
 
        
         
		S æ c . 
 I. 
 Ÿide  Nice-  
 phor.c.  l o   
 lit .  3. 
 C A P U T   XII» 
 O  uomo do  Vefpaßanus  eos  q u i  à   D a v id e   genus  
 ducer ent,  conquiri ju fjit . 
 Fa m a   e il  praeterea  Vefpafianum,  poil  
 expugnatam  Hierofolymorum  civita-  
 tem,  eos  qui  à  Davide  genus  ducerent  
 perquirí  juififle,  ne quifquam  apud  Judæos  
 ex  regia  ílirpe  fupereffet:  eaque  ex  cauiä  
 graviffimam  rurfus  perfecutionem  Judaeis  
 illatam  fuiffe» 
 C A P U T   X I I I .  10 
 X)t  Romanorum Ecclejta fecundus prafuerit  
 Anencletus. 
 Se d   Veipafianoj  cilm  per  annos  decem  
 imperium tenuiilet,  fucceffit filius Titus.  
 Cujus  fecundo  imperii  anno  Linus Ecclefiae  
 Romanae  Epifcopus,  cum  earn  duodecim  
 annis  adminiftralfet,  Anencleto  deinde  re-  
 gendam  tradidit.  T itu s   vero  duobus annis  
 imperii  totidemque menfibus  expletis,  Do -  
 mitianum  fratrem  fucceiTorem  reliquit. 
 K E Í A A A I O N   IB  i 
 £ls  Oueo’motctyàs  t s s   est*  A<x£i<î  i&ii<tEy\rnicfi&f  
 eaçjçvL'iie*, 
 KAÌ  Tarais,  OvèiT7iztcncL)iov  p $   ^ t W  €Ie-  
 poovAv/uav  et A otnv,  •xà.v'tgt.s  t ö s   yvtué  
 ActQá',  ¿es  ò   fù 1  'Z*ê-<A6i(pÔei>j  rts  tfctgi,  ’ loSktois  
 •ffy f  '¿m   $   ßccuiAms  CpuAÏs,  cLvctfy'n7<3 £  vrpo-  
 çd£ctf'  pdytçov  t í   ’ IaSb-toisccudis  en*  t o u t us  5W-.  
 yjuov  g7ra/îTîi0itüoq  r   etntets» 
 P $ a a a i o n   i r ' . 
 Q.S SQúitpos  'PûJ/Uotuwy  *E•7ri<rx.07ns *AveyxAij7vs. 
 a~ p n )   S ix s   ^   ***  Ow<T7iB.<ncLvov  ’¿'not  ßa.<riA&j<m.v-  3   
 nra,  ctuTOX^cTtög T itvs 0  to i S  ^cpSi^eTccj'  fc?  
 j££'  Siú'ttpov  67vs  £   ßcicriXeictf 9  A ivos  v7r\<rx.Q7m$  £   
 'Pcefiodcov  Cn.xÀi]Oïctç  ¿boxoúSixsc  rico  Aenypytcw 
 cdfictvTois  9  1  ’A n y xK nT e e   b tdcuthv  7rct-  1  b 
 gpSiShHTt.  c TÍtov  AofÁS.'TKUQS kSïAQos  C 
 ¿bo  ÉTBTI  d)  fMlOl  7015  10015  ß<X.(TlA6\j<JCX,V7CC. 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 fabtr arte.  "Frater  Cleopt :  vir   Maria  adjutorio  non came.  
 Cleophas  vero pater  Apoßoli  Symeonis  Cananei:  Jofeph  au-  
 tem pater Jacobi fratrie  Domini,   qui  aliter  dicitur  Jacobtu  
 Alphai.  Nicephorus  Conftantinopolitanus  in  Chronologia  
 tripartita,  Symeonëm  hunc  Clopæ  filium,  Jacobi  Jufti  fratrem  
 fecit.  Sic  enimait  in Catalogo  Epifcoporuin  qui Hie-  
 roiolymis  lède re.  Evft,icti KAww»«, ctXx<po<;  a iry   k,   fipçruç.  
