j ,-8 S T E P H AN I B A L U Z I I
■ ditoefidci tenore vigmßs'. Sic etiam fepfcm Anglicani. Alii triesï'cûfl>dùu<fiM :-vtymt
teimißis. W ie Pamcüinroii-: • . .:n'^:Vja . : ;
D om i n i c a m a n d a t a ] Duo iibri veteres habent divina, eotlem lènfit.
E x h i b .. v i r t u 'Ti s ] Codex fandti ArhulpKi virrutibïa
G l ORIOS A p r im :o RDI a ] Antéa legebatur religiofa. Sic etiam habet codex fimcli
Arnulphi. Leiflio quara ego fiibftitui mehùs mihi cbhvenire ; videtur cum ftylo & cuir
f e n t e n t i a làïidli martyris. lnveni autem illam.iii quinque antiquis exemplaribus.
M e x a x l o r . n'a t û r a i d h v e r s a §%)Rufinus lib. ii.rcap. 6. Per idem tempos
eccleßa, relut perfetàuionis igné conßante, purior. auri métallo refulgebat.' ' :
D i c A T i s D e o . HOMiNiBi.] Hune loeiim illuftrant ea quæ in firnili argumente
notavit Cotelerius in.epiftoiam fandliulgnatii ad Ephefios. ' >ru:;
P E d «'.Scjô.d b u t a n t ]-Seneca cap. u ; de tranquillitatem\m\. vinüas ad fodalt-
sium mantis copulatas intercidit. " '
T r a v e r s a r i i s ] lia editio Moreilii & duodecim libri veteres. Alii quinque &
«ditio Manutii habent tranfyerfariis. Vide gloffarium Latinum Cangii.
S em i t o n s i c a p i t i s ] Infrà epift.78.pag. 161. Semiionfis capitis capillatmam
adtequaßi. lA tm olX virclocliftimusjoannes Morinus in exercitatione 1 5 ; detonlura clerical!
cap. !. 0. tonderf&radi ignominiofum fcrvitutifque inhgne fuiffe. id quod probat
pluribus exemplis. Honorius ßcTheodofiüs A A .l. 4. Codicis Theodofiani Dehabitu quo
uti oportet intra urbem aiunt : JVlajores crines > indumenta pellium 'etiam tnfervis, huer vrr
bem faeratifjimam praciphnus ïnhiberi. Vide concilium Epaonenfe .canone 3 ')■ Romani
enim tonfabarba & capite încedere folebant, ut annotavit Bàrbüius in toino primo an-
nalium ecclefiafticorum. . g
S a c r i f i c i a d i v i n a ] In codice Flori, factificia. Vosdivïnacelebraùs. Incodicc
vert) Lamonii, facrificandi officia divina.
P L A e x NX E M D È .o ] Codex Veronenfis addit, rationabile miniflerium veflrum.
G a ü DEBUND u s ] Ita veteres iibri & editiones. Alii' habent gaudibundus. quod
idem eft. Apuleius lib. 8. metamorphoieon , foboli novdtum màritorum gaudibunduq, dn
libro de paflïone Maximiani & Ifaae martyrum Donatiftarum, qui-édites eft à doétiflîmo
vïro Ludovico Ellies D u -P in, legitur : Hoc illi miraculum gaudebundus candis pmfenti-
bus demonßravit. Ex.éô fonte orta funt plurima fimiliavocabula, ut nudabundus in epif-
tola Cypriani ad Donatum, cruciabùndus in epiftola, 1 5. ad Corneiium, turchinabundiis,
& lurchabundus apud Quintilianum, ,apud Suetonium ludibundus, gratulabundus, ofcula-
bundus, apud Senecam reptabundus, apud A . Gellium amarabundus, flomachabundus ,
Sterrabundus, apud Apuleium bacchabundus, murmurabundus, imaginabundtis ymunera-
bundus. Abundat autem hic auélor fimilibus vocabulis, quæ neceffe non eft commemo-
rare. Apud Q. Curtium bacchabundus. Apud Nonitim Marcelliim, vitabundus.
C o n s t i t u t o s ] Très libri veteres exegerunt ut adderemus hoc vocabulum. Sed
tarnen puto non elfe necéfiarium.
In m e t a l l i s ] Ita veteres editiones & x x v u . libri veteres. Rufinuslib.7.«cap-7.
in metalla defiinatos. & lib. 4. cap. 2 3. per metalla fmtribus rclegatis. Manutius.poftiit in
inet allô.y K ,
G e m i n a ] Ita veteres editiones , quatuordecim libri noftri, & lèptem Anglicani.
Alia leétio, quæ habet geminata, quam Erafmus invexit, Manutius & Morellius retinue-
runt, extatin quinque codicibus antiquis.
