effet, 'ut fupcrius annotavi, multafquc in iis varias leÆtio-
nes rcpcrifl'et, cas duntaxat adnotandas putavit, qux eun-
dem ienfuni, licet divcrfis verbis exprimèrent» & qux
cum Hcbraïco tçxtu aliifque editionibus convenient. Cc-
teras tanquahi fpurias repudiavit, ut ipfemet docet in
tra&atu 8., in Matthxum. Scd videamus an ipfe meliorem
afferas explicationem quàm Mafius. Scribis png. 7$. In
nhis libris, per hypolemnifcum unico punSlo fignatum. ejuf-
modi leilio den atari f0leb.1t qua in nno tantum : per lemni-
feum vero du obus punit is infignitum, ea qua fimul in utro- iC
que feptuaginta Interpretum online inveniretur. Jghtod He-
fychitts me docuit, ad verba hac Pfalmi 11. to
&c. Scd nos jam oftendimus, £<>><*« in Hcfychio non ii-
gnificarc id quod exiftimas. Deinde quofnam libros intel-
ligis, cùm dicis quemadmodum in aliis libris, &C. An id
vis dicere, in aliis libris quam in Hexaplis? Ita certe
fuadet totius loci conicquentia. Atqui Origencs lemni-
icum duobus punilis iignatunii 8c hypolemnifcum cum
unico punilo, in Hexaplis appoiuerat, ut diierte teftatur
Epiphanius. Quod ii lemniicus duobus punilis iignatus ao
id fignificat quod tu dicis, leâionem fcilicet qux in utro-
que ordine editionis feptuaginta Interpretum vifebatur in
Hexaplis, quid neccffe erat cam notam • in Hexaplis appo-
nere ? Nam ii in utroque ordinc cadem leilio reperieba-
tur, nec lemnifeb, nec ulla alia nota opus fuit, cum lemniicus
aut alio nota, apponi non foleat nifi ad indicandam
leilionis varietateni. Veruni quid diutius immoramur in
co refutando, quod tu ipie, ni fallor, condemnabis fimul
atquc hxc legeris ? Ceterum antequam banc de lemnifco
8c hypolemnifco notationem finiamus, monendus eft le- 3°
ilo r, nec Origcnem, nec Hieroüymum ullam hujus not»
xnentioncm feci fie. Quod eq u idem valde miror. Ac for-
tafie ideo neuter illorum mentionem hujus nota: fecit,
quod pauciflimis in locis appofita ccrncrctur- Raro enim
70. Interprètes inter fe dificntiebant. Ac fi forte alicubi
eorum verfio difcrepabat, in verbis tantum, non in fenfu
ejufmodi difionantia refidebat, ut in loco fupra citato fcri-
bit Epiphanius.
Tranièamus nunc ad caput 7. Syntagmafis tui, in quo .
duo funt qux mihi quiJcm non probantur. Primum eft4°
quod fcribis, pfalterium Hierofolymx atque in Orient is
Ecclefiis ex pura ac fincera 70. Seniorum cditione dccan-
tatum fuifle: in ceteris autem veteris Teftamenti libris Pa-
lzftinos vulgata Origenis cditione ufos eflë. Alterum eft,
quod ais Eufebium Cxfaricnfem Epifcopum duas veteris
Teftamenti editiones evulgafiè; alteram cum obelis 8c
afierifcis, quam ex Origenis Hexaplis deicripfcrat: alteram
fine obelis, in qua quæcumquc ab Origene iub afierifcis
addita fuerant, è textu remota 8c ad marginem tranfiata
lunt, ut in Renati Marchali libro legitur. Ego vero non 5°
dubito quin Palxftini 8c Orientales; id eft, Arabes 8c ple-
rique S y ri, non pfalterium modo, fed 8c rcliquos veteris
Infirumenti libros juxta Origenis cditionem legerint. Nam.
