miring geschreven, en dat niet minder dan 15 Strophen bevat.
„In zeker opzicht,“ zegt de heer Kern, „lijkt de inlassching
met eenige handigheid geschied te zijn, doch wel bezien getuigt
ze van ongelooflijke gedachteloosheid.“
Het onderwerp van de Brätä Joedä is de langdurige kamp-
strijd tusschen de Pandäwä’s en de Koräwä’s om het bezit van
den troon van Ngastinä. De overwinning blijft aan de Pandäwä’s ,
waarvan de oudste, Joedistirä, den troon beklimt en het rijk
tot den hoogsten trap van welvaart en luister opvoert. De Brätä
Joeda bevat vele verhevene en aangrijpende beschrijvingen van
het krijgsgedrang en krijgsgewoel, afgewisseld door liefelijke
tooneelen en treffende sehilderingen der natuur. Zij is op Java niet
alleen populair geworden, maar wordt er ook geheel als inheemsch
beschouwd. Terwijlde vreemde oorsprong geheel in vergetclheid ge-
raakte, isaande personen des gedichts eene plaats in het heldentijd-
vak van Java’s eigen geschiedenis toegekend. Die helden komen ook
altijd voor in de stamlijsten der tegenwoordige Javaansche vor-
sten, en de geheele Javaansche adel roemt.er op van hen afkomstig
te zijn. Even zoo zijn de namen der plaatsen die in de Brätä
Joedä bezongen worden, in de inlandsche aardrijkskunde van
Java opgenomen, en nog weet men er de plekken aan tewijzen
waar de njken en. steden gelegen waren die in het gedieht
worden vermeld. Yoor den Javaan is de Brätä Joedä, die in
verschillende vroegere en latere, geheele of gedeeltelijke bewer-
kingen verspreid i s , eene echt-Javaansche schepping, en de
daden der helden die er in verheerlijkt worden, acht hij een
deel der geschiedenis van zijn vaderland.
Nog moeilijker dan het is uitspraak te doen over de betrek-
king tusschen de Brätä Joedä en het Mahäbhärata, is het die
tusschen de oud-Javaansche Rämä en het Indische Eämäjana
te bepalen. De modem-Javaansche vertaling van Jäsä di Poerä
vervaardigd onder de regeering van Soesoehoenan Pakoe-boewä-
nä den IHd™, die in 1749 den troon beklom, is door
Winter uitgegeven ') ; maar van den Kawi-tekst bezitten wij
*) In D. XXI., 2e ged. der Verhh. v. h. Batav. Gen.
tot dusverre noch bewerking, noch uitgave. Zooveel leeren wij uit
Jäsä di Poerä’s werk, dat het gedieht de geheele geschiedenis
van Rämä van zijne geboorte als zoon van Däsärätä tot aan zijne
hereeniging met zijne door den vorst van Ngalengkä (Lanka)
geschaakte gade Sintä (Sita) bevat. Raffles zegt dat de Kawi-
tekst gewoonlijk in vier gedeelten is gesplitst, die ieder afzon-
derlijk voorkomen ; dat het vierde gedeelte, waaraan alleen
de naam Rämäjana zou toekomen, het meest verbreid is ; en dat
het gedieht, als geheel beschouwd, verreweghetuitgebreidste is
van al de Kawi-gedichten !). Een en ander doet denken, dat de
Rämä Kawi in veel nauwer betrekking staat tot het Hindoesch
origineel dan de Brätä Joedä. Nog blijkt het dat het Javaansche
gedieht zieh aansluit aän die omwerking van het Rämäjana,
waarin Rama als een incarnatie. van Wisjnoe (naar Jav. uitspraak
Wisnoe) wordt -voorgesteld. De stijl en wijze van behan-
deling zijn, volgens den heer Kern, veel eenvoudiger dan in de
Wiwähä en de Brätä Joedä, die in dit opzicht met elbander
veel meer overeenkomen. Als de dichter wordt Empoe Poejwä
genoemd, die geleefd moet hebben onder de regeering van Djäjä
bäjä, vorst van Kediri, wiens leeftijd de overlevering stelt in
de negende eeuw onzer jaartelling. 2) Maar ook de dichter van
de Brätä Joedä Kawi leefde en bracht zijne hulde aan een vorst
van denzelfden naam. Wordt de hoogere ouderdom der TtW°
Kawi door nader onderzoeb bevestigd, dan is de eenvoudigste
oplossing von Humboldt’s gissing aan te nemen, dat de naam
Djäjä-bäjä door verschillende vorsten van Kediri gedragen is.
Intusschen moet men niet vergeten, datop de Javaansche opgaven
van data uit de Hindoe-periode niet de minste staat is te maken,
en dat alle belangrijke werken in het Kawi door hen aan vorst
Djäjä-bäjä of aan de te zijnen tijde levende geleerden en dichters
worden toegeschreven.
1) Raffles I. 434. Kern , Kawi-Studien, bl. 1 0 , zegt, op grond van eenige aan het slot
voorkomende woorden , dat het Kawi-gedicht niet Räimä maar R&mäjana h e e t; doch, als
wij ons aan Raffles houden, zouden die woorden alleen tot het vierde of laatste gedeelte
betrekking moeten hebben.
2) Cohen Stuart, Brätä Joedä» voorr. 6. 7.