
 
        
         
		1*4  E  0  S É BI   ì  E À M P È Ì I L Ì   f^AjANuài 
 S ié  c .   tfmm quidem magnificis- conViviis adolefcen-  5V  ¡<xd<mov  •aroXimAoiv  c lv to v   ¡7itty>vJenj’ 
 Jk  tem  illiciunt S  noftu  deinde  ad  fpoliandos  ^  yy^mp  ItA   Xoù7nSva-icLv  \Pióvrees,  <mmtdy>vTcuì 
 òbvios  egreflh  lecum  ìllum  abducunt :  ine  %  ,  y  ~  ,  ’   ,  /   <  *\ 
 de  ad  majorum  fcelerum  focietatem  cohor-  & &   ™  $  fMityv  ovp'X&dÌHv  n^ioiio,  o  de  x .*to-  
 tanrur.  A t  iJle  feniim  afluefcebat  pra vitati»  Af^py  xj  2^95 -fuyi^^P4  (pima>$} exgas  . 
 ■  &  tanquam  generofus  &  effteniS  equus  il  re-  «  „   .   „   f   ^  T J„ 
 d o   tramite  abreptus,  ac  frenum  commor-  s  «  r  % P P   ' 
 dens,  quanto  majore  animi  indole  prseditus  yciXivov  dvSd,nàvi  ¡/.ti^oms  TW   @><*.gc$pw 
 eràt,  tanto  acrius  in  prsccps  fèrebacur.  Po-  ¡(pépeTo.  ‘dmyvovi  ¿'è  t iXìoùì  t leu  dv  ©eoT C cùttì- 
 «remò  abjeda  fpe  lalutis  quam m Deo  pò-  ,  ,  .  „  »  ts.  ~  »  s  n  '  ' 
 fuferatr,  nihil  jam  mediocre  animo  defigna-  y  **Siv  è7t  Siivoeno*  uXXcl  fuyx.  t . 
 bat,  fed  grandi  aliquo  fcelere  perpetrato,  n \f7Ct{frù'z§f>  'dxjn>xàxui  1 i'ctcc  'roii  I 
 q u a n d o   q u i d e m   Ìa m   (^   n ^ n a m Ì n b 8 1 Ó * A A 0I5  7ia.Q£v  >1 0 8 .  CLVT8$  S Ì   t Ì t \ ì $   W&XctQcSVy 
 defperaverat,  parem  cum  ceteriS pcenam iub-  f  •  *»  ;  /  <?• 
 ire  dedignabatur.  AlTumptis  igitur  illis ipiìs  %  à v i s t ìw   ov'yx.pOTytovce,  Vroi/*©''  Awfap^cs  w* 
 fodaliblis, &  inftituto  latronum  collegio, ipfe  (¿icuo'fèt'nii'  uaouQovùù'& 'tqs’  YoXiTm'&'ivs.  Ypóvos 
 prompto  animo  dux  eorum  efréctus,  vio-  ,  ,  ,  ^   ,  ,   ,  , 
 lentia,  csedibus atquè  atrocitate  cun&os  fu-  09  Atgcri )'  'nv©'*  g'/rtTrwó’aus  eicts,  arctustperabat. 
