l i L E V E N S D E R
A. i6j4.fluiten , bin ongemakken voor te körnen.
| < ■ Het aanbreeken van den volgenden dag
gaf egter geen verandering in Moraad ul
Beg's ftaat, maar wel in de hcrten der
Overften, die hy-, door’tvcrhöogen van 1
hunne foldyen, zoo vaft op zyn zy de getragen
had, dat ’er van Moraad ul Beg's
gevankenis niet meer gerept, nog om
zyn vryheid gefproken wierd, alzoo hy |
tot dien einde niet in de boeijengefloten j
was. Daar was een van zyne Dienaars,
die wel groote beweging voor hem maak-
te> maar het kon niet helpen, aange-
zien hy geen onderftand van eenige liefen
van vermögen had, waardooralzyn
iver voor zynen Heer , dien hy genocg
..gewaarfchouwd had, van zelf verflaau-
de. Hy wierd nog op dezen zelven dag
in een Embari (of Oiifänts-huisje der
Vrouwen) na.Delli gevoerd, en in de
•Vefting Silimgeer geftet.
Vcrvolgd Eurangzeeb)nu alleen Opperbevelheb-
DjnSje. bcr van 't Leger,vervolgde Dara Sjekoeb
met groote dagreizen, die eerft na Lahor,
daama-na Multan, vlugtte, doch
het daar niet Jang houden kon ■, waar
op hy na Tatabakar, een vefting mid-
den in den Indus, wel verfterkt, endaar
cen vertrouwd vriend alsBevelhebberge-
laten te hebben, zig fchielyk na Hha-
med Abäd begaf, daar hy van den be-
itierder dier Stad , Navaze Chan, met
welkers Dogter Eurangzeeb getrouwd
was, zeer wel ontfangen, en zoodanig
gehandeld wierd, dat Dara Sjekoeb zieh
volkomen op hem vertrouwdc.-
Earangzeeb, die niet wift, waar hy
-zoo fchielyk na toe gevIodenwas,ennog
minder dagt, hem daarte moeten zoe-
ken, kreeg ’er egter ten eerften kennis
a f, met een naauwkeurig berigt van zynen
ftaat, waar in hy in ’teerftbeftoor-
deelde hem tevervolgen, by welkgeval
hy byna een gevangen van Jefeingue
wierd, dog dezen dans door een lift en
zyn minnelyke aanfpraak ontfnaptzynde, I
■vond hy nu goed, hem eenigen tyd daar
te laten, aangezien Sjab Soufa met zyn
Leger by Halabas aloverdenGangesge-
trokken, en het raadzaamfte was, hem
kerft te ftuiten, en uit het veldte flaan,
om dan daar na Dara Sjekoeb weer op te
Zocken.
Op dezen tydliethyook den Nabab by
zig komen, alzoo hy hem zyn Vrouwen en
verder Huisgczin, weer toegezonden,
en hy nu geen reden had, om hem lan-
gergevangentehouden, behalven dathy
dien grooten krygsman nu met veel meer
nuttigheit in zyn Leger, dan in de ge-
vanltenis te Doltahad , gebruiken kon.
EnSul- Zy trokken dan beide na Sjah Sou-
thänSau- f i , maar vonden hem zoo vaftbegraven,
dat z y ’er niet aan rieken dorfien. In
tegendeel begon hy in zyn eigen Leger «
een groote verflagenheit te merken, en
ftond verbaaft, als hy hoorde, dat Raja
jejffbmfeingue, dien hy voor een van zyn
befte vrienden hield, afgevailen was, en
zyn agterhoede geilagen, en zyn ichat-
kift reeds aangedaan had j onder welk
trocbel water Sjab Soufa, die ’er kennis
af had, aanftonds viflehende, terade geworden
was, hem met al zyn magt aan
te taften, ’t geen hem zoo wel gelukte,
dat de Karnak van Eurangzeeb's Olifant
met een pyl doodelyk getroffen', en hy
genoodzaakt wierd dien zelf te men-
nen.