In pueri s q u o q u e ] Infràepift. 81. pag. 164 Puerosetiam vobisglorioffi confeß
fione fociavit divina dignatio. Multa virtutis ac fidei puerorum exempla nobis ftibminif
trat antiquitas. Ex multis quæ proferri poflentafferamtantùmnonnullailluftriora. Apud
Eulèbium videmus Pontium quindecim annorüm puerum martyrio affedium cum Blandina
martyre Lugdunenfi, & Diolcorum quindecim quoque annorum puerum fiib De-
cio multa pafliim apud Alexandriam pro nomine Chrifti. Prudentius in carminé de
lândlo Romano martyre Antiocheno célébrât incredibilem ferè conftantiam pueri adhuc
ladlentis. In aeftismartyrum Donatiftarum editis in libro fecundo mifcellaneorum noftro-
rumpag.70.cap. 15. mentioeft Hilariani parvuli fortiter paflî pro nomine Chrifti. Vidlor
Vitenlis commémorât filium cujuldam nobilis Carthaginenfis annorum circiter feptem
poft multos' cruciatus démerfmn in gurgite. In palfione vero beatiffimorum martyrum,
qui V I. Nonas Julii pafti finit apud Carthaginem fubHunerico rege Vandalorum nomina"
tur infantulus nomine Maxliws cum illiSC'x'criieiâ'tUs'&.Cxtincftus. Sufficîunt hæc exempla.
E x U L T A N T I a ] Quinque libri veteres_præferunt exultatio.r
D e j u d i c i o D ei ] Qùamvis hane-’leelfonemthcin învenerim nifi in tribus libris
veteribus, non dubito tarnen quin fit melior quàm ea quæ habet de judicii die. Et tarnen
ilia extat in pluribus antiquis codicibus. Quod ideo annôto ut fi quis itlam præferat, feiat
fe polfe facere cura auCIoritatec
E P 1 S T O L A I . X X V 1 1 1.
ET A M A T O R E M ] Ifta duo vocabula noiî habentür in editione Manütîî, qui ?“$■ 16
primus hatic épiftolam'edidit. Défunt etiam in Codi'cè Moylflacenfi, in Füxenfi, &
in Lamoniano. Extant aut,ein in pluribus^aliis aiitiquiSJ etiam in Veroiienfi, & in ' editione
Morelliaiia. Emendabo auteln 1 datafoehafioneflocum valde mêndófum in epiftola
i r . jVviti epifcopi Vienneufis, qui fie habet : Kam per majorem domus T u lliir qüi aïtib-
ran tuum Donutmm tneüm-Sigißaütidiim a patrb tuo A v . Multüm totfit hie löcus virum
præftantiflimum Jacobum Sirmondum. Neque.idhercle injuria. A t ft Sirmondus vidiflet
veterem librum Petri Marnæfii lênatoris GtStianopoiitani, nullum in explicationC hujus
loci laborem habuilfet. Sie eliim'fcriptum.'eft in libro illo vetéri : Kättiper màjàrbm' do-
tmts tm t, qui danmatorem domnum meum: Stgißnundum a pâtre tuo Ère. Ubi tarnen repo-
nendum eft amalorem pro 'danmatorem. Similis emendatió fortaflîs adhibenda eft epiP
tolæ XI. Nicolai'Papæ 1. in ipia legitur, apparet te minus, fa lu ti conmtuni quàm,'fo r tipri-
vata intendere. Nam in veteri codice MS. monafterii fandli Remigii Remenfis feriptum eft*
quant amori prirntût—
C A D A V F. RI s ] Du o Iibri veteres habest cadavera ipßus p u llid hoßis & nervi con-
cifi calcarcntiir. Sic etiam tres Anglicani.' Itaiqiioque habuiffe Veronenlèm omnium anti-
quiflimum mihi compertum eft. His audloritatibus fultus conftitui veram ledlionem.
Nam prætereâ cértum eft non eflé. pliira cadavera in unO hofte.
P e r h e r e n n i a n u m ] Codex Remenfis fiimSi Dionyfii ,per Felicem Hèrcnnia-
num hypodidemtmt ir Luàdnutn & Mddinluni'Èr Auguflum &■ Anrandum presfyterubi
dlflnbuendam Ère. Sic etiam-ferme in diiobus Angiicatiis. Hune Herennianum Bäro-
nius putat ilium elfe per quem Cyprianus, cura effet exul, pecuniarum1 fubûdia mifit ad
confeffores ad metalla damnatos.
E P I S T O L A L X X I X .
DI F F I C I L E eft certo definite.an hæc epiftola Cypriani fit, an verb I .u c ii,
quamvis videatur elle Cypriani potiùs quàm Lucii. In tribus enim antiquis codioi-
bus dicitur feripta à Cypriano ad Lucium & qui cum eo hint, in aliis verb Lucii ad Cy-
prianum. Duo autem tribuunt Lucio epifeopo Romano. Exiftimat tamen Pamelius hune
Lucium effe diverfum ab eo qui fuit epiieopus Romanus: Ea verb Pamelii opinio hinc
confirmari pofte videtur quod fi epiftola ifta éft Cypriani, cum mifta fit per eoldem qui
attulerant eam quæ feripta eft ad.Nemefianum ; miffa videtur in Africam ad quendam
Lucium. Certè in epiftola 7 7 . Cypriani ad martyres in métallo conftitutos pag. 1 y 8.
Lucius nominatur inter epifeopos. Afros ad quos ea feripta eft.
P a r e m g r a t i a m ] Duo libri veteres. habent parem gloriam. r
Q u a s p a t i m u r ] Codex Veronenfis, odto libri noftri, &duo Ariglicanipræfe-
runtuti nos edidimus. Antea legebatur quas patienter ferimus. Sed eam ledionemego
puto ortam effe ex prurigine corrigendb .
Z z z z ij