
 
        
         
		V  E T  È  R V  M   T   
 Î k k a  f § É |  i y  imSb  w^rnie«tt?tW  nos  
 itiy ip)|iâs -25m  W   (pukaxis,  d M»  ™   ”7rE% a  
 Ws tIw   aiiyxXeu  r i   hay/ioi  i/xit  emityxan 
 TO  aütfWTQV rt&fyqy  Ô  ITCÇcfppAi  Id  ejU 
 His  auditis  Imperator  magnopere  excan-  
 duit.  Igitur  Tyri  in  Phoenice  convocarx  
 Synodum jubet,  eique judicio  præcife  cum  
 quibuidam aliis C®fôrienfem  Eufebium,  qui  
 omnes  in  Arianorum  inaniflimum  dogma  
 propenfiores  éraiit.  Cum  bis  ex  Catholica  
 Ægypti  Ecclefia,  &  Athanafio  fubjeda,  E-  
 pilcopi  quidam  advocati  lunt,  primarii  qui-  
 dem  ac  præftantes  viri,  atque  eximia vit®  
 ian&imte  pr®diti ;  inter quos felicis memori 
 ® magnus  ille  Potamo  fuit,  Heradeæ  E-  
 pifcopus &   Confeflbr.  Aderanr &  Meletia-  
 ni,  Athanafii  præfertim  accufatores>  At  
 beatus Potamo  veritatis  ac  reftæ  fidci  ardore  
 æfluans,  vir  iumma  loquendi  libertate,  
 qui  nullius  unquam  perfons  rationem ha-  
 bberat,  &  pro  veritatis confeffione  alterum  
 in pcrlecutionc  oculum amiferat ;  Eufebium  
 fedentem  &   judicantem,  ftantem  vero  A-  
 thanailum  conlpicatus,  dolore  confeclus 8c  
 illacrymans, ficut  finceris hominibus ufu venire  
 fole.t,  magna  voce  adverlùs Eufebium  
 invcitus  eft.  Et,  Tene,  inqdt,  Eufebi,  federe, 
   &  innocentem Athanafium  à  te judi-  
 ca r if  Quis  ifta lùftinere  poffit?  Die mihi,  
 noxme mecum  periècutionis  tempore in  cu-  
 ftodia  fuifti?  Atque  ego  qddem  oculum  
 pro  veritate perdidi ;  tu  nulla corporis  parte  
 E   S T I  M O N I  A   
 à iW »8é  rt  ifvói.  ¿ 5   f t   'JanXayifiiJtS x.a.'nfipti^  
 komot  kplxvoiv.  ori  ygp.-^a.tres, Gm. xt  o  ijos  
 ree)*  ytttijòlùiaji,  che  i'Sekot  airòt  Stop  a’ft  
 fx s   ooipxa.  ytteotus.  Id  efist *- 
 mutilatus  es,  neque  martyrium  fubiifti,  
 fed vivus  integerque confiftis.  Quanam  ra-  
 tione  è  carcere evafifti,  nifi  propterea quòd  
 perfecütöribus  nöftris ipopondifti  te  fecrifi-  
 caturum,  ac fortafiè  etiam facrificalti ? 
 E x   Epiftola  Epifcoporum  Cathelicorum 
 Et quod mirandum  eft,  Eufebius Epiicopus  
 Cdfare® Pal®ftin®,  quamvis  pridie  re-  ’  
 culàifet,  poftridie  tamen  iiiblcripnt,  &   ad  
 Ecclefiam  liram  literas  dedit,  ailèrens hanc  
 effe  Ecdefi® fidem &   Patrum  traditionem.  
 Omnibufque  manifeftò  dedaravit,  illos  pri-  
 ùs erraffe &  fruftra  de veritate  contendiife.  
 Etfi enim iis tunc Verbis uri  pr® pudore no-  
 luit,  &  prout  iplè  voluit làtisfecit  Ecclefi® ;  
 in  Epiftola  tamen  in  qua  Dei Filium eon-  
 iiibftantialem  8c  ex lùbftantia Patris  exiftere  
 non  inficiatur, apertè  id quod dixi  fignificat.  
 Ac profedo  infelix  in  eo  fuit,  ut enim fe-  
 ipftun puigaret,  accuiàvit  deinceps Arianos,  
 quod  cùm  dicerent  Filium  Dei  non  exfti-  
 tiffe antequam  gigneretur,  hoc pado  nega-  
 rent  eum  ex!litiflc  auto incarnationem. 
