loen6 SeW Gí O0k aan£en®®en
Ja ’t was zoo verre Van daar geweeft
I i , y G* zou aangetaft hebben*
gelyk de laíl van Eurangzeeb mede bragc*
1 dat zy nu en dän wel ais vrienden geiSf!
treerd, en dan 'wel éens weder, als ’t
wäre, wakker tegen eèn geftredén 5 maar
het echter altyd zoo gefchikt hadden,
dat ’er aan weerzyden byna geén volk
gebleven, en niets uitgerigt was.
. P ic 2« Seva Gi hier opentlyk onder
«1 de Omrah’s , en om dezen laíhertigen,
! en pnwaardigen Omrah, die men boven
hem plaatíte , noch meer ten toon te
lrellen , gaf hy ook zyn verraderíché
brieven aan Eurangzeeb overj vragende
wederom met eemgc verontwaardiging,
K neí^en zu^ één verrader zitten
moeft, en o f dat met zyn Keizerlyk
Woord overeen quam? ^ -
Eurangzeeb, niét gewoon zulke trótfe
woorden van zyne Omrah’s te hooren',
en met genegen dit van «en afvalligen
roover tic verdragen, deedfiemaanftonds
in verzekenng brengen, en, hoçwel hy
hem Vier van zyn dienaárs liet,’ echter
zoodanig handelen,- dat hy Wel zag; dat
n.y «en gevangen was.'
Aanftonds gaf hy zyn Zoon hierken-
jR i 5 vy ogt het noodige van hein, en
belaítte den zelven ten -eerílen van. daar
WVefttekken-,- «h met zvn I.cger aan-
fton^op te breken , alzoo hy Wel mid-
del vinden zou om-té ontkomén.
. ¡ veinsde voor dé grooten van ’t Hof,
me hem dágelyks quamén-bezoeken, en
die hy zeer vriendelyk onthaalde , ais o f
iiy met eens gevoeldc, dat hy, in verze
A. lííj.fchooneti veder.uit zyn ftafirt getrokken
,had!
■ P e Gezant van den Keizér der Abyflin
ea , CbodjaMoraad genaAmä^ een Armenier,
zig te Suratte tot nader laft op-
boudende, -had ’er äl de Keizerlyke ge-
ächenken, uit vreeze van zyn leven, of
■ten minften zyn vryheit, te verliezcn-,
■by verloren, vermits Seva Gr hem die
’wel fbrs afgevorderd», o f andersgedreigd
had hem gevangen mede te nemen5 al!t
-welke men op reckening van den bloo-
■0011 en onbedréven Stadsvoogd ftelde.
Eurang-' ■ ■Eurangzeeb', die de banden met gc-
-Wigtigcr zaken noch vry vol had, endef
f i S o T ” ’ nuem LcSer V2n 1 ooooo
feois. Man by een hebbende, alzoo veel Volk
hem toeviel., niet met geweld zag te
dempen, wierd te radc, hem vergiftetes
van al het bedreverie op zyn Keizer-
ryk woord, en daarenboven de derde
plaats onder de Vorlten des Ryks door
een van zyn voornaamfte Ryksgrooten
te doen aahbieden, behalven dat hy zytien'Zooriitot
Overlten overtiénduizeitd
Ruiters verhelfen zoo. .
En (jeder-: Hy lief zig door al deze aanbiedingeh
§ ¡ 1 Í bewegen om na ’t Hof te körnen » en
Ryksvor IT“ „ .met. zyn Zi4on> en eenig Volk, na
fien. Deih, ging zelf mer weinig bedienden
ten Hoofj maár belaftte zyn Zoon,met
het heir buiten te blyven, en daar zyn
uadire laft afte wachten, o f eerft te zien,
hoe men methem handelen zou.
Hy wierd daar zeer wel van dé Grooten
, en Omrah’s, ontfängen, heerlyk
onthaald, en in. een Vorftelyk Paleis,
tot zyie wooning zullende dienen, ge-
leid; maar ziende, dat hem, by zyn
verichyning voor Eurangzeeb, niet de be-
looide derde, maar de vierde, plaats onder
de Omrah’s aangewezen wietd ,fpeet
hem dit der maten, dat hy den Vorft
opentlyk verweet, o f dit met zyn Vorftelyk
woord, waar op hy ftaatgemaakt
had, overeenkomende was. Hy zeide
vlak uit in die plaats beneden een verra-
der met te willen zitten, en wilde zoo
hecnen gaan, doch wierd door deze en
gene grooten weerhouden, en met toe-
zeSS‘ng , dat dit wel volgen zou, ge-
paaid. °
HétSíR- De reden, die hy had, om dien Omhyaan
rah, die in de derde rang zat, een verneemd.
