i f h*/, f. q u o d fit imus D e u s , & Chriftus unus, & una fp e s, & fides un a, & una ecclc-
fia , & baptifma un um non, nifi in una. ecclefia conftitutum ;è ':q u a unitate'
quifquis d ifeefferit, cum hsereticis n e ce ffe eft inveniatur; quos dum co n tra
ecciefiam v in d ica t, facramentum divinse traditionis impugnat. C u ju s unita-'
tis facramentum expreflum videmus etiam in cantico canticorum ex perfona
Can. f. C h r ift i n d icentis : Hortus comlufits , fiow r m ea, fp rn fia , fin s fig tia tu s, ■purem
aqua Viva, paradifus cum fruB u pomomm. S i au tem e c c le fia ejüs hortus con-
clufus eft & fons fign a tu s , q u om o d o in, eundem hortum introire :aut bibere
de fon te ejus p ote ft qui in ec clefia n on e f t ’ .I tem Petrus ipfe quoqtie d c -
, monftrans & vindicans unitatem mandavit & rrionuit nifi p e r unum folum
j.Pa.ß. .b ap tifm a unius'ecclefiae fälyari no.s n o n p.ofle. In area, inquit,, Noepauciii
. , id e fl, oïïo anima homimm fa lv a J a ffa fim t per aquam, quod yos fiimiliter
,fa lvo s fa d e t baptifma. Q u am brevi Stfipiritali com pen d io unitatis facramen-
, turn m an ife ftav it! N am u t in illo mundi b a p t ifm o , quo iniquitas antiqua
„ p urg ata e ft, qui in area N ö ë non fuit n o n p otu it p er aquam faivatus fie r i,
ita n e c n u n c potfift p e r baptifmum faivatus videri qui b a p tiza tu s in ecclefia
, n o n eft, q u * ad a r c s unius facramentum d ominica unitate fundata eft. O b -
•fervatur itaque £ nobis & ten e tu r , Inner ca r iifim c , expiorata & p e ifpe c ta
veritate u t om n e s qui ex quäcunque hairefr ad ecciefiam co n v e r tu n tu r , c c -
c le f is u n ico & le g itim o baptifmo baptizentur , exceptis his qui baptizati in
, ec clefia pritls fu e ra n t, & fic ad haeretieoj nanfierant. Illos enirh o p ortet*
cüm ré d e u n t, ada-pcenitentia p er ïnanus impofitionem fo lam recipi & in
o v i l e , unde e rra ve rant, ä paftqre reftitui. O p to , te , frater cariffime , fem-
p e r ben e valere,
E P I S T O L A L X X V
Firmiliani epijeopi Cajareoe Cappadocia ad Cyprianum
contra epijiolam Stephani.
F lRMI LIANUS C y p r ia n o fratri in D om in o fa lu tem . A c cepim u s p e r
R ogatianum cariffimum noftrum d ia c o n um - à vobis miffiim littfiras
quas ad nos fe c ifti, frater d ile d ilfim e ; & gratias p rop ter hoc, D om in o ma-
ximas egimus quod co n tig e r it u t qui co rp o re ab invicem feparamur fic fpi-
ritu adunemur quafi n o n unam tant urn re g io n em ten d îte s , led in ip f i at-
q u e in eadem d om o fimul inhabitantesr;Quod & d ecet dicerei quia & Ipirn
JJa.2. taiis.dpmus D e i una e ft. p r it ptim in^nayffinis, s it p ro p h e ta , diebus m any
fijiu s irions Domini; ép domUs D ei Jiiper vertices montium._ In quam. conv enient
tes cum jucunditate ad unantur, fecundùm quod & in pfalmo h o c pollulatur
Pfal.2(. à D om in o inhabitare in d om o D e i p e r .om n e s diesiiyitæ. jlîn d e .é f in aliç> ■
lo c o manifeftatum eft elle: apud liindqs magnant voluntatis caritatëm in
Pfat. r jt. un um co n v en ire .’ E cci, inquit, qumn bflpum f r voluptabile efeus habitent fr a -
tres jri um fn. A d u n a tio enfin & pax & !çoncprdia, n on foiùrn hpjninibus f i-
delibüs &. co gn o fcen tib u s v e r ita tem , fed & angclis ipfis cæleftibus volupta-
.Imc. //. tem maximajn præftat, q u itu s elicit fernio divinus effe gaudium in uno p ecca
tore poenitentiam a g en te & ad unitatis v inculum revertente. Q u o d u tiq u e M ’!•
n o n diceretur d e angelis conv erfationem in cælis hab entibus, nifi ipfi q u o -
q u e effent nobis adunati, qui noftra adunatione lætantur; ficut è contrario
