Hij rustte dus eene vloot uit, welke hij onder den Admiraal van B oshbizen
stelde, voornemenszijnde, om daarmede den GraafvAN der Mark uil ßrielle
te yerdrijyen. Deze oorlogschepen kwaincn le Enkhbizen bijeen, waar zij
eenigen tijd op de rcede bleven liggen, waarschijnlijk met oogmerk, om
eenig krijgsvolk in de stad te werpen, en zieh van haar te verzekercn.
waartoe men meent, dat eenigen uit de regering de behulpzame hand
zöchten te bieden. Intusschen had ook Whlem , Prins van Oranje
reeds omtrent twee jaren , lieiinelijk met eenigen binnen de stad ver-
standhouding gehad , en terwijl er de schepen van den Hertog van
Aiva toegerust werden , gebeurde bet, dat een scheepshoofdman , S chbi-
lenbbrg genaanid, het brood, hetwelk hij in de stad had laten bakken
zocbt scheep te brengen ecr hij geld gaf. De bakker, Dirk Jansz. ge-
naamd , eischte eerst betaling , Schbilenburg begou daarep te scheiden
en te dreigen , zeggende » hier zijn niet dan Schelmen en Geuzen
in de stad, dien het zwaarder dan die van Rotterdam (waar de Span-
jaarden eenen afgrijsselijken moord hadden aangerigt) vergaan zal.” De
bakker ^antwoorde daarop. » Ik hoop dat ons God daarvoor zal he-
waren ; waarop deHopman, of niet wetende wat men in den zin had,
of door toorn vervoerd , met gekruisle vingeren zwoer , dat het niet
beter gaan zou. Dit onbedacht zeggen , van eenige burgers gehoord,
werd terstond door de geheele stad bekend. Men begon daarop de
hoofden bijeen te steken, en de een den ander aan te hitsen, tot
wering van de bezetting, van welke zij hun bederf te gemoet zagen,
Niet lang daarna kwam zeker Hopman Qiiikkel met Spaansche Soldaten
voor de poort, onder voorgeven, van hen door de stad naar de
schepen te geleiden. De burgers weigerden hen in te laten,'en de
Burgemeesters, ziende , hoe de burgers gezind waren , gaven voor, dat
men de Soldaten slechts in de stad zou monsteren, en dan inschepen.
R e im e r Stobting, een oud en stout burger, antwoordde hierop , dat
men het volk wel buiten konde monsteren ,. en van daar scheep doen
gaan , opdat de burgers alle achterdocht benomen werd. De Burge-
meester Wodter Simonsz. beet hem daarop toe , » dat de Burgemees-
» ters , welken het bevolen was, de stad wel zouden regeren ; hij zou
» den bek snoeren, of men zou hem in een gat smijten. " Hierdoor
rezen meer woorden, en een ander welgeacht burger pastte den Burge-
meester daarop toe : » Is de stad u bevolen , zoo regeert ze wel, maar
* dat gij ons met bezetting van krijgsvolk zoudt belasten , staat ons niet
» te verdragen. Die vier of vijf jaren neringloos gezeten hebben weegt
» zulk eenen last te zwaar.” Eindelijk bevolen de Burgemeesters de bürgeren
te vreden te zijn, het krijgsvolk zou er buiten blijven. Des anderen
daags kwam de Admiraal B oshbizbn met zijne Hellebardiers in de stad,
en deed Q bikk el met zijn volk voor de poort komen, om hem door zijn
ontzag binnen te helpen, maar wederom te vergeefs. De Regering bedacht
toen een anderen vond , doende een goed getal Soldaten , bij kleine
lioopen, in de stad komen , onder voorwendsel van eenige nooddrufh te
koopen. Hun geweer liet men, door eenige wijven met huiken, heimelijk
in de stad en in Q bikk els herberg brengen, die vervolgens met trommeis
liet omslaan, dat alle de Soldaten, welke onder hem bescheiden waren, voor
zijne herberg zouden verschijnen. Zoo haast als de burgers dit hoorden,
kwamen zij op de been, en dreven den Hopman, met al zijn volk, kloek-
moedig de stad uit. Meleen vlogen zij naar het huis daar de Admiraal
B oshbizen in was, namen hem gevangen , en stelden hem op hetstadhuis
