A*. 170S. nen, maar voorrging, riep hy gedurigte-
gen hem: Fertolkhet recht, vertolk bet
recht voor haar Edelheden, en zoo9 als ik
bet zegge.
H«rEd<%, Na dat nu zyne aanfpraak vertaaltwas, cSen fc" P huem Kdelhad, de Heer van Hoorn,
vcrgiffiiiis- “ 3t haar Hoog- Edelheden wel zekeren be-
l>rief. paalden, dog geenen laft, om hem zoo
een brief van vergiffenis te geven ,en hem
daar bene vens nog alle die beloften, te doen,
gegeven, en geen kennis daar af hadden j
maar dat de Heer Knol , ende Raad aldaar ,
dit op eigen gezag, en aldus op goedkeu-
ring van haar Edelheden gedaan hadden •
dog zy zouden zyn verzoek naderoverwegen.
De kris,en ’t verdere gaf zyn Edelheid
hem weer, zeggende, dat hy die houden
kon, zoo lang hy zieh als een getrouw
onderdaan van de E. Maatfchappy dragen
zoude.
Daar op wierd de Prins weer na zyne
bchandt- Vf rblyf- P ^ s in kafteel op het middel-
lingvan plein» daar de OpperwondJbeeler ,of de
dien Piins. ^rfte klerk van zyn Edelheid gemeendyk
woond (doorgaans den Hoek genaarad,
en die hem waarlyk tot een gevangenis
diende) gebragt.
Men geleide hem derwaards met een
lyfwagt, van een Sergeant, en twaalfge-
wapende oppaflers, niet zop zeerom hem
te eeren (dat die Prins ook zeer wel be-
greep) als wel om op al zyn doen, en,laten
naauw agt te geven, en omhem, als
een gevangen van ftaat, te verzekeren.Ook
mögt niemand, buiten van der Horft,
Heirmans, of Garfin,met hem ipreken,
o f by hem komen.
Hoe naauw ’er nu op hem, terwylhy
Die den daar als een gevangen van ftaat zat (want
Koning zoo is hy daar, en anders niet,behandelt)
kennis wierd, heeft hy egter,zoo ras hy voelhieraf
de,dat het leuterde,een middel weten uit
geeft. te vinden, om den Koning van Bantam,
zynen bloedverwant, en geioofs-genoot,
eenaffchriftvan dezen vergiffenis-brief toe
te zenden, ten einde hem kennis te geven
van de wyze,op welke men hem behandelde.
Dit is van dezen Koning zeer hoog op-
genomen,enmen wil ,datde zelve’erniet
Dat egtet alleen veel bewegingen over gemaakt beeft-
mets helpt. maaT ¿at qqJ^ ¿aarom Heer de Vos, de
Heer Garfin, en vander Horft na Ban-
tarn geweeft zyn, om hem ter neder te
zetten; gelyk (te Heer van Hoorn zelfeens
met. ’t fchip Sandenburg na Bantam geva-
ren, en den Koning op dat fchip zelf by
zyn Edelheid, ’t z y over die, of wel over
andere zaken, gekomen is. Alf00s detyd
heeft geleert,dat, wat ook die Vorft voor
dezen zoo zeer verongelykten Prins by
haar Edelheden verzogt mögt hebben
(zop het een en ’t ander my daar van bericht
, waar is) het zelve van geen uit-
werking ter wereld geweeft zy.
£ Wat nu dit zeggen van haarEdelheden AM7.1.
betreftjdat zy geen kennis van dezen ver-
giffenis-briefgehad.nog geen laft tot den
ffilven,entot alle de verdere beloftcn,aan
dien Prins gedaan, gegeven hebben, is een
zaaktufteben haar Edelheden,en de Heer
Knol, in welke ik my niet verder.om redenen,
inlaten wd, hoc wel ik alles gron-
dig wete.
Aan de andere kant moct men vaft ftel-
len, dat haar Hoög-E(ielheden zeergroo-
te redenen gehad hebben, om welke zy
dezen Prins zoo gehaoddd, en grond ge.
vonden hebben, om hem toen, als hun-
nen vyand, daar van niet meer tezeggen,
dan zy wilden hebben, dat hy zoude weten.
