À 1
liberum.
4 ubitriURK
H e c a t o n t d s
ft, Toteftas tibidataeftin vttittîuiis declihandi.Siser-
gt> meliori fubâîtus,& déteriOreift tibi^fubiicito.
il-»' Boni fun tfenfusbona&fenfibilia,ham opera funt
boni Dri,nullo"tamcnmodohisqu«mentepercipiun- .
tur cdtiferuïïtür. .
15. Prædida aütem,qus côifcmtïnià funtoftinibüs in |
fen&aTritntate & p ernegatiohem attribuuntiir, magis
propriaïüdicantttt iis qttx per affirmationerii foiit dida.1
■At non firtiiliter in proprierâtibüs.Nâfn,vt prxdidiim, ;
;earum eriamaliquas pet affirmarionem, aliquas per ne-
'gationemdicunnvtgebitumefle &fimitia> Naminna- »
lcibilicas fingulari fighificâto diîfertànatiuitate. Peril-
lud enim fignificaturPater noneflegeriitus,per hocve-
rofilius eife genitus.
'14-. Siciitabfordtfmeftfubeflebonum Dominumirh-
■ probo Iferao vita & abfurdam, cortuptibilis corporiis
manCipiatn ëflè rationalemmenterii.
15. Mens hifi fenfiismoderetur , ‘per eos in variatnala
Tuet.Senfilium enim iUeéebrisitiefcatamalitiàm fibiipfi
patiet.
ijS* Qui fenfibus imperat, miiniat etiarti memoriam,
'fimulachrumenimper fenfus conceptum tefticant affe-
6liones.
Ï7-, Caftiga corpus 8c fedulo precare, ftatimqiie aboc-
:Curfacults cogitationumliberaberis.
18. V erbis diuinis Continue vaca > naiii diligens in eis
ftudium affe diones abfumit.
19. Ledio& vigilix, pirecefque cufn PfairaoDeomc*-
tem liftunt,ne circa aftediones vagetun
io. Sicut ver facit germihareplantasdtaimperturban-*
tia menti conceditcontemplari eaqux funt.
ii> Mandata obferua &inuenies pacerii, Dëùm diligè
^Sc iciènriam àflèquëris»
‘22. Sentènria in te lata eft,vtindifficultatibus,labore,
8c fudore vultus tuï panemTcienti* co medas.
ïj. N egligenria prinrum pareiitem nôftrum fecit tras*
gredi,& pro delitiis pàradiïï morti adiudicatus eft.
24. Impera & ta Euæ,&à fetpente caue,ne dehifa,tibi
quoque de lignp prxbear.
.15. Sicut anima Corpus fecundùm naturam viuificat,
ita 8c animarn virtus 8c feientia.
16. Mens opiniohe fua fib i fapiens vifa,neb ula eft fine
aqua aft)irituinahis glorke&fuperbi* agitatav
17. Qui vans glori*domihatur,càueàtfibi etiamàfor-
nicatione, ne dum honores fugitV iftcidat in ignomi-
nia$.
28. Abînànï gloria fugiens,adf)eùm refpice. Qüoa
fi minus fecetis,certujn> vel in iù(piciones> velift fomi-
cationes incides.
29. Inanis gloris ftudium eftoftentatiO, fuperbi* verb
con tempt us aliorum,& eftefata infolentia.
30. Qui gulàm fugitjcaueat, lie qu*rat placer e homi-
nibuSj pallorem vultus apparentem monftrare cupiens.
31. Pulchrum eft ieiunium medico frugalique cibo
gaudensjhominibus placere fugiens. ,
3 2. Quando vfque ad vefperam ieiunas, caue ad fatie1
tatem vîque impleàriSj ne videlicet ice rum extrUas qu*
paulo ante deftnixeras.
33. Quando non bibis vinum, etiam aqua ne implea-
ris:fin minus obtemperaris, fornicationi eandem mate-
riam fuppeditabis.
34. S uperbia facit,diuino deftitui auxilio,confidere in
feipfo;,& inmti homi^ibus.
3j. Duo remedia aduerfus fuperbiæ mala prôponùn-1
tur,qux fi quisaopipere renuitj tertium longe acerbiflii
mum habiturüs eft. -
jë. Superbiam tolluht prècari cum lacrÿmià,contem-
nere neminem, denique damna præter volüntatem accidentia*
37» Eruditio » pét tëntàtibnes virgàfpiritaiis éft S feuin
enim qui in fiiperbia extollebatur * humiliter fentire
docet.
38* Proprium mentis Opiis eft, ne COgitâtiOnéiTi quidem
ferre clamobtrebtantem* I
39. Sicut hortulanus non eradicahszizanias,fiuftocat
olefa,ita& mens cOgitatiônésnonpurificans,difperdit •]
labores. • , . ^
40. Virintfclligentiapræditus,confiliis parct, maxime
patris fpiritüalis ca qux Dei firnt confulen tis.
