
 
        
         
		CAPUT  VII; 
 Varìòrkm barbarorum legationes, &  manera eis  
 ab  Imperatore donata. 
 Qu ip p e  ex omnibus locis ad eum accedebant ; qualeecguamti qcuoen taipnuude   rentesip. losÀ pdreeot ioufti fnlioms ai pfhi apbreon tuforr, ibduosn ap aelai - offe-  toiridj ivnaer iaftsa nfotirumma s aaltiqquuea nhdaob ictuons fpbaexrbearirmoruusm :   cqoumorau mite m&  &ve fbtiatrubsa  &lo nogren adtuifsf.i mdiiflpisa.r  eTroart-:  
 KE $A A AION'  Z'. 
 BapGápav  2^cg(pc>pav  Típíá-Quct] ?  xcq SlSpíocj  7tap9  auTV. 
 ■^Tve^is y>uu ct7ra.v‘&.Xó(iív  o¡2fcf.'7rpí<r£flvó/d)jJoii  
 Stopy.  Tct 7tctp3  ainois  vroAimA»í Síatopu^pv’  
 a s   X)  CLVT&S  TZOTt  (G r^H Xl'xÓ ffas  1  fZB£2  ry¡$  ecu-  I   
 Áeítí T$f  xcn\<áav ’nv\dvJ qoi^tiSoy ci> rct£et tts-  
 t&\VTdx <%jnpuxJ&. (¿apQxpav  S’éácra.eC^*  oTs 
 ’é£xÁ\o$ ¿Áp v\ 9DÀ«* Q^cf-Wx^av S* ó T$f  %t¡- 
 vüTafpeétus & "barbuta ac terrorem incu- ‘ oftxmt t/»W ko>  ^ctAÍs ¿ >4ra8  tiens : corporum enormis proceritas. Et alio-  Au Siiq&crot. /Sáootu^c 0* » r&gjoaTtav /ZxpGapos  xj rum quidem rubicundi vultusj aliorum ve-  3C9t'ret'7rA>|xmí *tj$ o-^as, QaptxTav  y  MAixías V7npto  
 nive ipfa cacdidiores.. NonnuMsmedia  ¡ ¡ ¿ ^ 0,m   ^   ¿  ^   'epuSpJñm  t ¿  arpia- quaedam colorís inerat temperatura. Quippe  ^  -, .  n  ,  ,  \ 1  ^  {  •  r r Blemmyes & Indi atque iEthiopes» qui ut  am,'f  01S  AóUcote^ %tovo$  Ito’ oís Je  [^6<7JJSJ 
 aie Homerus, bifariam diviíi in extimo ter-1<j xpymas.  vnu  %  BMptpwav  ytVYi ,  ’lvS¿>v  n  xj  
 rarum degunt, ínter illos quos dixi barbaros  AÍft&rav, oí &£0<i «ftsiWctToq e^cww xvSpav, tm ^MÍMíÍIm i— ■ ■ U m ¡ fum quiíque ea ad Imperatorem afFerebant,  Wb  axTrép  09  rmv9M>$  y^ytyyi)  r x   7tap  cttitois 2, 
 quae apúd ipíos in pretio funt.  Alii coro-  rnfjux jSctoiAéi rcpoaixópju^py oí pdp  ?e<p<zvti$ Xpv<rtss‘ tñaas:  aauliri epause;r oasl ini adviaa dcaeemiàartiea  cgoenmfpmiciuso sc o; nqfueri--  lo0; y  ¿,_  afgjfyatgt dam barbáricas veftes auro & floribus intex-  ,  x0<t   *,\  p  .  , »/ «  ’ n  /  „ tas: hi equos» illi clypeos & hartas longas  ** XP^f  frtf- 3 Q&ttvs-S 9oA<xs' 01  &  1 rtTetís'  01  £  curtfíSits xoq 
 & faginas & arcus.  Atque his donis (igni-  (uuigfí,  &ÍM % Toja’ ,tlu)  t v - ficabant, obfequium ac focietatem armorum  Ta> ^   ^ ¿ TO^avíat faXo/Mo  fa n - oíifnfegrurleis  íeo bIlmatpa eraactcoirpiji eínis  vealcle tf.e ploilnee nVse, roto at  *  , ^  ■ / 0  9®Ss  «x \  v/» \ ^  **«“' Ofüoim/f^. « A -ofes rT  
 tantaque eis viciffim donabat, ut momen-  ^otroí  ?<  ™i-, «»Tsíilku 
 to temporis ditiffimos redderet eos qui do-  ^ctoiAébs, as yty  evo  xcupov  7C\*s<naTcL'iy$ ^7rená  
 attuliflent.  Sed & ex eorum  numero  (píeootf  tu s  )topuCo[xws$' 4eTipuo  Si ^  VxoTí 4 
 nobiliflimos. quofqüe Romanis dignitatibus  k^iáfjcttn  ras c-V  olisi oís. ^pp(pcai^pas%  a r   ySit ornabat j adeo ut plerique illoram; obliti  Ae¡as 
 rmedaliutuesr initn.  patriam,  hic apud nos manere  . u T,~í5  ^ T*\   ~  Aw/Ah k  '  ./ 7n 7nn\fjd/j8s. 
