A*. 1047. ke van Mataram waren, zonderlingtebc-
zynde <
doudcn.
gunftiget).
Dit nu behoorlyk befteld zynde, na dat
hy de baamen der fchuldigen en onfchüldi-
geiibekomcn had,zoo belaftte hy,dat het
Werk lop zekere kat.on,-fchoot, die in ’t
■ H ö f gedaan zou werden, zyn voortgang
Herren zou^#
, Alles nudaar toe beichikt, en de Keizer
wel op zyn hoede zynde, wierd die
kanon-fchoot gedaan, en daar öp zag
men al de Priefters daar omftreeks met al
hunnenaanhang, ten getalfe van5 of 6000,
in een half uur vermoord.
En de ver- Nadar dit nu alles tot ’s Keizersgenoe-
dere Groo-gen uitgevoerd was, quam hy ’s anderen
Piteil daaEs zeer ontfteld buiten | zonder in een
uur tyds iemand van al de grooten aan te fpit-
ken , dat geen kleene verflagenheid onder
heri baarde, niet wetende, wat dit uit-
bröejen, o f wien dit gelden zou. H y fprak
eindelyk Pangerang Po-rabaja aan,verha-
leride aan hem, hoe de Priefters, die alle
andere; onderdaanen in deugd behoor-
den voor te gaan, door hunnen aanflag, tegen
zyn leven gefmeed, oorzaak van zyn
broeders dood waren, om het welke na-
der te bevefligen, hy eenige dezer Priefters
, by hem nog in ’t leven behouden,
te voorfchyn Jede komen, die dezen toe-
leg openbaar belecdden; waar op aanftonds
nog eenige grooten, die mede deel daar
aan hadden, gegrepen, en op de verfche
daad met hun ganfeh geilagt uitgeroeit
wierden, dat een groote verflagenheid gaf
onder veel andere Heeren, die door z.yn
vader verheven waren, en aan Pangerang
Poerabaja zelfs zoodanig voorquam, dat
hy 00k voor zieh zelven begon bang te
werden.
Daar op quam hy daags’er aan 00k niet
Pocfaba aS ten ^ ove ’ g evcntle ( volgens gewoonte)
nietten ho-°°k ™et de'minfte kennis ’er a f , veel min
vever- om wat reden hy niet verfcheen), maar
fchecn. maakte zieh ondertuflehen fterk, alzoo hy
groot vermögen, en veel aanhang had,en
zyn zoon , Badja Maas, 00k cen van ’s Ke izers
grootfte gunftelingen was.
Dit was voor den Keizer eenondragely-
ke hoon, dien h y , om van de minderen ge-
vreeft te werden, in de grootften niet ge-
geraden vond te dulden, behalven dat hy
bedugt was, dat dit niet zonder eenige
toeleg gcfchiede.
H y liet hem dierhalven door zynen zoon,
Badja Maas, zeggen, dat hy zeer wel be-
grypen kon, dat hy redenen had,om niet
ten hove te ver/chynen, -aangezien hy dat
zwaar werk van het dooden der Priefters
buiten zyne berading begonnen had. Hy
(Keizer) wilde hem dierhalven deeereaan-
doen van hem te komen bezoeken, om zyn
ontlchuld daar over te doen, bevelende
dezen zoon van Pangerang Poerabaja, dat
h y by zyn vader bly ven, en hem helpen
Waar op
Welken
hoon de
Keizer
| zou , om de vrienden,, die hy ftondmede A V iiii.
te brengen, wel te onthaalen. .
Des Pangerangs zoon, die deze Hof-,>
j taal zeer wel verltond, zeide, dat hy niet
zyns vaders, maar des Keizers dienaar was,
en dat hy met hem leven enfterven wilde.
De Keizer belaftte hem weder, op ftraf-
fe van zyn ongenade, dat hy zyn bevel
nakomen zoude; dög alzoo hy ’t echter
piet doen wilde, liet hy hem terftond al
zyn volk afnemen, en wapende zieh met
meer als zoöooo mannen, en met allezy-
ne vrienden, om den Pangerang, zynen
00m, te gaan bezoeken.
Die oude gryfaard zond aanftonds zynen
zoon, die ondertuflehen egter by hem
gekomen was, weer na den Keizer, deed
hem voor die onverdiende eer bedanken,
bevelende zyn zoon verder om by den
Keizer te bly ven, om hem te dienen, alzoo
’t hem nog aan geen verftand ontbrak,
om dien Vorft en alle zyne Hovelingen
na verdienfte te ontfangen.
