6 den , Waar op zulke verbodene beelte-
niflen geftempeld waren. Een vond,
Waar door ’er zeer veel weer in zynhan-
¿en gekomen, gefmolteü, o f dilS uit de
wereld geraakt, hoewei ’er nog vele in
wezen gebleven , doch zeer zeldzaamen
dierbaar geworden zyn, waar van ik al
de goude en zilvere dier-krings-Ro-
pyen tot Amfterdam, by den Heer
Jacob de Wilde-, A. 170 ^ inzyneweer-
gadeiooze munt-kaflc van aloude Griek-
iche^ Romeinfche cn andere zeldzame
penningen;, (waar onder twee goude van
de Pifces zyn) met veel verwonaeringge-
zien heb, om dat men de goude zeer zel-
den enkeld, ik laat ilaan dan alle volko-
mcn, en daarenboven zoo veel zilvere by
den anderen noit ontmoet.
Ook hebbe ik A. 1720 nog zes zilve-
re, te weten , de Ram, de Stier, de
Leeuw, de Krecft, de Tweclingen, en
de Boogfchutter, en ook twaalf goude ,
by de Heer Camper, gewezen bedienaar
des Goddelyken Woords op Batavia, nu
to t Leiden woonende, en Heer van
Quwerkerk aan den Y flel, gezien5 maar
buiten de zelve heb ik by een man ’er
noit zoo veel by een gevonden j ja ’t is
iet ongemeens, ’er maar een van de zil-
tvere by een liefhebber te zien;
• A . 1718 den ioden'May zag ik' fflet
veel genocgen 00V twaalf goude 'Zodiacs-
Ropyen, by den Hr. cn Mr. jfohan van
der Burg* Advocaat in s’Gravenhage,by
den welken ik toen ook op een go.ude
penning van dezelve grootte,de beeltenis
van den vermaarden Keizer^ Eurangzeeb,
en op een diergelyken* het Duifje van
Mbhhammed,zynen gewaanden H .Geeil,
o f de Geeft Goas, die hem , zoo hy voor-
g a f , alles inblies, verbeeld zag5 ,dog
deze twee laatile penningen quamen my
zeer verdagtvoor, alzoo de Mooren geen
beeiden op cenig geld oit ilaan, en ze
Verfoeijen.
Ik fprakop dien zelve tyd ook een HeCr
ins’Gravcnhage, die myzeide , tot Hamburg
diergelyke twaalf goude Zbdiacs-
Ropyen ten huize van de Heer Otto
Jjuae-, een vermaard Koopman aldaar,
gezien te hebben.
Ä. 1 7 1p , inDecember, zcide myde
Heer Lamotius, gewezen Hoofd op Mauritius
j dat* zyn Oom, de Heer Dieriks9
gewezen Dire£leur in Suratte, ook twaalf
goude Zodiacs-Ropyen hier bv zyne te
rugkomft bragt, die hy by hem zcide
gezien te hebben.
Dit zyn byna de eenigfte zilver en
goude penningen dezerVorilin, diemy-
■neswetens in Europa bekend, hoewei’er
Zeer waarichynelyk wel meer zullen zyn.
Dit dunkt ons genoegzaam, om aan
ider een denkbecld van den grooten geeil,
cn ’t roemzugtig hert van deze grootmoedige
en verilandigc Vorilin tegeven,
gelyk zy door haar groot vernutt ook
middei heeft weten tevinden, omdezen
Vorft’, tot zyn dpod toe, zoodanig te
behagen, dat zy hem zelf heeft weten
oVer te halen, om Mirzah Sjahariär, die
aan haar Dogter getrouwd was, tot zyn
opvolger te fchikken ^ waar toe verfchei-
de zaken, cn tuiTchen-vallen wonderlyk
mede gewerkt hebben.
W y hebben bevorens gezegt , dat
Mirzah Chosroe weer in vryheit, maar
egter zoodanig niet op zieh zelven ge-
ileld was, o f Selim had altyd noch
eenigen, die opzicht op zyn doen en lasten
Damen ", by hem gevoegd;
Ontrent A. 1610 zond hy. zyn derden
Zoon, den Prins Chor am, als Landvoogd,
o f onder-Koning, na Decan.,-en wel
in ’t byzonder na dat deel, ’t gcen hy
zelf voor zyn Vader gewonnen had.