utique co n tr ifta n tu r , quando v id ent diverfas quorundam mentes & fcilfas
volun tate s , quafi n o n tantùm un um & eundem D e um fim ul in v o c e n t, fed
feparatis & divifis ab invicem n e c confabulatio jam p o ffit e ile aut fermo
communis. N if i quod nos gratiam referre Stephano in ifto poffumus quod
p e r illius inhumanitatem n un c e ffe d um fit u t fidei & fapientiæ veftræ experi-
m en tum caperemus. S e d n o n enim fi nos p rop ter Stephanum h an c b en e—
ficii gratiam cep im qs , ftatim Stephanus hen e ficio & gratia d ign a com m ifit:
N eqrie enim & Judas perfidia fua & p rod itio n e , qua feeleratè circa falvato-
rem operatus e ft, dignus v id eri p o te ft quafi caufam b o n o rum tantorum ipfe
præftiterit u t p e r Tllum mundus & g en tium p op ulus p alfion e D om in i li-
beraretur. S e d hæc inter im quæ ab S tep h a n o g e fta funt prætereantur; n e
d um audaciæ & infolentiæ ejus m eminimus , d e rebus ab e o improbè geftis
lo n g io rem moeftitiam nobis: inferamus. D e vob is autem co gn o fçen te s quod
fecund ùm regulam veritatis & fapientiam C h r ift i h o c de q u o n un cquæ ritur
difpofueritis, cum magn a lætitia exultavimus & D e o gratias e g im u s , quia in -
v enimus in fratribus tam lo n g é pofitis tantam n ob ifeum fidei & veritatis
unanimitatem. P o ten s eft enim gra tia D e i cop ula re & c o n ju n g e re caritatis
atque unitatis v in cu lo etiam é a quæ vid entur lo n g io r e terrarum Ipatio e lle
divifa, fe cu nd ùm q u o d & o lim intervallo tem p orum feparatos ab J o b & N o e ,
q u i in primis fiterant, E z e ch ie lem & D a n ie lem p ofteriores ætate ad unani-
mitatis vinculum v ir tu sd iv in a c o n ju ra it; ut qùamvis tempor ibus lo n g is d ^ ' ,
cre ti e ffen t, ead em tarnen divina infpiratione fentirent. Q u o d & n r a ic in
vobis animadvertimus , u t qui longiffimis regionibus à no bis feparati e ftis ,
fen fu tarnen & fp ir itu copulatos v o s effe n ob ifeum probaretis. Q u o d to tum
h o c fit d ivina unitate. N am cùm D om in u s unus atque id em fit qui habitat m
n o b is , co n ju n g it ubiq ue & co p u la t fuos v in cu lo unitatis. U n d e in un iv e r-
fam terrant exivit fonus eo rum qui à D om in o miffi funt unitatis fpiritu v e - i U U
lo c k e r currentes; ficu t è contrario nihil p rod e ft aliquos prox imos & ju n d o s
fibi effe co rp o r ibu s , fi an imo & m en te diffideant, quando adunari animæ
om n in o n o n p offm t quæ fe à D e i unitate diviferint. Ecce enim, in q u it, qui
lonnnquantfe abs te peribunt. S e d tales judicium. D om in i p ro m e rito lu o
fub ib u n tre c ed en te s à verbis ejus qui patrem p ro unitate deprecatur & dicit :
Pater, da u t quomodo ego à* tu m um fum u s, fie & hi in nobis m um fin t. N o s B H
v e ro ea quæ à, vobis feripta funt quafi noftra propria fu fc ep im u s , n e c m
tranfeurfu leg im u s , fe d fæpe rep etita memoriæ mandavimus. N e q u e o b e lt IBM faiutari aut eadem retexere ad confirmandam verita tem a u t & quæ~
dam addere ad cumulandam p ro b a tion em . S i quid autem à nobis additum
fue rit n o n fie additur quafi à vobis aliquid minus d id um fit, led quomam ler-
m o divinus humanam naturam fu p e rgred itur, n e c p ote ft to tum & p e r ted um
anima e o n c ip e re , id c irco & tantus eft numerus prop hetarum u t multiplex ôc
divina fapientia p e r multos diftribuatur. U n d e & tacere prsecipitur primo m r
prophetia lo q u en t i, fi fe cu nd o fuerit revelatum. Q u a ex cauft n c c c lla n o
apud nos fit u t p e r fin gulos annos feniores & præpofiti m unum ço n v em a -