voorschriften af om de Japan sehe boeren te bewegen thee te planten.
Dit bracht nieuw leven in de industrie en snel steeg zjj tot de
Stelling, welke zjj nu inneemt — nl. een der stapelproducten van
Japan.
In die vroege tjjden voerde de thee den naam „sentsja” ; de
bereidingswjjzen waren veel beter dan de nu gebruikeljjke.
In het jaar 1600 werden, door middel van verschillendemethoden,
twee soorten twee bereid: „liikitsja” en „sentsja’O In den tjjd der
opening van Jokohama voor den handel in 1859 waren de voor-
naamste theedistricten Kioto, Sjizoeoka, Midje en Sjiga. Ook eenige
plaatsen in het centrum en het Westen van Honsjin.
Eerst weid thee van de beste kwaliteit uitgevoerd zonder eenige
bereiding, omdat er in dien tjjd geen drooginrichting bestond.
Terwjjl dit alles goed en wel was voor theeen van de beste kwaliteit,
verloren die van minder kwaliteit hären geur zöö spoedig door
de vochtigheid, dat de vreemde kooplieden het noodzakeljjk vonden
ze weer te laten drogen in Sjanghai. Ziedaar hoe het komt dat
Japansche thee dikwijls wordt gedroogd en verpakt op de Chineesche
manier.
Omstreeks 1862 opende een vreemdeling eene droog-inrichting in
Jokohama tot groot voordeel van den uitvoerhandel. De prjjs der
Japansche theeen was hoog, wegens hare goede hoedanigheid. In
1868 werd te Kobe eene theemarkt geopend, maar daar het nood-
zakelijk was de thee naar Jokohama te zenden om te worden
gedroogd, slaagde de markt financieel niet.
Toen in 1872 Amerika het invoerrecht op thee afschafte, nam
de uitvoerhandel schieljjk toe en steeg de prijs. In 1874 nam de
vraag naar thee zoo snel toe, dat de kooplieden minder zorg be-
steedden aan de bereiding hunner theeen, en sommigen vervalschten
zelfs hunne goederen. Toen een achteruitgang in den handel er het
gevolg van was, vervalschten de kooplieden hunne theeön nog
verder, ten einde een deel hunner verliezen terug te winnen. In
dit jaar werd eene poging gedaan zwarte thee te planten en het
volgend jaar werden te dien einde Chineesche werklieden door de
Regeering gebruikt. In 1875 ging eene Staatscommissie naar China
om de bereiding van groene en zwarte thee te bestudeeren. In
1876 ging er eene voor hetzelfde doel naar Britsch-Indiö; ■ hare
terugkomst in 1877 werd zjj naar de Ken Kotsji gezonden om thee
te bereiden op de Britsch-Indische wjjze. Toen deze thee aan vreemde
deskundigen werd voorgelegd, behaalde zjj onverdeelde toejuiching
voor hare voortreffeljjkheid. Het jaar 1878 zag eene daling in den
thee-uitvoer en in 1879 werd een bjjzonder Congres gehouden in
Jokohama om de thee-industrie aan te moedigen. In dat jaar was
de thee-oogst zöö voortreffeljjk, dat er eene groote vraag naar was
in Amerika. De geheele bruikbare voorraad werd uitgeput en om
aan de steeds toenemende vraag te voldoen, vervalschten vele han-
delaren hunne theeën. Dit bracht geleideljjk het niet te vermjjden
gevolg teweeg: de theeprjjs ging omlaag en de reputatie der han-
delaren was verloren. Ziende dat iets gedaan moest worden, be-
proefden de theeplanters in 1883 een syndicaat te vormen, maar
slaagden niet. De Regeering bemoeide er zieh toen mee en ver-
eenigde hen in een syndicaat. Het resultaat van dezen wjjzen maatregel
zag men spoedig. In 1885 was er eene aanzienlijke stjjging
in den uitvoer van thee. In 1886 werden regelingen aangenomen
voor de bestraffing van kwaaddoeners. De theehandelaren vormden
ook eene vereeniging om toezicht uit te oefenen op de planters en
alle vordere mogeljjkheid van knoeierjj te voorkomen.
Ten slotte verleende de Staat in 1896 eene subsidie van 70.000 jen
aan de centrale organisatie, ten einde onder het toezicht der Regeering
kantoren te vestigen in New-York, Chicago en Wladiwostok.
Deze vereeniging van theehandelaren en -planters bevatte de theehandelaren
van elke Prefectuur en had ten doel de contrôle en het
oppertoezicht over de producenten in hunne verschillende districten.
In verbinding met deze verschillende vereenigingen van theehandelaren
in elke Prefectuur werd een hoofdbestuur der vereeniging in
Tokio georganiseerd om over de plaatseljjke vereenigingen het
bestuur te voeren, en ook om de vertegenwoordigers van deze in
staat te stellen eens per jaar samen te komen om te beslissen
over de beste methoden van bereiding en productie. Alle leden
dezer vereenigingen verbinden zieh voort te gaan volgens deze
methoden ter verzekering van voortreffeljjkheid van kwaliteit der
voor uitvoer bestemde thee gedurende eene période van twintig
jaren. Deze vereeniging is een voorbeeld van het verlangen van een
uitvoerend land om de goede verstandhouding te bevorderen en
aan de wenschen van het invoerend land te gemoet te komen. De
statistieken zouden waarschjjnljjk aantoonen, dat deze zorg voor
het ophouden van den standaard van voortreffeljjkheid niet zonder
resultaat is geweest.
In 1897 namen de Yereenigde Staten eene wet aan tegen den
invoer van theeön van inférieure kwaliteit en voorziende in de
inspectie van alle ingevoerde thee door vaste standaardmonsters. De
Vereeniging van Theehandelaren richtte terstond kantoren op voor
de inspectie van thee in Jokohama, Kobe en Nagasaki, en alle voor
uitvoer bestemde thee gaat door de handen der deskundige inspecteurs,
in elk dezer centra geplaatst. Van de thee worden monsters
gemaakt en dan wordt ze in entrepôt naar Amerika gezonden om