mand, die van een andre flam, dan de
hunne is , ipyzeeetcn, of water drinken,
dog Tayer (zynde dikke melk, o f Saan)
zuflen zy in zoo een ander huys nog wel
drinken, om dat zy het daar voor hou-
den , dat de Tayer een zoortc van. A-
mortam (of Goden-diank) is. Ook zal een
Bramine niet willen eetcn i n ’t huys varf
een Bramine, die maar van een andre
S e â e , dan de zyne, is; en zoo een Bramine
een Vrouw uyt een ander geflagt
heeft, die mag zelf met haar man niet
eeten, nog hem zien eeten, een gunlt,
die ook geen ander .Ja zelf geen Koning
gebeuren mag. Zoo nogtans een Bramine
dit aan zyn Vrouw uyt cep byzondrc
gcnegenheyd toeilaan wilde, en dit de
andre Braniines ter ooren quam ,
zouden zy zulks niet aìleen zeer qualyk
nemen , maar ook zyn huys voortaan
ichouwen , en hem onweerdig achten,
çm met hem , -of in zyn huys te
eetèn.
Z y hebben ook hunne geftelde
vaften-dagen, die zy al vry ftipt waar-
nemen, vaftende, alle elf dagen na de
volle, en alle elf dagen na de nieuwe
Maan, 24 uuren aan een, zonder in al
dien tyd zelf maar een Pinang te eeten,
gelyk zy ook al dien tyd alleen met
bidden, en leezen, doorbrengen.
In LNOvember zyn de Bramines van de
Se&e Seivia (gelyk,00k de Soedra’s,:die
v an ’t zelve gevoelen, en die wat Gods-
dienftiger, als | andre willen h zyn). gewoon
, die ganiche maand door, alle
maandag te vaften, en z i c h j t o td a t zy'
de Herren zien, van aile fpyze te ont-i
houdep.
D it is wel ’t voornaamfte, 't geen
van dc Bramines, in hun leven, en zoo
lang zy gezond zyn, aan te merken vale
dog als zy fick worden , en men merkt,
Wat zy dat zyn iiekte uyt een gifting en over-
doen, als tolligncyd van *t bloed ont ftaat
een Bra-Zun en Zy hem geen ader laten, maar hem
minc* eenige dagen doen vaften, gelyk dat in
zutken voorval ook alle die Hcydcnen hier
doen. Ja dit vaften der fieken duurd dik-
wils wel zoo lang, en gaat wel zoo verre
, dat het toeftaan van fpyfe wel geheel
en al vrugteloos geworden is, en dat zy
'er mede henen gaan.
W anneer zy nu zien , dat de dood beging
te naderen, leeft een Bramine
Hunne
vaften*
Zyn
dood
nadert.
Gods naam gedurig voor hem, op dat
hy 't geluyd van die naam gedurig hoo-
ren , en zoo met dien naam (dat zy vaft
ftellen) aanftonds ten hemel vare , ver-
mits God d i t , aan zulke noemers van
zynen naam ten eynde toe , - beloöfd
heefc.
Indien de man nog by zyn verftand is,Hoe hy
vraagd hy zyn vrouw, o f zy , zoOy®ouw
hy van die fiekte tterft , zieh met hem vuagd»
zal laten verbranderij o f begraven. Hierof zy
op moet z y , als daár toe na haaf gevoe-
len gehouden zÿndè, ja zeggen, te raeer, za¡>
alzoo zy dat al bevörens ’t zÿ voor't vyer
dat zv ook voor een Deweta, ofvoor
een mindre God hauden , \ zy in ,’t by-
wezen van cen Bramine (voor de welke
zy hären eed doen) äan hären man bc-
loofd heeft, dat zy hem noit verlaten , en
dat haar ziel de zyne in de dood. verge-
zelfchappen zal. O o k zeggéñ z y , dat
zulk een vrouw, nà haar maris dood , niet
in 't leven mag bly vdn, zonder daar by
een groote zonde té begàan, ten ware
zy kinderen, en die'liever als haar man
heeft , in hoedanigefi geval zÿ , zonder
zoride te doen1, in ’t levén blyveri
mag, hoe wel zy , gencgen zynde met
hem te fterven, ook fterven mag. Zòo
egter een vrouw vreeft in ’t vycr te íprin-
gen , rogg men haar daar töe niet
awingen, hpcwel zy-vaft ftellen, dat een
eerlyke vrouw, en diehaar man recht
lief heeft/ dit’iiòir~Weygereri':fcaÌ'j alzoo
dit de grootfte • preuve * van een diergè^
lyke vrouw by hen is/ 'datzy goéd keurd
alles, (wat Hy goed kèutd, dat1 zy op'géeñ
ander en geftadig r-op hem dërikèrij eri
dat z y , wanneer'hy van huys is , zieh
noit oppronken;, en dan riöit vrolyk
zyn moet, maar voor al dàt zy met hären
man fterft, en hem tot in de dood
getrouw is , en vergezéUèhapt.
