Pag. w F o r m id o ] Non quæ terreat, fed quæ proficifcitur ex reveremia qua profequimür,
eos quos veremur de honoramus, ut dixi ad iibrum primum tcftimoniortim cap. 2 i. pag.
281. in voce formidolofi.
V itæ et FiDEr] Quidam libri veteres non habent vira & .
R elegatis] Quidam libri veteres habent debellàtis, alii reveldtis.
R edampliatUr ] Id eft augetur.
. CrRCUM ST. -popüliJ Vide fuprà pag. 455.
Imjvtob. virtus] Vox virtus, quæ non eft neceflaria, deeft in. quibufdam libris ve-
teribus. Et pronum eft exiftimare vocem immobilis referri ad molem.
V ictum æquor] Quidam libri iftwn, unus meus ipfam.
Inantum] Quiiique libri veteres alienati animi.
Pag. ^ g T eter. labem] Codex fàncfti Arnulphi de Thuanus deterrimam. Nicolaus Faber
pofuit in fuo libro deterrima, quo etiam modo fcriptum eft in codice fanefti Dionyfii
Remenfis.
•Messes coguntur] Quatuor libri veteres coqmmtur.
-Instrumenta] Codex fancfti Arnulphi flramenta. Vide fuprà pag. 464.
N o ÿ o s e x i t u s ] Duo libri veteres de editio Morellii, e xi tus diverfos faâis
favièhtdnts.
L u e s c o e p i t ] In quibufdam libris vëteribiis fcriptum eft caperit. Refpicit autem
audor ad luem &'peftem quæ tune depàfta eft orbem, cujus occafione Çyprianus fcripfit
Iibrum de Mortàiitate.
Pag. 2+6. StanTium] Codex fàndi Arnulphi de Thuanus fiant»
I n T e r o . g l o r i a ] Codex fàncfti Arnulphi, intèr omnia gloriarum. Sic etiam
Thuanus, nifi quod habet oinniiùh.
D om. passionis] Iidem codices promißohis.
O ccidere] Iidem codices de quidam alii bccidiße.
Pag. 3^. N unc magis] Codices fàncfti Arnulphi de Thuanus, nonne magis*
D omini præcepta] Très libri Veteres promifia.
E xponERe] Cbdex fandi Arnulphi expendëre.
PdPULÂNTrüM] Malè vapulaiiftum in codice.fàndi Arnulphi.
S00A iN pe&a tiB.] Editio Erafhii de quidam libri veteres præferunt focietas.
Pag. 3+8. PurpurX inj imâg.j Ifta è^ftèare videfur Tertullianus in libro de Pudicitia, ubi agit
de veftrbus pirrpiträ oculandis. f
Pag. 'jmÿ - C ü i Gehenna n.omên] Geheriilædeferiptio extat in libro adDemetrianump. 224,
E rUCT. rLAMMis] Suprà épî&.rj.pag.‘2$. in Domini area confittuti,pxurr-paleas inr
extihgitibilt igmr'cortjpicitis. Epift. J.'pàg; 81. citm in tornientis cruciabiindus fiamma cre-
7ndniïï‘-WdoÆèè:âdfinmr. Epift. ^0. pâg. ^4 : perfecutores nofirifiatntnee panait s perpétué
ardôrè jflhmmart. Ad Dcmetrràmimfpag; 2 24. Cremabit àddiîios ardens fimper gehenna g j
vivaàMV flaniridî'hùlaxvcena'. Vide' Arnobiùm lîb. 2. de Ladantium Iib.7. cap. 26. ...
Et alios qu'idem] Iftrïcf irtftitüit enumerationem torméntorum qiiibus in tartaro
crticiantur darrtnati; idque fàdit éb ferme, modo quo Géntiles poenas fui tartari exprime-
bant. Nain de in cpiftôla 31. pàg. 44. târtarum. dixit pro inferno. Erunt fortaffis qui ex ea
defçriptione tartari quarrt iftic ifta non elle Cypriani >
qtiod illa;nimis àcéèdére' videârafàd opniionés Géntiliüm de-tartaro. Àcf iftam objedtio-
nem nihil repohfjbifeft'rtifi 'qüqa 'CypManùs, cum véllet incùlcare Chriftiarii.s horrendas
poenas damnatprùi'n / Ut etiam ,eâ chumeratione tormentbrum eis perliiaderet omni ope
nitendittn elfe' Ut plé'ViveVëiïLiÿ îèfcuhdum^regulas Evangélii,jie_.in illas pcenâs inciderent,
"exdlnfifte more1 rnêtortihii per èâ'poenarum genera qüæ’G entiles pütàbant elfe apud.in-
fepos, quia ut ait Cicero in libro fecundq de Legibus.^ multos divinffqpplicii metus a
Icélere rèvo'cat! Vidé Proijîetülîilib'. 3. bap.'i 2, de Vita conteipplativà,& ^ landlum Gre-
àbriitiir lib. q/MJbràlium it#Job càp.'3 9. five penultimo. Vide etiam .notas noilras ad ilium
locuittlfibri 'tertH oalviähi, är^diighis' 'tôrmèmà.
p ag .j go. r' NifrlL voBfs’ DENEGATüÜiy oiipra epîft.VM d e , i n d i i ! g e n ~ .
lia Domini quod nop irnpetrar.epiereaminu
D E R E B A P T I S M A T E.
