiam & Mo-
De Melitoné, & de his quotum Ule mentiti- i 5
nem fecit*
i ^ T is dem tempòribus Meiito Sardianiis & Î h 1
8 X Apollinaris Hierapolitarius epifcopi, Turn- x ia s eatíaxoatos, ’AaroXivapios r e Tîïs cV Iepctlaude
viguerunt. Quorum uterque o- ^ j ^ piTmc wpucfov’ oi x, Taf «hfAaÖera
.rationes pro fidei noftras defenfione eri ^ ypavtis 'Pü/xdlw ßamXii Xoyes varie TM
ptas, fuprà, memorato Imperatori q u i tuncz b f y ^ f l 5
temporis regnabat, Feorfum nuncupavit. E x •m’ftas ifoa>$ ey&Ttpos ^¡¿mKoytcts '&£ßoi(pa>v)i<JZLV.
libris auterh utriufque illorum, hi quos in- vfacw eis Ti/xeri^y yvaaiv ¿(pìx-Tcq m uttore^t-im
W r S a peiibrì 1 9 B I ^ j 5 rf%ct B ' é ,T i i
duo. D e reä a vivendi ratiohe, & dé' Pro- iróKtTuzé ¿ ^ o -mti ììocK ^ k ì ì '
phetis ìibér unus. Alius item de ecclefia : ^ \ Xoyos. ’¿ti ■ ¿ ì o (pvffiag
alius de die Dominico. E ft & de natura m x , r m ~
hominis Über unus. Alius de formatione. $ 0 ^ « « 2,
Alius de obedientia fenfuùm fidei. Praz- cÙ S ìtti& cùv. x, <Z2£ß$ TVtdiì 3 o TCiti 4 ° “ 3
terea liber de anima & corpore & men- ~s % mLutTos ri voos. ^ o ntitK Xö7^ö> 39 o Tregì
te. Liber de lavacro: liber de ventate: M B a \ ' / B B P | B .r
liber de condita & generatane Chrifti. B ^ y in<n a>s 4
V A l ÈSII
A n n o t a t i o n ê s *
i Krtf rò inXmictf ì&j, 4s&<p7irmy] Male Rufinus & I
Chriftophoribnus ex uno Melironis libro duos fecerunt;
alterum de re£la converiàtione j alterum de prophetisl
guafi in G r s c o legeretur ^ ro *§eÀ. <zn&<pwmi>. Sed cùm in
omnibus fcriptis codicibus, & apud Nicephorurn, non alia
k f t io reperiatur quàm ea quas vulgata eft, merito illorum
iententiam & interpretationem rejicimus. Adde quod Hieronymus
in lib. de fcriptoribus Ecclefiafticis, qui ex Eufebii
hiftoria totus'fere deferiptus eft, hunc Melitonis librum de
vita prophetarum infcribi dicit. In codice Maz. & Med.fcri-
bitur m afe* mXmica, itémque in Fuk. & Saviliano.
. 2 'o ùàfttxeOf mstus ccù&yiv&iwyl Apud Nicephorurn
legitur ò ttSsÀ ùstcìmììk H7si»s* ò ciì&ryT/j&ai, ut duo
fuerint Melitonis, libri: alter de obedientia fidei ; alter de
lènlìbus. idque confirmant Hieronymus 8t Rufinus. In
òmnibiis tarnen noftris codicibus legitur x) ò aés* ùcTecxeiii
¡»Ws »¡Stime/“0* abfque diftindtione, quam Rob. Stephanus
poft vocem metat adjecit. Fuit igitur hic Melitonis
liber ita inferiptus: De obedientia fenluum fidei: feuquod
idem eft, de ^obedientia fidei quse fit à fenfibus, , 'Quidam
enim haeretici afebant, animales quidem feu pfychicos fen-
fuum operà credere: fpiritales verò per rationem. Ita
Hcracleo explicabat locum ilium ex Johannis Evangelio:
Nifi figna & prodigi a viderìtis, non credetis. Quae Chrifti
verba aiebat Heracleo dici proprie ad eós, qui per opera
& fenili s naturam habeant obediendi, non autem credendi
per rationem. Refert haec Origénes enarràtionum in Joan-
nis Evangelium tomo t j . ubi id refutat,' dócétque tam fpiritales
quàm animales non poilè nifi per fenfum credere.
5 'O ‘té&l W yr c i ess ò aé&t
Hæc eft ledtio codicis Regii, cui confentit etiam Nice-
phorus. Verùm in aliis codicibus Maz. Med. 8c Fuk.1
longe aliter fcriptus legitur hic locus : è -afe« ifo xK W
» voó<;' yd, ò afe* **rg S. Quam fcripturam veram
eflè non dubitamus. Nam & intei'pretatio Rufini eani
confirmât; de anima & corpore ¿0 mente. De Lavacro.