 Ita juxta  Nicephori ièntentiam, Symeon Jolèphi  filius  fuit  
 perinde  ac Jacobus  Julius.  Clopæ  tarnen  leu  Cleopæ filius  
 dicitur  ex  adoptione  legali.  Nam  cùm Cleopas  fine  liberis  
 deceflìflèt, Jolèpbus frater duftâ ejus  viduâ lèmen ei fulcita-  
 vit,  ficut  Îcribit  Nicephorus  in libro  1 .  cap.  33.  Quamquam  
 Nicepbori  Conftantinopolitani  locus aliter  edam  ex-  
 piicari potell :  ut  feilieet  Symeon  &   Jacobûs  Julius  fratres  
 dicantur, Clopæ  nimirum  filii.  Certe Chrylbftomus &   The-  
 odoretus  in  Epillolam  ad Galatas,  Jacobum  Julhim  Clopæ  
 filium  fuifle  fcribunt.Verùm  in hac tanta feriptorum diicre-  
 pantia, Hegefippi  &   Epiphanii  ièntentiam  lèqui malim;  &   
 Symeonem  Clopæ  filium  qui  Epifcopus  fuit  Hierololymo-  
 rurr.,à Symeone lèu potius Simone Jolèphi  filio dillinguere.  
 Certe  Beda  hanc  tandem  fententiam  utpote  certiorem am-  
 "plexus  e ll,  cum  Ifidori  fententiam  antea  lècutus  fuiflèt,  
 ut  iplè  fatetur  in  Retraftationibus  in  A fta   Apollolorum 
 cap.  1 .  Ifidori  autem  locus.  quem  intelligit  Beda,  e li  in  
 libro  de  vitis Patrum utriufque Tellamenti.  Ex quo  étiam  
 libro  defumtum  eli  fragmentum  illud  quod  fupra  citavi  
 fine  auftoris  nomine. 
 1  'Ay<txAijr«j J   Nefcio  cur  Rob.  Stephanus  hanc  leftio-  
 nem prsetulerit,  cùm  omnes  nollri  codices,  nullo  excepto,  
 fcriptum habeant  'Ar*yxxircf.  Atque ita  Nicephorus  Con*  
 ilantinopolitanus, ejulque  interpres  Anallafius  bibliotheca-  
 rius in Chronologia  tripertita.  Sic  edam  Nicephorus Cal-  
 liilus  in lib.  3.  cap;  a.  &  Georgius Syncellus,  &  manuferi-  
 pti  codices  Rufini.  Sed  Se  Irenxus  in  lib.  3.  ubi Romi  
 Epifcoporum  feriem recenlèt,  Anencletum nominati  omif-  
 fo   Cleti  nomine, qui  ex mutilato  Anencleti vocabulo fiftus  
 mihi  videtur.  Ce«te  nec  Optatus,  nec Auguftinus  in  Epi-  
 llola  165.  ubi Romanos Epifcopos  recenlèt,  Cletumagno-  
 icit.  Contrà  verò  in  duobus  vetullifiimis  indicibus  lèu  ca-  
 talbgis Epifcoporum  Rom.  quorum  alter  exllat  in mona»  
 ilerio iànfti  Germani,  alter  in  collegio Claromontano  So-  
 cietatis  Jefu, nulla  fit  Anencleti  mentio;  fed  folius  Cleti»  
 qui  poli Linum  fediflè  dicitur  annis  X I .  meniè  uno» die-  
 bus  II .  E x  quo  patet  unum  eundemque  eflè  Cletum  Se  
 Anencletum.  Plura  vide  apud  P. Halloixium  in  notationi-  
 bus  ad  caput  7 .  v itx   Irensei. 
