A-.1654. rotfen gebouwd, eenigermaten konden
beletten, dat zyn navolger, Sulthaan
Abdullah Cotbsjäh, aan dezen Mogolfchen
Vörft jaarlyks agrien honderd duizend
Ryksdaalders, o f vyfenveertig Tonnen
gouds betalen moeft.
Zyn yer- Doch hoe vooirfpoedig het Sjah Dji-
Aexcvtro-baan in ’t drukkcn van deze Vórften
tegerfden } was echter niet vry van veel
Koning doornen r die hem niet in de voet, maar
van Gol- tot in hct' hert Haken, al hetwelkchem
•onda, zyn eigen Zoonen aandeden.
Zyn Gemalin, ladjoe Meballe 3 ó f de
Kroon des Vrouwen Timmers,genaamd,
was zulk een ongemeene fchoone Vrouw,
dat hy in haar léven noit na een andre
omzag , en na haar dood ontrooftelyk
was, gelyk hy haar 00k een weergade-
loos prächtig Gräfin Agfa gebouwdheeft.
Zynege- Na-dat hy A. 4638 met zyn ganfch'
vallen m e t Nof van Agra na Lahor vertrokken was,
2.yn eigen om wat naaerby Candahar, ’t geen hy
Zoonen. belegeren wilde-, te zyn, zond hy zyn
twceden Zoon, (of Sjah Soefa) met een
Leger ’er na toe, om te zien, o f hy ’er
Meefter van zou können werden 3 maar
vermits hv de zaken daar niet na zyn zin
behandeíde, zond hy hem als Landvoogd
na Bengala, om hem wat verder van ’t
H o fte verweideren, en hem wat meer
weerwerk en beftier te gevcn¿ Even
zoo maakte hy Eurangzeeb Landvoogd
yan Decan, Moraad ul Beg eerft Hoofd
van Doltabat , en naderhand Landvoogd
van Suratte3 maar den oudftcn, Dara
Sjekoeh, o f Secoer, by hem tot zyn na-
voleer geíchikt, en meeft vari hem ge-
üefd , en welken hy 00k een throön be-
neden den Zynén1,alséen OndeFKóñihg
van al zyneRykentbeftond, hield hyby
zieh , hoewel hy 00k Landvoogd van
Mültan, en Cabul, was.
Men wil, dat dé oudfte wel eén ichrah-
der, heuich, en zeer inildädig Prins was,
maar zeér bits tegen de grooten, vry
haaftig, eri voor al zoo wys in zyn eigen
oogen, dat hy niémands raad, maar
alleen zyn eigen wäanwys hoofd, zelfin
voorvallen van ’t uiterfte gevaar, volgén
wilde, waar door hy veelvyandenmaakte
, en van zyn vrienden geen nut had,
om dat zy ichrikten hem ergens voor te
waaríchouwén. Anders was hy niet on-
aangenaam in zyn oinmegang, een zeer
groot beminnaar van geleerdé liéden,die
hy altyd by zieh had, en was zelf zoo
oriverfchillende ontrent de zaken van
Godsdienft, dat hy orider de Chriftenen
zieh als een Chriften, onder de Heide-
nen als een Heiden , en önder de Mö-
hhammedarien zig weer alseenMohham-
medaan, maar geenzins als een van de ive-
rigfte, dreeg, gelyk dat 00k een van de
voorwendzels van Eurangzeeb naderhand,
toen hy hem- ’t hoofd deed afllaan, geweeft
is, dát hy het daarom gedaan had, Ai
om dat hy een Kafir, dat is, eenonge-
loovige, was. En veelen hebben hem
00k voor een opgodift gehouden, bedienende
zieh yan alle Godsdienften uit
inzichten van Staat.
Sjah Souja, (meeft Sjah Saufa
genaamd) die by na van den zelven
aard was, wift echter zyn zaken wat
geheimer te behandelen, en zyn aard
wat meer te bedekken. Hy was zeer
beheridig, en te gelyk beleefd in al zyn
doen, groot van onderneming, enftand-
vaftig, 00k zeer mildadig in ’t beloonen,
der gerien, die maar iets voor hem de-
den, waar door hÿ 00k grooten aanhang
kreeg, ende zaken gefwind uitvoerde.
Maar zyn uitfporige welluften metallei>
lei Vrouwen, zyn fterk drinken, enzyn
overgaan tot denGodsdienft der Perfianen,
daar alle die van zyn ftam Sunnis waren,
I hebben hem veel nadëel gedaan.