   Aliquanto  poli  tempore,  cum  ne-  Xyat  tdV  ’ lacinia/,  ó  Sè3  eirt)  tk)  ccXXa  <Tv 
 g oni  cujuftkm  ncceffitas  incidiffet,  itemm  .Jy}  g 0 ,  g   Isr/ ra o^ ,  r i« ) 
 in  eam  urbem accitus elt Joannes.  Qu i cum  ^  :  M  ,  ,  , 
 venilTet,  &   cunfla,  quorum gratia  advene-  <2-'7i'oo<gr  t?   x*  o 
 rar,  ordinaiFet :  Agedum,  inquit,  Epifcope,  Xeigoi  Qoi  iragptust'refieptóGct  ^   t«V  èxxÀ>;aia5  
 ■ A «   depofitum,  quod  ego  &   Chri-  '  y{  0^ „   S  f i   r i   vrpSn r   i h - 
 ftus  tibi commendavimus  iub  teltimomo  ec-  ^  /  /  «-  >/  0  a   *r  o  *  « 
 ile/iae  cui  praefide^.  A d   haec  Epifcopus  ¿féyifucxgc.  oiofiv//©*  cts&p  GìDc  eÀctfce  opprimo  
 quidem  mirari,  cum  exiilimaret pe- 20 xo(p<M'ni<\%)'  xcu  oure  rm eizuiXi  uyev.  ¿7n§  m   CSX  
 cuniam,  quam  non  accepiffet,  ì   fe  per  ca-  *   oSts  Ì v k ì ~  •Jffl(', ra.  ¿ s  ^   ^   
 luirmiàm  répeti. E t  iicut  adhibere  hdem non  ^  \  ♦  \  ?  ♦  v  r  >  iv  ~ 
 potérat  repofcenti  ea  quae  minimè  haberet,  wkw  «•7rai7ia  xoq  Tuo  •vpo^Za;  tdo  ctdSÀ(py  5Hita  
 nec  Joanni  diffidère  audebat.  Sed  ubi  vd^ct^  0  TCpicrQuTyis,  xoq  m  ^  ^^«Jkxpu- 
 Joannès :  Juvenem»  inquit,  &   animam  fra-  ^   ^ 
 tns'repòlco:  Tum   ienex  demillo  vultu  lu-  ,  ^  ,  ,p   s  s 
 ipirans  atque  illacrymans  ;  is,  ait,  mortuus2 5  ®icp  'nwyixev  e<7nv.  a.7cvov\  yag  Tnvtìpoi  x,  egaXijf,  
 eft.  Quomodo,  inquit  Joannes,  &   quonam  d,  To  xecpdXouov  Xyw$.  x,  vuo  clvA  tììs   Ixx àjjaiccs  
 rnortis  genere ?  Deo  mortuus  eft,  ait  Me.  Tj   v  ^   ^ 
 Mallis  quippe  evalit  &   perditus,  &   ad  ex-  .  ,  '  ,  .  \  ,  0~  f  ,  ,  v 
 tremiìm latro.  Itaque nunc prò  ecclefia ippn-  ^   T “ °  ^ctìij'TO.  0  xcq 
 tem; occupavit  cum  fui  iìmillimis  commili-  ^   (Myd\y\$  olpcayiis  7 1 rlcù  X£<putonibus; 
   His auditis  Apoftolus  fciifa  vefte,  ^   ^   -r  ^   ^   ~  ,  i 
 &   cum  ingenti  gemitu  caput  renens:  B o - 5  -  ^  ,  ,  ,  t,  „   ,   T  y 
 num,  iniquit, aniihae  fratris cuftodem  reliqui.  ’K^TiXiTnv.  ctAÀ  I7f7rei  »dVi  ftoi  7iupè<ta)>  Xj 
 Sed  jam  equus  mihi  praefto  ^   aliquis  yiycptav  ^H'gcS't»  [¿01 m?  T>i5  oSbv»  ììAcuuiìv  cixr'zép  
 d ud or   itineris.  Inde ab  ecclefia,  ita  ut  erat,  o.  ,  /«  \  <?  >  /  »vA\  ,  » 
 profeftus,  confcenfo equo properavifi  Cum-  *%>>  tt™ 9“   ^   *   «   T » 
 que  ad  locum  veniilet,  ab  iis qui excubias  /7i,po<pv\cLXÀi$  r   À>i9tt;v  ccXimceTccf, 
 agebanc  latronibus  capitur:  non  ille  fugam  (p'Ai^ar,  fMi'TS  7ra.pa.iTovjidp@*’  k w d   (Zoav, 
 paransi nec veniam deprecans, fed vociferans,  ,  ,  ^  ,  ,  ,  .  ,  \  - . < « , ,   /  . /. 
 Ad  hòc  ipfum  veni:  deducite  me  ad  du-  g7r<  T^T  gX»Auo<x. g'TTi  t  cLp’fèvfa vpiav  ctvctyccy^re 
 cem  veftrum.  Is verò ut erat  armatus  inte-  fu '  05 rea^ dxr'tdp d>7ihiqoì a,nfum, à i  S i  TtpoaiovJoL 
 rim expeftabat.  Sed ubi accedentem propius  ,  ^  ^  -la in lw   , &  ^   ^   ¡  : 
 agnovit. Joannem,  prae  pudore m rugam  le  c \, /  >  /  ^ 
 convertir.  At  Joannes  concito  curfu  ho-  ttbV  ó  <Tfe  ehazev  dvax^ToSj  ’ChXc^Qf^fioi  r >)5  
 minem  perfequi  infti.tit, oblitus  aetatis  fur,  .0 ^Aixic£$  ^  eoo t v   X€xpa>»5  m  (¿e  ty&yus  t ìx w   
 identidem  clamans:  Quid me patrem  tuum “   rt  -  /  w  x  v  1  ^  . 