HU nc trabtafcum primus in hicem protulit Nicolaus Rigaltius ex apographo Sirmondi.
Sirmondus autem clefcriplèrat ex veteri codice MS. monafterii fandti Remigii Remenfis,
ubi pofitus eft confequenter poll epiftolam Cypriani ad Pompeium. Nos ilium
contulimus cum eodem libro veteri, de ex ejus fide emendavimus & liipplevimus quæ aut
malè pofita erant > aut omifla in editione Rigaltii. Audlorem illius elle Urfinum mona-
chum Afrum, cujus meminit Gennadius in libro de Scriptoribus ecclefiafticis, monuit
Philippus Labbeus in indice rerum quæ extant in tomo primo Conciliomm. A t iftud
repulit Guillelmus Cave, eo in primis argumento quod conftet, ut ipfe arbitrabatur, ilium
fcriptum elle invalelcente adhuc perlècutione adversùm Chriftianos , Urfinus autenl
ille qui de ea materia lcripfit, reponatur à Gennadio inter feriptores ævi quarti jam defi-
nentis; de quia Gennadius de Urfino agens tradit ilium lèripfiftè adversùs eos qui rebapti-
zandos hæreticôs decernunt, de docuiflè rebaptizandos. non elle eos qui in nomine vel
fimpliciter Chrifti, vel in nomine Patris de Filii de Spiritus San6li, quamvis pravo fenliij
baptizantur, iis autem poll fimplicem Trinitatis confelfionem fufficere ad làlutem ma-
nuum impofitionem. Quod in Anonymo difertè non reperiri, ait Guillelmus Cave. Sanè
fatendum eft nonnulla in eo opéré legi , quæ innuere videntur illud ftiilfe fcriptum inva-
lefcente perfecutione. Sed præterquam quod mentionem perfecutionis fablam fuilfe antiquitus
ab iis qui diù poll extimflam perlècutioii<im vixere, nos olim oftèndimus in obièr-
vatione noftra de tempore concilii Eliberitani, ilia res, ut verum fatear, me facile im-
pellit ut credam hune trablatum verè elfe Urfini quod illius auélor teftatur le diù poll
apoftolos fcripfifîe, pofi tot fczculorum tantam ferievi. Quod arbitror dici non potuifte ab
eo qui fcripfilTet ævo Cypriani. A b excelfii enim apoftolorum ulque ad tempora fanbti
Cypriani vix invenias lèfquilæculum, multo minus tot feeculorum tantam feriem. A t ufi
que ad tempora Urfini præterierant plura fæcula.1
D e rebaptismate] Retinuimus inferiptionem quarn præfert vettis Codex. Et iil
càlce Vêtus codex habet : Ccecili Cypriani finivit de rebaptifinale.
In no. i. Ci dni nostri] In veteri libro fcriptum eft Domini hon. Quod ita corrigendum
elfe cenfuit Sirmondus lit Dominiaitn poneretur; de itaedidit Rigaltius. Nos feri-
pfimus Domini nofiri, turn quia paulb ante fcriptum eft in nomine Dei nofiri Jefu-C/mfii,
turn quia infrà difertè fcriptum eft in nomine Domini nofiri Jefii-Chrifii. Sic in allocutiône
Grefcentis à Cirta in concilio Carthaginenfi pag. 33 1. fcriptum eft in vetuftiffimô'Co-
dice MS. fandti Remigii Remenfis dileâifiïmi non pro nofiri, de in allocutione Munriïifi à
Girba ibidem Domino n dicente -, cùm legendtim fit Domino nofiro. Sic pro eo quod apud
Marium Mercatorem in editione noftra pag. 348. fcriptum eft nondurh vërbum dïcit, nos
monuimus pag. 470. legendum effe hon Deum.
Stupore] Arrogantia4 fiiperbia, ut reèlè moiniit Rigaltius. Vox ilia iri eo fenfli ùfür-
pata eft à Cypriano de à Pontio ejus diacono. Apud Marium Merfcatorem pag. 7 5 . in
editione noftra legitur : In fiupore remaneat dentium Paülüs Samofatemts.
In quocunque clero] Id eft, in quolibet ordine ëorumqui in clero ëonnumerantur.
A b i is ] Ita putavi feribendum elfe, cùm antea legeretur alii s.
A ccendi] Rigaltius conjecit legendum effe tacendi. Angli pro accendi pofuerunt
(tccedenti. Ego puto ponendum effe attendu
M oyse a nt iqu issimo] Antea editüiîi erat Moyfe, antiquifiîmo. Certameffehanc
noftram emendationem oftendit locus ex epiftola73. Cypriani pag. 134. llli quia jam legis
& Moyfi antiquijjimum baptifina fuerani âfiecuti.
Q uoniam, ut animadvertis] AfFentior erudito viro, qui monuit legendum efîè
quamquam.
Modo dimidiaTum] Idem vir eruditus cenfèt legendum effe non modo dimidiatum, ul
contendis, fed confitmmatur myfieriwn fide 't.
Munus effusum] Facile affentior eideiit viro dodiffimo, qui putat reponi debere
effufius.
Y y y ÿ y ij
Pag. 3 y 3 '
Pag 3fi<
Pag Sjf.
P«S- 3 Ï 7 \