kleuren te laten zeggen. Zoo meen ik te hebben kunnen cöil-
stateeren, dat de Merauke’rs, behalve voor w i t \kohi) en zwa r t
(dagieske), ook afzonderlijke namen hebben voor 5 van onze 7
hoofdkleuren: r ood (avake), g e e 1 [gedowd), g r o e n (karoenke),
b l a u w (kariebke) qn b r ui n of p a a r s {kabakodde). Ik geef hier
die namen juist zoo terug als hij ze mij noemde. Men herkent
daarin echter het — ook bij ons welbekende — overgaan van
stofnamen in kleurnamen. Want men vindt in „wit” den naam
terug van „kalk” ; in „rood” dien van de roode aarde, die ze
op hun gezicht smeren (zie p. 546 hiervöör).
12. Koppensnellen. Het koppensnellen is, evenals bij andere
niet tot hooger ontwikkeling gekomen Indonesiers, ook bij de
Pappea’s een eeuwenoud gebruik. Als 'reden en voor het koppensnellen
heeft men ällengs, door nadere Studie der verschillende
volksstammen, allerlei animistische denkbeeiden herkend, bijge-
loovigheid, mystieke meenjngen, offervaard.igheid.aan geesten,
staving van pefsoonlijken moed, .versterking van het eigen be-
staan, doch verreweg het minst zuiveren mo'ordlust.
Een man die in het bezit is van vele .schedels van verslagen
vijanden, heeft daardoor al' ;een z.eker overwicht ve'rkr.egen.
Sommigen — vooral de . Papoea’s in de buurt van Merauke
beklagen zieh, dat, nu ons Gouvernement het snellen heeft ver-
boden, hun daardoör belet w.ordt izich te onderscheiden en zieh
een naam te maken. Ook om aan de kinderen een naam te
geven gaat men soms wel onder vijandige stammen snellen, en
draagt dan den naam van den gesnelden persoon öp het iänd
over. Voorts werd, tijdens mijn verblijf te Merauke, een inwoner
uit een naburig dorp gesneld; bij onderzoek bleek, dat vrij;
plotseling een jonge man in een ander dorp was overleden, wiens-
dood aan het werk van een boozen geest werd toegeschreven, en
daarom was een hoofd gesneld tot zoenoffer aan dien geest.:
Wat ons vooral deze reeds in zichzelf zoo weerzinwekkende.
handeling nog afschuwelijker doet- vinden, is de verraderlijke
wijze/waarop gewoortlijk het snellen geSChiedt. Niet alleen toch
dat in het gevecht aan iemand, na dood of bijna dood geslagen
te zijn, het hoofd van, den romp wordt gesneden; doch wanneer
het slechts g e ld t . een hoofd te bemächtigen om een reden als
bovengenoemd, dan wordt het uitgekozen slachtoffer, zoowel
man als vrouw, ,op sluipmoordenaarswijze van achteren door, een
of mepr personen overvallen, terwijl dikwijls anderen verscholen
liggen om ontsnappen te belqtten.
In de techniek van*het snellen wordt een groote vaardigheid
verkregen '); het schijnt in ongeloofelijk körten tijd te geschieden,
alleen met behulp van een bamboe-mesje. Ik vernam dat men
zieh daartoe op varkenskoppen oefent.
Nadat het hoofd van den romp is gescheiden, wordt de
■achterhoofdopening opzettelijk vergroot om de hersenen te ver-
wijderen. Aan het verwijde achterhoofdsgat kan men dan ook
altijd een gesnelden schedel herkennen, als de andere herkennings-
middelen reeds zijn verdwenen. De huid wordt eerst van het hoofd
verwijderd om met den schedel te worden schoongemaakt, daarna
weer over het hoofd getrokken, terwijl de openingen van oogen,
neus en mond, alsmede de opening van de doorgesneden huid
132. Gesnelde schedels van Papoea's uit kampoeng Sanggase,
N..W. van Merauke. OcL 1904,
die den hals omgeeft, worden toegenaaid» Daarna wordt de
schedel boven smeulend houtvuur in klapperdoppen gedroogd,
jJ Cr mag liier plaats worden gevraagd voor een interessante persoonlijke mede*
deeling v.an Dr. A drian i, gegrond op zijn ervaring onder de Toradja’s in Midden-
Celetes ;. nl. dat de vrouwen, en meisjes zelfs^ onder Tioppensnellende stammen op
ij%ingweWtetide manier al de ßnesses kennen van dat bedrijf., zoodat men gerust haar
tot vraagbaalc kan nemen orn er alles van te weten te komen! Blijkbaar worden
hun niet- alleen die bizonderheden haarfijn verteld door hun mannen' o f minnaars,
maar maken deze verhalen — z66r begrijpelijk trouwens! — zoo’n indruk op het
vrouwelijk gemoed, dat ze voorgoed in het geheugen worden. geprent. Ook bij
ons — we behoeven met name onze kinderherinneringen maar te raadplegen —:
maken griezelige verhalen een onuitwischbaren indruk. Red.