pfalterium quidem ex editionc 70. Interpretum quæ in
Hexaplis legebatur, Hierofolymitana canebat Ecclefia, ut
tu fateris, & Hieronymus fcribit in Epiftola ad Sunniam
8c Fretelam. Atqui tu in cap. 4.- diierte fcribis, in reli-
quis etiam libris illud locum habuifle, quod in diila Epiftola
de Pfalterio adnotavit Hieronymus. Illud breviter
admoneo, aliam ejfe editionem quam Origenes & Eufebius
xotnit appellavit, à plerifque A#««»«©- dicitur: aliam
feptuaginta Interpretum, qua & in Hexaplis reperitur,
à nobis in Latinum ftrmonem fideliter verfa ejl, & Hierofo-
lymt atque in Orientis Ecclefiis decantatur. Quamobrem fi
quod Hieronymus ibi dixit, non de iolo pfalterio, fed de
toto veterc infirumento intelligcndum eft, illud etiam
quod de Hierofolymitana Ecclefia ibidem dixit, de omnibus
veteris inftrumcnti libris accipicndum crit. Scd 8c
Hieronymus in Prxfatione in libros Paralipomenon id-
ipfum perfpicue docet his verbis. Media inter has provin- 7°
da ( id eft Phoenice, Arabia, Falaftina ) Palaftinos codices
legunt, quos ab Origene elaboratos Eufebius (¿r Pamphilus
vulgaverunt• Qui quidem Hieronymi locus jungendus
eft cum altéro illo fupra citato ex Epiftola ad Sunniam 8c
Fretelam. Idem enim in utroque loco dicitur, nempe
Palxftinos 8c reliquas fere Orientis Ecclcfias legifle libros
70* Interpretum juxta editionem ab Origene in Hexaplis
elaboratam ; quam quidem editionem unicam fuifle fupe-
rius à nobis aounde demonftratum eft. Rcftat ut de editio-
ne Eufebii pauca dicam, quam tu duplicem fuifle cenfes :
Ego vero unicam fuifle contendo. Argumenta vero quibus
mca nititur fcntentia hxc funt. Editio Euièbii nihil aliud
fuit quàm Origenis editio, uti. teftatur Hieronymus in Prx-
fatione in libros Paralipomenon. Ncque enim novam editionem
emifit Eufebius, fed cam ipfam qux ab Orjgenc in
Tctraplis 8c Hexaplis digefta fuerat, evulgavit. Atqui -editio
Origenis qux in Tetraplis atquc Hexaplis legebatur,
fimplex atque unica fuir, uti fuperius demonftravi. Uni-
ca igitur ac fimplex fuit Eufebii Cxfarienfis editio. Pro-
pterca fcribit Hieronymus in diila prxfatione, tripKcem ;
fua xtate fuifle 70. Interpretum editionem : unam He-
fychii five Alcxandrinam ; alteram Luciancam ; tertian)
Palxftinenfèm. Additque hxc verba, Totufque orbis hao
inter fe trifaria varietale com pugna ti Quod fi duplex fuit
Palxftincnfis editio, ut t,u cenfes, non trifaria varieias,
fed quadrifaria diccnda elt. Deinde qujero abs te, utra
ex his duabus legdbatur Hierbfolymx 8c in Orientis Ecclc-
iiis. Dices proculdubió vulgata 111 cum obelis 8c aftcrifcis,
unico excepto pfalterio. Ita enim fcribis in cap. 7. Syn-
itagmatis tui. Verum fi ápud Palxftinos fola editio kou'a
feu vulgata in ufu erat, quorfum altera ilia editio fini:
obelis, in qua adlatus rejefta crant qux fub afierifcis addi-
derat Origencs ? Certe prorfus inutilis ac fupcrflua hxc
erat editio. Quorfum ergo hanc Cditionem vulgaficnt Eufebius
8c Pamphilus, qux nullius ufui erat pro.futuraf
Dicct fortafic aliquis, in ufum ftudioforum hoc ab illis
faiftum fuifle. Scd Hieronymus diferte loquitur de co-
dicibus qui publice in Ecclefia legebantur. Nec alio
confilio Eufebius 8c Pamphilus Palxftinos il los. cpdiccs
70. Interpretum evulgarunc, quam ut in Ecclefiis lcgc-
rentur.
Videamus nlinc quibus argumcntis nitatur opinio tua
de duplici editione Eufebii. Quantum conjiccre pofium
ex capite 7. Syntagmatis tui, opinionem .tuam hatififti
primum ex Syro interprete, qui anno Alcxandri 917. om-
nes veteris infirumenti libros hifioricos convcrtit ad ver-
bum de Grxco exemplari, quod manu Eufebii juxta O-
rigcnis libros in Cxfàricnfi bibliothcca rcpofitos fuerat
cmendatum, ut teftatur Andreas Mafius, qui ex ilio Sy-
riaco codice librum Jofux, obelis, afierifcis ac lemnifcis
diftinftum olim edidit. Hinc tu, 8c quidem rcfte, Palx-
ftinenfcm illam Eufebii cditionem obelis- 8c afierifcis di-
ftinftam fuifle cenfuifti, codem prorfus modo .quo in '
Hexaplis legebatur. Atque in hac parte tibi libenter af-
fentior. Quis enim eft qui non credat. Eufebium 8c Pam-
philum qui Origcnem tantopcrc mirati funt, ejufque de-
fenfionem confcripferunt, Origenis dxcmplaria fecutoscflb.
