' S T F P H A N 1 BALUZ r i
P e v it a NOSTRA] id eft, qUotidie fmmUs in perieulo vitæ noflræ. Hic eft ve-
H & genüinus liorum vcrborum failus. Non pofl'um igitur affcntiri Rigaitio Jcribénti
«lie agi dé vita æterna. Nihilo magis veram eft hæc verba ex epiftola 13. pâg. 23.,Ä *
ip fi omnium noftmm convenu habere cum fenfuffl. In epiftola',26. pag. 36, fcriptum eft
propter te meécimuf- tout die pro eo quod in capite odavo eplftolæ ad Rofnanos-legitu?
propter te mortificamur tota die. Hieronymus in- epfttola
laboriofius , qui de vita qmtidie peàditamr. Idem in epiftola' Ad Suûiain 80 Fretèlam,
traflans dé loco illo pfaimi 1 18ranima mea in manibus mets-fimper, aitiftiuS loei hunc
effe fenfum : Q m tü S e ip e ä e& a r -^ q u ^ m -m M iu e 'm ie ß ^ a im miümporto.■ CaiüS
Cæfar apu d Salluftium in Catilina : Liberias i f animanoßralindubweß.
P o s s e s e r v a r e ] Ovidius lib. 2. de arte-anumdi : .N m .m m e f-ß 'ßm '-ßM t
marneparta tuen. Julius Cæfar imoratione ad fuos legates, & eenturiones apud D io nen,
Caffium lib. 38. ait iifdem artibus & quæri. bona & retineri. E r M. Arttomus m
oratione funebri in Gælarem apud eundem Dionem lib. qq.. feribit difficilius effe. con-
fervare res quàm parare. Quod etiam fenfiffe Mæcenatem liquet ex,oratibnË>ejus ad Au^
guftum in libro 5 2. ejufdem Dionis. Apud T . Livium : Vtncere fc is, Hannibal. Victoria
HWp u r  h o c i u ü m ] Membrum hoc deeraOn antiquis editionibus. Erafmus ref-
tituit. Extat aurem in rnultis codieibus antiquis. Deeft in codice fànfli Arnùlphi. ^
I mpl er e CONÏESSORES] Rigaltius fcripfitimplerevos cortfeffores. Ego verovo-
■ M H neque in antiquis editionibus habetur neque in antiquis codieibus , fuftuh.
Scio illam nihil officere fêntentiæ Cypriani. Sed quia alibi non inyeni quam in editione
Rigaltiana, exiftimavi elfe tollendam. Id vero admoneo ne quis imputet mibi temeri-*
3 L in eE T E ’ s i : c u T ] Vide annotationes Erafmi in caput fecundumepiïlolæPauli ad
Phiiippenfês. ,, „
D e T R e c T a N t ] Itanos repofuimus fecuti lefliönem meliorüm hbrorum& vetc-
rum editionum. Codex Fuxenfis.& editio Rigaltii habent retradant. Sed in lingua Latina
aliud eft retraflare, aliud, detreflare. T . Livius lib. 3 8. H H eß imidia priée qiii^
quant aliud feit quàm detreäare v'mutes. In eundem fenfum Apuleius indiEïo pfimcTflo-
ridorum : h magnaâvïtate hoc 'quoque genus ïnvenitur qu i meliores obtredare malm
quàm imitari. . , . _ ,
A l i q u i s t e m u LEn t u s '] Antea legebatur alius ab aqms temiileritus , id eit a
baptifmo, ut interpretatur Rigaltius. Alite editioues, ut idem annotai, habent quandb
altus aliquis x d qiumdo urns aliquis. Quæ poftrema leflio extat in codice Thuano. V ê tus
codât fànfli Remigii Remenfis habet apud aquas. Cotbden&s.apud aquas temulemus-.
Turonenfis. quando unus apud aquas. Angli rctiuuerunt vetercm êditioncm , nullam
aliartfaufloritatem afferentes pro leflione fuppofita à Rigaitio quàm ipfms Rigaltii, cU-
jus tarnen refeliunt leflionem. Reinhartus quoque revoeavit veterem leflionem; Ego
iécutus fum aufloritatem codicis Seguieriani, Metenfis, Beccenfis, Gratianopobtani
& Lamoniani. ;• • > a
« D e m o r a t u r ] Hæc leélio conftans eft in editionibus tam antiquis quam novis
& in antiquis exemplaribus manuferiptis. Et tarnen Goulartius adnotat nonnullos feri-
here denotatur, & in margine libri fui excufi fcripfit ita legere Bezam Hane quoque va-
riam ledionem notavit Reinhartus in margine fuæ editionis, ex Rigaitio nimirum, qui
in obfervationibus fuis ait quædam Cypriapi exemplaria liabere denotatur. Sed ego earn
ledionem non inveni nifi in uno codice Vaticano citato in margine exemplaris mei edi-
tionis Manutianæ & in exemplar! editionis Pamelianæ quod fuit Nicolai Fabri. Sic etiam
în margine editionis Lugdunertfis anni 1 y yo. fcriptum reperi à quodam ftudiofo, E x if
timat autem Goulartius leélionem demoratur, fi retineatur, polie idem fignificare quod
moratur■ , prima longa, id eft infànit, feu morionem agit, quod à Græcis fiimptum elle
ait & à Suetonio ufùrpatum in Nerone. n i
A p p r e h e n Sü s ] Repofui vocem quæ mihi meliùs convenire vifa eft cumftylc»
Cypriani. Quidam enim vetuffii codices & quædam editioues habent ut depréhenfis ; alii,
& ii quidem optimi, unde apprehenfus. Vide quæ nôtavi ad; libfum de iapfis. |
Q uasi c h r is t ia n u s ] ApudRufinumlib.y. hift.ecclefcap.'8;rèferturexApollonio
lonio Alexandrum foeium Prifcte prophenffie qu, femenpfe martyrem d.cebat, mdtea-
tum fuifTe apud aEmiiium Frontinum proconfulem Ephefi, non propter nomen 6/rrtfr ,
fed propter quadam latrocinia. Ante Cypmnum W H D B B ■" ep.ftola fua
prima cap. +■ Nee quifquak veßrum ianquamfaf aut homictdapatiatur, auttanquam maleücus
aut curasalienäs agm s;fedtanqqamchrißtatw. „ . - ..