4 Keof tzsc* 1nsiat; yv/iTsuc, XesrSJ In codice Maz. Med.
8c Fuk. & apud Nicephorurn legitur -afe« «■nar»? ¡¿} ytvt-
ctas X&tsS. Id eft: De creatione & generazione Chrifii.
Quam fcripturam veram eflè non ambigimus. Rufinus
quidem vulgatam ledtionem fecutus. eft, ut ex interpre-
tatione ejus apparet. Hieronymus verò uno generationis
vocabulo contentas, vocem Minae, utppte duriorem de-
clinavit, propterea quod Chriftum in ordinem creatura-
rum Cogère videretur. Verùm antiqui Patres qui ante
concilium Nicaenum vixère, per vocabulum x7Ì<re»5, dort
earn folùm creationem quae ex nihilo fit, fed omne genus
produâionis intèllexerunt, iplamque adeò generationem
Verbi. Itaqiie id quod in Proverbiis legiturr Dominus
creavit nie principium viarum fuarum, de generatione il la
sterna expofuprunt : itemque illud. ApoftoH, primogenitus
omnis creatura. Quae ômnia Marcellus quidem Ancyræ
Epifcopus, de incarnatione Chrifti di£ta eflè contende-
ba t: led refutatur ab Eufebio in libro 2. contra Marcel*
lum cap. 3. & in lib. 3. de Ecclefiaftica Theologia cap 2.
Porro in codice Mazarino ad vocem otitreut; notatur in
niargine eadem manu Tp. wvn»5. Quæ nota fignificaty in
quibufdam exemplaribus pro vnnui, fcribi mnvi.
V a r i o r u m .
m a m t è f i é ì Sic fe habet brdò Epifcöporum
Antiochenfium, juxta Eulèbium. Primus Lvodius, fecun-
dus Ignatiusi, tertius Heron, quartuS ’ Cornelius, quintus E-
ro s , fextus Theophilus, ièptimus Maxìniinus. Theophilum
quidem feptimum fu ifle Hieronymus alicubi fcribit, fed in,
errore manifefto veriàtur. L . E. Du-Pin in Theophilo. ^
b MsaìtbwJMeiito Afianus, vir pietate non minus quam
■ dottrina clarus. Vitam duxit ccelibem, unde Eunùchum
eum vocat Polycratès Ephefius apud Euftb. lib.J c . 24.
additque illum « »yta m ió^U 7izó>& mapiUtót^cu, Spirita
Sanilo, affiatum cunlla gejjìjfe} cumquc à plerifque Chriftia-
norum prophetam habitum eflè teftatur Tcrtullianus. Tandem
Sardibus Epifcopus datus eft.ibique demum fepultus.
Anno G L X X , graffante Periècutione fub M. Antonino,
Meìito pro Chriftianis libellum Imperatori Apologeticam
nuncupavit. Cave. Hifi. Vol. I. pag. 43.
Xoyos
M i A u r e l iu s ,
& L . V e r u s .
¿ XÓyos a ù r» « p ì « pW T & f e stepl $ i- Item aUus de Prophetia, alius de holpitali- Sæc .
ioP itia t f X, » x x á s " ¿ ™ tn e À t 5 a i s e ö A a , ¿ j®’ a liu ? f S S m “iw ,C I !,v is | 6 6 p * i 1 1 . iOpnts *>* ,• , , , , V T v A d hæc de Diabolo, Se de Revektione To.
3 & m Ë lm i t W Iacím: * 0 ^ O « * * ™ «rafe. De corporali Deo liber upus. Po-
3W&VÍ«- À » xAeis*¿ e » or ita 5 ^ C S á i s , x, a,lu? j j | W CI*VIS mferibitur.
J * . i t >r ' . ’c ?_ hasc & Revelatione To-
■ ñ t S S í ? ? " ~ ie / annis- D e co tpw ji. P e o liber- upus. Po-
4 gTri ordioi X) 4 to vrpos Avrmivov (¿iGXifoov. zv ftremus omnium eft libellus ad Imperato;
¿dp otto toT? 'KiUr t « 7Et%ct, tok 5 rem Antoninum, Ceterùm in libro de Pafm
u r if y A m , sS n é /^ a » o n /u d u t à e r f a u s . «ari quo icribebat, íp p/ip.