’s Keizers moeder,die met redenvrees- *sKeizers
d e, dat dit bezoek wel doodelyk voordien
ouden Heer zyn mögt, by aldien he/niet
belet, en daar in voorzien wierd,dedeaan
den* Keizer verlof vragen, om 't graf van
hären Heer, en zynen vader, te. bezoeken.
De Keizer, geen gedagten van eenigen
toeleg van zyne moeder ontrent dit werk
hebbende,ftond haarverzoek toe, te meer,
alzoo zy dat wel meermaal, zonder eenig
ander gevolg, gedaan had.
Daar op liet zieh deze Vorftin na het Die den
huis van Pangerang Poerabaja dragen, hem Kcizcr f f '
biddende, dat hy haar na zyn broeders dcrgccfc. *
graf wilde vergezelichappen, alzoo de
Keizer voorgenomen had hen aldaar te
bezoeken, bezweerende hem, om hem te
eer daar toe over te haalen, daar toe by een
dieren en zeer plegtelyken eed , dreigende
anders zieh aanftonds te dooden.
H y laat zieh daar op door de oude Keiferin
bewegen,die ondertuflehen bezorg-,
de, dat de Keizer, ja hare eigen bedien-
den hier de lucht niet af kregen, aangezien
zy hären zetel, met al haar gevolg na
’t graf voortgaan liet, terwyl z y , als een
flavin gekleed, maar ftil by den Pangerang
was gekomen, welken z y , met hem
na ’t graf gaartde, weder bedroog; want
terwyl hy dagt,datzy methemderwaards
ging , alzoo ’er een draagzetelnevenswas,
het zy zieh in een anderen draagzet-el by hären
zoon brengen.
Door haar groot ontzag ten Hove, door
alle de wagten henen gedrongen, envoor
den Keizer zeer onverwagt verfchenen
zynde, wierp zy zieh voor zynevoeten.
De Vorft daar over zeer ontzer, rechtte
haar op, vragendc na de reden; Z y zeid
e , dat zyn vaders ftem hem zoo aanftonds
by zyn graf riep,en zoo hy weigerdedaar
te komen, wilde z y zieh zelven zoo aanftonds
a \ i í 47> ' ftónds voof zyn voeten dooden, trekkan-
de daar op haar blöore-kris (want die zoo
wel van de Vorftinnen als .van deVorften
gedragen werden) zeer fchielyk ¡uit de
Icheede.
Met hoc . De Keizer, nog niet recht könnende gif-
* voor2ich- .waar dit henen wilde, hoewel hy ’er
tigheid die Vcl icts van rieken konde, befloot egter
Vorltin dit met zyn mocder mede na’t graf te gaan.
aaolegt. Hy, gaf daar op aan Pangerang Soera-
' baja , een dood-vyand van Pangerang Poerabaja,
laft, om wel op zynoomshuis,én
doen, te letten, beflotcn hebbende zyn
moeder met een praatje by dat graf, dat
nietsverre van daar was, te laten, cn ten
eerften weder te keeren.
B y ’t graf nu gekomen zynde, bren^t
zy de Keizer in de aanzieneJykfte plaats
(■alzoo daar verfcheide vertrekken byge-
maakt waren) gelyk zy Pangerang Poerabaja
in een ander vertrefc, daar naaft aan',
had doen brengen, die daar 00k niet lang
na zyn ichoonzufter gewagt had.'
Nadat zy nu by haaf zoon nedergezeten
was, verzogt z y , dat al zyn en haar volk
vertrekken mögt. De Keizer, die niet
begrypen kon ,' waar toe dit alles dienen
zou r ftond dit echter toé;
Daar op omhelft 'zy háren zoon, hem
biddende te gedenken, hoezy hem nietal-
Jeen gedragen, en ter wereld gebragr, m^r
Jioe zy ook Zyn leven eens voor zyns va-
ders gramfchap geborgen, en hem aldus
op. den throori gehblpén had, daar by voe-
gende ,dat hy háar ceñe bedetoeftaaft Wifi,
de, .die voor niemknd van grooter nuttig-
heid, dan voor hem zelfs, wezen zoúde.
_ D e Keizer, die nu r ten naaften by be-
, gon te denken, wa r zy hem verzoeken
Wilde,-zeide, dat Zyn agting en eere hem
liever ais zyn leven, ja dan alles, was. Z y
zeide dat hy zelfs zien,- en oordeelen zoude
, o f zy niet grootelyks voor zyn eere
ja. gezorgt had.