 Idem  in  i r  a d a tti  de  Systodis  A r im in i &  
 Ægypti  ad Synodum Tyri,  quam refert ■ 
 Athanafius  in ßipradiBo Apologetico. 
 K ó j   f t   nàkit  o f fe n »   à i  m & u rio f i ,   à ;  i% -   
 9pol ààiv  xifiSt,  X)  f i y  ri  AosCws o tms ipejàapoiâs  
 ifißpls y ifita   don xTsguro.  I d  efl, 
 Scitis  enim,  quemadmodum  iuperiùs  di-'  
 ximus,  eos  noftros  idmicos  elfe ;  &   cur  
 non  ita  pridem  Eufebius  Cæfarienfis  inimi-  
 citias  adverliis nos lufeeperit. 
 Athanafius  in  Epiftola  de  decretis  Syno-  
 ,  di Nicana. 
 Ko) fiye  r a ç fiifii,  ôioéëws  S" "¿on x^oapuas  
 ris   mekoumisi  w   roi ano  pEàs  àptqfios,  o-  
 pucas  vrepot  fix so y ç y ^a s,  e7rt<?EiAe T w   e x x A ijcnef.  
 iaurSj  Aiy a   ¿.ta\  r is   haiktimas  fut  -mm,  %  
 rut  nariput rlu>  reaçfiSooir  nuin re Qmpus iS\-  
 ^6ï3  an rôçjrepoi  èoepa kkotro,  xj  put.rlw  etptko-  
 tétxmeu  fsçÿS  rlui  àkôù{iw  ti f t  x)  n%uvoti tort  
 r d r a i s   rosis  ké$-eài  ycpfiap,  x j  us  liÔeAxjovv  
 d d s  àntkxybjosfo  ry   ixy.Arr.q,  a k k ays  f i x   
 ris   'fiq o k is i l  opuBÔioiy  ^  ro  ex.  f i s   àoiaç piti  
 iprtjod/ß/jos,  (panpäs  rosso  mi/i««)  ßvkt*)'  h 
 Seleucia. 
 MaAica ^  cLxfixxos,  ri  ¿v  eiVoi  fB&s AiteCìoiì 
 a-  ì«ut5  iife.Wa.Aw;  ‘Ss 8 /litot  p  T? 
 ^r\  vincer GujuóSuy fttk r. X)  il* ^dkirakxs  eStikaat  
 rbis ore  airòt  Aaoii,  roovrluj  àtotp  rnnt  aAjjÖWj  
 rleò o/jjoksy/htwoit  ov  ry  jQpi  h'tppps  rtwolu' Vt  
 f t  X)  às  iQektjott  kreekoy0oix.ro  fi&   rtis 'hhro-  
 kis,  ik k d y t  ras  ké£is  che  ipmooi.ro-  ÌAAa  
 a,  ìpgLmyóptiot  ftp l  sfavar,  on  krylìis,  Orlo  
 jjv  ree)*  ytttftl/Zajp  o  fai,  aule  izn£9 pueepas  aiibr  
 yßektt  wiaj.  I d  eft, 
 Pr®cipiiè  alitem  Acacius,  quid  Eufebio  
 magiftro  lùo  relponllirus  eft?  Qui non  lò-  
 lum  Synodo Nic®ns  lùbicripfit,  ièd &   per.  
 Epiftolam popdis Ibis ftgnificavit,  eam effe  
 veram  fidem  qu® apud Nic®am  ex communi  
 eodènlù tradita  eft.  Etfi  enim  eo  quo  
 voluit modo,  excufavit le  per  illam Epiftolam, 
   voces  tamen  Synodi  non  repudiavit.  
 Tmmo  Arianos  accuiàvit,  quòd  cùm  di^e-  
 rent:  non  erat  Filius  antequam  gigneretur:  
 eum  ne  ante  partum  qddem  Mari®  éxfti-  
 tiilè  affirmarent. 
 Idem  in  Epiftola  a d  Epifcopos  A fr ic a . 
