S æ c . fugeré conantur: afferentes multos fe mar-
IX. tyres habere, idque potenti« prophetici il-
lius qui apud ipfos eil fpiritus certiflìmum
effe documentum. Sed hoc meo quidem ju-
d icio, nihilo verius eft. Nam & aliarum
hærefeon fettatores, plurimos fe habere martyres
prædicant-; neque idcirco tarnen eis af-
fentiemur, nec veritatem penes illos effe fate-
bimur. Primi certè qui Marcionis hærefim
fequuntur, vulgo Marcionitae cognominati,
quamplurimos habere fe dicunt martyres
Chriili. E t tarnen Chriilum ipfum revera
rainimè confitentur. Paucis deinde interpo-
fitis hæc fubjungit. Quamobrem, inquit,
quotiefeunque ecclefiae viri ad martyrium
pro vera fide iubeundum v o c a ti, unà cum
quibufdam de Phrygum hærefi qui martyres
dicunturj cafu quodam coierint, femper
ab illis diffentiunt : & communionem eo-
rum follicitè vitantes, gloriofum martyrii
exitum confequuntur ; quippe qui Montani
& muliercularum fpiritui affenfum com-
modare nefas ducant. Atque id verum effe
confiât ex iis quæ noftra «tate in urbe A -
pamea quæ ad Mæandrum fita eft, gefta
funt à Caio & Alexandro martyribus, ori-
undis Eumenia.
p a t x a t g L Q i v y w T C u p a v fÿ A e y> v re s t t o á X s s " e y m
f J .à .p 'T V p ^ %) TtfTD itVOtj TiXfAYIÇjLOV TTl^OV T t js <h>-
VXpUtaS T « 7lttp OLVTÜÎS T tp O ^ T tX a S «7VV&Jfia.'
TüS. t o S i ’fàiv agot a s g once 7to.vtos //aM o y ¿ x
5 à,\v\Qéi' 59 $ T% f x h À a v aupéotav i t vÆ irAeiçous
oovvs e ^ a o i ptdpivpct^' 59 ¿ fsrfey, t ô t o <hi*tch c u j-
xct^cdyiero/^Qety ¿ S Í cLÁÚéetctv e%&V clvtss opioAo-
yi\<rop$p> >9 tfp aT o i y t o» M <tpx.tavo$ capéateos
M apxAmç zti x-x^upâ/toi 9 irÂeiçous oazvs e%eiv
10 XtÀ^oo fiàipTVpcLç Aeysatv* o lW c l to v y e Xe/çoit
etvTov :££' xAviQetcu/ ofioXoyovai. $ ß p a -
y tc i TyTois lan(pép&t Aeyav' oôe» to i >9 eieuSïM ot
èari To V x c t^ t ccÁtiQeiXv T tiç ta s ¡¿ctpTu&ov xxqSév-
T is "¿Va £ ¡xxxyo-tcts t u w o î [¿ercL nvav t £ t*
15 $gu?<»V ctîpéatas Aeytpiïpav {¿apivpav, SlcKpépoviov Te
tZBÇJS OLVTHSy ¿ ptïl XOlVw'vOVLVTtS CLVTOIS reAetouo-
Toq, TO pòI ß v X i c& q avjx.c t^ tÔ lc ^ T a
Mov&vy 59 T $ f y u u c a x a v Tev6¿fixn. ^ orn t S t o
ccAyôeS) % &7n ■ i ï f ripieiipav fifáovav o t ’A m p tu f i
2-0 t y <zsç)s M c a ív S p a rrvJ^o¿v<¡ yeyevv\fj$¿ovy o t to Ís
réè2 Taïov >9 ’AAe^ow'cî'gor Evpiemctç picLpTv-
pwvcai, fZBÇjfolAoy.
C A P U T X V I I .
De Miltiade & illius fcrìptis.