Doch eer hy een aiider in de plaatiDogmkt
xreeg, raakte hy nog in grooter gevaar, zelfs in
vomits zyn Olifont, hier af verfchrikt 9 8evw*
begon agter uit te deinzen, waaromEtf-
rangzeeb zieh al gefchikt had, om van
den zelven uit zyn Huisje afte komen-,’t
welk,zoo hy ’tgedaanhad, hem deneer-
laag zou höbben veroorzaakty maar Emier
Jemla toönde toen, dat hy een Held,
en ook zyn vriend was, hem luid-keels
toeroepende, dat hy het na Dekan wenden
zou. Dit alles zou hem egter niet
gcred, en nog minder de överwinning,
in handeh gegeven hebben , by aldien
Sjab Soufa, even als Dara Sjekoeb, doörHv
den verrader Kalil Ullab Chan, niet döpr wint Sjah
eenen jfflab Hzrdi-Ghan , een van zyh Sojiü*
voomaamfte Overften, medezeerfchen-
dig mifleid was. Deze riep hem opent-
lyk ’t Mobareek, o f geluk met de over-
winning, toe, biddendehem, ommäar
van zynen Olifant afte komen f* eniig niet
langer te Wagen, alzoo hy nu recdsKo-
ning van Indien was. H y , die zig äan
zynen Broeder had behoorentefpiegelen
was zoo onbedagt, dat hyafquamTwaar’
door Eurangzeeb , -die anders nog in ’t
uitcrfte gevaar was, aanftonds een groot
getal van Sjab Saufa's Overften met hun
volk, meenende dat hy dood was, tot
hem zag overkomen, met verzoek om
m genade aangenomen te werden. ■
Het verdre van Sjab Soufa’s Leger nam
herwaards en derwaards de vlugt, en
wierd zoo deerlyk geflagen, dat het Cen
groot geluk voor hem was, dat hy niet
gevangen wierd.
In Agra nogtans wift men liiet beter
o f Eurangzeeb * en de Nabab f t geen ook
zeer waarfchynelyk was) waren gevan-genvt'
gen, en de zege geheel en al aan Sjab dezcftryd
Soufas zyde, zoo dat Sjab Heß-Chan inASra’
Eurangzeebs Stadvoogd te Agra, al ge-
I reed geftaan had, om by vervolg van
die tydingj zieh te vergeven, oh? niei;
levend in ’s vyands handen te vallenj
maar zyn Wyven hadden ’t hem nog be -
let, te meer, alzoo men Raja Jeffom-
feingue had zien komen vliigten na Agra *
om verder na zyn Land te trekken, die*
Eurang-
fceb’s be-
loften aan
denNabab
Emier
Jemla.
G R o o T E
Zoo hy in die ecrfte ontfteltenis gewild
had, zeer ligt Sjah Djihaans vryheit zou
hebben können bewerken, en Agia zelf
innemen 3 maar al te wel wetende, höe
het in ’t Leger gefteld was, en Eürang-
zeeRs uiterfte. woede over het, trouwloos
aantaften van zynen ichar, daar hy eengoe-
,45r pluk, uit gehaiald had , vreezeode, j
pakte hy zig ten eerften voort.
Eurangzeebynu zoo grooten be\yys van
de Nabab's trouw in zyn uiterften noöd
gezien , en een groot deel van deze over-
winning hem dank te weten hebbende,
beloofde hem j zoo ras hy meefter van al-
,les,en den Oorlog ten einde was, dat hy
hem Mier ul Omrahy dat. is, eer fie Die-
naar van Staat j maken, hem de Land-
.voogdye van Bengale, en, na zyn dood,
beide die ampten, ook aan zyn Z>oon,
Emier Mohhammed Chan, geven zoude >
zynde de grootfte eerampten, met welke
hy zyn dienften beloonenkon. Ook
yoerdehy na dien tyd den ti’tel van Chan
fbannaan, dat is, Hertog der Hertogen,
gelyk hy zoo dikwils in de brieven der
E. Maatfchappy my voorgekomen is,
Daar op zond hy hem, in gezelichap
van zyn eigen Zoon, Sultbaan, Mohhammed
> dien hy ook groote beloften deed,
om Sjah .SW/ä ’te-vervolgen 3 doch hield,
om van hate ,trouw wat meer verzekerd
ic Zyn , , Emier 'Soemla\s Zo.on, en de
Prins MohbanmedrGematm^z zy'ntrobitT'
en gezelfchap (zoo hy het noemde). te
Agra by zieh.
. De Prins Sjab Soufa yiugtte zeerhaa-
ftig na Bengale , maar vreezende doör
den Nabab, die hem op de hielen volg-
de, afgefneden te zullen werden, begaf
My zieh na .Pattena, en Mongeer, denkende
dan hem genoeg te zullen ontwy-
ken.3 maar hy hoorde , dat Emier jemla,
en de Prins hooger op met groote dag-
reizen, zclfdpor de Landen der Berg-
Koninkjens, doorbraken j ’t geen hem
ten eerften beflüiten deed , van al zyne
fterkten.in Bengale af te zien, en maar
na Ragiamahai, (anders ook Ragimä-
hol genaamd) te.vluchten. Hier door
fheed hy dep Nabab eenige dj^reizenaf,
rakende ondertuflchen wel eenigzins in ;
ftaat om hem af te wachten j maar daar
na liep hem alles tegen.
