3ia L E V E
ÄTttfjr. In dezen thuin ftaat nog fe dezer uur,
ftukswyze, die vermaarde Vefting, van
welke de Holländers de Javanen, toen zy
die met touwen om verre haalen wilden,
met menfchen-drek (gelyk wy onder de
zaken van Java verhaaid hebben) wegdre-
vcn en verjaagden.
Allerlei zeldzame gewaflchen waren in
dezen thuin van zyn Oud-Edelheid. Ik
heb ’er jonge Thee^boomkens uit China,
van grootte als Aalbefien-boomkens, als
mede tvvee zeldzame aapen gezien, van welke,
de eene fpier-wit, en de andere pek-
zwart was.
Hy ging ook zcer veel na ’t Eiland E .
4 dam, dat hem toequam ,alwaar hy ook een
zeer fchoon huis op zyn Japanfch gebouwd,
en daar hy allerlei zeldzame ioorten van
boomen, planten, gewaflchen, endieren
had, die men bedenken kon, zynde een
groot liefhebber van alles, wat fraei en
zeldzaam was j gelyk hy daar ook zeer dik -
wils groote gezelfchappen nodigde,enee-
nige dagen aan een met hen bleef.
- Hy had een groote genegenheid voor
de Japsnders, en huhne werken , ja hy was
ook zoo fterk voor hunnc ipyze, dat hy
des donderdag’s middag uitdrukkelyk
hield ,om vooraf niet anders, als Japanfche
fpys (boewel ’er daar na dan Hollands ee-
ten quam) op te doen diflchen. Ik heb
Ao. 1686 daar een proeve van gehad, wan-
neer ik , pas in Indien gekomen zynde, en
ontrentelf uurenzyn Edelheid ergens over
te ipreken hebbende, door zyn Edelheid
ten eeten yerzogt wierd, en over zyne
Japanfche maaltyd, uitnemend verfteld
ft ond, ziende niet anders, dan eenige kop-
jens met wat gekookte Ryft, en eenige
Japanfche vieze compoften, welker reuk
my verveelde, op tafel komen. Daar bene-
ven moeft ölen die ipyze meeft: met twee
ronde lange Chineefche ftokjensop zyn Japans
in de mond fchoflelen ,dat myal mede
niet geleek} maar daar nogeengelukje
by quam, dat myn naafte buurman, die
geen ftokjens had, my ftil (hoewel ikhet
wel merkte) van de zelve beroofde, wes-
halven ik genoodzaakt wierd, om my met
een lepel , die ’er by lag, te behelpenj
moetende bekennen, dat ik de dagen van
myn leven my op geen maaltyd bevond,
daar minder eeten na myn zin was, zco dat
ik my aan een Opperlandvoogds tafel met
drooge ryft behelpen moeft, terwyl alle
de andere zeiden, dat zy zeer lekker aten;
dog men moet weten,dat ik noit een liefhebber
van al die fcherpe, heete, zeldzaam
’er uitziende, en nog wonderlyker fma-
kende en riekende Indifcheipyzen geweeft
ben.'
Zyn Edelheid Camphuis, die geen 00g
yan my had, en my met de lepel, in plaats
van metde ftokjens,eeten zag,zei tegen my al
lagchcnde,Pater,waar zyn uweftokjens?
N S D e r
Ik antwoordde zyn Edelheid, mynBuur- A«.x*s$,
man, wetende, dat ik nog een Bhaar (dat
is, een nieuweling) ben,heeft wonderlyk
wel gedaan, om myn onkunde in deze
wyze van eeten te bedekken , door my van
myne ftokjens te ontlaften, en ik,ommy
egter te redden, heb bete« geoordeeld my
van de lepel te bedienen, aan aan een tafel,
daar ieder eet, ledig te zitten. Maar,
vervolgde zyn Edelheid, wat dunkcu van
deze Japanfche maaltyd, en van de ipyze ?