 C A P U T   l Ü KEÍAAAION  Hr¿ 
 Ouod Verfarum  regi qui legatos ad ipfitm miß-  O r   otpèôCèV&etpâpa  r p f   ïlipocSy  ßd.0l\ii)  7TSpi  
 rat,,fcripßt in gratiam  Chrifiianorum  illic  'TrJ  íxé< X&çtaLvav  e^cL-^AV. 
 JAM vero cüm rex etiam Perfarum per le- 3 5 -p rieiJVf Sl x, 0 Tltpo-av @a.<n\6ùs Kavçztvma ym- gatosnotitiam ambireiConftantini, dona-  ü  ¿ tifia n   ' Sd¿  vperëeic«  W s ,  S S J  „ ¿   ¿ gqnuae;  adi de uamge nms ilficllielitc,e t puact isc u&m  amirtioc itfieæed fuis-   ^  ^  ~  cv  /  ,  ? ™T<&   a™ ™ v  ov^oXct, iniretj hic etiam Imperator _ excellenti qua-  ’vxpyrfr  S i r  o.s  ouod'/ixys  jccltti  r a r a  ßctcn\&JSy 
 V à l è s i i   A n n o ì  a t i o n e s . 
 1  Ilgjs tìjs cuixIh  ]   Scribendum  eft  mòàsìx,   ut  fcribitur  
 in  codice  Fuk.  &   ichedis  Regiis.  Sic  Graeci  vocabant  
 januam domus  quæ  intrantibus  prima  occurrit :  eamque  
 limitem  eflè  ducebant,  quem  tranfgredi  indecorum  ma-  
 tronis  habebatur.  Philo  in  libro  de  fpecialibus  legibus, 
 Xilene,  í i   oín¿tigres  ><M  i»«y  pgnt mcpä-woif  ¡2*  u m   %Xmí-  
 A>y,  7JJV  UíHrctáXiov  oçÿ*  7117mvn^penç  rtXtleuç  ¿Í  ¡ih¡  yiicufy.  
 t »v  cùlxicv.  Alludit  proculdubio  Philo  ad  verfus  Men-  
 andri,  quos  refert  Stobæus  cap.  163. 
 T«q  t?5  yxiUvrk  oçyts  ’¿zrtfÇcùi&ç yùvctf  
 Alce  TY,'/  cwX&v'  Tiiçai  y)  &tlpct. 
 'ILX¿LAíúC6  '•/MlCilxl  ViVOUtlT  0ÎiUX$ 
 .Ta  h   bnh¿x.tiv,  stq  t í  tw   ôl^y  Tf/vwv  
 ’{E71  Xoilbfx/a/niy,  xutoq  i f   ïpjjy  pooh. 
 Eofdem  Menandçi  verfus  tacitè  defígnat  Harpocràtio  in  
 voce  auXu®*. 
 2  Siartf  ¿u  mteix®*  Supervacua  videntur  hæc 
 verba,, nifi  forte  Eufebius  ita rem  ipiàm  clarius  exprimcre  
 voluit,  in  gratiam  eorum. qui  id  praeièntcs  non  vidcrant.  
 Solcbant  enim  Impelatorum  imagines'  ita  pingi,  ut  legati  
 Barbarorum  eis munera  offerrent,  aut  provincije au-  
 rum  tribuerenr,  ut  videre eft  in Notitia Imperii  Romani. 