Staatkundige zaken bebÜen diepe en
verborgene gronden, over welke men niet
w d , en gezond, oordeelen kan, ten zy
men de zdve in al hare omftandigheden ’
Schynen dan haar Edelheden hier in
fchuld, en die Prins, zoo zommiee op
een quaden grond vaftftdlen , veronge-
lykt te hebben, fchyn, zeggen w y , * kan
zeer licht lemand bedriegen, enderhalven
oordeel ik het beft, om dit alles ( indien
het alzoo, als men ’t ons bericht heeft in
alle zyne omftandigheden is) ter veram-
woording van die Heerente laten,diedar,
om zeor gewigtige redenen, goedgevon-
den hebben te doen, en die ook nia ge-
houden zyn van al hun doen aan een iege-
lyk in ’t byzonder rekenfehap te geven
zynde het genoeg, als de Heeren en Mee-’
fters m ’t vaderland daar kennis af hebben
.en als zy aan dezelve daar medegenoegen
geven, het welk, zoo het al zoo breed
over ’t een o f ’t ander geval niet wezen
mögt, dan nog maar een zaak is,dietuf-
fchen deze Heeren blyft.en geen anderen
raakt. Vocg hier nu eens by , dat haar
Edelheden meer als eenen brief van dezen
Pangerang, gedurende denoorlog,onder-
fchept hebben, waar by klaar bfykt,“ dat
hy al by zyn vaders leven met Soerapati
hunnen vyand, te zamen gefpaimen zou
hebben, om haar alle afbreuk te doen
en dus heeft die Prins zieh dit alles zdfop
den halsgehaald.en geen reden van klagten,
alzoo hy dien brief voor den zynen
erkend heeft.
Na dat nu haar Edelheden het verzoek
van Pangerang Depati Anom nader över- ... t
wogen hadden, vonden zy goed het zel- .S o *
ve af te ffaan, en hem aan te zeggen,
dat het befluit harer Edelhaien was, datPtinsaf*
hy, metalledezynen, oerftdaags naCey-
lon zou moeten vertrdtlcen. Een tyding
die dezen Prins zeer verbaasde, en uitne-
mend bedroefde; dog aan welke hy zig
aangezien hy nu in de magt van haar Edef-
heden, en buiten vermögen was, heeft
moeten onderwerpen.
Ge-
’ f “ ne afgeflagen wierd,
»arfen wcr-*>0,,11!ccg_/,y °°k (zoo men zeide) niets van
du hem. de beloofde Rykscieraaden,' maar deze
oflthoudtn.zyn aan Ratoe Iboe, o f de oude K™--
jU*°verctgeven, en in de maand Maart
doqr den Heer Knol ,by zynen tocht nade
. A-eizer medegenomen, aangezien de Kei-
< zer zonder die Ryxcieraaden geen zegen
(zoo zy gelooven) hebben konde, gSvk
• ny om die zelve reden ook tragtte van Car-
- taloera na de oude Keizerlykc zetel, Ma-
WptA na S Ä ^ H° f °P K breit“ .
Ceylon ge-„ ¿ y .nu ontrent eenmaandopBazonden.
' av>z zoo ftaüeus gevangen gehouden was,
erd hy met zyn 3 zoonen, i Q vrou wen,
en y z mannen van zyn gevolg, in Ofto-
ber na Ceylon, op het fchip de Koning
Karel, en zyn zoonen met een ande?
Ichtp gezonden.
r-5']™ ’ ,daat gekomen zynde, wierd
S P °p f f l e geplaatft, daar hy (zoo men my
bencht heeft) behalven de ryft, eh andere
noodige voorraad nit het pakhuis.al-
: le maand voor zieh, en vobr zyn zoonen
- met al nun gevolg ^maat; aeo Rvxdaal.
ders trekt, waar mede hy zich ioberlyk
behelpcn moet, alzoo‘75- perfoonen daar
niet veel vette zoppen van maken Icön-
den.
Men heeft hem daar ook een wagt van
meer aanzien, dan op Batavia, gegeven;
want nu heeft hy een Vaandrig,tweeSer-
p n te n , en 24 mannen,by zieh;dog ze-
Keriyk, om hem te naauwer waar te nei
men. -
dchMg, . ,^ aderhand bedtmengehoord, dat hy
uit •ui te re r<ico-3- ^- nis 330 >..twee rxnpp w». *'*Mohhammedaanfche vmiiaiuuieaaamcne rrieden.