/ _ / » n ». / f. « / cipio opens fui defignat his verbis. Servili©
2 e f «VA Ís n « A » arfloTOPV to s Amas , , X t y t - piulo, ipquit, AfisProconfule.quo tempore
p¡$ xc«.p4 ’e/xapTvpyowy eyznto fym m s ttoM»} ov Sagaris martyrium perpeífus eft, magna epa-
A c t o í l x e í a 'K iú toS efimcróv'Tos. ^ xoupov troverfia Laodicese excita eft de fotemnita,-
w È K È S m , M „ < mc , u * ^, 1 0inc?id!er^ai. *Q uirbus *etiamm dieb,uis haec à nobis
T8 Xoyo idtt¡xvr\Txn ¡\Xnpms o A\í¿reuidpo\j$ ov perferipta funt; Hujus autem libri mefttio-
íSÍcü tCíO. t S 'XcLOfáL X oya, ov e% orinas tm y nem faeit Ciemiens Alexandripus in ©pene
MtXÍ'TWOS B B B <J)>j<rÍK ioui7VV cruv^cPocj. dv Je P^ftha. Qupd quidem ut confcribe-
\ , i n » ~cz> ret> ^ eh tc,nis librum caufam fibi prasbuilTc
TcS <zs& $ tov AVT0X&M& m x i a y Toia.v& m teftatur. Jam verò in eo libro quem Impe- Mel¡tonl
xct9’ vifiav Itc clvtS yeyoy'¿vocf iqopu' To yclg sáe 15 ratori nuncupavit, haec ilio regnante adver- - ¥ l°s ‘ñ
1 W B H B B W 1 B W 1 M H H ^ H h
' , , , y , ; - ip q u i t , n u n q u am antea fa ó lum fu e r a t , p e r -
vos, xcuvois gXcLVVofflfjov &oy[M.(n %e(z\ <ryv Atnctv. fe c u t io n em n u n c p a t itu r p io rum h om in um
o ¡ yocp iv o uS$7$ (ruxotpávTcq xa ] k?Xo7gta)v g en u s , n o v is p e r A f iam d e c r e t is e x a g it a tum . MM 9 i -m M H for* H Im p u d e n t if f im i n am q u e d e la to re s & a l i « -
\ i , a '/ I rum ° P um c u p id i , e x im pe riah b q s e d ió tjs
fx tc o j <Pa.Vípa¡$ XyTévtíoiy vu xT a g x¡ ¿J- 2.Q o c c a f io n em n a6ti, palam d iu n o á tu q u e g r a f i
u p7cá.£ovTís T tís fxttfov kS x x o ifJum s . g r g ^ c fa n tu r fp o lia n tq u e hom in e s in n o x io s . E t
m ú i 1 j a í ctsS H B n r « s í s l S B 1 Ü - P 1 “ 10 B B j p p j p p g
r*. , o yj \ n » lu hunt, recle atque ordine facia Junto. Neg<
jO x a A yivo^vpove d\xctxos yap (6c l( ji\9üs CÓc que enim fieri poteft, ut juftus princeps aav
kSÍxas (¿tíXOócrcaTo amatore xa] ri/uis viS'íccs liquid unquam injufté .eonftituat : & nos li-
OifOfSy r s W W W I m M t w ' t Í o . ¿ f 2 5 bsoti mí™0 ejufmodi mortis premium feri-
¥ • / # ■- 'V o ' ■'*/ í S 1 mus. Unum illud a te petimus? ùt,càtn
<roi iiovlut irgooxpepo/W iva a uros ^.oTtpov hujufmodi pertinacia prsditos hornines per
y iTnyvès ra s s nrns ToiavTVjs QiAow)nci$ epycct&s, l<y ipfe prius examinaveris, tum deinde pro
í t a a ü 'x e hm t á M m . W « ¿ 1 1 W M H H S
, ,« , , , , v \ ? s morte affici, an falvi dc fecun degere mew
m tm % 1l<rv%us eitriv. u h xou 7T4&U cv.ò fin -reantur. Sin vero illud :confi)ium atque ediély¡
vi (¿tíKvi olÚtyi x, t o xcavov tu to C¿fSf'TcLyfÁcL) 30 <ftum plane inauditüm,- qiiod neqiie adver-
' t*' n fi ' '______ . \ fu s ba rbaro s h o fte s fa n c ir i d e c u e r a t , n u n - 0 iim de & (¿apKapw arpeara aroXeaim. aroXu x , c a. a , r
~ / / \ c ~ W m > " / q n am a t e p r o fe c tum e f t , pbfe eramjis; te
f t aM o v h o j u d a <rv, ¡xn r & i 'i f o iv y /xas d v toiclvti¡ m u l tò m a g is , ne n o s h u ju fm o d i p u b li c o la -
«SVj/K&jei XeyX aa Icp . tuovis àuQis ìanrpepéi XÍyav* t r o c in io d iu t iu s v e x a r i p e rm it ta s . P a u c is d e -
? \ a» «* ~ W È ■ M o \ 3n(i e in t e r je d i s h ^ c ./ u b iu q g i t . U a e c e n im ,
« y * * * $ í í f i i philofpphre Ü W p r o f i t a n u ,.;
^ 6 o# (óapQapois yx/xaoiv. gTOKoucraocc. <J"g mis 3 5 prius quidem víguit apiid^ barbaros.^^ Pofteá
V A l e s i l A n n o t a t i o n e s .