 V   A 
 a   ’Esn ¿ Í& . ^  T   Oitovmeiaw  m o t   &ounXtútiu.y& J   Velpa-  
 I   O  R   U  M. 
 fianus die X X IV   Junii  exrinftus ell,  ut docet Suetonius  in  
 Vefpafiano.  Regnavit  annos  decem, fe x   diebus  excepta,  in-  
 quit Dio,  qu i;à   Calendis  Juliis  anni  Chr.  L X IX   initium  
 ejus  repetit.  Eufebius  in  Chronico,  Caífiodorus,  Clemens  
 Alexandrinus,  8c  Theophilus  Antiochenus,  qui  imperium  
 ejus à V nonas J u lii,  feu  à die  tertio  ejufdem  menfis exor-  
 diuntur,  tradunt eum  imperâflè annos  IX ,  mcnlès X I ,  dies  
 X X I I . — Ei  Titus  filius  fucceflit.  Ant.  Fagi  Critic.  Vol.  
 I.  p:  70.  ad  an.  Chr.  79. 
 b  ’AnyjeAtfrai]  Quatuor  hi  palfim  numerantur,  Linus,  
 Cletus, Clemens, AnacUtus -,  8c  eorum  témpora  ad an. D om.  
 C X l  à  Baronio,  ad  C X  à  Petavio  8c Labbeo  extenduntur,  
 g ravi,  opinor,  luvpçnrsct,  utpote  quæ  vetulliflimorum tem-  
 porum  8c  ièquentium  rationes  prorfus  conturbaverit,  8c  
 pkirium  errorum  in  Hilloriâ  Ecclefiallicâ  foecunda  mater  
 extiterit.  Nam  quatuor  hi  pontífices  revera  tres  tantum  
 fu n t;  Cletus  8c  Anacletus  ejufdem  hominis  nomen  diver-  
 fimode  prolatum.  Primus  omnium  quos  nunc  habemus,_  
 fucceflxonis horum Epifcoporum  meminit  rerum  Ecdefia- 
 llicarum  curiolìflìmus  indagator  Irenxus, apud  quem hoc  
 numero  8c  ordine  collocantur,  Linus,  Anencletus,  Clemens»  
 Jib.  3.  cap.  3.  8c  Clementi  mox  Euariltus  fucceflilfe  dicitur. 
   Pear fon.  de  annis  priorum  Rom.  Epifcoporum,  p.  145,  
 147.  Non defunt  viri doftiflimi, qui Cletum  8c  Anacletum  
 non dillinguunt, 8c unum  eundemque eflè  affirmant. Verùm  
 in  re  incerta à  communi  opinione  non  difeedam,  inquit  
 Ant.  Pagi,  Crii,  Vol. I . p.  97. 
 c   Tm»  5 A»/*i7j«y«s]  Titus  exceffit  Idibus  Septembris pofi  
 biennium,  ac menfes  duos,  diefque  viginti  quàm  fuccefferat  
 patri,  altero  &   quadragefimo atatis  anno,  inquit  Suetonius  
 in T ito   cap.  1 1 .   Natus  eft  I I I .  Calend.  J an .  injigni  anno  
 Caianà  nece,  ait idem  Suetonius.— occifus  autem  Caius  ,  
 Caligula  die  X X IV   Januarii  anni  Chr.  X L I ,  quo  anno  
 Titus  die  X X X   Decembris  in  lucem prodiit.  Quare  v ixit  
 annos quadraginta,  menfes  o fto ,  dies  quindecim.  ■  
 licèi  vox  alter  à  Suetonio  ufurpata,  numeralibus  junfta»  
 làepius fecundum  lìgnificét, aliquando tamen  pro primo ufur-  
 p a tu r,  ut  vel  hie  Suetonii  locus  demonllrat,  Ant.  Pagi  
 Crit.  Vol.  I.  p.  7 1 .   ad ann.  Chr.  81. 
 K  E  $  a -; 
 CÌS  ^iOTtpóS  A\ij£cLV$pUctS  ETìÌc77C07n S   
 ’AèiAtos. 
