E EN IG E OPMERKINGEN O V E R DE M E R A U K E -T A A L
NA AR A AN L E ID IN G D E R WOORDENLIJST U ITG EG E V EN DOOR 'DEN
CONTROLEU R B. B., J. SE YN E K O K .
De Woordenlijst van den heer SEYNE K ok , uitgegeven in de
Verhandelingen van het Bataviaasch Genootschap. van Künsten
en Wetenschappen, Deel L V I , 4e_Stuk (1906), is eene eerste
poging tot bekendmaking der taal die gesproken wordt op de
Zuid-Oostkust van Nederlandsch Nieuw-Guinea, van de grens
met het Engelsche gebied tot aan de Koembe-rivier. De taal
wordt door den heer S. K. Halifoersch ’) genoemd, voor welke be-
naming geen andere reden is te vinden dan deze, dat de sprekers
heidenen zijn. Oök de talen der Minahassä werden vroeger
Alfoersche talen genoemd.. Daar het nu uit de Woordenlijs.tvan
den heer S. K. duidelijk blijkt, dat het Merauke’sch geen Maleisch^
Polynesische taal is, terwijl de Minahassische talen dat wel zijn,
wordt reeds uit dit enkele voorbeeld duidelijk hoe misleidend
die benaming is, nog afgezien van het feit dat men eene taal
niet kan noemen naar den godsdienst dien de sprekers hadden
ten tijde dat zij door de Europeanen werden ontdekt.
De Woordenlijst. is geen gemakkelijk materiaal om mede te
werken. Vooreerst is zij niet alfabetisch, ten tweede ontbreekt
eene Merauke’sch-Hollandsche Woordenlijst en ten derde zijn de
toelichtende aanteekeningen wel wat al te spaarzaam aangebracht.
De Redactie der „Verhandelingen” heeft dit gemis eenigszins
vergoed door eenige voetnoten aan te brengen, die den gebruiker
der Woordenlijst hier em daar het rechte pad wijzen.
Zooais de Redactie reeds heeft opgemerkt, komen in het
Merauke’sch de volgende klanken voor:
■ Klinkers: a, e, e, i, 0, oe.
V an deze klinkers komen a, e, i, en o in volkomen en onvol-
komen uitspraak voor, zooals telkens in de W d l.; (niet altijd
consequent) ■ is aangegeven.
1) Halifoersch, Alfoersch, of hoe men het spellen wil, befeekent niets anders
dan ^Heidensch” . L ‘ \ _• ... *.