
 
        
         
		m m 
 S j e c .  runt,  pattini  Clementi  Romana  urbis  epi-  KAtipuis  ó  yuó/jdf>&  'Pa/Mum  e yg a - 
 I I I .  fcopo  eam  adfcribunt,  partim  L u c a   qui  ^   tIììj  irrTìoAlw'  ureo  rttccv  v i ,   071  Auj^st$  0 
 »   „ ¡ 4 «   9 H H 1 ¡ 9   * < # *   ■ 
 7W>070,  fJOp  CtìVi  fpfJèTU. 
 C A P U T   XXV I* 
 Quomodo  Her acias  Hlexandrinum  fußepit  
 Epifcopatttm. 
 Pide  Nice-T " X E  c i M u s   hie  erat  annus  jam  di£H  
 phor.lib. f.  I   J   imperatoris  Alexandri,  cüm Orígenes  
 MP’  ab  urbe  Alexandria  Caefaream  migraturus,  
 fcholarri  ad  fideles ejils  loci  inftituendos He-  
 raclae  dereliquit.  Nec  multó  poft  Demetrius  
 Alexandrinorum  epifcopus  fato  fun-  
 ö u s   eft,  cum  per  tres  &  quadraginta  annos  
 ecclefiam  adminiftraífct.  In  hujus  locum  
 fucceffit  Heraclas.  Florebat  tune  tempo-  
 ris  Firmilianus  Gafare*  apud  Cappadocas  
 epifcopus* 
 C a p u   t   x x v í l 
 ■ jQualiter  Epifcopt  Origenem fitjpiciebant. 
 5  K E Í A A A I O N   K  r ' 
 £ 1 $   't í p & x Á d $   r   *A X i f c c v / f y iw   tfà i< r x o '7 c li ò   
 h îS i^ a . ’tü. 
 T870 f í x c f lw   T 'S 'hAO/uSm S  fa/M V ÌctS ,  I 
 -naff  0  tIco  clic  *AA,e^ctv<í))eío^  (¿tT&vàçomv  
 ï o  è'Ti'!  t ío )  Kcttcra.p&oci'  o  ’¿ipiyivqs  wonjera^^woi,  *H-  
 p cucXd r 0  £  x cL T tì^ tm a s  t   clÒtqÒi  * SiSbLcncaXHoii 2,  
 x a & X è t i r j .   Qstc  eis  pictxpov  5   * A >}fiyi7 çio$  o •£  a 
 ’AXejroLvtyew  é ^ x X n c n a s   eiri&x.o'ffos  t ìX&jT g6,  etp*  
 oXoi$  e rm   Tgm  ¿   r&xrd^íxoy^c.  ry   Xenvpyiqb  
 i  J a/^pxéero^*  «J1*  ctoroK  o  'HgaxActs* 
 àïg?rgem Jfc dp T8TÛJ 3 b Q ip fu X w o s   KoUaapeiecs •? 5 b  
 KctTrsraJ^xcîp  Ìtfktxótcos. 
 V  K E $   A   A   A I O   N   K Z '. 
 *  O  TTMS  CtUTOP  I 0 /WV  01  eTTUrKOTtol. 
 S  H  O  U1  tamf Pr0penfo  eifS„°rigenC!n a' HP eW» H  rj. M B  IMS thor.ltb.^. V Z   nimo  fuit,  ut  modo  ilium  in  fuam  a o  l e O   c îw tU \  <\u    ■>  \  >  \  x  n,  ,  \  ,  „ 
 cap.t>■  2o.20. 
   provinciam  ad  eccleiiarum  utilitatem  evo-  }  ctvrov  etpttpi  tcl  x a i  clvtov  xXificua. 