 Quomodo  item fecundus  Alexandrina  Ecclefit  
 prafuit  Avilius. 
 drinorum  eccleiì»  a__: TE m p r u f e Sv  67EI AojttóTictyS,  £   x x t ’A  Aet&v- 
 H u  j  u  s  anno  quarto  primus  Alexan-  
 /  t  r*  I   1  \  •  "1--- f .  UHU»  XUCAÏll« 
 ia 2  f y ù M   TàpoixicLS  l o  'Ttpoù'TQS  *'Am cL v o s ,  * t i o   5  d r in o rum   e e e le f iæ   E p i fc o p u s   A n n i -   
 f z s ç j s   70T5  tixoo-iv  ■ ¿ t t o t t aW s   67y   7 ìA é l7 a *   o 7 o .-   c*u(¿ u ?  &   v ig in t i   an nis  e x a d i s ,   ab iic 
 •V  t \  Î4*  5  '  a  v>/i/  »  fi/  ‘  *  v i t a .   C u i   le c u n a u s   o rd in e   fu cceflfir  A - 
 3  “ K J   ®  ttuTO'   ¿ « V S   A f i iX ios.  y i liu s i   lu c c cm t   A - 
 K E Í  A A A I O N   IE ': 
 í 2 í   T & n o s   P oeficcuay  ‘E v im íO T n s   KXy/juns, 
 a   C t t iy jL T a   ¿T ïi  t   ( t im j s   yyifAovias,  *Pöjb 
   y.cu,m  oitxAïjCTiaÿ  b  AviJxAyTvv  ’Cfrizxo- 
 •wÆ W t ’k .   K X í/u tí-   ' l ,   a u o í f - 
 laura  iiAwiracnoii  ¿mÇ0A. 
 05  AlAu.cnt&í'ÁÉ>av.  x,  KAÍ)/jD/jtos  ¿   t   Poito 
 u   ffttUifjaii  (tu,  a i m   ¡ló/mla  à ,  /3 ÎÊAa  t á i s . 
 K H Í A A A I O N   I r ' . 
 T h t,  r i s   KAÚ/tynvs  ’$ 7çcA«î.  
 c   - p iO ú r v  Sìi  our  t 3   ‘   ofuMyo/jSj,^  fila 
 ’CfawAn  <Pepê^)}  pieyxAq  <n  ¿   ^ocupcccaía* 
 "   v  V a l e s i   t   A n n o t a t i o n e s . 
 1   O  <©©«•©- A  muni] Primus  fcilicet poll Marcum.  Sic  
 Eufebius  fuprà  dixit  de  Lino  Romanæ  urbis  Epifcopo,  in  
 principio  huj us  libri  fut-rà  rrld  notóte  xj  n í i f *   ¡¿apTvpíay, 
 x ty Sm i  mv  Ali®-.  Marcus  enim  Alexandrinorum  
 Apollolus  fu it,  ut  fupra  dixi.  Apoltoli  vérô  
 extra  ordinem  erant,  nec  in  Epiícoporum  numero  cenlè-  
 bantur.  Itaque  nihil  opus  erat  fupplere  hic  /ctid MÚfixs»,  
 u t  fecit Nicephorus.  Vide Seldeni  notas ad Eutychium Pa-  
 triarcham Alexandrinum. 
 2  Avo  «sèi  7®%  tïxsny  ^»373X^5  mi ]  No ilr i  codices  
 Maz.  Med.  ac  Fuk,  fcriptum  habent,  Xo  «oés **>w<ny  ùy*-  
 vdûms  t-m.  Prætereâ  in  oprimo  codice  Maz.  « V *   feribi-  
 tu r  abfque  y.  Atque  ita  femper  hoc  nomen  in  eo  codice  
 perfcnptum  eflè  obfervavi,  quamvis  fequens  diftio  inci-  
 piat  a  vocali.  A c  mihi  quidem hujufmodi  icriptura magis  
 probatur.  ° 
 V 
 C   A   P  U   T   X V . 
 V t   tertius Ecclefa  Romana  Epifcopus fuit  
 Clemens. 10 A Nf °   antem e;ufdem  Imperatoris duo- 
 •  M X   decimo,  Aoencfe.tus  exaiSis in epifco-  
 patu  annis  duodecim,  fucceiTorem  reliquit  
 Clementem.  Quem  quidem  Paulus Apofto-  
 lus  in  epiftola ad  Philippenfes  fcripta,  adiu-1’^ -   ^   
 torem  fuum  fuiffe  docet  his  verbis.  Cum 
 ! J  Clemente, inquit,  &  ceteris adjutoribus meis  
 quorum  nomina  funt  in  Jibro  v itx . 