 fugis,  fili,   inerrnem  &   fenem ?  milerere  ^   a c U jT V   T R t'n g p t,  T   yupoiov,  to v   yipovigc ;   eXeyow 
 mei,  fili:  nolitimere:  adhuc  fupereft tibi  fu   t Ìwov,  -fui Cf)oCy.  e^eii  em  IX'mStL.  lyo 
 fpes  làlutis.  E g o   prò  te  fatisfaciam  Ghri-  - v .  f  k '  . /   «  É   a  ^   i  «  /  n 
 J r   ‘  A  s?  r   vu.  •  •  ¿Vera Ao-ipv  wne  <rtf  clv Sìvi. t  avv  jclvoliov ito*  T u a   causa  mortem  libenter  excipiam,  *  ^  3  ■ 
 quertiadmodum  Dominus  prò  nobis  mori  «ccw  '\jZBDptiva,  à i  0  Kv&o$  tov  U7nsg  UTreg 
 fiiftinuit.  Animam  meam  prò  tua  vicariam^.  -   u  1  «  f  '  »  M B B M K   /a .  /_ 
 dàbo.  .Stà nibdò,.& mihi  crede ;  A   Chrifto^^  r   r t *   ^   ^ " 7 , 
 miifus fum. His ille  auditis,  primum quidem  X^sds  pii  cL7rt&tXev.  o  ^  e t irpcùToi  ]u  t<m 
 V a l e s i i   A n n o t a z i o n e  s.  ‘  - 
 I   ,;l<7ze  7»i5  «AÀo*5  Truffi  i^igl  Oruterus  negativam  par-  
 ticulam  hic  addidit  cm  Atque  ita  legiflè  videntur 
 Rufinus  8c  Mufculus.  Mihi  magis  placeret  ¿7nj|t#.  Ferri  
 tamén poteft  vulgata  feriptura,  fi  voce illa 7 «AA««? non  
 iodales  adòleicentis  illius  intclligas,  ied  alios  latrane?  &   
 fiearios.  In  codice  Maz>.  Med»  &   Fuk.  legitur  a-gjir?«» 
 Sed  ea  le&io  ferri  non-  poteft,  cùm  in  eadem  periodo  
 praecedant  hcec  verba  n   xg/>%cc<;,  & c .  Ubi  tamen  
 noftri  codices  Maz._ Med.  &   Fuk.  lcriptum  habent  
 t>  Ttqìf.tyi,  abfqji.e  òlio,  fenfu. 
 a  KieAÓv  j ì  rej| <póAct^ 7?« f  cchxQS  4wA?5j Codex  Fuk.  
 &   Savilii  vocem  interièrunt  hoc modo  ^tAÓ,  <pó\u,*  
 Uff.  n   7^5,  ^»c.. quae  vox  non  mediocrem  addit  cleganti-  
 am.  Porro  in  vetuftiilìnio  codice  Maz.  poft  vocem  Kff-n-  
 Aì«b»  adferiptum  eft  punièum  cum  virgula :  qua:  nota  eft’  
 indignationis.  H s c  cnim  verba  cum  vehdmenti  quadam'  
 indignationc  pronuntiari  debent. 
 5  Ei’s  <pvy*n  utiliziti  tTfxntfe]  Haec  eft  ieriptura  codicis  
 Regii.  Sed  reliqui  codices  Maz.  Mad.  Fuk. &   Savil.  fcri-  
 ptum  habent. 