Zyn Edelheid, zeide ik , het is nog te
vioeg voor my, die hier eerft gekomen
ben, om daar over te oordeelen j maar ik
aal het cinde van deze maaltyd eerft ver-
wagten, en, onder *t welncmen van zyn
Edefheid, dan liever myn oordeel eerft
veilen, alzoo ik in die höpe leve, dat wy
met «deze Japanfche fpyze alleen niet zullen
fcheiden, of, zoo dar mögt gebeuren,
dan zal ik daar egter in zedigheid myn oor-
deel over veilen. Gy hebt, zeide zyn
Edel heid, gelyk : want ik weet by onder- •
vinding, toen ik deze koft de eerftetnaal
eeten zou, dat zy my mede zoo werniet
beviel,als nu ;maar daar zal egter nog wel
iets op tafel komen v .dat van uwen imaak
Zyn zal.
Daaf na quam ’er zeer fchoon geftoofde
en gebraden Hollandfche ipyze, daar ik toen
eerft van begon te eeten; en weder van
zyn Edelheid gevraagd zynde, waarikhee
mede hield, zeide ik , Zyn Edelheid, dit
is waarlyk koft,die ¿iy gelykt;maar van
het ander zal ik niet anders zeggen, dan
dat ik geloove,dat het goed is in de mond
van een Japander, o f van iemand die lang
met hen verkeerd heeft, eil dierhal ven ver-
zoeke ik, dat zyn Edelheid het niet q.ua*
lyk gelieve te nemen, dät ik het vo'or de--
ze reize nog met de Hollandfche fpyze
houden zal. Gy hebt gelyk, zeide zyn
Edelheid: want in ’t eerft kon ik ’er ook
niet al te wel mede te recht komen; dog
»ben door de tyd, en lange verkeering met
de Japanders, ’er allengskens aan geraakt 5
dog ik droeg wel zorg van noit weer op
een donderdag by zyn Edelheid Camphuis
te komen, vreezendc, dat ik weer drooge
ryft zou moeten voor af eeten, daar ik
niet fterk voor was.
Hy had zieh tot dit bevorens gemeld
ftil buiten-leven begeven, om ruft te hebben,
dog hy bevond met’er tyd dat men
zieh daar in kan bedriegen, want nu en
dan zyn hem kleene fmaadheden en onge*
makken aangedaan, die hem berouw ae- .
den krygen van zyn ampt neder gelegt te
hebben.
Deze Heer is het ook geweeft, door
welfcers voorzorge zeker groot, en fchoon
werk van de Heer Rumphius, de oude,
in wezen gebleven is, alzoo hy het, eer
’t afgezonden wierd, uitfchryven liet,ge*
lyk men het toen weg zond met ’t fchip
Wai
y
O P P E R-L A N
A». Waterland, dat met den Zeevoogt Remp,
Ao. 1692, na dat het bevorens tegen ceni-
ge Franfche fchepen geilagen had, is ge-
zonken, dog naderhand wierd dat zelve
werk weer uitgefchreven, en in ’t Vader-
land gebragt, daar het vrugteloos leggen
blyft.
Zyn Oud- Zyn Oüd-Edelheid quam, na 3 jaren,
Edclhcids g maanden, en 14. dagen dus op zyn buii6s
<.A#* ten' wooning geleeft te hebben, den 18 Ju*
ly A°. 169J te fterven.
Het lyk wierd uit zyn thuin door de
Dieft-poort in de ftad, en zoo längs de
Tygersrgragt, en door de eerfte dwars-
gragt van de Prince-ftraat, in deHolland-
Ze ftads-kerk gedragen,daar zyn Edelheid
ontrent het geftoelte der Heeren Schepe-
nen, na de Ooft kant begraven legt.
In de kerk gekomen zyqde, wierden 1
*er 3 chergesmet fnaphanen, en 7 kanon-
fchooten te zyner eere gedaan.
Voor het lyk trokken 4eze navolgende
lieden.
Een Vaandel Borger-Ruitery.
- Een dito Ruitery uit het kafteel. ;
Twee dito voetknegten uit het kafteel.
Twee paarden in den rouw.
Eeö Ruiter-vaan.
Een rok van ftaat van zwart fluweel.
; Zyn Edelheids wapen, fpooren, de-
gen, cn helmet.