 care t:  modò  ad  ipfum  viièndum  in  Ju-  t  exxXyjoiaiv  oxpeXeiGCV  cy .x  ctÀeicC^*  to t s   ^ 
 dæam  ufque  proficifceretur,   &   una  cum  clvtov  gvci mv  ’löSkiav  9?M«c^,  xetí  w a s   ct¿-  
 ipfo  aliquandiu  maneret,  ut  majorem  re-  Taf <ruuSïoL7çiGw  xpovtss,  £   eîs  Tel  JScl  faXm®-  
 rum  divinarum  notitiam  perciperet.  Sed &   25 cteûjs  gpg^.  £  ptlui  ¿lXXa  xsl]  o.  r îjs   'hpomXvfioev  
 Alexander  Hierofolymorum.  &   T h e o S i-   © „ '^ çe 's  n   ¡  ^   Koa®'- 
 V a l e s i i   A n n o t a  t   i   o n e s . 
 i   ’Eto«  J' ü» T87D  In codice Med.  ac Ma z . Fuk. 
 &   Sayil. &   apud Nicephorum  legitur  In  Chronico  
 Eufebii  hæc  Origenis  migratio  ab  urbe  Alexandrina  
 âd Cæfarienfem,  in quibuidam  codicibus  refertur  anno  1 a.  
 Alexandri, ut  teftis  eft  Pontacus.  Sed  mira  eft  Eufebÿ  à  
 leipib  diilèniio,  qui  in  Chronico  eam  migrationem  commémorât  
 anno,  vel  biennio  p o il  mortem  Demetrii.  Hìc  
 verò  Origenem  Alexandria  migrafle  ieribit,  paulo  ante-  
 quam  Demetrius  ultimum  diem  obiiflet.  Quod  quidem  
 venus  puto.  Nam  poil  Demetrii  interitum,  nihil  jam  
 caufæ  erat  cur Origenes Alexandria  difeederet.  Cùm  præ-  
 iertim  Demetrio  fucceifiiïèt  Heraclas,  unus  ex  difeipulis  
 Origenis.  Accedit  quod  hîc  refert  Euicbius,  Origenem  
 ex  urbe  Alexandria  diieedentem,  munus  iuum,  &   cate-  
 chizandi  officium  Heraclæ  tradidiflè.  Ex  quo  apparet,  
 Origenem paulo ante  prolatam  à .Demetrio adverius  ipfum  
 excommunicationis  fententiam,  Alexandria  difceffiiTe.  Ne-  
 que  enim  poil  illam  ièntentiam  magiilerium  iuum  in  
 Alexandrina ^ Eccleiîa  Origenes  retinere  potuit.  Redle  
 igitnr  Baronius  Euiebii  Chronicon  emendat;  &   Origenis  
 quidem  migrationem  ab  urbe  Alexandrina  confert  in  annum  
 10.  Alexandri,  mortem  verò Demetrii  in  annum  iè-  
 quentem.  Sed  in  eo labitur,  quòd  fententiam  excommunicationis  
 a  Demetrio  latam  eflè  dicit  anno  antequam  
 Alexandria  migraret  Origenes -,  quod  refutavimus.  Cùm  i  
 enun  magiilerium  fuum  Origenes  femper Alexandri»  re-  
 tmuerit,  apparet  ipfum  ante damnationem  illinc difeeffiife. 
 V a r i 
 a  Av/Afai®*  ■nXdjT»]  Mors  Demetrii Epifcopi  Alexan-  
 drim, &   initium  Heraclæ,  ad  annum  C C X X X   pertinent,  
 e x  Chronico  Eufebii  tam  juxta  editionem  Pontaci,  quàm  
 Scaligeri.  Marianus  Scotus  Heraclæ  initium  etiam  copu-  
 lat  cum  anni  illins  confulibus.  Ant.  Pagi  Crit.  Vol. I   tag  
 a i  j.P le r iq u e   tarnen  codices  Pontaci  Heraclæ  initium an-  
 no -IX  Alexandri  Imp.  confignant, noilris etiam  fuffiagan.  
 tibus  codicibus  Oxonienfibus.  Duo  tantùm  erant  qui X   
 potius  reponendum  cenferent. Numerum  illum  haufit forte  
 ex  Hiftona librarius.  Hen.  DodweUus  de fucceßone fedis  A -   
 uxandrina pag.  6a . 