41. Quem afFecStionés fux perdiderunt, confilium non |
audit,fed&lpiritüalis'erüditioHiiSCOnfiliumrefpuit.
•42.- Quicbnfiliumteipuit,Vias fiias noncorrigir, fed
perprXrUpta’& priecipitia fertUr.
43. Monachum venim agitmensquæ fenfibusita re-
nuhtiaùit-j'Tt tiÈ Videreqùictemferat'CQgitationém vo-
luptatis.
44. MediCum agitmëiisr, qua fibiipfi medetùr,
quibuscurâta eftidèin curat etiam alio'S. .
4fr Quaere virtiitemk & ittuentàm ferua , ne & viuas
tutpiter-i& môriaris miferabiliter*
4'6. Dominus nôftër Ielus Chriftus omnibus lumefi
'prxbuit* fed fifibiinobedietttes fuerimus , excæcamus
■ nosipfo^ . .
-47. Ne paruam exiftimes virtutis fa g n ^ tn , propter
eam enim mops in mùndum ingrefia éft. ■ ■
48. Mandati obferuatio , morcuorum eft refurrebtib'*
Virtiitem enim Vita naturalitèr fiibfequitüï.
•49V Meïitepër mandati tranïgrëflioném ëmortuà/ne1-
ceftario etiàm moi'scorporis fubfequitur.
Sicut Adatn in moïtem incidit præuaricando, ità
& faluator obediendo mortem trucidaurc.
'«i. Malitiam moftiftca^ ne mortuus non refiïrgàs, & a
brehimbrteinlongam ïfàiâèâà-.
JV ï^roptet trànigreffioïtem ÀdæialùatOr hôîno &=•
étUsëftjVc fôlüta condemnatione.'ùmnes exufeitee.'
■53-, £ vita in Vitam tranfit & affedus intetemit , & ab
ignorantia feceflît. s y .
54., Scrutàïê fcrîp'turas, & inuènies'mandata, "quod«
fecèris quæ dieunt,ab affedionibus liberaberis.
"5J. 'Obëdiëntia màffdâti,anîmæpræfta't pucitatèm pû^
rificatiô àUtem atiimarnluminis kcir.pàrticipem-.
$6. lignum VitîreftfciéntiaDeijCuiüspurt participes
permanent immort aies..
57-. -Princîpium vitsadiuæ fides éft Ghrifti,finis âutem
chantas D e i ^ L ^ \
58. Iefiis eft Chriftus Dominùslnoftèr & Ôeus, qui v ï
nos viuiircareCjfideminfe nobis conceffit*
'59% Qui ex anima & corpore & Deitâte ndbis appaiùit>
vtanimamôc corpus VtDeus èx morte tedimat.
'60. Fidem polfiaeamus> vt adeharitatem c quafeieû1-
tiænafcitur illuftratio,perUënire liceât.
6i, Fidei poftèÈîone Cqnfequenéer etiam habeiïtur ti-
morDeiiabftinentiaillecebrarum^oleràntialabofu'm^
ipes in DtUm,mentis tranquillitas,chantas.
:6is E r charitate fincera nafcitur naturalis fcieAtiài
quam Theologiæ gracia fummè expetenda^ iublèquiturv
63% ' Mens aftedionibus imperans y'extra periculum ÔC
timorem eft;, credirqueDeo tam dehis quæ intennina-
tus eft quam quæ promilit.
64. < Cui fides dam eft,tôntinentiàmpoftùlat^quæàli-
quandiueuftodita gignitpatientiam * habitum ad labo-
temimpigtunn
’6f. Signumpatientiæ eft amôr laborum, quibus fréta
mens {perat aifequiquæ promilîa lune, Ôc euaderequæ
comminatai
66. Exfpedàtio fufurôrum bonorum, mentem bonis
exfeédàtis coniungit, quibus immorando præfenuum
obliUifcitur;
67. Præfentià reiieit qui guftàüi’t fperanda \ omhe enirri
defiderium in hæc euacuatumeft.
68. Deusipfeeft qui fiiturabona pollicet:ur,cùifi con-
tinens ctedat,fut'Ura qüàfiprælencia defiderat.
69. Signum eft menrem m bonisquæ fperantur Verfâ-
ri,fi Omnempræfentium memoriam aboiet 5 6c in cogni-
tionefuturorum dilatatur;
70% Bonaeftveritas quamdôcet D'euSveritatisinÔrtà-
tur enim plunbusargumcntis piam anima v c hmc abeat;
71 Bonarepromillionis hæredicatem accepturis, dé-
pofitafuper iæculafuntj&ante omne læculuaijiupraque
mentem &c rationem;
• V - ......... ? fié A j a jf e f ;
Totamf
haaefea-
tentiam
idle fide ur- ’
telligc irß|
'choaciuc,
nam fides !
ftftiÂicium!