Hue refer T ”n eodem quoque libro Miltiadis cujuf-
Nìcephor. J_ ¿ am fcriptoris mentionem facit, qui ad-
J5f‘ 24‘* verfus fupradiftam hsrefim librum confcri-
' ’ 4‘ pferit. Citatis enim quibufdam verbis ilio-
rum hazreticorum, ita deinde fcribit. Haec
ego edm reperiffem in quodam libro ipfo-
rum adverfus Miltiadem fratrem noftrum,
qui peculiari opere docuerat non decere pro-
phetam in ecftafi loqui : in compendium rc-
degi. Deinde aliquanto poft in eodem libro
univerfos novi Teftamenti prophetas enumera
i, inter quos Ammiam quamdam &
Quadratum recenfet his verbis. Pièudopro-
Valesi 1
K E Í A A A I O N IZ*
nid/ MiAmet^u X) ay aituÍTct^í XÓyay.
z ¿ - p iN t Ì t o ù 5 t c S ovyfçy.ftfca.'Ti x} 1 •M iA f l e tÄ u * I
■*-* avyJpcL(f>eas fié/xvtfyt as A oyov mvò. x¡ clvt%
XCL& £ 'ZD£ß£ipyi/Ld/j>]$ cùpéatas ytyç<t<pÔTo$.
üepdyos yoiw clvtuv A e re e s rnvoLSy yfài<pépei Xey ar
T O t / w Gòpay h tv/i avyfçcfJptf^cLrn a.v'iav otiç&judjjav
5 0 1 T a ’A A x i& cQ '& u T y òt^AcpocT a v y l^ ju p c c L T t , ò v %
a ‘àvrofoix.vvai tsqÀ T y ¡m Síiv •a,^o<py\Tltu ò t ex.-
çctcnj A a A e c v , Ì 7TiTifxopilu>. 'xj&ox.clÌclGÒLs S Ì op
'm .VTcS TtíS XfltTO t I c o XOttvZtO C^cpQnXMV ‘UfpQ7ttfyV[-
'nvxo'izis x a m A e y < j ’ ò t oís ’A/u/uÌclv
5 5 -nvet ^ KotycLToV) Xeyev qI/tccs' 3 ÀM.* oyt 3
Annotât iones*
1 MtXvctht Ex his patet error Hieronymi
in lib. de fcriptoribus Ecclefiafticis, ubi hæc fcribit, Mil-
tiades, cujus Rhodon in opere fuo quod adverfus Monta-
num, Rrifcillam , Maximillamque compofuit, recordatur.
Non Rhodonem, fed innominatum hunc fcriptorem de-
buit dicere. Nam Rhodon adverfus Montanum & Cata-
phrygas non icripfit, fed adverfus Marcionis hæreiim, ut
teftatur Eufebius.
2 Taf ’AXx&tctS'is 5* ¿efoxipis Nefcio quo
fato Alcibiadis nomen prò Miltiade, & Miltiadis prò Alci-
biade fubftitutum eft. Nam fuperiore quidem capite Miltiadis
vocabulum prò Alcibiade pofitum eflè obièrvavimus.
Hic contrà, Alcibiades prò Miltiade irrepfit. Certe apud
Nicephorum Mi\nctS)s legitur. quamquam nec Nicepho-
rus, nec Chriftophorfonus hunc iocum intellexit.
3 ’aaaòs 'èryi iJ'H'lWgjpijTjjs àv Male Ruiìnus
& Baronius hæc verba ex Miltiadis libro deiumpta eilc
éxiftimarunt. Neque enim hic innominatus auftor quic-
quam citat ex Miltiadis-libro, fed tantum ex refponfione
Cataphrygarum adverfus Miltiadis librum ; quod non ani-
madverterunt interprètes. Eft autem hic hujus loci ièn-
fus j magnum eflè diferimen inter veros prophetas &
faliòs. Veri enim prophetæ, qui Spiritu Dei repleti erant,
quieto ac tranquillo animo prædicebant futura. Pièudoprophetæ
verò, qualis erat Montanus, cum furore & in-
iània loquebantur. Certe Catholici hoc præcipue objicie-
bant Montaniftis, qui fè prophetico Spiritu plenos eflè
jaàrabant, quòd in ecftafi prophetarent: cùm tarnen nec
in novo, nec in vetere teftamento prophetas in ecftafi un-
quam prophetaflè legamus. Itaque Miltiades librum adverfus
eos fcripfit hoc titulo, «atei rS /ah oiii tig&piiT&o ¿v
XxÀiti. E t Epiphanius adverfus hærefim Monta-
niftarum Cap. i . otm oi zzÇ$(fâ'm{ si^xatn, p}} auuénag
7myny*vB£ynt i ç fâ f im . & cap. 4 . ac fequentibus, hanc
veræ ac fpiritalis prophétisé certiflimam notam eflè dicit,
ut mentis fuse compotes fint, qui futura prsedicunt. Similiter
Joannes Chryfoftomus Homilia 29. in Epiftolam 1 .