« f e te noemen, was, om dat Eurang-
zeeb dezen zelven tegen hem (¡Teva Gi)
met een Leger vobr eenige jaaren uitge-
zonden , en hy zieh toen als een laffe
Verlader .van den Mogol, by een Brief
aan Sévá Gi geichreven, gedragen, en
van hem verzogt had, dat. aangezien zy
Rasbuten, en gelooftgenoten , waren,
zy doch malkanderen niet moeijen wilden,
dat hy Sevá Gi met ruft laten zou,
Indien hy hem met vrede liet 3 al het
• a c . — o — — 5 •(- m verze-
fiBrmg genomen was, maarzeyin’t körte
hope tehebben, van door hunnevoor-
lpraak weer in ’s Vorfteri gunft te zullen
geraten, en de toegezegde plaats van
eer te ’Zullen bekomen.
Ondertuflchen gingen zyne Die-
naars dagelyks op de markt, om Vruch-
ten, eriz. voor hem te koopen, die zy l
volgeris ’s lands wyze, in groote lange
korven met dekzels gewoon waren binnen
te dragen, welke hy zomtyds met,
zomtyds öok wel zonder dekzelrr aan
deze o f gene Omrahs ten gefchenkzond}
die echter gemeenelyk van de wacht be-
zigtigd wierden.
Dit had nu al z o f 3 Maaoden geduurd,
zoo dat die van de wacht, door den tyd
dit gewoon geworden zynde, juiftaltyd
dezclve, niet net bezigtigden j weshal-
ven hy op zekeren dag , van welken h y ‘
zyn Zoon te voren keiinis gegeven had,
zyn tyd wel waamemendczieh in zulk
een korf uitdragen liet, na dat hy zieh
ettely ke dagen ziek geveinft, en aan de
koorts te bed gelegen-had.
1 haa, behalven de vier
ji DieÀ.
1663. Dicnaafs van Seva Gi9 eenMohhammc-
rdaan, dien hy veel vcitrouwde, als ’t
'Ware tot gezelfchap, doch eigentlyktot
r^-mede opzichtpr by hem gefteld. ..Deze
was hem ’t meeft in de weegs maar gemerkt
hebbende , dat hy zeer, yerzot op
Amfioen, Banga- (of Hennip-) en wyn-
drinljen was,; had hy hem die dag van’t
eep en ’t ander zoo wel verzien, dal hÿ
hem' met allcen imoordronken gemaakt,
maaf ook, na hem iñ zyn gewaad ge-
kleea ,tfe hebben, zoodanig in zyn bed lei,
weshalven hy in de korf, zonder eenige
de minftc argwaan der wacht, die hem,
Jjocizig 'j-op zy meende klaar te bed leggen, en
korf met ^ri6 Dienaars, hem wayende, by hem
vrugten zag, uitgedragen wierd na cen plaats,
Hitaege-, daar zyn Zoon hem, yyfMylenvanDel-
lia .met eenige duizend. Mannen wagtte.
’ Niet lang ’er na quam een Omrah met
een A rtz, om na hem te ziep } maar men
wenkte hen, dat hy fliep, .weshalven
zy weer henen gingen.
Zyn Dienaare, oordeelende, dathynu
al. yer genpeg voor uit , en dat het nu tyd
was , qm ook voor zieh zelven tezorgen,
alzoo zy vryheit hadden opa uit en in te
gaan, kozen mede na malkanderen. het
hazen-pad, latende dezen dronken Mo-
hhammedaan alleen leggen in de kàmcr ,
die zy na zieh toetrokken. Hy. wierd
eiodelyk wakker, zag dat hy ’t klee'd van
Seva Gt aan had, maar wasverwonderd,
dat hv te be4-:jag , .fin. pog SevaGi 9 noch
îemanâ Van zyne Dienaars, ’er entrent
zag. ,
S S nam het voor korswyl op}. doch
als hy de wacht na Seva G i, ep zyn volk,
vraagde, merkte hy tefaat, dat hy weg,
en, door hem dronken temaken, in vryheit
geraakt was, weshalven;hy meede
(laar .piet lang blcef, aangezien dip ze-
kerlyk zyn leven zon gekoft hebben.