D e i TEMPLA] Hieronymus in epiftola ad Paulmum de inlhtutione monachi :
valde periculofam, ut notat etiam Mar-
bodu"epifcopus Redonenfis in epiftola ad Robertum de ArbrifTelio, Nam qu.a file m-
I — zelo inter duas puellas notfte cubare ferebatur,
- H H R H H H I B növö& inaudito, ut ad eum-ftr-ibit Goftridusabbas
Vindocinenfis, fed infrudluofo genere martyrii, addit Goffridto, illud_ nullo modo
poffe efle utile neque fruiluofum quod contra rattonem nofemir effe prafumptum. V i-
Setur autem Goffridus id quod dixit de novo martyr» genere mutuatus ex l.bro pnmo
fanfli Ambrofii de v irginlus cap. 1 ubiloquens d e& n a a Agnete. m um maryrttgenus
- inquitf 'Nondum idoneapamtz, & jam B B H dtffkihs 7facilis^coro-
H B S Eleganter ut f o l e t & prudePter Hieronymus m epiftola ad Ltetam
arbitror Teciirioris contihentta ejje nefeire quöd qiiarat.
-" 'P rom i s c u a 1 S H K H i I quam bmnes-editiones habent, quam confirmanfltbri
vetercs optima eft. Et tamfen Kigaltius ei bonte ieaioni pratulit erroneam qute extat m
codice Thuano; in quo .^miffa una litterula aiibrario, fenptum ■ ■ Erratum
eft igitur in editione Angli'cäna, ubi adnotatumeft m cod.ce Thuancvfcriptum efTe.^
m m cum contra Rigaltius in obfervationibus furs'rattonem reddident cur hanc lec-
tionem reiecerit. Apud8A. (jellium iegitur promifeay impromifcaxmpromfce vst edittone
Henriei Stephani. NicolausPerottuspag. 752. . . 8*
mifeue feripfiffe. Promiß legi apud Macrobtum pra promtfeue m edittone Henna Ste
phLm G iiA q u a C h r is tu m ] Idem Cypmnus in libro de exhortatione martyr«
cap 11 M M exfiSa prilts linguaqumonfefa Deumfiierat. Phnmslib. 7. cap. 23.
J n a xarchus ihm -iorqUeretur, pracifam dentibus Imgiiam ummque opem mdtcti inptranm as.
expuit. Eandem hirforiam fufiüs refert Valerius Maximus lib. 3. cap. 3. Vide Cujacium
m m QufAMQuAM6 oBe r o ] Tamenetfi Rigaltius, qui primus hoc fegmentumre-
p e ritb coibce fanfli Remigii, ilfud cum ipfa epiftola non ed.der.t fed re tulent.nter ob-
fevationes tamenetfi Angli fecuti fint exemplum.R.galm , .ego illud attexurcpiftote,
non dubitans quin fit Cypriani, quamvis in uno tantum veteri libio repertum fit. Rein
hartus non auexuit epiftote, fed addidit in calce, admonens Rigaltium ed.d.fTe ex co-
B H B m B PROPRIIS] vel de quantitate propria ^ ut in epiftola jfcpag. ■
1 • r rvnrianns id eft ex bonis quse erant Csecilii Cypriani, quorum mentio
eft1«! epiSola 69. ad Florentium. Non puto enim lllud effe intelligendum de ea parte
reddituum ecclefa qua; ad epifeopum pertinebat, nondum inventa divifione bonorum,
quia ecclefianondum habebat divitiäS^tque opes. Ea tumfuftenuibaturoblatiombusfi- »«■ HBBI erant & voluntary, non coafls. Tertulbanus i apolpgetico ;
Afodieant^unufquifqueßipem menflma die, vel ohm veils.> i f f i modbpoßd, apptmtt. Ham
H B M H B cbnfert. Hac quafi
r,s necpotaculis nec i^atisveretrinis difpenfaturjedegems
Cyprianum bona conftat. De hortis ab eo vendms inter m.tiafidei fuK&Dei tnduigentia
reftitutis teftatur ipfe Cyprianusepift. 73. & Pontius diaconus m vitae,us. -
O p to v o s j Retinui editionemvulgatam, qua:bona e«,J^dmoneo^^tamen e d 10.
liem Spirenfem, veterem VOnetam, earn quse eft Rembolti, Era&ucam, H H
nam praeferre1 Opto te fia te ß & ita etiam fcriptum effe. in fedeanncodieibus ant qu s.
Et htec quoque leflio optima eft. Tamenetfi enim epiftola fcripta fit a p , p
p u e tarnend^nominatim feriptaeft ad Rogatianumperfonam illullrem: Et.deoCypna-
pueunicua.11 r ____ „1 Tnlet. ad eum dirigere potuit.