1 Eurangzeeb had voor ’t uiterlykeniets,
, dat hem aangenaam konmaken^ Hy was
200 verauftig met als Dam, ja geleefc “ ' b“rd
zeit dot van geeft, maar was het echterafgebeeld.
gp fch niet. • Hy veinsde zieh zeer weinig
met de zaken des Ryks te bemoei-
jen, fchikkende zyn ganiehe wyze van
leven na die van een Fakicr, ofBedel-
Monnik, ja gaf zich volflagen daar voof
uit , fehoon hy , die zeer loos, doortrapt,
en uitnemend geheim in al zyn doen was,
en altyd op-zyn luimen lag, niets minder
in de zin had. -Hy deed dit alleen¿
om aan zyn Vader, en aan al zyn Broe- . .
dei-s een ichyn te geven, dat hy niet na
de krqnp (kfgtj z a g jn i
dit deed hy , bm daar door hrin aller
gunft te winnen, en hun aller vermoeden
te benemen, dat hy iets ondernam3daar
hy ondertuflehen, hoeftil, enbezetmet
de zaken van zyn Godsdienft hy zieh in 3
fchyn hield , door mildadigheden, ter
rechter tyd en plaats befteed, zeer veel
vrienden onder de hand maakte, die
hem van alles, ’t geen ’er voorviel, net-
te kennis gavfen, van al ’t welke hem dan
de Princes, Raukenara Begum, die ’t met
hem heimelyk hield, de nette proeveop
de iom toezond , zoo dat ’er niets zoo
gering voorviel, ’t geen hem door de
eene o f de andre weg niet bekend gemaakt
wierd.
Hoe groot nu al zyn veinfery voor zyn
aridré Bröeders was, en hoe zeer hy zyn
Vader door nedrigheit en gedienftighe-
den wift te vleijen, had echter de
Prins, Dara Sjekoeh, voor geen van zyn
Broeders zoo veel vreeze, als voor dezen
veiniàard, en huichelaar, in welk ge-
voelen hy door de oudfte Princes, zyn
Suftcr, die ’t volkomen met hem hield,
op goede gronden gefterkt wierd.
De jongfte van Sjah Djihaans Zoonen,
Mo.
A. 1654. Moraad Baksje genaamd, o f anders wel
beft met de naam ván Moraad Beg, of
van Moraad ul Beg bekend, was de minile
van verlland, en wel. ’t meeft van allen
tot allerlei vermaak van jagen, met
denboogtefchieten, maaryooraltothct
drinken (een gruwel by de Mohhamme-
danen, en de oprzaalt van zyn dood) over-
gegeven.
Hier door kon hy 00k ’t minfte niet
ondernemen, *t geen zyn lolle tong niet
ten eerfteri op de eene oí d’andre wyze
uitbracht, waar door 00k zynmildadige
imborft van geen nuttigheit ter wereld
voor hem geweeft is 5 behalven dat hy al A>
mede wat eigenzinnig, en door den drank
te lichtgeloovig was, en zieh zelden na
vermaningen, o f waarlchouwing van zyn
goede vrienden, fchikte.
Begum Saheb, die om haare fchoonheit Begum
van haaren Vader zeer, ja te veel, bemind
wierd, had daar door een grondigeken- j/aan^s
nis van den ganfehen Staat aes Ryks, van oudfte
welke zy den Prins, Dara Sjekoeh,daar- Dogter.
om te meer van tyd tot tyd kennis gaf,
om dat hy beloofd had , zoo ras hy in
zyn Vaders plaats volgde, haar tot zyri
opperfte Keizerin te zullen trouwen.
Zy was niet alleen zeer fraai vàri wé-
zen, en geftalte 3 maar 00k van een
groot vernuft, en van een verheven
geeft 3 doch 00k wat aan de lichte kant,
en in haré minnéiyen al vry wat driftig,
en onvoorzichtig, waar over haar Vader,
die berichtKfeeg, datzyjbngman-
Volk in haar vertrek komen het, viy ja-
loers Wierd, gelyk hy op zekerén tyd haar
met een jongeling betrapte. Zy Äom-
melde hém wel wèg in een groote wafch-
balie3 maardeoude, die’t zeer wel
gezieri, hoewel hy ’t 00k ontveinft had,
het haar eenigen tyd in haar wezen,zon-
der iet daar iif te reppen. Hy zei tegèn
haar : dat zy hem niet •wel, noch zoo fris
als bevorens, voor quam. Zy beveftigde
dat , maar hy voegde daar by : dat zy
zieh te veel wiefch , en dat al dat baden
haar veel quaad deed. (Hoewel Bernier
meende, dat hy haar eenigzins beftraftc
over dat zy haar niet genoeg wielch) Zy
kon echter uit dit ganfch geiprek niet
gewaar werden, dat het op ’t leven van
hären Minnaar .gemunt was, o f dat haar
Vader iets van hären geheimen handel
rriet hem wift.
Zy kreeg ’er egter kort daar aan meer
kennis af, als haar lief was : wanthyliet
aanitonds ondei* de wafch-balievuur fto-
H h } ken,