Daar o p ’t ja-woord bekomen hebben-
de, zoo bid zy voor Pangerang Poeraba-
ia’s leven, Lverzoekende zeer nederig, dat
by dit op de dierbare aanbeveeling zyns
vaders, die daar begraven la g , dog doen
en uit eerbied vow dit graf haar dog dit
niet weigeren wilde.
De Keizer zei, dat hy dat, behoudens
zyne Keizerlyke agting, niet kon doen-
dog zy verzekerde hem ,datdit behoudens
deze zyne agting ,: en niet anders gefchie-
den.zoude, biddende hem, maar een 00-
genblik te wagten.
Daar opliep zy.na den Pangerang, die
zy nu eerft kennis van haren toeleg gaf
toonende hoe hy. nu reeds in ’s Keizers
magt was, brengende hem zoo al onge-
voelig tot voor den Socfoehoenan, die im-
• mers 200 verbaaft was, over zyn 00m daar
te zicn, als de 00m van den Keizer daarte
vmden.
( De Pangerang, wel ziende,in hoegroo- A*. itfji.
ten gevaar hy nu met alle de zynen was;
zoo hy zieh niet aanftonds voor den Keizer
vdrnederde, ■viel terilond voor zyn voeten
neder,en kuftte zyn groote teen, zyn-
de de hoogfte vcrnedering,die hy vertoo-
nen konden.
Terwyl hy daar mede bezig was, deed
zy alle des Keizers en des Pangerangs vrienden
binnen komen, die, deze vernedering
des laatften ziende, ten hoogften verblyd
waren.
De Keizdr, hier medeyergenoegd, ver- En hoc i f
gaf hem daar öp zyne ongehoorzaamheid vctzoe'
verzekerende hem, dat ,hy noit gedagten 5 Pan-
gehad had, om hem te dooden; maar wel gerangbt*
kleener te maken, en om hem alle zyne wetkt.
magt, ten einde hy die tegen hem niet
misbruiken mögt, te.benemen.
Duswerd dan de vrede op dit graf van
des Soeiöehoenan’s vader door ’ t groot be-
' ^ *^ van ^ Keizerin, zyne moeder, ge-
tronen, waar na de Keizer, en de Pangerang
, ieder weer na hun Hof vertrokkeri,
terwyl de Vorft zyn’s moeders voorzich-
tigheid zeer by zieh zelven prees.
Daags’er aan vertoonde zieh de Pangerang
weer ten hove, alwaar hem de Kei-
zer, tot een nieuw bewys van zyn gunft,
toeftönd van noit, dan wanneer ’t hem
zelf?. gelieven zou, ten hove te verfchyi
nen. - . J , r ,
_ Men ziet uit dit verhaal een duidelyk
bewys, zoo van de wraakzugt der Javaa-
nen, als van hun groctbeleit, om diezoo
w e l, als de belle Italiaan, tot zyhilnnen
tyd daar toe geboren zien, te können ont-
veinzen.
Niet tegenftaande hy nu in de eerfte
jaaren van zyne Regeenng zoo veel bloed
neert vergoten, getuigen de Javaanen eg-
ter , ( dat hy in den volgenden tyd van zyn
leven hen -zoo zagt en -goedertieren be-
ftierd heeft,dat men geen beter Vorft zou -
nebben können wenfehen.
j A°- kregen wy eenig geffhilmc-t Ao.,«,*
dezen Vorft, zoo^dat hy den i y April laft Bregen wy
gaf zyne zee-havens overal vooronsteflui-5c‘chil J " "
ten. aezen Kez-
Haar Edelheden zonden in dat z e lt - e iM ^
jaar den Heer Johan van Z y ll,a ls GezantJoIun
na dezen Keizer »die daar zeer wel ontfän-Zy ^ a^s Gc*
gen wierd, degefchillen w e g n am .e n a a n r 'v “ «
welken gedurende de v y f reizen, dat hy g « o ^ .
hier in gezantfehap quam, gedurig wedö
hooger eere bewezen is.
De eerfte maal wierd hem toegdaten . '
ongewapend ophetbuitenplein te komen
IJe tweedemaaljom gewapend o p ’ t eerft
plem te verfchynen. De derdemaal wierd'
hem toegeftaan metzyn ganfeh gevelBEe-
wapend voor den Keizer tc komen. Oe
vierdemaal wierd hem een Javaanfche ly f.
wagt van 400 man gegeveni En de v v f.
demaal gaf h y hem magt, om metzyn Ja-
raan.