ita ut ne latum quidem ungufem ab ¡is difcedercnt? Alteram
vero editionem Eufebii haufifti ex libro Renati Marcitali
qui nunc eft in bibliotheca Collegii Parificnfis Socie-
tatis Jefu. Quo in libro ad finem Hieremix adnotatur, de-
fcriptum eftè Hieremiam ex codice Abbatis Apollinaris, in
quo hxc erant fubjedla. Defcriptus de Hexaplis juxta editiones
, & emendai us ex Tetraplis ipfins Origenis, qua Orígenes
fua manu emendaverat, & fcholia adfcripferat. Unde
ego Eufebius fcholia appofui. Pamphilus & Eufebius emenda-
runt. Grxca ex manufcripto exemplari quod ipfe non fe-
mel vidi, prout legenda funt, hie apponam. oV w nff.&vm-mx\a
ani r >(mt& tos , otup-
6¿fy¡ ¡tin T 'Opifióuí UTtyct ccvtS dlúpíure
^ i%oX^o2§ct<p^)^^, oÚív EònSuf sjto rcc %oÁicc mtpíétD^í, &C.
In co libro obeli penitus pulii funt, fed lemnifei duntaxat
8c afterifci : ita tarnen, ut qux fub afierifcis in corpore
ipio 70, Interpretum pofucrat Origenes, ad latus rejician-
tur. Hinc tu conjeftura duélus, exiftimafti hanc efle alteram
editionem ab Eufcbio elaboratam fine obelis, è
textu fubmotis iis qux fub afierifcis addiderat Origenes.
Verum hxc conjcélura, pace tua dixerim, parum firma
mihi videtur. Liber enim ille Renati Marchali, non
ex ipio Euièbii codice defcriptus eft, fed ex libro Abbatis
Apollinaris. Fieri autem potuit, ut ántiquarius
qui librum Abbatis illius defcripfit, ea .qux fub afierifcis
notata erant, coniulto in marginem rejecerit, non .quod
ita eflbnt in authentico Eufebii exemplari, fed. quia ipfe
id melius 8c cdnfulcius. fore judicabat. Fortafle etiam ab
antiquario qui librum illiim R . Marchali ex; <Apollinaris
exemplari defcripfit, id perpetratimi eft. Certe antiquarii
multa pro arbitrio fuo ac pro more 8c confuctúdine re-
gionum in quibus degebant, mutare confuevcrant. Eaq;
potifllmum fuit caufà, cur K91H1 feu vulgaris editio tan-
topere corrupta cflèt, ut docet Hieronymus in Epiftola ad
Sunniam 8c Fretelam.- Porro antiquarium ijlum qui. librum
Apollinaris Abbatis deicripfcrat, non expréífifie ficfcJ
liter authenticum Eufèbii exemplar, vcl ex eo appáret,
quod ciim Eufebius fcholia Origenis ad latus appofuiflct,
ipfè pauca admodum adfcripfit. Atqui nequáquam probabile
eft, Origenem tarn pauca in Hieremiam fcripfiflè
fcholia. Sed nimirum antiquarius cum libri fui margines
afierifcis ac lemnifcis repletas videret, fcholia prxtcrmifit.
Erant alioqui Origenis fcholia ncc pauca, nec adeo brevia.
Cum enim triplex illius opus fucrit in facram Scripturam,
primum locum tenebant fcholia ; fecuñdum Homilix feu
rra£latus; tcrtium Tomi feu Commentarli, quod opus e-
rat omnium elaboratiffimum, ut fcribit Hieronymus-in
Prxfatione Intcrprctationum in Éáechielcm, cujus verba
refett Rufinus. Hxc fcholia qux Grxce dicebantur
onfuuúnii, idpmi Hieronymus, excerpta feu commati-
cum interpretationis genus nominai, lit alibi notavi.