Zyn Opd-Edelheid was de agtfte Op-
perbevelhebber (höbwel toen buiten ge-
zag) die op Batavia ftierf.
Zyn goed ging meeft aan vredmden ,en
goede kenniflen, ofbyzonderegoede vrien-
acn, teweten, aan de Heeren Chaftelein,
en de Heer Parve’s zoonen, daar hy zeer
veel van hield, en die hy erfgenamenge-
maakt heeft, uitgenomen dat hy’t Eiland
Edamaan de Heerjohan vanHobrn,toen
algemeen Beftierdcr van den handel van In- ;
dien, fchonk, eij dat hy zyne erfgenamen
ook belaftte zynezufter, die tegen zyn zin
met de Heer van Dilzen, dien hy niet ly-
den mögt, getrouwt was, alle «lag, zoo
lang zy leefde, zes gülden uit zyne goe*
deren, die zeer groot waren, te geven, en
dat zy haar ook toeftaan Zouden, zoo lang
zy leefde,in *t huis,in zynen.thuintebly-
ven woonen, daar zy ook tot den 10 September
17 14 ,wanneer zy ftierf,gewoont
heeft.
Na zyn dood zyn ’er aan de dragersgou-
D V O O G D E N. 313
de penningen, ontrent 3 goude coebangs, Ao.
of 66 gülden zwaar (hoewel ik ’er een van
roo ryxdaalders gezien heb) hoedanige’er
ook aan zyn doop-kinderen, over welke hy
ten doopgeftaan had (cn waar van de Heer
Gérard fylol, zoon van Mejuffrouw de
weduwe van de Heer Jan van Dorre ’er
mede een is) tot een gedagtenis van zyn
Ed. gegeven zyn, waar onder ’er ook met
een zwäre goude fchakelrketen ’er aan ge-
voriden werden, gelyk ook die van de Heer
Mol is. Op de eene zyde dezer pennin-
gen ftond, voJgens zyne begeerte, dit vers:
Myn aardze Camphuis was vtrgaaii,
Myn Tabernakel kon niet Haan;
Dog ik zag op een vaß gebouw,
Dat eeuviig zyn, en duuren zou,
EenplaatS y door Jefus toege^eit,
En in zyh’s Laders huis bereid.
W ?/ zalig is dien man zyn lot\
Die heeft ee nt immering by Cod.
Op de andere Zyde ftond:
JOHANNES CAMPHUIS geboor-
tig van Haarlem, den 18 July 1634
tot den 24 September 1691 geweeft
: Gouverneur Generaal van Nederlands
India , overleden op Batavia den 18
July 1695’.
200 dat hy net 61 jaren oud was, toen hy
ftierf.
Ik heb de eere gehad , van dien Heer
niet alleen zeer wel gekend te hebben j maar
van ook byzonder door zyn Edelheid be-
gühftigt te zyh, zoo dat ik my dubbeld
verpligt agte,om zyn Edelheid met dit gering
vers op zyn Tombe te vereeren :
De groote CAMPHUIS, met zyn nede-
riggewaad,
Fertoont zieh bier met a l, wat menfehen kan
behagen,
De deugt en zedigheid die komen als opdagen,
En firaalen uit zyn odg, en vriendelykge-
laat.
Zyn grootegeeft kon geen Appelles hier bepaa-
len.
Den omtrek was te naauw om hem wel a f te 1
maalen:
F. V.
AGT S T E HOOFDSTUK.
HEtkvtn van de Heer Ofperhndvoogi Willem van Outhoorn. Die A». 1691 Ope
yerlandvoogd van Indien wierd. Bericht van de Heer Ten Rhyne, envanMmfr.
Mutter wegen: ’( gene zy van den Gezant van AbjJJinen geboerdhebben. Fragendem
Mutter in ’1 byzonder aan dezen Gezant gedaan. Huwelyk van zyn Edelheids dog-
- < ter met de Heer van Hoorn. Zyn Edelheid geeft A°. 1704 zyn ampt als Opperland-
voogd over aan de Heer van Hoorn.
s n H e t ü88
|fSü l|1ü H l