Voor zyn vertrek verzogt hy aan zyn
Vader , den Prins Chosroe,. met zyn Ge.-
malin, en Zoontje, na zyn Landvoog-
dy te mögen medenemen. Hct eerlte
en tweede wierd hem, alzoo Chosroe
’er zelf ook.om verzogt, in hopc van
daar in meerder viyheit te zullen zyn,
van Selim toegeftaan, doch Boelaki, nvi
een Prins van iyjaaxenj wilde hy tot zyn
vermaafc hy hem houden. *
Hy vertrok dan met den Prins, en
Princesj onder belofte, van hem. zeer Prins
wel te zullen handelen j gelyk hy twee Chosro«
jaaren aan den anderen deedj maar be-
vreeft, dat niemand heih in ,’t verkrygen'
- van de Kroon meer in-.de' weg £ynzou'^
dan deze Prins j alzoadie deoudile,-en
van zyn Vader riu redclyk! bemind was ,
en däar beneven’(’t geeh. wel de voor-
naamile reden was) fmoorlyk op dePrin-
ces Noer Begum , (dat is, ’* ligt der Vorßih-
uen9) zyn Broeders Gemahn, verliefd
zynde, vond hy goed, om zieh, in beide
deze verkeerde driften te voldoen, zyn
Broeder den Prins Chosroe uit. de wereld
te hclpen: .
Hy dagt het eeril door .vergifte doen j Door dd
maar als dit niet gelukken wilde * deedPrinsCll(^
hy den Prins door eenige Slaven op zer
kerennacht, A. 1622 j inBrampoer, na
däppere tegenweer , met de pees van een
boog verworgen, waar van.de tyding.den
2p April tot Suratte quam, zoo dat het
maar weinig te voren gefchied is; .
Een fmertely k geval, ’t geen nog in dat
zelve jaär met het verlies, van Candähar,
dat Sjah Abaas, KoningyanPerfien,weg
nam, verzwaard wierd. O f Djehaan Gier
belailte zynenLandvoogd het aan dienKo-
nirig over te geven, als hy ’t niet langer
zou können houden, om het dan noch als
een voldoening van Homajom's oude belofte
aan Sjah Mamas te doen doorgaan*
ofniet, isonzeker;
Den
De Prins Chosroe liet een Zoon, Boe-
* laki genaamd, na, die, alzoo hy van. de
Mogolders meer bemind wierd, dan Sjah
Djthaan Daderhand lief was, na denKo-
hing van Perfien vlugtte, en als hy van
, Sjah Sefi gevorderd wierd, hing hyhem
in een korf op, en zei, dat hy in zyn
Land niet was.
Zoo ras had Selim niet gehoord, dat
Chosroe dood was^ o fh y ontftak gewel-
dig tegen den Prins Chor am in toorn, en
ontbood hem ten Hove, om rekenichap
daar van aan hem te geven.
De Prins, Wel verre van dit gebod
op te volgen, nam ten eerfte de Weduwe
van zyn Broeder tot zyn W y f, die
hy mogelyk by haar Mans leven id tot
wederliefde bewogen, o f altoos daar toeA. 1616;
na zyn dood gebracht had, hoewei zy den
toorn Van Selim mede vreesde'.
Daar op vcrzamelde Chor am ook al zyn n>ic tegen
magt by een j dwingende zelf verfcheide zyn Vader
Landyoogden van näbuurigeLanden, en opilaat.
ook die van Cambaja', het zwaard voor
hem tegen zyn Vader op te vatten, en
na Agra te trekken j welke Stad hy ten
eerften innamj en tweerhaal plunaerdc.
Dit gelukte hem eenigen tyd; maar
A. 1624 kreeg hy vöor Hhamed-Abaad
deerlyk de nederlaag, zoo dat hy gedwonf
en was im de Landen van Golconda,
aar te dier tyd Sultbaan Abdullah Cotbsjah
heerfchte, te vlugten..
cDiehem' t)eze Voril haalde hem niet aan, ook
flaat, en Verdreef hy hein niet uit zyne ilaaten 3
°? dc knaar liet hem, uit ontZdg vdör den Prins,
vlugt
dry ft
en voor zyn Vader, daar als by öoglui-
•king blyven op eert kleen ftuk lands,
zonder hem eenigzins te onderileuneii,
willende eeril eens afzien, hoe de Vader
dit opnemen zoü.
• Selim liet hem daar maar een körten
tyd in ruft, quam hem, buiten des Prin-
cen verwagting, dat zelve iaar vemefte-
len. 4 H y plunderde zynenfchat,vcrbrak
zyn gouden throon, en dreef ’er hem Zoo
ongemakkclyk van daan, dat hy zig ge-
noodzaakt vond na Mandoe, een zeer
voordeelige veiling,op den top van een
berg daar ontrent gelegen, te vlugten,
daar hem Selim weder belegerde, y
Terwyl dezen oorlbg duurdej rufttc
Noer Mahal niet, om den Prins Cboram
by zyn Vader zwart, en den Prins Sja-
hariar by den zelven bemind, temakeni
te meer, dewyl de Prins P.erwis ’t jaarte
voren te Brampoer overledenj en dus *t
F f J g ':