talen” van Britsch Nieuw-Guinea. En als men in aanmerking
neemt hoe weinig deze term wil zeggen, dan kan men het
Merauké’sch gerust onder de Papoesche talen rangschikken.
S id n e y H. R a y zegt in zijn reeds meer aangehaald laatste werk
van 1907, op bl. 287, dat de zoogenaamde Papoesche talen van
Britsch N.-Guinea onderling zeer verschillen in spraakkunstigen
bouw en woordenschat en in verschillende groepen vallen, die
geen gemeenschappelijke spraakkunst of woordenschat hebben.
De sprekers dezer verschillende talen verstaan elkaar dan ook niet.
Indien wij dus het Mérauké’sch eene „Papoesche taal” noemen,
zoo wil dit alleen zeggen, dat het geen Melanesische (Maleisch-
Polynesische) taal is en ook geen Australische taal, te oordeélen
naar hetgeen in R a y ’s werk over de talen van Noord-Queens-
land (Kaap York-Schiereiland) is gegeven. X I.
O V E R Z I C H T DER U I T G A V E N
R. P. M.