 3  ’'AvV»  y-<xfy/(f>ct(r[//iva$  1  Barbaricum  genus  texture  
 intelligit,  cujufmodi  eft  illud  apud  Virgilium  in  libro  
 primo  ^Eneidos, 
 Et  circum  te xtum   croceo  velamen  dcantho. 
 £  En(w  j   w   'vu(wiv&s  ¿g«v[40<n~\ Idem  feribit Amm.  
 Marcellinus  in  lib.  ai.  pag.  190.  &  19f .   JQui  nuper,  
 ut  primum  augend*  barbaric*  vllit at is  auiiorem, immoderate  
 notaverat Conftantinum. 
 f   Am  TgurStieifJ  De  hac  legatione  Saporis  ad  Conftantinum  
 iolus,  quod  Iciam,  loquitur  Libanius  in  orati>  
 one  qua  £001X1*9$  infcribitur  pag.  119.  ubi  feribit  Sapo-  
 rem  Periarum  regem,  dim  helium  Romanis  inferre  con-  
 ftituiiTet,  ferroque ad  cam rem  opus  haberet,  fraudulent®'  
 ufurn  confilio  legatos  ad  Conftantipum  mifilfe,  qui  ilium  
 tanquam  dominum adorarent,  ferrique  roaximam  copiam  
 ab eo  peterent}  fpecie quidcm,  ut  barbaros  quofdam  fib?  
 vicinos armis ulciicerctur:  fed  revera,  ut  eo' ferro advert  
 fus  Romanos utererur.' 
 fÙ 5$ - 
 \j5>p<oohiji QiAor¡/lop  rov  rris  ripais  rrpoctp^kpjdpjov  ..  ~  dam animi utens magnitudinej eum qui pri- mBm__o'. 0 -  \ _ p  or honore ipfum aiFecerat, munerum magni- ylJtm.  ra is,   cLvnètx&to i.  'jn/\o owp~o s  ytro i  tGrfiat,  rr co’   chc en^tia   l1 ong* e lru peravit. C^u mque apud P°er- 
 Ylipo-av  yem  r e ^ v t tv   rets rv ©«od  Cv.xAycncu;,  fas crebras efle ecclefias Dei  accepiflfer, & 
 Xcuiis  i t  f w u M w  mT s   X p ^ J   T m io u i   tU zy i -   ™m e ro fam   -¡»opulorum  mu ltitud in em  intra 
 ,  « y   /*  •>  \  ~  /  -  ^ n n i t i   o v ih a  congregari ;  hoc  nuntio  ma- 
 A a Ç e c ^ ,   ^otipay  eon  tm  r^m y   «jmm,  o ix   rxs  »¡»-  5  gnopere d e led a tu s ,   utpote  communis quivos  
 ocT  iwSiptay 3  7m\iv  • x ç tym u0et  dam  omnium  ubique  agentium  hominum dtuetnotira m&  fucuamra tporro,  acdu nidlko ruemtia mco mlocmao dpirso vlai--   borantem extendit 
 r ito   T ^ f   cLicitray  eiov’yt  rsçyvoicLV. 
 KEÎAAAION  ©'. CAPUT  IX. 
 KarçtwTÎiou  AÙyoùçou  'tteiä XavápUo ròt ßa.-  Epiflola Cmßanm ad Saprnm  Verfarum  re-  oiAgct nipaav,  bpto\oynwTtt  u$ ©eov xett Xpi- io  gern, fumma cum pietate Deum &  Chrißum  ? <¡0&V  fâoiGiÇCLTZL. ■  confitentis. 
 Avriyçctyoy mçjs rov  ßcLcntea.  I Í ip<rZv¿ 
 (pvÁccosav, 70S rtjs  ctÁqú&cy 
 Exetoplum  epiflola ad  regem Perfarum. 