 C A P U T   X V I . 
 De  epiflola  Clementis. 
 Hu j u s   Clementis  exftat  epiftola  ab  
 omnibus  uno  conienfu  recepta:  ex-  
 imia  prorfus  atque  mirabilis, quam  nomine 
 3  Atmp®,  Hunc  Abilium  vocant  Rufinus  8c 
 reliqui mterpretes}  ipfeque adeò  Hieronymus  in  Chronicoi  
 mmus  refte ut  equidem  fentio.  Avilium  enim  dici  opor-  
 tu it ,  quod  nomen  Romanum  eilj  perinde  ac  Anniani. 
 P r i f f l 116  i   “   EP,fcoPus  fuerat.  Avilius  Flaccus  
 Pr jfe ftu s   Mgypt,  memoratur  à  Philone.  Porro  capitum  
 ordo  hoc  loco  perturbata  erat in  editionibus.  Nam  priore  
 loco  pofitum  erat  caput  illud  de  fucceffione  Avilii  Ale-  
 xandrinorum  Epifcopi :  fequebatur  deinde  caput  de  pon-  
 tificatu  Anencleti.  Nos  ex  cod.  Maz.  8c  Fuk.  verum  ordi-  
 nem  reftituimus.  Eft  autem  hic  error  antiquiffimus. Nam  
 .  m  „   *5e . GaPiÌui®  qui  prsfixus  eil lib. 3.  in  mterpreta-  
 tione  Rufini,  &   m  omnibus  Gracis  exemplaribus  prater-  
 quam m  Fuk.  idem  error  admiiTus  eil.  Sed  in  corpore  
 P  Ilbn’   M“ z -  c,0(|ex  qui  capitum  titulos  fuis  locis  dili-  
 genter  appofitos habet,  errorem  hunc  emendavit. 
 ,   »  .  ■  v  w   IV  U  ivi. 
 ceff° H   —  S  ■  a— ■ ■  m ■ M i   ...  .  r  .  .  B H   r   \ demque Domtnum  noßrum  nU :a ____r   -, 
 arceflit  Eufebius,  lib.  2.  c.  24.  Ncpay®*  Hfhov  ’¿far©-  j   
 pctotXuccs  rr®-.  Primo  tamen Neronis  imperii anno  Rufinus. 
   Hiiloriam  tamen  Eufebianam  confirmant  pleraque  
 Ghromcj  exemplana,  &   interpres  Hieronymus.  Profper  
 V I I   tnbuit  Neronis  CoiT.  fuffragante  Mariano:  alii  co-  
 dices  IX   anno  Neronis  affignant.  Non  funt  audiendi. Annos  
 Uh  X X I I   concedunt  omnes.  Hen.  Dodwellus  in  fut-  
 plemento  ad L>iJfertation.  Pearfonian.  de  annis  Rom.  EtiCco-  
 porum,  p .  56.  r j   . 
 b  Av/y*A>jT8v  K t ilU,„s]   prd o   priorum  Rom. 
 Epiicoporum  a  variis  Scriptoribus  variè  exhibetur:  à  To-  
 anne Cabaflutio  &   Phil.  Labbeo,  Petrus,  Linus,  Cleìus,  
 Clemens, Anacletus.  ab Henfchenio  8c  Papebrochio, Petrus  
 Ltnus,  Clemens,  Cletui,  Anacletus.  à  Pearfono,  Dodwello’  
 ?   i ? U"Pm’   PetrUS'   Linus> Ane»^ tu s ,  Clemens.  Lino  
 luccelht  Clemens,  inquit Ant.  Pagi,  ut  tèilantur  Tertullia-  
 nus  de  praeferiptione  Harreticorum,  cap.  32.  &   vetuilus  
 auftor  conilitutionum  Apoilolicarum.  Crit.  Vol.  I .  p.  70.  