Men hoorde eindelyk, door wat póort
hy na buiten gedragen, en hoehy., daar
eenige paarden voor hem gereed gevon-
"dën hebbende, ten eerften weg gereden,
en nu onmogclyk te achtçrhalen was.
Eurangzeeb. vemam ten laatften pok‘,
met verwondering, hoeliftighy lietont-
komenwas.
Hy zona hem wel eenige ligte troe-
pen na, maar de vogel was het al ont-
vlpgen, en door zyn Zoon zoodanig ge-
dekt, dat EurangzeeVs vplk hem niet
verder vervolgen dorft.
Vcrgccf- ^ en tr°k dan ’t voflèn-vel noch eens
ichelift en zogt hem met een zoet lyntje
Van Eu- weer ¿an ’t Hof te lokken, met verze-
rangxeeb kering, dat, zoo hy noch eenige dagen
oTwccr gec^u^ gehád had, men hemj volgens be-
aan 't Hof lofteo, de derde plaats önder de Omrah’s
te krygen. zou gegeven hebben, vermits de ander
Omrah tot Landyoogd elders verheven,
en die plaats dus open was3 dat hy dierhalven
maar weerkomen, en die plaats a. 1663.
nu beklëeden kon 3 tpaar de Vos was te
oud, om zieh ten tweedemaal te laten
doeken} en hy zei, niet te können be-
grypen, hoe Eurangzeeb zoo dwaaswas,
van té gelooven, dat hy ten tweedemaal
zieh aan hem zou können gevangen ge-
ven. Dat hy vàn hem eens mifleid,
maar dat het hem geraden was, nu op
middelen te denken , ' om deze trouw-
loosheit aan hem te wreeken', waär toe
hy hoopte wel haaft gelegenheit te zullen
vinden} gelyk hy hem kort ’èr na
Wingurla a f nam , en uitnemend veel
moeite noch veel jaaren daar ha aandeed}
zonder dat hy , hoe mächtig oPk, hem
dat beletten kon. Groote Zakéhr‘Heëft
deze Seva Gi naderhand A. 1676 teGol-
conda,in Suratte, en elders, uitgevoërd}
-die w y , als hier niet dienende, voörby-
gaan. H y ftie r fA. 1 <580 den 1 Juni,
gevolgd zynde van zyn Zoon, Samboe
G i9 die al zyn Vaders gpede vrienden
liet verbranden, om hem die by zyne
begraaffepjis.tot zyri gezellbhap tegèven.
Ze lf heeft dezé Zoon vah Raja' Seva Veiderc
Gi, die zieh entrent Vifiapocr een mag- geyällen
tig gebied verkregen, en zieh in dedaar
ontrent grenzende landen van Choroman- nazaatcQ.0
del zeer ontzachlyk gemaakt had, hem
lang daar na noch tot A. 168ptoe, veel
fpel gemaakt j dat echter eens cen eindç
nam : want hy kreeg hem gevangen in
een veldflag, en men bragt-hem^orri
’er a f ontüagen te zyn , öm hals ; maar
zy hadden niet können beletten, dat' zyn
jongfte Broeder , Rani Raja gènaamd,
hetontquam} zieh zelven als een Fakier
verkleed, en in dat onberilpelvkgewaad
de Stad Gingi, of Tsjengier , aie 1 y My-
len van Poedeferi legt, gekregen hebbende,
daar op een hoogen berg dagt
zeker en ongenaakbaar te zyn. De Mo- • '
gol belegerde hem daar egter A. i6po.
en hield hy dit beleg t wee jaaren aan een,
zonder. eenig vöordeel uit , tot dàt Eu-
rangzeebs Zoon, den Prins Cambax9hcpi
in ’t einde van A. iöpz zo verre tot het
uiterfte bragt, dat hy zieh zou ovërge-
geven hebben.
De al te groote drift nochtans van dezen
Prins, met eeii zeer forfen, en oh--
billyken eifch vergezclfchapt, keerdedit
blaa geheel en al om.
Hy had deze lieden, Heidenen zynde,
tot ’t Mohhammedaanfche gcloof willen
dwingen, en. o f dit doch niet genöeg
was, hen noch een zware fchatting willen
opleggen. Dit bracht hem, niet genegen
een van beiden aan te nemen, tot
een geheel ander befluit. Hy. hprvatte
dan de moed, en bracht, tegen alle
gedachten, het Leger van Cämbax in
veel grooter engte , als waar in zy te vo^-
rèn geweeft waren, zoo,dat hy zelf in-
L l 2 ge