 Ka} r i  ro  tyauay.fji OjotGios o  yrto/Upjos  emmeo-  
 veos  r is   jccurapelasi  asgynpot  ftp   uiturptyrt ro  
 ’¿giajiix.ìj  a!pé<4‘  iiftfw 5   djaso'prpafxs  ai  aura  
 rn  av  tiy.nj.ee oiwoSa,  ’éy&e-4*  rois ihos  fiy.be-  
 ècaipSposp  on  fip f TtaAaii»^ mas  koytoes  Jj  
 yèh<pxt&s  ’(hnórcus %  ovyfeyé éasféym/dp  ’erti  
 ris r 5 reargòs  &  M   heóviro s  r S   r i   spuntavi  
 yc>ijaà'p8fins  òtojian.  Id  e f i ,, 
 Neque  ejus  rei  ignärus  erat Eufebius  E-  
 pifcdpus  Cdiàrienfis.  Qui  cùm  priùs  lui-  
 ifagaretur  Ariatiic® ftd®,  pòftea  tamen  Ni-  
 cayri  Coneilii  decretis  fub&ripfit,  &   apud 
 iìios 
 C O   n t r a   ' i   
 fuos  id  ipfiun propriis  literis  aflìrmavit,  cu-  
 jus  h®c verba  flint.  Novimus  quoldam  ex  
 prifeis  eruditos &  prxclaros antiftites,.aliof  
 que  feriptores,  cùm  de  Patris &   Filli  dei-  
 tate  loqùerentur,  voce  confubftantialitatis  
 ulòs  effe. 
 Idem  in  trullatu  dé  Synodis Arimmi &  
 Seleucia. 
 O  Si ■¿M  xaio-apeias  t? ì  reakairlnjs  AloiGos  
 ygaipvr  <a&sjù<$cynma  rii  èreimoreot,  ohe  
 è<pa£o9ii epanpùs  eìreiit,  on  ò %&ifts  che  esw à-  
 kfiyas hios.  Id  eft, 
 Eufebius  quoque  ex  Cxiàrea  Palxftin®,  
 in literis  ad  Euphrationem  Epifcopum non  
 veritus  eft palam  dicere,  Chriftum non  effe  
 verum Deum. 
 Hieronymus  in  Epiftola  ad Ctefiphontem  
 adverfùs  Pelagianos. 
 Fecerat hoc &   in fendi Pamphili marty-  
 rìs nomine,  ut  librimi primum fex  librorum  
 defenfionis  Origenis  Eufebii  Cxferienfis,  
 quem  fiiiife  Arianum,  nemo  eft  q d   nefeiat,  
 nomine  Pamphili martyris pr®noraret. 
 Idem  in Libro fiecundo adverfùs Rufinum. 
 Statim  de  portu cgrcdicns.  navem impe-  
 git.  Referens enim  de Apologia Pamphili  
 martyris, quam nos  Eufebii  Arianorum prin-  
 cipis  probavimus,  t$c. 
 Idem  in Libro primo  adverjùs Rufinum. 
 Eufebius Csferienfis  Epifeopus,  cujus  lù-  
 pra memini,  in  libro fexto  ris  '¿amkoylas O-  
 rigenis,  hoc  idem objicit Methodio  Epilco-  
 po  &   martyri,  quod  tu  in  meis  laudibus  
 criminaris ;  &   dicit.  Quo modo  adùs  eft  
 Methodius nunc  contra  Origenem  feriberc,  
 qui  h®c  &   h®c  de  Origeds  locutus  eft  
 dogmatibus ?  Non  eft  hujus  loci prò mar-  
 tyre loqui:  Neque enim omnia  in locis omnibus  
 differenda  iìint.  Nunc  tetigiflè  fiiffi-  
 ciat,  hoc ab  Ariano  homine  objici  clariifi-  
 mo &  eloquenti/fimo  martyri,  quod  tu  in  
 me &  amicus  laudas,  &   offenfiis  accufas. 
 Idem  in  Epiftola ad Minervium  &   Ale-  
 xandrum. 
 Ego &   in  adolefcentia  .& in  extrema ®-  
 tate  profiteor,'  &   Origenem  &   Eufebium  
 Csfirienfem  viros  effe  dodillìmos,  fed  er-  
 rafie  in dogmatum veritate. 
 Socrates  Lib.  I.  bìftoria  Ecclefiaftica  
 Cap.  XXIII. 
 F.ootGios  pSp  otw  0  rea/iepikis  fi) 
 ruà auuoSov,  sefjs  éouirleò  ^oLoxatii  rleù  cdyy-  
 rvov,  rlcu  alno* pj.y\  ai x,  Sijkàooris 
 Sop-av  larvaselo,  ori  ras  uinas  key{v  èxxAiWi,  
 peti  atw&jSoxaii  rois àt  nxcw«. o uvediro.  Id  eft,- 
 V   S  E  R I V  M. 