Zelfs trokken de -Bramines de volto-
mene gehegtheyd van een vrouw aan hären
man zoo verre, dat, al vergar ceri
vrouw , door 't fterk denken op haar
man, aan God op Zyn tyd te denken,
en al dede z y , * orii haar man te ge-
hoorzaamen, quaad, God dit haar noit
toerekenen zal, zo o , om dat haar man
voor haar aan God gedenkt, als ook,
óm dat alle de zonde, daar in opgeflo-
ten leggende, op> harén man koriìen zal,
alzoo zy verpligt is hären man in alles
vopr die iiekc eenige gebeden} gelyk dit blindcling te gehöörzamen
Dit is al een oude geWoonte onder de Oudhyd
Geten o f van de in woanders van den Tau- van deze
rus geweeft, vah welke Nicolaus Damaß- 8£woon“
cenus getuygd: Tauft gens Schytbica und
ook zoo by andre geflachten al mede
(zoo zy eenigzins Gods-dienftig zyn) ge-
ichicd.
Door Opk geven de yrienden van, dc.fiekc „
watmid-eenige aalmoeflen aan dc Bramines, ter- \cum Regibus mortuis gratiffimos quofqi
delhy :l /i».“ - Ji:
tenhe-
mel - 1 . .
vaart. k an , noemen de omftaande vrienden een Schythifch volk zyn met hate
. _gratijftmos quofque
wyi de fieke geftadig Gods naam in zyn Amicorum humare folet. Dat is de Tau-
mond heeft, en als hy dit niet meer doen !ni, o f , de Inwoonders van den Taurus',
m
gefloruen Köningen ook hare aangenaàm-
fte vrieriden te begraven. Julius Solinus.,
■ en Pomponius Mela, zeggen ’t zelve van
huririe vrouwen : ne foeminis rutdem ßgnis
reft animus, fuper mortttorum Firorum corpora
interfici, fimulque fepeliri votum exi-
mium habe n t , '& quta plures ßngulis Hup-
tie funt \ cujus ift fit decus apud judkaturos
magno Cert amine affe Slant.
Dat is: zelf de vrouwen en hebben geen
traag gemoed om op de lyken van haré oier-
lede maris geflacht, en met de zelve begravert
te werden y en dm dat 'er tegelyk •verfiéhéyd'e
aan de Zelve getrouwd zyn, zoo yveren Zy
by de Richters om *t fierfie wie daar van \de
eèfe genieten zal.
Ook zegt Solinus , dat die vrouwen
dër Thraciers, die voor kuyfch wilden
doorgaân , dit medé deden.
Een ftrÿd tuflchen Ceteus wyven in
’ t Leger, van den Koning EumeneS) een
van Alexander. Af. Nazaaten, om zieh
ièder om't feerftmet hem, volgens hare
oude Lands-wyze, te laten verDranden,
meld ook Doodoor van Sicilien.
Van deze gewoonte zien w y egtërook
in andre volken zoo wel, dan by deze
mede zeer kloekmoedige Vo or beeiden. Ovi-
dius fpreekt van Evadne in 't 3. Boek
van' zyn Minne-konft, tQt haren man Ca-
paneus zeggende ;
Atcip'e me Capaneu, Ciñeres
inquit.
Tphias: in medios diffiluitque rogos.
Dat is:
hiet aànraden zullen, alzbó *t beyde on-
geoorlofd, een groote'zonde , en zulk eeri
daad, na hun oöideel, de helle weerdig
iss maar 't geflacht der Sett reas,' zieh
daár aari riiet 'kreunende^' tiwia gt de
vrouw wel zeer dikwíls ’er toé, alzoo
zy *t de uyterfte ' fchande' achten
den man alîêeii j en de vrouw niet riiet
hem té vérbranden. Ja daar zyn ’er onder
Ont fangt my Capaneus Ik zal Wel haafi
gaan mengen ,~
Myn afeh met de uwe, en zal door eén en
V zelve vyer
Fergaan,zeyde Iphias ,geen yffelyk gétier
Zal my beletten u dat ojfertoe te brengen.