 Eg  o   q uidem  d ivinam  cuftodiens  fidem,  
 fidem  præviâm  iêquëns,aa   divinæ fidei no- <J)t»Tos  pu&rOL\a,yyjiya'  refi  fris  kAnftiicts 
 .  t  .  1  j  M   ,  f   ,  u u v u i  p a .v ia u i   ikc|uviu)  au  uiviiia.  u u c i  nu" 
 luc is   vefitátis  particeps  fio ; &   veritatis  
 <pau  oSnypupvifjlgf0)  rito  jreicur  tciw g'^rx*ytvooc7x.<w- x 5 titiam pervenio. Hac ratione  fàncliflìmam,  
 roiyapToi  raroisy  cos  rèi ^rpety/uarot  fieCoctoi, r   ut res ipfae confirmant» religionem agriofeo ; 
 ¿y't com, ^uo.   Vt~x .et ia/ ir W~ ffli/  H,  M. ^H  I r5;  ™jus gHU mihi magiftrum  profiteor 1  ad ianctmimi numinis notitiam hauriendam. fftiyvanas  t o v   <tyin ©6ou  rocuritu  rito Actrpet-  Hujus ergo Dei auxilio fultus, ab ultimis 
 ixy  g^e<y o/uoAoya’  t o v t d v   rov ©goy  rito  Sioux-  uoirqbueem O cteerarnari upmro agdre fiTirums amfin ifbpuems,  ufanliuvteirsf uerme-  puv  vypv  oiiptptoi^Vj  Zn*  T $ f  7ttçyrav  rov ¿»te- 20 x~i. Adeo ut provincia omnes, qua? tot tyctyou  
 ‘¿ ¿ f a x ,  7ta<ru.v  ityifyis  rito  oixsp^Jjlaj  rannorum dominatione oppreifie, & continu- 
 I BMM MH iKvim tóyaejt- ¿5  'im m 
 y  ,  ,  tv tv  o '  ~  rani> reipublics vmdicem  tandem  nads, otroL  r\jsn  roaovrots  rvpyyyois  SiòovAafxtyX,  ttlis  velut qùibuidam medicinae fbmentis refti- 
 X  xsifyfMpivcus  ov[x<poptus  hSbvrct, *e^irntXx  \ytyti\y  tutae fint. Hunc ego Deum predico : cujus 
 rTOi& 1  H ri ^I MI\  i,l ’a  ifu, Z W,/  B  ¿.s',. J mveejrtiisll ugmel taDr,e o&  dqicuaotu ss eeqxueitractiitsu sr amtioeu ps,o fhtuu--  «ino» to» ®eo»  atomoa  ■nV<V<  lar, fertuf; & ob h*c ipfa illico celeberriouo\ 
 o»y cS’ /r utov  kxHpcu Qvù x) )C5t0a/ict &l&voict òv  mas vidorias refert prò mercéde.  Hunc tn .   fP..  Deum {èmpitcrna memoria coli à me profi- ^0« ctyaiTctr«  ruyX*rn  \ J B fu u y a ^ cq.  teof ;  lmJ in akiffim . fede pofitum pPra & 
 .  candida mente contemplor. 
 kesaÀaionì '.  caput  X. 
 Od  é d è i  ®èZ  U f a r f o   1 3°  O^trafmulacrà,& de glorificatiim  Dei. 
 T O u to v   B H H H   Cjlil'yii» pdfi  t T B S  ^  .  Sexis genibus invoco; omnem {  *  ,  '  >  \  A. A abominandum  cruorem  averfans, & 
 7iav  xiyxx  (ódiAv'x.rov,  xcq  oaptxs  xr\oiis  x,xi  odores infuaves ac deteftandos ; omnem de- 
 3  ^TrorpoTTouBs'  7ta<m.v  S i  3 yccoSn  AxfjtfmSovx  ò r--  n iq u e   te rreh um   fu lg o r em   p r o c u l   fu g ie n s   : 
 V  ALESI - i   A n N O T A T I O N E S . 
 i   B e lic i;  ownig/lo($ jXmoi  Scribendum  fine  dubio  *w-  
 1*6/*$.  quanquam  apud  Theodoritum  in  lib.  l .   cap.  2*).  
 ea  vox  deeft.  Epiphanius  tamen  Scholafticus  eam  vocem  
 agnofeit,  ut docct  ejus  verfio  in lib. 3. hiftorise  tripertitse. 
 x  'E|w>jAì6  Iyi'/ótet ]   Hunc  locum  mutilum  effe  nemo  
 non  videt :  quem  in  Morsei libro  codem  planè  modo  quo  
 in  editione  Genevcnfi  fuppletum  inveni.  ’ttwiet  tI/j  bn  
 79  Kpirfìov  di'  ìfJiis fitXiieioDi  àÌfcct&ctt.  Verùm  quifquis  hunc  
 locum  ita émcndavit,  malus profc&o  conjeftor  fuit atque  
 impèritus.  Quis  enim  unquam  ita  locutus eft,  th>  im  i»  
 xftrflo» £sXtk»ojv ?  Quanto  facilius  erat ac  tutius  hanc  lacd-  
 nam  fupplere  ex  Theodorito,  apud  quem  hsec  Epiftola  
 Conftantini  ad Saporem  integrior  légitur  &   emendatior.  