Proinde non dubito, quin antiquarius ille fcholia Origènis
qux Eufebius ad marginem Hieremix appoiuerat, prxfermiferit.
DE V E R S I O N S S E P T U A G I N T A IN T E R P R E T UM.
tèrmiferit. Qui fi in hac parte ab authentico Eufebii ex- xandrix : hac deinde femper ufos cflc Judxos Alcxandricmplari
difccffit, credibile eft in aliis etiam, verbi gratia nos, 8c rcliquos Hellcniftas : A Judxis deinde Chriftianos
in ns qux ad afterifcos pertinent, eum non ex fide exem- cam accepiflb. Ncque enim Apoftoli 8c primores illi Chriplaris
fui, fed pro arbitrio filo ac volúntate feciíTe. Prx- fliani alia veteris inftrumcnti intcrprctatione Grxca funt
terea Eufebius in anuotationc illa qux legitur ih Marchali ufi, quam c4 qux vulgo in Synagogis Judxorum Hcllcnil’Jro
, teftatur Hieremiam dcfcriptuni fuifle è. Tetraplis ftarum legebatur. Poftea vero Judxi in odium Chriftianoatque
Hexaplis Origenis, 8c à fe ac Pamphilo emenda- rum; quorum feélam ac religionem quotidie augeri non
turn ; 8c Origenis fcholia ad marginem à fe adferipta. fine invidia cCrncbant, Aquilx Jgdxi intcrprctatione funi-
Cum ergo id tantum in Hicremia fe prxftitifTe fateatur, ufi ; cujus fecundam editionem (duas enim verfiones edinec
de afierifcis e contextu ad marginem ablegatis quid-10 d it) vbcare folebant rii» Certe Judxos
quam dicat, id antiquarii facftum; non ipfius Eufebii efle Hellcniftas, non 70 Interpretum, fed vcl Aquilx vel
crediderim. Quippe Eufebius editioheln fuam de Te- Symmachi verfione ufos fuiffe fatis indicai Novelli Jutraplis
8c Hexaplis dcfumplit, quemadmoduih ipfius an- ftiniani 146. qua permiflum eft Judxis facras Scripturas
notano teftatur. Atqui in Hexaplis ea qux fub afierifcis Grxce interpretaras legerc, modo juxta feptuaginta Intcrnotata
erant, in textu, five ut Hieronymus loquitur, in cor- pretum editionem eas Ieélitcnt, Pcrmittitur etiam Aquilx
pore collocata legebantur. Eodem igitur modo digefta intcrprctatione uti fi velini. Reliqux omnes interpretaticrat
Eufcbii Cxfarienfis editio ; quod etiam Syrus inter- ones prohibentur, quibus uti antea confuevcrant. Et Jupres,
ciijus exemplar habuit olim Mafius, apertiflìme cbn- dxi quidem ita fecerunt, ut dixi. At Chriftiani feptuafirmat.
Proinde umeam fuifTe cenfeo Eufebii Cxfarichlis ginta Interpretum editionem conftanter retinuerunt quipedmonem.
Quanquam fi proprie ac vere Ioqui velimus, 20 pc qux Apoftolorum fuffragio confccrata fuerat 8c na-
Eufebn editio minime diccnda eft, quippe qux nihil prx- feentis Ecclcfix roboraverat fidem, ut loquitur Hieronyter
ipfam Origenis editionem exhiberet. Itaque redlius mus:. Nec quifquam ei verfioni vcl addere, vel detracxemplaria
Eufebii, feu codices Palxftinos cum Hicronymo here aufus eft unquam, prxter Hxreticos, qui earn vcrfidixerimus.