 Eufebius  quidem  Pamphili  fcribit,  ftatim  
 polt Synodum  lEgyptios  inter fe  tumultua-  
 tos  elle,  caufam  tumultùs non  addens.  Quo  
 fit ut  in  bilinguis  fulpicionem  venerit,  propterea  
 quòd dum  caufis narrare  fubterfugit  
 indicare  videtur  fe  his  qu®  apud Nic®am  
 decreta fuerant,  minime ailèntiri. 
 Theodoritus  in  inteppretatione  Epiftola  
 fa u lt  ad Hebraòs, • de Arianis  loquens  
 ita fcribit. 
 Ei ^  putii T iro   uatlv  reéi&oq  airùs,  (DotSlq  
 y>uv expUZ miSUZoq  rq  reakainm,  ‘Si  rSt  oì-  
 teeiat  Soy/uerut '¿anxakioi oUuóyp'o».  Id  eft,  
 Quòd  fi  ne  hoc  quidem  fiifficit  ad  eis  
 periuadendum,  Eufebio  certe Palsftino  credere  
 eos  oportet;  quem  patronum  fuorum  
 dogmatum appellxit. 
 Nicetas  in  Thefauro  orthodoxa fidei Lib  
 V.  Cap.  VII. 
 Theodoras  autem  Mopfueftenus  audor.  
 eft,  novera  tantum  ex  omnibus  fùiife,  qui-  
 Synodi  decreta  non  arriferint,  iilque  
 nommibus :  Theognin  Nic®®,  Eufebium  
 Nxomedienfem, PatrophUum Scythopoleos,  
 Eufebmm  Cxlàre®,  qu®  in  Pal®ftina  eft,  
 Narciflum  Neroniadis,  qu®  in  Cilicia  eft,  
 hodieque Irenopolis  dicitur,  Paulinum T y ri, 
   Menophantum  Ephefi,  Secundum  Pto-  
 lema'idis,  qu® aEgyptum  attingit,  &  The-  
 onam Marmarica;. 
 Eulogius  Epifeopus  A le x .  in  Invettiva  
 contra Acephalorum unitatem. 
 K«I  T& jv t  Si  cpyjo1  7fÓ7nv  oìxovofuat  nap-  
 °pct>vj pcpoazona  ttoWccìus,  exxbioux.TDV  pov Ttls  
 Kst?  auTOK  avcLXMpV'rlsMs'  ¿Stv  eAccijov.  
 r v   opOav X&.Tuuofdwv  Sby/KiTtM.  W.Q'  Ito  otxavo^ 
 uas &ó<Pi\o$  rc£ ycActaiep  C^oivay^  ¡yctjdfyov  
 emonie  rois upois  SitHows t   TrccÀcaiT-  
 vov  6UoeCkjf. 
 Antipatèr Boftrorum Epifeopus  in  Libro  
 primo adverfùs  Eufebii  Apologeticum  
 pro  Origene. 
 Oux  in  A m-ps  t   -ftpf SoypjLarat àxpiGetat  
 Qoaooq  (¡»qui  r   atJlpa'  o9et  nokvpucOlas f i )   ra-  
 ^a^apxncy avrai)  Sbjpaórav Si yvdau  éxen' aPkà  
 ^  reato  xserórm  rirot  ris  rouuhtis  àxtAÙas  
 yevofieoi  Onqeepufìa'  53  f i   (ipafia.  are Ai  ita  
 pài Sojtafi  ereepfiaxilji r j  ivJip), ■sfeì St  d  ns&-  
 xuy  tifili  ’ere!  roS reapótros  Aéyiji,  "ita  ¡Saoceii-  
 (ytns  tocòs  ixefieiat  ¥  yenfiUv  ìlmkiiylae,  
 atpenxns  mStij-tifi  tbs  àpKportpBS,  aòrót  re  
 '¿vnkiyxooeputov,  x,  r   ùWg  'ire  ridi  '¿jnPviyioji  
 v “ 1  ^  T°   ^  bU’uvxi  r-reeó^r, 
 r  Tu  q8  nitpjs r   rearepa  OnòGamt  opuias avrd  
 ntas elptixo&s,  repàrot fi  a  fm H ù ifi-   a i  f t   ^  
 r f f è l  ai,  J  rondi»  Slga-  olla  d è i  roirv  Ini  
 th  reapótros  kóys »/Et oùAìf,  reakaf f i   OÌXM-  
 8 ^ ylp \r» a \  '\1j5wGaj)0£»tcs ^  '¿mouipuxfléiros. 
 C  x  N ^ o