Hy hield het daar noch wel eenige da-
genuit, maar was genoodzaaktopzeke-
re nacht zeer fchielyk, metverlatingvan
alles, de vlucht.te nemen, en.zou ze-
kerlyk ip des Nababs Händen gevailen zyn,
zoo de duiftemis, en een zware regen j
hem niet behouden 4 en de Nabab niet
ten dqele belet, en ten deele bevreeft
gemaakt hadden, om hem te verypl-
gen, wanneer die gropte fchat van Ge-
fteenten, en Geld, die hem nagezen-
den was, ook zeketlyk prys zougeweeft I
M O G O L S./
zyn 3, waar tegen hy nu door de zwaar a, 1654,
gevailen regen zeker was, om dat diede
wegen.pnbruikbaar gemaakt had.
Hier by quam nog, tot ’s Princenge-vj„gt „ a
luk, ,dat Sultbaan Mohhammed alleen ’t den Prins
opperbevcl over zyn Vaders Legers voer-M°hbam-
de, en niet alleen na des Nababi goede
raad niet. luifterden’, maar hem ook door ^ ou"
opgeblazenheit zeer verachtelyk handel-
de, zieh ook bèroemende, dat Eurangzeeb
niemand k dan hem ■, de kroon dank
te weten had ,. al het. welke tuflehen die
twee groote oneenigheit bäarde, behalven
dat de Prins, ültvreezevoorzyn Va-
der, die yan alles net betigt kreeg, kort
’er aan de vlugt na Sjah Soufa nam. Hy
wierd daar hitcriyk wel. ontiangen, en
Zwoer hpm trouw i maar egter vond h j
’er dat vèrtrouwen niet -, nog wierd met
zullten openharttgheit, als hy zieh ver-
beeld had, behandeld , alzoo die Prins hent
maar op en neer gaan. liet, zonder hem
eenig bevelin zyn Legertegeven,voor-
namelyk, om dat.hy het.voòr een ftreek
van Eurangzeeb, o f .vandenJttiWhieldj'
dat hy by hem óvergékomenwas,fchoori
hy zei, dentoorn vanzyn Vader tevree-
zen.
Hier, over was de jonge Prins. heime-
lyk.misnoegd, nam zyn flag waar, om
eenigenxyridaar na weer na denNababte
vlugien , en hem.dit:voor een ltrygs-*
ftreek op te geven,, alshad.hy maarvoor-
gehad, den vlUgtenden Prins te verftrik-
kenS maar dat hem dit ontfchoten, die
te veel op zyn hoede geweeft, - en hy
daarom; zo° ras hy konde, te rüg ge-
komen was. De. Nabab veinsde die alles
te gelooven, ontfing hem zeer wel, gaf
egter van alles kennis oon Eurangzeeb, die
een zeer minnelyken Brief aan dezen Zoon
fchreef, hem zeer over deze ktygslift
prees, en veinsde alles, ’t geen hy voor-
gegeven had, te gelooven. . ,
Hy ontbood. hem kort daar op na ’t DienEut
rlp t, om met_hem pver een nieuwe on- rangzeeb '
derneming te ipreken 3 msär zoo raswas doedge-
hy iiiet dp weg, of hy liet hem ge van-
gen nemen, in een Embary opfluiten,Mttcn,‘
en nä Gualeor voeren, om daar (even als
zyn Oom Moraad Beg, die ’er met zyn
Zoontje al eenigen tyd gezeten ¿ad) de
dwaashedeü van zyn jeugd te overwe-
gen..
Na dat nu Eurangzeeb's grootfte vreessiaatDara
yoor Sjah Soufa geweken, behalven datSjekoch
Emier Jemla hem op de hakken, en ge- °Pde
laft was, hem wel waar te nemen^ Be-71“®'
gon hy. zyn gedagten te laten gaan, om
Dara Sjekoeb weer aan te taften, die van
Hhamed Abàd na Asmere, een Stad 7a
8 dagreizen van Agra gelegen, getrok-
ken was, alwaar Eurangzeeb tegen hem
floeg, en hem ook aanftonds met de uiterfte
verwerring op de vlugt dreef. De
3 Prips,'