 Prh S S^ r ì l ]   ! irmilianus»  m   genere,  pietate, atque  
 eruditione ìlluilris,  circa  ann. C C X X X I I I   Cæfare*  Cappa- 
 Porro  cum  Origenes  fe  à  Demetrio  in S/nodo Epifcopo-  
 rum  damnatum  eiTe  coiflperiiTet,  epiilolam  fcripfit  ad  
 aniicos  fuos  qui  erant  Alexandri*,  qua  in  Demetrium  8c  
 reliquos  Epifcopos  invehebatur.  Ejus  partem  cìtat  Hieronymus  
 in  lib.  2.  adverfus  Rufinum.  Porro  jam  femel  
 Origenes C*faream  fe  receperatj  Antonini  Caracall*  temporibus: 
   ièd  à Demetrio  honorificè  revocatus  brevi  Alc-  
 xandriam  redierat,  ut  fupra  relatum  eíl.  Poftea  verò  cùm  
 m  Achaiam  proficifceretur,  per  C*faream  Palxftin*  
 tranfiens,  ibidem  presbyter  eil  ordinatus. 
 2  A«JW«A«ov >0t7KAtíW]  Antea  Heraclas  adjutor dun-  
 taxat Ongenis  fuerat  in  docendo,  &   quafi  profcholus  ut  
 refertur  fuprà  cap.  1 5 .  P oli  difeeflum  autem  Origenis.  
 Catechetes  fuit.  H x c   Baronius  cùm  minime  diilinxiifet,  
 Euiebium  hic  falli  putavit. 
 3  4>ipp,i*ictni]  V ir  do6tiífimus,  &   inter  Scriptores Ec-  
 cleiiailicos  Celebris  fùit Firmilianus.  Hujus  teilimonio uti-  
 tur Bafihus  in  Jibro  de  Spiritu  Sanfto:  T «fr i»   >$ 
 tzS  ¡¡[¿¡Tig» pup ivgSn   7¿w  m<m  e l  x é p i 
 Ejuidem meminit  in Epiilola  Canonica  ad Amphilochium.  
 Hodie  unica  fupereil  Firmiliani  Epiilola  ad  Cyprianum.  
 Mirum  eil  tarnen  nec  ab  Hieronymo  nec  à  Bellarmino  
 inter Scriptores  Ecclefiaílicos  eum  receníbri.  Ac  de  Bel-  
 I  larmino  facile  eil  conjicere,  quam  ob  caufam  illum pr* -  
 I  termiferit.  Ideo  feilieet  quòd  Stephanum Papam  acerbius  
 perilrinxiflet. 
 O  R  u   M. 
 ,  docum  Epifcopus  faélus  eil.  Multa  ei  cum  Origene fami-  
 hantas  interceffit,  quem  in  fuam  Provinciam ad  Ecclefia-  
 rum  utilitatem cv ocav it,  quemque vifendi  gratia  Tudsam  
 uique profcéhis, cum  eo  aliquamdiu  manfit,  ut  majorem  
 return  divinarum  cognitionem  perciperet.  Magnas  cum  
 Stephano  Romano  Pontífice  ob  dogma  de  haereticis  re-  
 baptizandis  lites  exereuit.  Coa fla  enim  Epifcoporum  
 Calatile,  P h ryg i*,  C ilic i* ,  &   proximárum  provinciarum  
 Synodo  Iconienii»  Cypriam  fententiam,  hsreticos  eife  de-  
 nuo  rebaptizandos  adverfus.Stephanum  conílanter  conten-  
 dentis  confirmavit:  propterea  à  Stephano  malè  habitus,  
 qm  rupto pacis  Ecclefiailic*  vinculo  eum  ab  ecclefi*  fu *   
 commumone abfcidit.  Cave Hift.  Vol. I.  pag. 8<S 
 gUCLV) 
 Maximinits.  E C C L E S I A S T I G Æ   H I S T O R IÆ   L i b .  VI. 