 T iU janus;  E C C L E S I Á S T I 
 yjL-m {¿Xt'im'i'  tifa eppi-^4  m   uttx  -nptptav  
 ÍhKolí -m-Apt/s-  w/fflffr ASovT» ^ t yípiiv^LyTn-  
 ersÁnfe»  ¿otA»Í3a<V35  oIptayciis as  íítiitT o , 
 I iy  toii   Sbíxpuoi  1 í¿o .ín t(Jipd p os  gx «^UTspa*  pióvlu. 
 t   s.cí'  ely.aífyjos,Í7n¡¡Miju¿yost 
 1   as  ¡í<ptót>  aiiTcS  ‘  'UrQy)  w  S a ñ p  @*  S tíf/ 
 foor.  ymirtiiar  a i r l u   tw   ísgicí.r  ás  -£z¡n  $   
 ¡i&famas  tu^t-Sap/íSiilui  HsimtpiAat,  esri  Tw  iit-  
 xÁyaíz!  tTta.nyx.yf,  ¿   íix-fiAsui  pdp  Qj^ is  iPou¡- 
 3  TvpS/ios;  aiwtygtn  ¿i  Hv¡aiwa.yamtypfymsi 
 4 -ñonuAetls  4ptiotoi  Aoyay  XT-ttTtoLSa1.  cturS  ?  yiapilu.', i ax&ttpi» amí\St» lis (faot, mi i a ú r ii 
 5  a !  "¿MX.a'rt'mat  " T f   íxxÁqo-ía.'  iíJius  ptlyx  mgyi- itryiw. fttlanias Í\>i8ifis, ¿ ftiya. ytán.<sya mr  
 Juyltn&jas, -ifiifcUot  lua<¡¿atas $\t7mi&¡xfi. 
 K E 0 A A A Í O N   K A '. 
 rieea ■? m^tas tW Euayjthím. 
 A jra ,  t 5  KXÍ/^/itos,  tspeías óput$ -¿¡  atpixi-  
 as  Tris  T V   áTtoiopSpai  tttxtt,  ofTouTSá  
 xacSa?.  <p¿pt  í i   ¿ t s í í   ra   'ánío'As  to s  atar- 2(  
 C ynppíns " '^upinipiiiiápieBa y^aipás.  S»  xa)  to  
 V3-T  a ira r  ñiajytAior  Tais  a¿z¡ri>  Tai  V(y.ror  Sít-  
 yyaopúm  txx\)¡tncus,  afparor  aropioKoytiiQ'a.  "m  
 ytpitir  6o \iyas  -ra£js  T V   yfyypíar  -Tíraprij 
 C A ì   H I S T O R I C   L i b . I I I .   i i j 
 vultu  in terram  demilTo fubftitit : deinde ar-  S a c   
 mis  ab/eftis, tremens  in lacrymas  effuius eft.  I . 
 E t   accedentem  fenem.  complexus,  gemitìi  
 a.c  la mentis  quantum maximè  poterat.veniara  
 rògabat,  &   lacrymis  quali  altero  quodam  
 5  baptifino  expiabatur.  folam  dextram  occtil-  
 tans.  Turn  Apoftolus  fpondens  ac  dejerans  
 le  yentam  ipfi  à  Servatore  impetraviffe,  o-  K  
 ranfque  aq  in  genua  provolutus,  &   dextram  
 iplam juvenis, utpote pcenitentia  expurgatam  
 deoiculans,  ipfum  in  ecclefiam  reduxit.  E x-  
 IO  e  partim  crebris. orationibus  Deum  deprecans, 
   partim  continuatis  unà  cum  juve-  
 ne  jejuniis  firaul  decertans, omnibus  denique  
 verborum  illecèbris animum ejus  demulcens, 
 Ron  prius  abfeeffit  quàm  ilium  ec.clefi$  re-  
 ihtuiflet,  magnumque  fincer®  pcenitenti®  
 exemplum,  &   iterata?  regenerationis  ingens  
 j  e documentum,  &   conipicu®  refurreftionis  
 tropaeum  omnibus  oftendiffet. 
 C A P U T   X X IV . 
 lie   ordine  Evangeliorùnt. 
 H -E c à   Clemente  fcripta,  in  hunc  operis Vwc  refer  
 noftri  locum  conjecimus,  turn  ad  no- ^aepbor. 