Certe vetus Scholiaftcs in Pfalmos, (iiGxlov onem pro arbitrio fuo varie interpolarunt, ut dé Apollo-
EinZw non fcmel nominàt, ut tu refte annotarti pag. phane, Hcrmophiio ac Tbcodoto, qui Artemonis hxrefim
76. Joannes Morinus, vir dtìfliflìmus, in Prxfatione quam fetìabantur, fcribit Caius apud Eufebium in fine libri quinti
fcripfit in editionem Parifienfem feptuaginta Interpretum, Verum hujdfmodi hxrcticorura esemplarla non nifi apud
ait Eufebium 8c Pamphilum editionem feptuaginta Inter- ejüfdem féílx homines auóloritatem obtinuerunt. At
pretum de Hexaplis feorfum exferipfifle, eamque utpotc vulgata editio feptuaginta Interpretum, ufque ad Origc-
Hexaplis longe magis parabilem in vulgus difTeminafTei 3° nem in Ecclefia permanfit. Hie primus mendis qux in
Itaque videtur fenfiflb Morinus, primos omnium Eufe- earn irrepfbrant, partim ex fcriptorum impernia, partim
biuiji 8c Pamphilum editionem feptuaginta Interpretum ex varietale cxemplarium. cam purgavit, 8c cum tribus
ni Tétraplis & Hexaplis ab Origene digeftam, feorfum e- aliis intcrpretationibus collatam afierifcis obelifque diftinvulgafle
: quod tamcn mihi quidem veruni non videtur. xit, atqüe itá diftindlam in Tetraplis átquc Hcxapiis col*
Ncque enim hoc dicit Hieronymus j fed id tantum afiir- locavit. Ab hoc tempore duplex fuit feptuaginta Intermat,
Eufebium ac Pamphilum codices ab Origene elabb- pretum editio: Altera feu vulgaris, id eft corrupta 8c
ratos evulgaffe. Certe ante Pamphilum 8c Eufebium, inemendata. Altera incorrupta 8c immaculata, qux pro-
Ecclcfias Palxftinx ufas effe exemplaribus Origenis, 8c prie feptuaginta Seniorum editio vocabatur; ea fcilicet
feptuaginta Interpretes ex editione Origenis le&itafle, pro qux juxta cmendationem Origenis legebatur in Hexapliscerto
habeo. Nam cum Origenes earn editionem in Pa- 4° Sic intelligendus eft locus Hieronymi in lib. 16. Commen-
lxftina claboraverit, nemini dubiuro effe potcft, quin Alex- tariorum ad Efaix cap. y8. Sed ne in feptuaginta quidem
ander Hierofblymitanus, 8c Theoéliftus Cxfarienfis Epi- emendatis & veris exemplaribus. Vera exemplaria feptuafeopus,
qui Origeni favebánt plurimum, & quorum prx- ginta Interpretum vocat codices Hexaplorum; Certe idem
cipüe impulfu hie labor ab Origene fufceptus videtur, earn Hieronymus in Epiftola ad Sunniam 8c Fretelam citat
editionem in Ecclefiis fuis flatim fufceperint. Aut igitur editionem feptuaginta Interpretum juxta Hexaplorum vedicendumeft,
editionem Origenis ante Euibbium 8c Pam- ritateni: E t in eadem Epiftola fub initium ait, incorruphilum
in Ecclefiis Palxftinx receptam non fuifle; quod ptam 8c im màcula tàm feptuaginta Interpretum editionem
nullo modo probabile eft ; aut certe fatehdum eft, earn e- in Hexaplis refervatam fuiffe. Idem nihilominus Hieroditionem
nequáquam primum ab Eiifebio 8c Pamphilo nymus editionem illam feptuaginta Interpretum, qux ab
feorfum evulgatam. Nam fi antfc Pamphiluih 8c Eufe- Origene elaborata in Hexaplis habebatur, puram ac gerbium
Palxftini editionem Origehis in Ecclefia legebant, manain fuiffe negat, turn'in Epiftola ad Auguftinum, turn
jam turn feorfum evulgatà fuèrit neceffe eft, cum ingen- in Prxfatione in libros Paralipomenon. Qux prima fronte
tía illa Tfitràplòrum atquc Hexaplorum volumina iti Ec- pugnare inter fe videntur. Quid enim magis contrarium,
defiis legi non potuerint, íbd tantum in bibliothecis ad quam íunt hxc duo? incorrupta, immaculata 8c vera íberuditorum
ufus fervarentur. Quid ergo przftitum eft ab ptuaginta Seniorum editio habetur in Hexaolis. Non eft
Eufbbio 8c Pamphilo ? Duo ab ipfis prxftita íunt ; de- pura nec germana feptuaginta Seniorum ed it ¡0 ea qux
fcriptio & emendado. Etenim Pamphilus cum effet pro- in Hexaplis legitur. Utrumque tamen veriflìmum eft,