‘Âôftr* iu-
jftifîcatiô-
tus.
#
7 2 Adaptemus nosregulis vere pietatis, ne ab aftedi- |
busfubuerfifpeexcidamus.
7 J l e f u s e f t C h r i f t u s v n u s e x h x r e d i t a t e , c u i u s e t i a m
h x t e s f u t u r u s e s . - .
74 ‘ Quifcienriam deüs qu* funt a Deo didicit, Scn-
pcurxdeprxdidishand difficile credit.
75 .> Mentem ab aftedionibus exutam, eomperiesaSpiitufando
conuenienter ad omnia quae fperantur, . do-
ceri. ’ . ■ ' ' .
7 $ Ad proportionem mentis purificatx, anima diui-
norumcognitionem recipit.
77« Quiad iuftam regulam corpus afiuefecerit, in feientia
verlabitur,per quam & amplius purificatur.
78 Mens qus in diuina philofophia exercere. fe inci-
pit,a fide aufpicatur,3 c tranfiens ea qux in medio interia-
cent, in fummam definit fidem.
79 ,, Huiusphilofophixprincipium timor fequens, fi-
nem verbcharicas prxuia confiderac..
80 Mensqusaftabilifideexordicuf, vltraomnem eft
philofophiam, definitque in cheologiam mentis , quam
definiuntincomprehenfibilem fidem, & incognitx rei
contemplationem.
81.. . Verbaquibus bead fandique patres noftri de Deo
confidcrant &loquuntur, non ex his qux per ipfum, fed
qUac circa ipfiimiacdpiunt.
82 Ömniaautem verba qu« circa Deum intelligunt,
velper affirmadonem,vel negationem dida.
83 Effentia,deitas,bönitas,&qu£cuhquealiaaffirma-
tiuaper aftirmationem dicuntur, exterum eflefine prin-
cipio &immenium,&incircumfcnptum, 8c quxcunque
negatiua per negationem dici intelliguntur.
84 Quum vnafit fends trinitatis vnitas abfeonditior
quam ratione viel mente capi queat, prxdida tarnen 8c fi-
milia aiunt qu« circaipfam confiderantur.
85 Sicut autem vnam Deitatem fend« Trinitatis di-
cunt,ita 8c tres hypoftafes vnius deitatis glorificant.1
86 Intelligunt autem prxdida per negationem 8c af-
firmationem, vt communia funt lan d s vniufque cflen-
ti« triaitati, abfque proprietatum denotatione, quarum
nonnullas per aftirmationem,nonnullas per negationem
enunciant.
87 Appellant autem diuinarum hypoftafium proprie-
tates paternitatem,filiationem,procefiionem,&quscun-
que alia propric dicuntur.
88.' Hypoftafindefiniunt eflentiam cumproprietatibus
ideo vnaqusque hypoftafis habet quid commune eflen-
tis,& quid proprium hypoftafis.
8 9 Prsdida autem communia omnibus in fendä Tri
nitate, qu* per negationem attribuuntur magis propria
iudicantur his, qu® per aftirmationem funt dida. At non
fimiliter in proprietatibus. Nam earum etiam aliquas, vt
prsdidumeft, per aftirmationem, aliquas per negationem
dicunt i vt genitum efle 8c fimilia. Etenim non efle
genitum, fingularifignificato diftertageniiumefle. Per
hoc enim filius genitus efle fignificatur, perillud verö,
Pater non efle genitus.
90.. Verbisinfiuper&nominibusvfifunt , addeclaran-
das rationes, quibus ea qus circa eflentiam fiint fands
Trinitatis, vt didum eft, confiderantur, nön v t ca qus 1-
pfiusfunceflentisdeclarent,eiufmodienim nulla mente
cognofei, nulloque ferm one eloqui pofiunt, fedioli T ri-
hitatifuntcognita.
91 Sicutautem dicunt vnam eflentiam rrium hypofta-,
hum, fic & vnius eflenti« conficentur fendam Triiiita •
tep. '
92 EnimueroPatrem concemplanrur fine principiol&
pnncipium,&fineprincipioquidemvtingenitum.Prin-
cipium autem vtgenitorem&erudarorem eorum quiex
ipfo nempe fempiterno 8c in ipfo exiftunt, filij in quam,8c
Spirituslandi.
95 Vnitas apufl ipfos ad Trinitatem vfque promota
manet vnitas,öc trinitas vfque ad vnitatem iterum coada
manet Trinitas, quod valdeadmirabile eft.