 I   pwtv,  1 1Jov  7rav&  ¿¿pom  a$  ’¿m s  ei-xiïv  'zaçjtjzxn-  ftus  Cæfareæ  apud  Palæftinam  epifcopus, 
 OOVTSS  CLUTcS'  Oía.  Siifoi<7jtC¿XCf)9  pLOVCp  TEC  ^  T   SÙùùV  
 Z  yçyjQcSi  Îp [Âoe à cL $   ¿   TCL  Xoi7ÍCL  T ÿ   % C^XX^OÌctTf 
 TtoS Xoy8  'TCçpMtÀv oiiviyppav. 
 K E $ A A A I O N   KH'. 
 U í d   V  M a fy p i ïw   SicoypLoS. 
 5 
 ipfum  perpetuo  tanquam  magiftrum  au-  
 fcultantes,  foli  interpretationem  facræ  feri  
 pturæ,  acreliquum  omne  Ecclefiafticæ do-  
 drinæ  oificiiim  permiferunt. 
 C A P U T   X X V I I I . 
 De perficutione  fitb  Maximino. 
 2 - 5 > 5   
 Sæ   c .   
 I II. 
 IN T E R R A   cæfo  Alexaiidro'  lmp.  qui Vide  Nice  
 tredecim  annis  regnaverat,  in  ejus  lo . phor.  lib.  
 cum  fuccedit  Maximirius.  Qui  gravi  o_  î-* C(tP-  20  
 dio  fuccenfüs  adverfus  familiam  Alexandri 
 a   rT p O /v  y¿  pilco  *Papiodav  cLOToxç^mçÿ.  * ’A à ê -  
 -■*  j'civtyov  reAcnv  ’¿mmv  ’(dn  i i x s   
 3lcpv¿<Tciv'&,  Mct£i¿uvc$  Kcacrccp  Cd^UytTcu,'  05 
 A   /  «  \  « , .   „  y  t%  S - ,  ,  U1U  iLicccuius  au venus  rami nam  à)   T  ^   r   AXi^vdpa  oixov  i o ; n  qua  plerique  erant  Chriftiani,  perfecuowv  
 'TttqiàV  <nu/è<ì£>'mi  haypiov  \yuçy.$i  rù$  r   tione  excitata  folos  eccleiiarum  Aritiftites, 
 CKxXyaiaiv  a.pjgv'&s  (jcovbs,  cù$  ccitìbs £   j¿r\  t o   Al-  y fPote _  Evangelicæ  prædicationis  áudores, 
 ajyíxiov  SíSbLOTiccXÍcií, kucupiicX.  t o t e   xj  jiiííic.  Qu o  tempore  Origenes 
 ï   «  ■  G\  n  /  r i   o  >  p   i *   llbrum  de  martyrio compofuit,  quem  Am- 
 S k tyw iS 'T   -Efeí  fiapive/8  (TiwfaTltu,   Am p o n a   y   broíio  &   Protodeto  Cæfarienfis  ecclefiæ 
 UpaToxTura  'TpíarCoTÍpcp  t   ¿y  Keuaztpeict  ttcCooixI-  15 presbytero  dedicavit:  eo  quod  uterque  in 
 ct$j  ctvct0eis  T o   (tvyf^pc-pifxco'  om <JVi  <Lpi(Ç>(à  7ct£j.çcim$  ea pcffecutionc non mediocre  diferimen  fub- 
 SX i  ci  rctSwífut >»14 Ü B   M—   ob H .   ,   ,  i  i  ;   MB  c ,.,  MB  .   femonem  nomims  C h n fti  ambo  retuliffe 
 S t e r p e t i  KSíJtxi  O*  Ofutoytcf.  ra s  a»4 >as,  perhibentur,  cbm Maximiqus non  píufquam 
 5 b 3 bo¿  rrhuoKS  ti  TçierSs  xpova  r c t  Meify/iim  triennii  fpatium  perduraílct.  Hujus  pofro 
 yin/jS¿a.  (mnifiúartq  Si  rwmv)  y  Siuy/jtoS  r   xy-i- zo Perp?cut‘0nj s  rcmPus  indicat  Orígenes  tum \  >r  _ p .  '  ,  .  a  \  __.r  /  in p r im o   & vicennio  libro  expofítionum 
 pW,e r  r s T d   s   « STO   *r>  I a z ,» V   in  J o an n ¡s  E v a n „ e lium )  tum   ^   ‘d iv e r f ís   e. 