 ? titiam  rerum,  turn  ad  litilitatem  lègentium c? f '  **'  
 profutura.  Jam  verò.ejufdem  Apoftoli  fcri-  2‘  J  
 pta,  qu£  omnium  conienfu  ei  adfcribuntur  
 recenfeamus.  E t  primò  quidem Evangelium  
 ipfius  univerfis  per  orbem  terrarum  ec.clefiis  
 notiflfimum  line  ulla dubitatione. fufcipiendu  
 eft.  Quod  verò reiftè ,8c  cum  ratione  quarto 
 V a l è s i i   A  n 
 1  Badlttyfd/i®. A   IW f« ]  Elfegàntèr  locutus  eft Clemens  
 Alexandrinus.  Nam  pcenitentia  alter  baptifmus  eft,  qui  
 lacrymarum  fonte perficitur, ut ait  Gregojrius  Naz .  in ora-  
 tione  de baptifmo.  Porro  in  codicibus  noftris  Maz.  Mèd. 
 8c  Fuk.  fcriptum  inveni  Gu.zflity/fy.®'  oit  rS   in^a.  Sed  
 Re gii  codicis  le&ionetft  magis  probo. 
 2  Tlujff  t S  S»7yg®*  iuptiTttj q   Rufinus  &   reliqui  inter-  
 pretes  in  futuro  verterunt,  quafi  legeretur  tvgvm-nq, quod  
 non  probo. '  EfiSìcaciùs  enim  erat  ad  confirmandam juv enis  
 mentem,  jurare  fe  veniam  fcelerum  illius  impetrale  
 à  Deo,  quàm  polliceri  fe  im petraturum.  Noftri  codices  
 Maz.  Med.  &   Fuk.  fcriptum  habent  wfj7Mf. 
 3  Nwtiws  ozwttydvi^ifd/ ^ q   In  codice  Regio  fcriptum  
 reperi  *!;<</$/«£<>$/&'.  Vulgata  tàmen  feriptura magis placet, 
   quam  in  noftris  exemplaribus  invenimus.  Sed  &  R u finus  
 eandem  lèétionem  fecutus  eft,  cùm  ita vertit :  Ut cum  
 ipfo pariter ducens  crebra jejunia.  Nicephorus  quoque ha-  
 bet  <nujud£oftyióti,  quod  idem  eft  ac  ozeoccjuHfyfAivoq.  Porro  
 verbùm  videtur eflè  fcholion  ièu interpretatio  
 vocis  pràcedentis  aut  contra. 
 4  Aìjajv]  Longe  elegantior  videtur  led io   codicis  
 Regii  mftm  A«j«y,  quomodo  etiam  legitur apud  Nicepho-  
 rum  in  lib. a.  cap. 4 2 .- Vulgatam  tamen  fcripturam  tuetur  
 Rufinus  qui fic  vertit :  Sèd  &  variis fermonum  confolatio-  
 nìbus,  velut quibu/dam  pr&cantatìonibus,  ejferos  exterri-  
 tos  ejus  animos  mitigabat.  Sane  nipoti  nimis  molle  hoc  
 loco  vocabulum  eft. piasi?  autem Aa^iy,  funt ditta  vel  fen-  
 tentix  ex  iàcris  voluminibus excerpta:,  quibus  Joannes  ju venis  
 illius  posnitentiam  agentis, animum  atque  aures  de*  
 mulcebat. 
 ^  f   K a n s a s   t *i  cÀixAwi«]  Rufinus  hunc  locum  ita  vertit 
 .  Nec  prius  abflitit  quàm  eum  in  omnibus  emendatum  
 etiam  EccUfia praficeret.  Rufinum  fecutus  eft  Chriftophor-  
 fonus:  quorum  tamen  interpretationem  probare non pof- 
 N O T A T I O N E S . 
 fum.  Neque  enim  convenit  Apoftolicæ  difeiplinæ,  ut homo  
 cædis  ac  latrocinii  reus,  licet  peratta  pcenitentia,  É-  
 pifcopus  fuerit  ordinatus.  itaque  magis  placet  feriptura  
 quam  in quatuor noftris  codicibus  inveni Maz.  Med. Fuk.  