 Codex  tamen  Fuk.  &  Sav.  eodem  modo  fupplent  hanc  
 lacunam  quo  Genevenfis  editto.  Nec  movere  nos  debet,  
 quod  hsec  locutio  barbara  eft.  Nani  Epiftola  hsec Con-,  
 ftantini,  primùm  Latine  ab  ipib  fcripta  fuerat:  deinde in  
 Groecum  ièrmonem  converla  eft  ab  imperito  interprete.  
 Idem  contigit  rcliquis  Conftantini Epiftolis &  orationibus. 
 3  riadij  Xct/AeTntMvK  ]  Chriftophorfonus  facrificiorum  
 flammam  interpretatur.  Camerarius  incantaiionum  ignicu-  
 los,  rcétiùs.  Ignes enim  nefeiò  qui  in  myfteriis  Pagano-  
 rum,  6c lux  qusedam po’ft- tenebràs  emicabat.  Quod  arte 
 magica  8c  nefeio  quibus  prxftigiis  faciebant  dæmonum  
 facerdotes,  ut  auótoritatem  ac  reverentiam , facris  ibis  
 conciliarent..  Apuleius  in  libro  l i .   AcceJJi,  inquit,  confi-  
 nium mortis :  ó>  calcato  Proferpin*  limine  per omnia  vectus  
 elementa  reme avi.  Nolle  media  vidi folem  candido  corufcan-  
 tem lamine,  & c .  De  hoc  ritu  locus  eft elegans Themiftii  
 apud  Stobæum  capite  17,4.  qui  hic  meretur  adferibi:  td  
 di  7tn%$  oioy  oi  7zXìtuT$  [XeiyxXcti$  *0TBfi}tctty[t,irei' 
 dio  fìft/ct  tjS piìfjjdTl  ^  sgj9>  Taf  ipyu  rS  nXivruv  re- 
 Xiûâcti  rza&trEoty-i'  v>Retteti  ite TtfSm  *01  aé&ctyofjtectj,  é   *S7l¿-  
 h($  iù  txjÿ,  oxÍtu$ miè$  bomrjoi  irofiuq è  ¿nXtfoc  sim  osfò S’  
 7íX*$  CCVtS  m  dllyòs  WTO'  <PqÍx.7¡  *0)  T fl Ó [/,(&•  *0f  ¡ífUf  
 sÿ  ÿtc[/eÇo$‘  CM  di TSTK  <pZ$  it  JxvfÁiluto»  ¿Tríóitinr,  ¡} linei  
 xctÿztçgi  Xj  X(i/JeZ>t$  sdV|«y7»,  <pa>et$  <p  p¡eptúe$  é1 oefovóm&c  
 cCKiSO'fiiect'mv  ispaiy  xtu  <pet>miT(i>ei'niy  ctjiav  í%vtí$-  cv  ct¡$  ¿  
 7myrtXi¡$  ¡íd>¡  tccci  [//S[/ev¡)[/,ívo$  íXttÍJtf&'  tuet  ¡¿ÇÎI&- 
 «feíiaiy,  issÇ>ctw(jieit<§X’  ¿fy.úfa,  Qrc.  Locus  hic Themiftii  
 defumptus eft  ex  libro  de  immortalitate  animse,  in  quo'  
 Themiftius  animam  eflè immortalem  adftrucbat, turn plu-  
 ribus áliis  arguméntis, tura eo  quod  mortem  Græci tixáj-  
 tbj)  vocant  quafi  tíXvtIjj ,  id  eft  myfterium.  Atque  ut  •  
 hæc  duo  nòmina  inter  fe  firn ¡Ili ma  funt,  ita  res  ipfie illis  
 nominilnis  défigiiatæ  in iraní  habent  fimilitudinem.  Nam 
 L   1  1  1  x A jv a y