bladeren. Zonder tot de reuzen van het woud te behooren, zijn
het allen booge boomen, met rondachtige loofkroon op een zuil-
vormigen stam. Met de eiken 'gaan hier andere soorten van
cupuliferen gepaard, onder anderen drie soorten van kastanjes,
die zieh door de heldere, witachtig grijze tint van hun loofgewelf
onderscheiden, en onder welke Castanea Javanica den
inlander eene vrucht oplevert die geroosterd gegeten wördt,
maar ver bij onze 'gewone kastanjes in smakelijkheid achterstaat.
Andere kenmerkende boomen zijn de tot de meliaceeen behoo-
rende knoflookboom (Dysoxylon alliaceum), dus genoemd wegens
den knoflookreuk van zijn hout en schors, eene slanke acacia-soort
Pithecolobium montanum, en de fraaie Javaansche ahornboom (Acer
laurinum), dien men herkent aan zijn groote, gaafrandige, helder-
groene, aan de onderzijde witkleurige bladeren, en aan de bruine,
pluimvormige trossen zijner groote vleugelvruchten, diehetgroen
van het dichte loofgewelf met roodbrnine vlekken als bestippelen.
De laurineeen worden meer heerschend in het hooger gedeelte
dezer zone, en zijn vergezeld van velerlei ternstroemiaceeen van
het geslacht Saurauja. De laurineeen zijn dadelijk herkenbaar
aan de gladde oppervlakte en den glans harer gaafrandige bladeren
en aan hare aromatische geuren, die nu eens meer op kaneel,
dan op Citroen, dan op kamfer gehjken. De Japansche kamfer,
de Cevlonsche kaneel en de sassafras behooren allen tot geslachten
van laurineeen waarvan ook op Java soorten in het wild worden
aangetroffen. In dezelfde streken vindt men bovendien in West-
Java nog eenige soorten van Caryota-palmen (furfuracea, propin-
qua en maxima), wier stam een houtcylinder heeft van zwarte
kleur en een duim dikte, zoo hard, dat vele urennoodigzijnom
zulk een boom te veilen, en dat de spijkers der Javanen uit dit
hout worden vervaardigd.
Onder de woudreuzen dezer zone komt de eerste plaats toe
aan vier of vijf soorten van coniferen van het geslacht Podocarpus,
die deels smalle en naaldvormige, deels breede, dikke en leder-
achtige bladeren hebben. Zij wedijveren in pracht met de rasa-
mala’s en hebben op eene hoogte van 7500 voet, waar alle
andere boomen verschrompelde vormen beginnen aan te nemen,
nog de schoonste zuilvormige stammen. In Oost-Java, waar de casua-
rinen in hare plaats treden, komen de podocarpeeen niet voor.
Oude boomen van deze soort, wier bladerendak ijl is geworden,
en die daarentegen overvloedig met bleekkleurige baardmossen
behängen zijn, roepen ons, in het nevelachtig klimaat dezer zone,
onwillekeurig het beeid van den Europeeschen. herfst voor den
geest. Andere prachtboomen, om nog‘ slechts enkele te noemen,
zjjn Memecylon costatum, de ki tembaga (koperhout) der inlanders,
dus genoemd omdat hij, bij het afschilferen der schors, die zoo dun als
papier is , een koperrooden bast vertoont, die zieh voordoet als een
gladde bronzen zuil van 70 voet hoogte, door een loofgewelf van
kleine, perkamentachtige, glinsterende en aromatische bladeren
gekroond; en de soeren (Cedrela toona), met een kolossaal loofdak,
aan zijne enkelvoudig gevinde, bosvormig groeiende bladeren en bui-
tengewoon groote bloempluimen kenbaar. De bast en het hout
van den ki tembaga leveren den inlander eene stof waarmede hij
zijn katoen zwart verwt; de soeren heeft een week, roodachtig
•hout, dat zieh gemakkelijk laat be-werken, en waaruit men on-
kostbaar gereedschap vervaardigt,. terwijl aan den bitteren bast
al of niet terecht een koortsverdrijvende kracht wordt toegekend.
Het verdient opmerking dat in deze zone het hoog geboomte
de groote, fraai gekleurde bloemen, waarmede het in lager
streken getooid is, geh eel en al mist. Wie echter hierin een
genetisch verband met de wolken-nevelen mocht willen vinden, zou
dadelijk worden gelogenstraft door de pracht der bloemen van
vele kleinere boomen en heesters, en vooral van de orchideeen,
die hare zonderlinge, vaak de vormen en kleurentooi der vlin-
ders nastrevende bloemen juist het meest in deze zone ten toon
spreiden. Onder eerstgemelde bewondert men den sierlijken tooi
van velerlei melastomen, medinilla’s, marumia’s, van Kibessia
azurea, Rhododendron javanicum, Ardisia decusmontis, Jambosa
lineata en vooral van Astronia spectabilis, door Junghuhn als
het schoonste sieraad dezer bosschen geprezen. Pandaneeen,
boomvarens, boomachtige araliaceeen, die hare kale takken als
lange polypenarmen door het woud uitstrekken', voegen hierbij
hare - eigenaardige vormen.