 é gn jo n u c a r , ti, as  OtJ&tpojms  'Qn<¡oAcús  o  ‘¡áuysnis.  piftolis. 
 K E Í A A A I O N   K®'. C A P U T   XXIX . 
 n ítf-  QoL&Modi  òo$  'Pco/Ácáw  e7cl(TX07ii$  \x  ©ey  De  Fabiano,  qualiter  Romanar um Epifiopui  
 (Qp^blfefiíS  dVcSii^Q)].  25  divinitus  defignatm  efl. 
 4 T  OphdvoS 5   Md^tpuvov Tico  'Poofjcoúav  v¡yi~  
 fiovídv  ,  TV$  XcLTd  'P ápdcu 
 C   ÊÂxA)jcnot$  c fIomc£.yòi'  t-navt  e j j  IQn<rxo,7C^j(roiv^ 
 I n t e r i m   cum  Gordianus  in  Maximi- Vide  Nice  
 ni  locum  fucceflìflet,  mortuo  Pontiano P^or-  l‘b-  
 qui  fex  annis  Epifcopatum  tenuerat,  eccle-  caP’ 2,6  
 iìae  Romanas adminiftrationem  fufeepit  An-  
 teros.  H ic   intra  unius  menfis  fpatium  fa- 
 S d p p fo y tT ou   *AV7tpoe$‘  x a )   T ym v   <¡?cc£iavo$  i r t i 
 *  'L. ■  .  .  p  ... w,«  **..  ..... a  uuiuo  iiivnu,  ipailUUl  Act— 
 fiUüa.  TIÏ  AeiTVpw  aypod 30 cerdotio perfunflus, Fabianum fuccefforem 
 Ton,  (fetCicuor  pera.  t 1m   ’Amp aros  tíA A j-  reliquie.  Hunc Fabianum  poli  Anterotis 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 1  Tàv 9j»v7k  ^gjvov]  Codex Medicæus  addit  «s  uns  thtïï.  
 Quod  confirmare  videtur  Rufinus.  Eadem  verba  reperi  
 etiam  in  codice Maz.  Fuk.  &   Sav.  Ceterùm  in  hujus  loci  
 diilin&ione  variant  noilri  codices.  Nam  Regius  quidem  
 uno  tenóre  feribit  iaÇg<mnj'oÇ\ss  ctònS  o'm  noam.L\if,  &   
 fie  Nicephorus.  Reliqui  codices  poil  voceni  ui-rd  mo-  
 ram  adhibent. 
 2  ‘Ex.K\vmcc<nMs  AÓyg] Id  eil, officium  doccndi  in  Eccle-  
 fia,  de quo  fupra  annotavi. 
 3  Où ■sJÀsioyos  i  TgjST%s  x fo x  ]   Hujus  loci  iènfum Chri-  
 ilóphorlònus  minime  intellexit,  qui  Ambrofium  Se  Pro-  
 toÀetum  fub' finem  imperii  Maximini  ob  nomen  Chriili 
 vexatos  fuiife  cenfuit.  Verùm  id  non  dicit  Eufebius;  fed  
 .hoc  tantum 'libi  vu lt,  toto  Maximini  imperii  tempore  
 perfecutionem  duraviflej  fed  dies  illius  breviatos  fuiflè,  
 ut  de  Antichriilo  fcripturà  loquitur.  Porro  peniecutio  
 illa  fub  Maximino  Imp.  poil  diuturnam  Ecclefi*  paccm-  
 repente  oborta  eft ob  frequentes 8c  graviffimos  tc r r*  mo-  
 tus,  quos  more  fuo  Gentiles  Chriftianis  imputabant,  ut  
 teftis  eft Firmilianus  in  Epiilola  ad Cyprianum.  Vide Ba-  
 ronium  ad  annum  Chriili 237. 