 vide fuprà cap. 4 .  hujus  lib.  &   infra,  cap.  21.  
 c   KAi}/*sy7®« ò¡A$Xoyisf/tlty p U  bn9>^T\  Idem  Eufebius lib.  
 c.  13 .  refert Clementem Alexandrinum  in  libris  s-pape«-  
 *1uv  uti  teilimoniis  ieripturarum  à  quibufilam  repudiata-  
 rum,  — —   Epiilolarum  Barnaba:,  Clementis  t e a   Quo-  
 naodo  volumen  ab  omnibus  admiflum,  à quibufdam  rejici-  
 tur?  Earn  repugnantiam  tolles,  fi  dixeris,  cunftos  quidem  |  
 opus  agnoviflè  pro  genuino  Pontificis  feetu,  fed  non  ! 
 /  °   pr°   ^ ript0  Canon'C°.  f « u .   Collier,  de 
 c i t x v f   V pag'  Vol.  I .  Photius,  Biblioth.  Cod. 
 r P°   q?.am  ali“   1 u* Ja,n  ^   E p » o h ,  tanquam  
 reprehenfione  digua  commemorava,  &  illud notat, mi  «idemque  
 Dominum  noftmm  JoJirn  Chrifium  a tfe lkm . ne ih   
 1res quidem  Dei.  eonvemmes,  é-fnUimiores „oees  de  eo  Pro-  
 matuy. mmetpnec Aperti ¡pfum  uUibi in h i,  iùfphemet. Scd  
 terat ipiè Photius,  cnticus  nimium  Vétcrum  cenior  fuæ  
 tementatis  infemiam.  Mihi  fané  perridiculi  ièmper  vili  
 funt,  qui  cum  Epiftolam  aliquam  veteris  fcriptoris,  aut  
 breviufculum  traftatum  (unicum  illud  8c  fortè  indubitaaZ. 
 nf r h" »— “ i ““  * ” « “ «   dogma  
 ahquod  Chnftianæ  fide,  vel  omnmo  ¡ntaflum,  vel  non Tatù; 
   liquidò  expheatum  eflè,  ( authore  fcillcer,  re  exfeente,  
 in  al.ud  intento ;   continuò  icrlptorem  ¡pfum  nefcio  colu i  
 te re lis   fufpcaum  habent.  Sed  nobis  fufficit  quod  ipfe  
 Clemens  in  Epiflola  fua  nufquam  ( Photio  ipfo  fevente )  
 Chnftum  Dominum  blafphemer,  Dn.  Bullus Defenf. Fid.  
 Nie. Seti. II.  c.  III. Ante  Concilium Nicenum  hæc  Epiflola  
 non  fecus  ac  Canonici  libri  in  plerifque  Ecclefiis  publice  
 letta  eli  a  qmbus  propterea  inter  Canonicos  libros  fecilè  
 n ^ e r a n  potn«   GuiL  Beveregius  Annot.  in  Can. A M 
 d f(i9  r   -P»k-  occÌ one  S n i f f im i   Schifmatis  ì Ì   e c -   
 cleha  Connthiaca  graflantis,  Eeelefiæ  Romans  nomine,  
 qua  eos  ad  pacem  concordiamque revoca vit, &   fidem  ilio-  
 rum,  8c  quam  recens  ab Apoftolis  fufcèperant,  traditioriem  
 renovavit.  Mins  fane  elogns  à  veteribus  ornatur.  De tempore  
 quo  fcripta  fit,  inter eruditòs nondum  convenit. Mif-  
 lis  aliorum  fententiis,  unicam  Dodwelli  cónjefturam  in  
 medium  proferam, fcriptam  fcilicct  fuiflè, Clemente  non-  
 jT t   - anæ urbis  EPifcoPO  conftituto j  quod  enim  non  
 ad  Nerortis,  fed  ad  Domitiani  tempora  reiiciunt  plurimi  
 multis  ipfe  refellit,  Addit.  ad  Pearfon. Diflèrt.  2.  cap  6  
 &   24.  Cave  voce Clemens, p.  18.  Me  Judice  (inquit  Dn.