 &   Saviliano  ltn>(ffn<pi<r£  rjj  ciixAw«!,.  quam  Iettionem  iè?  
 cuti  videntur  Langus  &   Muiculus.  Nicephorus  quidem  
 hujus  loci^  fenfu'm  ita  expreflit  oifi»  $  c e ffi  bn^cmf  
 rjf  oamíAíoí«.  Eodem  verbo  ufus  eft  Georgius  Syncellus  in  
 hujus  hiftoriæ narratione,  xj  tv)  ¿ W «  «n^oz»?.  Sed for-  
 tafle  quidam  noftrórum  codicum  Iettionem  repudiabunt,  
 eo  quod  Çlçmens  jam  dixerit,  juvenem  ilium  à  Joanne  
 Apofto.Io  in  Ecclefiam  reduttum  fuifle  ìm  tjjV  ¿■/.x.Xr.ma*  
 tzruvjiytyi.  Quod  fi  hoc  loco  legamus  rii  <¿xxXriñee., 
   inepta  erit ac  fuperflua  ejufdem  rei  repetitio/  Re-  
 fpondeo, reftituere Ecclefiæ,  non  idem  effe  ac  reducere in  
 Ecclefiam.  Reducitur  enim  ad  Ecclefiam  qui  pcenitènti-  
 am  atturura  fe  elfe profitetur.  Reftituitur autem  Ecclefiæ  
 is,  qui  peratta  pcenitentia  reconciliatoriam  manus  iinpo^  
 fitionem  accepit.  Atque  hoc  fenfu  vocem  refiituere ulur-  
 pat  Tertullianus  in  libro  de  Pudicitia,  pluribus  Jocis.  Ce-  
 terum  quod  hìc  legimus,  Joannem  Apoftolum  latroni  &   
 homicidae  poft  pcenitentiam  pacem  induÌfiflè,  id dilpenfa-  
 tione  ab  eo  fattum  intelligere  debemus.  Multa  enim hu-  
 jufmodi fecerunt Apoftoli,  non  ex  difciplina, fed   ex  poteftate  
 ut  bquitùr  Tertullianus  in  ditto  libro,  cap.  a i .   - 
 6  'ÏTn<mi*yài*t%.  %ct<pú<i J  Magis  placet  altera  IettiV  
 quam  reperi  in  codice Maz.  ¡Tnaiif/jv¡vaj/jsjn.  cui  fere con-  
 ièntit  codex Medie,  nifi quod  bn mp ¡jj&páf/j tjn   fcriptum  habet. 
   A t  in  codice  Fuk.  fcriptum  eft  bnmi¡jj^táfa¡%,. 
 7  M   ^  W.  7»  Hffr  ew-ni  harftÀioy]  Pofterius  s(fff  ex-  
 pungendum  eft,  utpote  ineptum  ac  fuperfluum.  Abeft certe  
 à  tribus  noftris  codicibus  Maz.  Med.  &   Fuketiano.  
 Scribendum  quoque km[*$\oyí¡éro>  produtta  fecunda  fyìla-  
 ba,  ficut  in  iifdem  codicibus  habetur; 
 V a r i o r u m . 
 a  ATnifffTtpjtrE  ry  vxxkrunu J   Etianl  juvenis  ille  apud  
 Clementem  Alexandrinum, in  Homilia  de  Divite  fub Ori-  
 genis  nomine  editi,  qui  Sicarius,  imò  fuerat, 
 reftitutiis  eft  Ecclefiæ  per  pcènitentiam  ab  ipib  S.  jòan-  
 nC"  ^P°^°^us. ipfe  nobis  delcribitur  quafi  AJìt?  f*éyx  
 "ttfctàUypx  [¿tfotolccf  eiAtjSjy??,  dans  magnum ftneira  poeni-  
 ¡ ? u&,  eXemplum,  ut  legimus  apud  Eufebium  lib.  3.  c .23.  
 fon°  ?xc,?1Pj.un?  Clemetis  fufius trattans, &   tandem pero-  
 rans  ait,  e  ^   ^  ,?? fAi&mas. —  Nam  qui 
 modi fufdpit dnge'luni pcenitentia, eum -tunc-rtön pcenitebit, cum  
 de  corpore  decedet,  nec  Salvatorem  videns advenientem curri  
 gloria fua   &   exercitu, feret  ignominiam,  neque  ignem  ti-  
 niebit. f 5bi  ad  Herma:  Paftorem  aperte  alludit,  &   often-  
 * die  nihil  in  Ecdefia  tune  temporis  definitum  fuifle  de  
 majorum  criminum  reis  ä  beneficio  peenitentix  Ecclefia-  
 fticas  penitus  excludendis.  Pearfon.  Find.  Epift.  Ignaf.  
 Part.  II.  pag.  96, 
 (Judpcft