ad Corinthios, ubi diicrimen affert inter divinationem &
prophetiam. Hoc enim, inquit, proprium eft vatis fen
divinatoris, emotæ eflè mentis; pelli; trahi; raptari tan-
quam furentem. Propheta verò non ita: fed mente ib -
bria, 8c cum modefta ac temperata animi conftitutione ;
8c quæ loquitur intelligens, dicit ömnia. His adde Hie-
ronymum in Præfatione Commentariorum in Nahum.
Non enim loquitur in o¿«w<r«, u t Montanus f r Prifca Maxi-
millaque délirant: fed quod prophetat, liber efi vifionis iii-
telligentis univerfa qua loquitur. Idem in præfatione Commentariorum
in Habacuc. Idem in libro 2 Commenta^
V A I O R U M .
a Miä7j<£JW] Miltiades, Rhetor, Ecclefiarum Sophifia T e r tulliano
di&us, adverfus Valentin, c . 5 . Claruit fub C om modi
initia, anno circitér C L X X X . Cave Hiß. p. 50. Vo -
Cat autem Tertullianus Miltiadem Sophißam Ecclefiarum
non probroiò nomine, fed quod diiputando de quibuflibet
rebus 8c Sacræ Scripturæ locis multum poflèt. Nam hoc
veteribus fophifta fuit. B. Rhenanus in Tertull. loc. cit.
arpoipimii
■^§otptirns o t 7rapix.iccai‘ a ¿Sua ^ otipoSicv pheta autem, inquit, in falfo mentis exceffu s ^ c .
£pyó(jfyjos (jSjj sxtiaia ctjUctQ!a^3 xoLToc^pé^av 'j cujus comes eft licentia & audacia: àipon- II.
eii i x f a » /m U » 4 ^ , . ¿ 5 I M I r S ™ S ì ^ 5 uide“ imPerftia " «J™?“ ; »
,, , ,/ r \ u ( \ v M amentiam autem, ut jam dixi, involuntariam
t TpoTioy, é n TtvctT f tklAcum, 8tè t definens. Hujufmodi verò fpiritu nullum
X j ' ¥ xcuvlw Tryéipicc'rotpop^ev'^. wpo^nTlw 5 unquam nec in vetere, nec in novo Tefta-
SvyyaoyTouj' ¿Ve ,fAJolGov' ¿Ve ’I a ^ y ¿Ve XiXclv mento prophetam afflatum poterunt demoni
a c $i\l'7TZ3s 3vycenpus' olire V ev ^i\a.Si\(f>eicc j^ are# » non Judam, non Si-