Prie
den. lters.en no» onrio». .
lters,en nog twee andere heeft weten te krygen,
die voor hem,over Perfien aangenomin
hadden,een b n r f na Europa te beftellen, in
welke hy kennis van’t ongelyk, hem aan-
gedsan, gaf, vetzoekende op het ern-
-ftigftc, om in zyn Ryk herfteld te werf
kki Had die brief voormegaan, hy zou de
onzen veel moeite hebben können baaren
dog hywierd daags te voren, als hy van
de laatfte poft a%aan zou, onderfchept,
■alzoo tuitgelekt was. De beftelders.en
r ; ; S . cn' w,crdcn hie— “
» Daar zier gy omftandig, hoe de zaken
achmet dezen Prms tot nu toegedragen
hebben, van welken ik niet meer wetite
zeggen, dan dathy op Ceylon, opPunto
Gale, nog in dien zelve ftaat zieh bevind.
zoo hy ondertuffchen niet overleden is
jm a e n“ “ “ “ PrinS ',anontre" t f z
Men wü, dat dit groot werk, voorzoo
og=- dien Prins betreft, meeft door
dan heeft. “en Heer van der Horft bewerkt zy , en dat
hy ook daar door den haat van dien Pa-
ngerang op zynen hals gehaald heeft.
■ Men had hem.eer ’c zoo verre quam,
Wat van
der Horft
hier in ge*
goude bergen b e lo o fd ; dog nieh lief hem, a * . 170*;
na dat hy groote dienften; met veel ee- ^oc
vaar,en niet zonder de uiterfte moeite,le-beloontii'
daan had, door den Majöor Ketel de Kapitäns
plaats in ’t Kafteel. aanbiederi: daar
men opzyn minft beloofd had, hem op-
pergezaghebber van Java’s Noord-Ooft-
kult,' o f Land-Droft (zoo men my beriet
heeft) te maken. 1 5
Hy zei, dat hy dan veel liever, alzoo
zyn tyd uit was, na ’t vaderland wilde
gaan. Men lei hem daar op voorzvmaan-
den aan de Rotterdammer poorc, daar hy
zieh verkniesde | hoewel hy nadethand nog
den y November 1709 eerft inleider der
yrcemdelmgen , en den z7 May M g ,
1 ..and-Droit door den Heer van Riebeek
gemaakt wierd. Leefde die Heer, enmyn
Heer Knol nog, zy zouden veel dingen
her bevorcns aange-
fiaalde können zeggen.
Dit nu zyn de voomaamfte zaken, die
A°. 1708 op Java voorgevallen zyn , van
alle welke wy A°. 1709- by ’t aanlanden
i l l S W vrienden met de fchepen
z5er omftandige berichten,' cn oök me-
nigvuldiee yerzekering by het.fehryvens,
zoo van byzpnderen , als van haar Edelheden
aan den Landvoogd yander Stel
en den.Raad in Amboina, orider de nieu-
tydingen van ftaat bequameh.' W y
konden dxt alles eerft niefc gelooven; dog
zyn’er naderhand zoodanig, by onze komft
op Batavia, af verzeterd, dat wy geen reden
meer hadden, om daar aan te twyfe-
len, alzoo my te veel liederi dit eenparig
verzekerden. 0
be^on °°^ de ryd W äderen, dat De Depati
J men de rol met dien trouwloozen Denativan Soera‘
van Soerabaja voornam uitte fpeelen. ^a!a 8C'
De Keizer vond dan goed, als 't befte
middel , om dit met de minfte. opfchüd-
aing te doen, om een algemeene vereade-
rmg van alle de Princen , en Ryxraaden,
te beleggen, te gelyk alomnie latende we-
ten , dat hy tot vermaak van deze Princen
(gelyk meer gefchiede) een groot tyger-
gevegt, aan zou regten. '
Zulk eeh Tyger gevegt is een van de
grootftc vermakeri van Java. Men noemt
het ook wel een tygers-vangft.
Wanneer dit gefchieden zal, werden ’er Tyg e r-
op een opene vlaltte verfch’eidehoogefter- SCVC8C*
ke huiskens voor den Keizer, zyne se-
malinncn, en voor de Grooten en hunne
wyven, gemaakt, öp dat zy dit buiten ge-
vaar zouden können aanichouwen.
,, P 3r| gaan 8 o f ioöob piekenrers uit,
die zulk een ftuk lands, daar een tyger is,
bezetten, en hem van alle kanten, allens-
kensi tot malkanderen haderende, zooda-
mg befluiten, dat hy noodzakelyk öp dat
veld, en ontrent die huiskens ¿körnen
moet, en onmogelyk ontkomen kan.
Als nu die tyger zoo dicht tufichen de