in bewaring van de burgerwacht. Ook haalden zij het geschut van het
hoofd en van twee oorlogschepen, die daar lagen, in de stad, op denzelfdcn
dag kwam het Amsterdammer veerschip , geladen met vijf in
dertig tonnen buskruid en eenige honderd geweren voor de oorlogschepen ,
aan : maar de burgers bragten deze voorraad binnen hunnen stad. De
zaken aldus staande, kwamen er onderscheidene ballingen in de stad,
die de burgers in hun voornemen, van zieh in vrijheid te stellen, stijf-
den. Zekere P ie t e r L b it je n s B b isk es moedigde hen onder anderen zeer
daartoe aan , en beloofde hun den bijstand van den Prins van O ra n je ,
hetwelk hij met het vertoonen van eenen brief, door dezen aan liem
geschreven , bevestigde ; ook deed h ij, door zijne kloekmoedigheid ,
een schip met krijgsvolk, door den Kastelein van Muiden derwaarts
gebragt, terug wijken. De Admiraal B oshbizen werd met den Burge-
meester Jak V esterman van het raadhuis gehaald , en op de Ketenpoort
in eene naauwe verzekering gesteld. De Burgemeester werd evenwel nog
dien zelfden avond ontslagen , en vertrok naar Amsterdam; ook^vond
de regering eenige dagen daarna middel om B oshbizen los te krijgen ,
en hem met eenige schutters naar Amsterdam te geleiden. Vervolgens
stelden de overige Burgemeesters allerhande listen in het werk , om
aanhang te krijgen , trekkende de Roomsch Katholijken aan hunne
zijde , zoodat het geschapen stond , dat het tot een bloedbad zoude
komen ; maar een vrij groot getal vlugtelingen van Emden en elders
in de stad körnende, gaf den Onroomschen nieuwen moed, zoodat zij
weder de overhand kregen , zieh van het geschut meester inaakten , en
het Oranjevaandel van de Stadsmuur deden waaijen, zijnde , bebalven
den voorgemelden P ie t e r B b isk e s , D ir k J anz. B r o bw e r met zijne beide
zonen, J acob F e o r is z . , J acob D ir k s z . en J ak V r e d e r i jk x , hunne voor-
naamste aanvoerders. De eerstgenoemde nam omlrent 330 burgers
in soldij, waarover hoplieden werden aangesteld. Hierbij kwam weinige
dagen daarna eenig krijgsvolk en levensmiddelen uit Brielle , door
L bkey gezonden, en daarop werd er terstond verandering in de Regering
gemaakt, wordende nieuwe Burgemeesters verkozen daar B b isk e s een
van was. De Spaanschen wendden sedert verscheidene pogingen aan ,
om E hkhbizen wederom van partij te doen veränderen , doch het is
hun nimmer gelukt.
Ten tijde van L e ic este r , ijverden de meeste Wethouders van Enk-
rbizek voor het gezag der Staten, des hij zieh, in het jaar 1887
van de stad poogde te verzekeren. Ten dezen einde op den 16 October
van dat jaar binnen Hoorn gekomen , 'was bij reeds op weg naar Enk-
sbizek , wanneer hem eenige afgezondenen uit de regering den mgang
in de stad nadrukkelijk kwamen weigeren. Hij was genoodzaakt in
de Streek te vernachten, en vertrok des anderen daags , naar Me-
dcmblik.
Den 3 Januarij 1602 gevoelde men te E kkhbizek den schok eener aard-
beving, welke de huizen deed schudden, en eene groote ontsteltenis onder
de ingezetenen te weeg bragt.
Den 26 September des jaars 1606 sprong de kruidmolen van R o e -
sier J acobsz. , Vroedschap van E n k h b iz en , even buiten de stad staande :
Welk ongeluk, den 14 September 1637, ook die van P ie t e r S w aeroosh
overkwam, die, na herbouwd te zijn, den 7 February 1640 nogmaals
>n de lucht vloog.
In de kerkelijke geschillen , welke Holland niet lang daarna beroerden ,
heeft E nk hbizen de Contra-Remoristrantsche zijde gehouden , en zieh
nevens Amsterdam en Edam , in den jare 1617, gekant tegen de
resolutie , bij het meerder getal der Leden van Holland tot behoud van
den vrede der kerk genomen.
IV. D eei,.