W m m . »/ t » kv lam' nec Philippi filias, nec Ammiam Phila-
1 A w w ' w r eK o d e *™ , oa^ a .X K a s^ h v delphenfem, nec Quadratum, nec plures quo- .
cturóii5 'ffpoowxov'&s xcaiXHavvTcq. ctv9is Si (Si/ fipcL- que alios, qui nihil ad ipfos pertinent, praey
e t , 7a.vvx, Qtjaiy’ el yà.p K oS ^ ctov ^ r ev j 0 ^ c>a^unt* Paucis deinde interje<fiis fic lo-
QiAcLfiKQeiq* ’AjufoUvyas Qciaiv, et! 'g& ì Mo^m- ^Ultj r* fi quidem ut predicant, poft
t ts.cs/J ~ J S ì Quadratum & Ammiam Philadelphenfem
vov^^ctvTO VMMMJ TO 'TCpo^'UMv mu\ieres Ufo Montani in propheti* gratiam
T ss ctrto Movtvcvoo ^ r ytwcuxav aives 7iup’ clvtois fuccefferunt, oftendant nobis quinam inter
$ieSl%cLvro, Sei^drancv. Shy. $ uvotq tq 'Xpotpym- ^P^os. Montano ac mulierculis fuccefferint.
xov y c cjiopt,* ev ircto-y Tvj e x ^ o - ja [¿extL $ r e - T ProP^e^® donum in omni ecclefia
r t c , . / , y ^ , I x x 5 ad ultimum ulque Domini adventum per-
Ae<ci$ 7iapy<Ti&4 o Aaro&Aos agioi" ctM Qàc dv manere debere audlor eft Apoftolus. Sed nule^
oiev Sii^ccf Teoj-xpca-xcaSixarov HSn ir» ryro eros lum prorfus poterunt oftendere, tametfi jam
cL7Co £ M ct^ipu^tjs Te\(\jrn]$. %tos chi totrocv- quartufdecimus hic agatur annus ab obitu
too. ì 0 ye Toi nds^ys ctùry SehtXapòyos MiAmctch s , ‘¡!e* Miltiades vero cujus
\ >r « W M c x \ Q Z Wm meutmnem tecit, alia quoque fui in divims
Xj ctM.04 mptw r e fle ts 'Q&i reo jew. aTraSus io fcripturis ftudii monumenta nobis reliquit:
fiVYifjLctt xctmAeAoi'Tevj ev re.ois 'ZB&s 'EMÌtwcts - tum in libris quos. adverfus gentes, turn in
awuéTctje \oyois, % rois tb^}s 'laSxHotg' exxrepoc fisquos adverfus Judsoscompofuit; utrumtSias
x^zro9ecn|- ev SVaìv vmvTHOccs avyFpi/ucxaiv* ^UG
■ M i \ . \ „ . / i l ^ tus. Prsterea Apologeticum pro Chriftiana
2 6Ti Sì % rsgfis^ T8i Ko<tyUKtis ocg^ovjx$} U7rgg v\s quam ipfe profitebatur philofophia, ad hujus •
/j/ìyet QiAocntfpixs, Tre7iovfy’èsnAoyia.y, z 5 fteculi Principes confcripiìt.
K E $ A A A I O N IH'. C A P U T X V I I I .
Oort 59 'A ttoDìovios ra s Qpvycts ct7nÌÀey^ea $ Ouemadmodum Apollonius Cataphrygas confu-
Tivav e[xvv\(iov&jaev. taverit, & quotum mentionem fecerit. ■
a 5 Qpvyccs K ^ A b ^ jjì xlpéatasì x) a *A- C e d & Apollonius ecclefìafticus fcriptor, Hue refer
A ■melimi , 0 9 L fuPradiaam Catàphiygarum Jisrefio,
H ¿vim 1 1 I IMI 1 ■■ adhuc H H H H refutare aggr
1 « ,/f. , , ~ /A / /-• lus, peculiare adverfus eos volumen con-
^ n y f o n n «■ didit> tum fi lfa s p ro p h e tia s q u I ab ffl;s c ir .