En ook Dido, zoo Tcrtúlliaan w l l ,
heeft zig by na zoo laten verbranden.
Didó , Zegt hy Profuga in alieno folot
ubi Regis nuptias ultro optaffe debúerdl,
ne tarnen fecunda vice expeieretur, màlùìt e
contrario, U r i, quamnubere: dat is. Dido
, na een ander land gevlugt zynde ,
daar zy zelfs na haar buwelyk met
dien Koning behoordegewenfcht te hebben,
heeft zy egter , om niet ten tweedemàal
daar toe verzogt tè werde , lievéf Willen
verbrand werden, dan irouwèn.
Indien nu zùlk eeii vrouw, op dò vragc
van haar mari, o f zy met hem fterVen
zal'y ja ze g t, zoo werd daar alles tòebò-
reÿdy dòg egeer alles aan haar nóg vr'y
gelaterì in zoo verfé zélf , dat gcëh
Braminès, wel verre, vari de vrouw
daar toc te dwingen , haar dit' zelf
die laatft-gemelde , die niet eene ),
maar eén meriigt« rVärf vrouwen met zieh
laten vérbranden , zelf in ’t. vyer fprin*
génde, terwyl de omftanders haar met
ccn meriigte noütsy die zy op haar wer-
pen, bedekken. Gelyk-dat ook wel by
de andre Volkeren in Zulken geval ge-
fehied} een zäak, die Wy onder de ltòfte
van 't Eyland Java , eri in ’t by zonder
daar wy i van Bälamboeang fpraken, by
’t fterven van- zeker Prins aldaar ook hebben
aangémcrkt.
Indien nu zulk céri vrouw het toeftëmd, Watdaat
z ig , (na dat zy zieh eerftgewaflcheriopvolgd/
heeft,den Afgod om haren hals hebbende, 290 zy *t
en na dat *er door een Bramine een gebed nict^Dct*
gedaan is , eri men aalmoeflen gegfeven
heeft) mede verbranden: läat, en -t . dan
op de zelve dag gcfchied , zoo is het wel j
dog zoo riiet , haald • zy • (gelyk wy
bevorens ïtfe&i gezégt hëbben) de uyterfte
fchande op zieh', én' werd’ als een
uytVàa'gZcl Vân al hare bloed-verwanten
en van 'àlîé andre géhandéld y Dus is het
by de BrâtrilhèS^ en Weynsja’s î maar by
de Settrèas eri Sòedras werden de vrouwen,
zoo dé maris op een andre plaats
overleden, en verbrand zyn , lang daar nâ
verbrand, als zy recht van zyn dood ver-
zekerd zyn.
Wanneer nu zoo een ftervende de dood
op de lipperi heeft, komeri hem twee
Jammâ-doeta’s o f Dienaars van Jamma
(deft Hclfcheri Rechter) zoo fchrikkelyk
voor , dat dé fieke door dé groote ichrik
en benaeudheyd, daar opvolgende, zieh
zelven zomtyds wel bevuyld, dog alzoo
‘er ook 'eeri Wiftrioc-doetaofdienaar van
Wiftnoè, by hfcm is'j werd zyn ziel ,
indien hy Wiftnoe in zyn levën ieverig
gediend hècfc, door dezen dienaar van î f Hoe*
t
W iftnoe ôp cen zeer (chöonen Wagen 5 ”met iel ni
de
die ook vliegcn kàn, weg-gèvoerd, daar de dood
anders, - zoo chy godlobs geleefd heeftr, g^t.
¡zyn zicl'door den Dienaar van Jamma
na Jammä-locön, dat is, dé helle, gé-
voerdwerd; alwaar dan die ziel geko-
men zyndé, belaft Jamma aan dea
heMchcn fchryver (die op Wiftnoe’s toc-
latingv alles, wat op der aarde omgaat,
Wëét) na des zelfs verdienfteny én levén ,
onderZoèk te doen.: <
Dit nu 'wel Pnderzogt / en al zyne bë-
dfyven opgclezen 1 zyridë , werd die
weder ¡na dé^Werèld igezónden, daar "zy
L 2 als