1 K«f, Aoy©- etuTu <ssfet Rufinus h<£c cum
verbis iuperioribus conjunxit hoc modo: De fide & ge-
neratiöne 'Chrifti & de prophetia ejus, cui, tarnen non afi-
lentior. Rettius Hieronymus in libro de icriptoribüs Ecclefiafticis
hunc locum ita v e r t i t : Item de. prophetia fua
librum unum. ICerte Melitonem prophetam a . plerifque
habitum fuifle docet Tertullianus. Hieronymus in Meli-
tonc, Hujus, inquit, elegans & declamator'tunp Ingenium
laudans Tertullianus in feptem libris quos. feripfit. adverfus
Tcclefiam pro Montana, dicit a plerifque nofitorum prophe-
tam putari.
2 Ktq tefisx s§ o /zsfei (pi^o^svjcts J JEfeC
eft feriptura codicis Regii, quam confirmat etiam Rufinus.
Verum cum hic Melitonis liber de aninia & corpore,
jam antea commemöratus fit, quid opus e it rurfus
•eum hic recenfere? Certe in codice Med. Fuk. & ^avil.
verba illa «fei 4'*'%% non haben tu r, Sed
neque apud.Hieronymum ac Nicephorum ulla eorum ex-
ftat mentio hoc loco» Optimus tarnen codex Maz. ea re-
tinet,"fed inverfo online in hunc modum, (c1 0 m&i
*i«S* fc1 o m&t Kff-i ow/mß®*.
3 n*ei ¿vtmfjjoiTts jtis ] Hoc in libro contendebat Me-
lito, Deum corporalem efle; idque ex variis. ferigturs lp-
cis comprobabat. Quem quidem Melitonis errorein me-
rito TcprehMidit Origenes in expofitione in Gencfim Jjfis!
■ verbis; - ^gp^ietXvrjtov taCßregov irS ovylfu?), to wer’ tlxonct (w
thtfutr go» 4$ ol ■T'o. ocgfS-.
O9* , Ost ¿ij. jej ¡MsAitoii’, ugfi» xa^tMAornui
TU ;<U/^Ufi(giloii iiveej r 5*«,. f ö otoftyfyyj&ot,
*vgujst*n?i f r c . qua: referuntur ä Theodorito in qap. io.:
quxftionum in Genefim. E’undem Melitonis errorem obfervat
Gènnadius in libro de dògmatibils -Ecclefiafticis
Nìhil cor por eum in Trinitate credàmus, ut Meiito ¿p Tertullianus.
4 To fuggi sfsymmoi p&MijiyJ, Jd eft libellus.iùpplex.
Sic videtur. infcripta fuiflè Melitouis Apologia pro Ghri-
ftianis ad Imp. Antoninum Veruni, eo qiiod proprie ©fièt
libellus fupplex Imperatori oblatus. Idem etiam fuit titü-
lus Apologetici Juftini, utpatet ex fine. pofterioris Apolo-
getici, ubi Juftinus ita loquitur: ¿/aS? ¿y ùfySfvaf -¿gestò
¿fúsil foìxSt, tas^sfarcq T.ts-n /¡¡GìJdioy. ..Certe
orai ionem illam Melitonis nih.il aliud fuiflè quam libellum
precum oblatum Imperatori, patet ex fragmentó ilio quod
profert Euièbius, tuirlw Ü aiti futilw egggtr^i^fAfi oami, ¿re.
y Teteus 'F epiÀoyeixiac tp^etmej Male interpretes òmnes
ha:c Melitonis verba accepere de calumniatòribus Chrifti-
anorum, ehm de Chriftianis intelligi debeant, quòs Meiito
vocat ípytiui íptXotesxutí, id eft «wejjms. Profitebantur
enim Chriftiani pertinaciath & conftantiam in utormentis
& calumniis perferendis. Certe non de- aliis: quàm de
Chriftianis ipfis ha:c verba intelligenda eflè, : ex ièquenti-
bus apparet. Petit enim ab Imperatore Meiito, ut- Chri-
ftianorum càufàm prius Ipfe per le dilpiceré atque examinare
velif; tùm deinde ftatuat, utrum fupplicio afficiendi
fint, an potius confervandi.
6 Ev ficcpoceggif ¡txtfgesy] Sic nominat Judxos, apud
qups.primùm exorta eft Chriftiana religio. Atque ita io -
quitur etiam Juftinus in Apologetico ni faftor, ,& Clemens
.Romanos in libro 1 . -Recqgnitionum. t Hmc eft quod Por-
phyrius Chriftianorum letta m appellai Qptf£«gw 9ÓAu>«/($». .
Locus Porphyrii citatur ab Eufebio in libro 6. hujus
operis cap. rg . _ %