m s & typofMw ctuTOV Tt:po<pv\Tucu; -\,whis ìsoacs cumferuntur verbatim expendens, tum vi-
X p Aefyv fàQuvav’ r S ì j2!oy r £ oupénas tam mi^^P^ue eorum qui ha?refis illius auottoios
tis yiy>ve SieAefyv. clvtois S ì phpcccm 5 5 «ftores fiierunt, difeutiens. A c de Montano
Ttf Mormw mcÌTcc xéy>VTos xx.se. ¿M e i tss ’fòlv quidem, àudi fi placet qu« dicat. Sed quif-
* m g K H M rv rv / M M I K » ~ 1 nam eft novus M ille dotftor? opera eius & tos 0 Ttpooxpcltds àiòx.<ncx\os TX epyoc coiTy x, , n . r . . , CT. n
• * r>. is. . / (v/ re H > « f. ¡y # . doctnna latis aperte produnt. Hic eft qui
» rò iàòiaxxtA tx. ¿eixvuaiv. OV70S fàlv o SiShiFxs /\wv«oqi5s nuptiarum dji-frci-dji-a djo cui•t*, qui• j•e ju• mo• rum
3 yctpcav' 3o yyi&ixs vo/UoQeTMOtts’ 0 n.e7csfaji 19 Tu- leges impofuit : qui Pepuzam & Tymium
Valesii Annotatiqnes.
riorum in Epift. ad Ephefios : A u t igitur ju x ta Montanum,
patriarchas f r prophetas in ecftafi locutos accipiendum,
f r nefcijfe qua dixerint: aut f i hoc impium eft, (fpiritus
quippe prophetarum prophetis fubjeStus eft) intellexerunt uti-
que qua locuti funt 8cc. Porro notandum eft hunc anonymem
fcriptorem nunquam ecftafes appellare vanos illos.
mentis exceflìis Montaniftarum , fèd fèrtiper parecftaiès,
ob earn rationem quam fupra dixi. Quippe ecftafès fere
in bonam partem iumuntur à Cypriano & Tertulliano.
Et viris fanftis immiflàe leguntur à Deo, ut Adamo 8c
Petro Apoftolo. A t parecftafls fèmper in malam partem
accipitur.
i O in «A «aa»5 J In codice Med. Maz. & Fuk.
8i apud Nicephorum legitur ¿ n wtou,, fr c .
x E-oTfAMHi àpzor&s] Hieronymus 8c Rufinus, eolque
fecuti ceteri interpretes, hasc de Impèratoribus Romanis
«•ci éxiftimarunt, quibus Miltiades Apologeticum fuum
nuncupaflèt. Ego verò cùm eo tempore non plures, fed
unus fuerit Imperator Romauus, Commodus videlicet;
Re£fcores provinciarum malim intelligere. Nam .vox
’¿fronti fere femper Prsefides provinciarum fignificat.
His igitur Apologeticum fuum dicavit Miltiades, ficut
Tertullianus poftea fecit. Nam Apologeticus quidem ejus
ad omnes generaliter provinciarum Prsefides direilus eft:
Specialiter verò ad Scapulam proconfulem Afrie«, librum
pro Chriftianis idem Tertullianus mißt. Paene omifèram.
hunc Miltiadem Ecclefiarum fophiftam vocarrà Tertulliano,
id eft Rhetorem.
3 'O vopefpiTiitmc, J Tres quotannis quadragefimas,
ac pr«terea duas Xerophagiarum hebdómadas Montanus
inftituerat. Ac de Xerophagiis quidem teftatur Tertuíli-
anus in libro de Jejuniis. De tribus vero quadragefimis
teftis eft Hieronymus, tum in Epiftola ad Marcellam, tum
in Commentariis ad caput r . Aggafi ita feribens: Et
omnem laborem manuüm, accipiamus jejuni a eorum f r ob-
fervationes varias, f r ^ti/Atwias, id efi humidormitiones :
qui tribus quadragefimis per annum jejunantes, f r %>¡gppic-
yu/4; humiliantes animam fuam, f r vel maxime de Tatiani
Variorum.
a Aw»»*,,©-] Hujus neque genus neque patriam pro- 1 mum proprie adverfus Apollonium elaboravit; in quo
i erunt Veteres. Claruit circa ann. 1 9 2 . ------—-Tertullia- I omnia quae Apollonius arguit, defendere iatagit. Cave Hiß
nu» jam Montanifta, editis fex libris Wei city»««;, fepti- | pag. S l . 0 J
G g 2 ¡u „