 4   repPtcc»S J ì]   Ab  his  verbis  caput  29.  incipit  in  codice  
 Maz.  &   Fuk.  Sc  Reg. 
 V   A  R  I   O  R  U  M. 
 a  ‘AXÎ^uvS'ç^v ]  Alexander Severus  Maximini  j'uifu  occi-  
 fus  eft  anno  Chr. C C X X X V . Imperavìt annis XIII,  diebus  
 novero.  Vixit  annis X X IX ,  menfibus  tribus,  diebus feptem>  
 inquit  Lampridius  in  Alexandro  cap.  60.  Ant.  Pagi  ad di-  
 ¿lum  ann.  Chr.  qui  fio  corrigit pofteriora Lampridii  verba:  
 Vixit1 annis X X IX ,  menfibus quinque,  diebus quatuordeciro. 
 b  Oò  irXeióv©-  Ü  T&tirSt  xçéw ]   Maximinus  poft  dicni  
 decimum  quartana menfis  Martii anni  238,  quo  Tribuni-  
 tiam  Pot. IV .  iniit,  trucidatusj  reàeque  ab  Eutropio fcri-  
 ptüm:  à   Pupieno  Aquileia  occifus  e fl,  dèferentibus  eum  
 militibus fuis  cum  filio  adhuc  puero,  cum  quo  imperaverat  
 triennio  &   paucis  diebus.  Vidtor  in  Epitome,1  Euièbius  
 tam  in  Chronico  quàm  in  Hiftoria,  Orofius,  S.  Epipha-  
 nius,  aliique,  qui Maximino  annos  très  a (lignant,  numero  
 rotundó  loquentes,  hanc fententiam  confirmant.  Ant.  Pagi  
 Crit: Vol.I.  p. 2za .  Qui  ieribit  duos  Gordianos  in  Africa  
 adverfus  Maxintiniim  Imperatores  diélos  anno  Chr. 237.  
 ac non  multo  poft'occiibs,  8c  in  eorum  locurrr fubrogatos  
 Pùpienum  Se  Bàlbinum,  &   Gordianum  juniorem  fenioris  
 e x   filia  nepotem  Cæiàrem  defignatum.  Anno  autem  ièquenti  
 Pupienus  Se Balbinus,  dum  inter  iè  concordes  non  
 funt,  à  militibus  contrucidantur. 
 c  Uovliu.v'ov']  S.  Pontiani  Pap*  martyrium  à  Baronio  
 anno  Chr.  23f .   reéle  illigatum.  In  Chronico  enim  Damali  
 legitur :  Pontianus annos  V,  menfes  II,  dies  VII.  Fuit  
 temporibus Alexandri,  à   confulatu  Pompeiani  <&  Pelighiani.  
 Eo tempore  Pontianus  Epifcopus  &   Hippolytus  Presbyter  ex-  
 ules  funt  deportati  in  infulam  nocivam  Sardiniam,  Severo  
 &   Jpuinttiano  Coff.  In  eadem  infila  difcinólus eft  IV  Cai.  
 Ottobri? ,  0>  loco  ejus  ordinatus  eft  Anteros  X I   Calend.  
 Decemb.  Confulibus fupra  fcriptis.  Ordinatus  fuit die  vice-  
 lima  fecunda  menfis  Junii  anni  230.  8c  die  28  menfis  
 Septembris  anni  23^  terra:  mandatus.  Sedit  itaque  annos  
 V ,  rneniès  I II,  dies  V I I .  Exilium  8c  abdicationem  
 in  infu]a  Sardinia exprimunt h s c  verba,  difeinttus  eft.  Ant,  
 Pagi  Crit.  Voi.  I.  p. 217.   ad  ami.  Chr.  235-.  Maximini  
 Imp.  1 .  Ei  fucceflit  Anterus  die  X X I   Novembris,  Se  die  
 tertio  Januarii  fequentis  è  vivis  exceffit.  Ibid.  Anterus  
 deceffit anno Chr. C C X X X   juxta calculum  Pearfonianum, ■  
 de Succejpone  primi  Tkom.  Epifc. p. 18* 
 r b