9 4 Intelligunt quidem omnes filium & Spiritum fan-
dumnon carerequidem principio, fempiternos autem.
£$u<irt&. 1 7 7
Et ideo non fine principio, quia ad principium & fontem
referuntur, Patrem fcilicet. Sempicernos verb, quod a
fempiterno, illepermodumgenerations, hiepermo-
dum proceflionis Patri coexiftit.
,95 Vnam autem Trinitatis Deitatem infeparabilem)
cuftodiunt, &inconfufastres hypoftafes vnius Deitatis !
difeernunt.
96 ^ Proprietates Patris dicunt, non efle génimni, 8c ef-
fe ab initio. Filij verb efle in principio, & efle genitum. At
Spiritus fandi, cum principio efle & procedere. Principium
autem Filij & Spiritus fandi non temporale dicun t.
Sedquomodo? cauummanifeftahtexqua,ficutexfole
lumen,& ex fempiterno exiftentiam habent.Ex ipfe enim
fecundum eflentiam,noti poftipiam.
- 9 7 Proprietates item hypoftafeon ab ipfis feruatur im-
mobilis 8c ftabilis, inque alteram non cadens. Commu-
nitas verb eflèntis Deitatis videlicet infeparabilis.
98 Vnitatem inTnnitatc,&Trinitatem in vnitate con-
fitemur, vtpote, qus feparet infeparatos, & coniungat fe-
patatos.
99 Principium autem vnum omnium patrem feimus.
Et principium quidem Filij & Spiritus, Vt genitorem &
j fontem costernumcostefnórum8c fimul immenforum
1 de indefinitorum, & vnius eflenti« , &incircumfcripto-
rum. Principium verb créaturarum, vtopificem&pro-
' (pedorem, 8c iudicem, nempe per Filium in Spiritu-fan-
I d o . Ex ipfo enim agit& per ipfum & in ipfo omnia, ipfi
gloria in fiecula.
10 0 Co®tcrnositem dicunt Patri, non tarnen fimul
j curti eocar-entesprincipio, & costernosquidem, vreoexi
ften ces Patri,ab immfinfo.Non carentes autem princi- MorcGr?-
j pio,quiänon fine caufe funt. Ex ipfo enim licet non poft corumin
1 ipfum, ficut ex feie lu men, vt prsdidumeft. Dieuntau- ^cra Tri-
tem & carentes principio, vtfiquis de temporali princi- nlt? tcPr?*
pioioquaturnelubefletemponputencur, a quibus tem- CIU
puscospit.Noncarentigiturprincipiocaufali,carencau- ne princi-
tera principio temporali. Quod ante omne fieculum & pij &cau-
i tempus 8c fupet (sculum & tempus, per quös 8c Isculum l* • vt,^a*
' & tempus,&qu« in feculo, &qüsintempore,&quod
Patii, ficut prsdidumeft cosrerni. Cum quibus ipfi fic nicatenon
gloria&:imperiuminfsculafsculorum.Amcn. - iadmictunc
x / « ••-: v ■ • 1 G
. lappcllatip
11 1 nem caufie
' c e q ; enim B ER ENG OS I IÄ K ;caula nl.j^
Biblioth. Vet.Vat.Tom.j.
ABBATIS, AD D. MA-i
XIMVM, E X T R A MVROS TREVI - r.cus lan-
JR.OÄ.VM, VETYSTI ET PER QVAM E R V- äi.Vide S.
diti, opufc ula, mulca pietate, ' variaque piæ 1 Thomam
admodum hiftoriæ cognitione jSuï&z!
referta. iBellarm.
ilib.de Scri-
Iptorib.Ec-
B e laude & inuentioneS.CruckMb.lII. |clcCpomc
B e myfterio Ligni Bominici, & d e luce v ifib ili & in- *cd
u iß b ili, p er quam antiqut Patres olim meruerunt illu- dieft incer-
ß r a r i j ib .v n u f . x tumeffe,
Sermones duo in (JMartyrum^ de Pfalm. 58. ^u° ^
Deusrepuliftinos, &c. ^ pore vixe-
Serrno de vn oConfefforeße eo, quodper legemfimiU
infacrtßcium offerri iubetur^vbideha dteitur, In ferta-
gme oleo conlperfe frigetur; ofFeret earn calidam,
inodorem fuauiflimumDomino,(aeerdos qui pa-
tri iure fucceflerit > 8c coca cremabicur in alca-
ri.
Sermo de v n o Covfejfore &Pontifice> deeo, qu o d lex
p rac ip it \ Ignis in alcari ardebit fèmper, quem nu-
criec facerdos, 8c fubijeiens manè ligna per fingu-
los dies, & i mpofito holo caufto, defuper adolcbi't
adipespacificorumj&c. •