fuix erga omnes liberalitatis, & alioqui opibus abunda- modo intelligatur ficut intelligi debet.' Nam editio Hexaret,
pluriitios codices partim ipfe fcripfit, partim ab aliis plorum Origenis, abique contro ver fia erat omnium emenfcribendos
curavit: quos poftea pctentibus non viri* modo,60 datiffima; 8c eruditi homines in fuis commentariis earn
fed 8c feminis religiofis largitus eft, lit in ejus vita fcribit editionem fequebantur. Neque ex alio quam ex hoc fonte
Eufebius, 8c I-Iieronymus ex Eufebio refert iii Apblogetico veritas 70. Interpretum hauriebatur. Eadem tamen ediad
ver fus Rufinum. Eos libros cum Hexaplis ac Tetraplis tio pura non ¿rat, propterea quod multa ex Theodotione
diligente!- collatos idem Eufebius ac Pamphilus emendarunt. aliifqué intcrprctibus habebat immixta , qux Origenes a-
Itaque his Eufebianis libris adferibi folebat hxc nota. Iìùy,. fterifcis prxnotaverar. Quam ob.caufam Hieronymus in
' ( p i !§ Eùoi£t<& ¿lufSátmrn, ut ex libro R . Marchali ap- Epiftola ad Auguftinum ; & in Prxfatione in libros Papa
ret. Eódem pròrius modo quo in vetuftis T iti L iv ii ralipomenón, ait libros 70. Interpretum ab Origene effe
exemplaribus legitur : Fi. Nicbmachus Dexter V.C.emen- corruptos. In quo certe iniqiiior mih.i videtur Hieronydabarh
dominis Symmachis. E t in Terentio : Calliopius re- mus adverfus Origenem ; qui quod bono ac pio confilio
cenfui, 8c alia hujufmodi, qux jampridem notavi in libro 7° fecerat Origenes, ram acerbe reprehendit. Quid enim u-
de Critica. Ubi etiam monui duplex effe emendationis tilius éxeogitari potuit qruam illx obelorum 8c afterifeogenus.
Primum eft difficile ac laboriofum, quod maxi- rum notx, ut indicarctur leéloribus quid à 70. Interprendo
judicio indiget, ut ipuria à germanis, faifa à veris di- tibus additum, quid ab iifdem omiffum fuiffet. Quod fi
ilinguantur. Alterum eft facilius 8c planius, quod fere Origenes e'a qux ab 70. Intcrprctibus omiflà fuerant, ex
totum in orthographia 8c diftinélione confiftit, 8c in col- Theodotione aliifqué fupplens, nullam appofuiflet notato
latione cum authentico leu Cmendatiffimo exemplari. Ac qua hujufmodi fupplementa à puro ac germano 70. Inplerumque
ii qui fcriptores antiques edunt in vulgus, terpretum textu difeernerentur, merito certe ab Hieronyncceffe
habènt h'ujus duplicis emendationis laborem fubire ; mo 8c ab aliis reprehendí potuiffet. Nunc vero cùm aid
quod hodièquè cottidiano experimento cernimus. Quin- fterifeos addiderit fingulis locis, ad defignanda ea qux à
etiam ipfe Origenes feptuaginta Interpretum editionem 80 7Ò. Senioribus prxtermiffa ¡píe ex Theodotione aliifqué
bis emendavit. Primum ca cmendationc de qua ipfe lo- fuppleverat, non folum vacuus ab omqi culpa, fed imquitur
in traélatu 8. in Matthxum. Deindé cum Tetrapla rtio'rtali laude dignus mihi videtur. In eodem enim oipfb
propria manu emendavit 8c fcHoliisilluftravit, ut ieri- pere, 70. Interpretum libri puri 8c pròut ab ipfis editi
bitur in libro R . Marchali. De hac pòfteriore emendati- fuetant, lefloribus exhibebantur; {k lacunx qux in eorum
one intelligenda funt hxc verba, qux proxime adduxi, editione exftabant, ex Theodotionis aliorumque interprotlú/
AitpiX©- EòaiQt®- diu($à<m>ro. _ turn editionibus cernebantur expletx. Si quis itaque pu-
Ccterum ut ea qux dixi, in compendium redigam, de ram 70 Interpretum editionem legere cupicbat, nullo ncvcrfionc
70 Interpretum ita cenfeo. Primum quidem, godo id licebat in Hexaplis. Prxtermiffis enim iis qux
unicam iemper fuiflb 70 Seniorum verfionem, earn fei- fub afierifcis erant polita, pura ac germana 70. Seniorum
litct qux regnante Ptolemxo Phíladclpho faóla eft Ale-90tranflatio, prou't ab ipfis fuerat condita, remanebat. Id-
Hhhbh quo
7 9 I
(