tiofii proxhnam, quae omiffa funt etiam in Fuxenfi. Ea vero defuiffe in Veronenfi aclno-
t a turn eft in margine exemplaris mei editionis Manutianae. Ut inde coiiigi poflit Rigal-
tiuni, qui ufus eft exemplari ejufdem editionis in quo extabant eaedem variae ledioncs
quae habentur in meo> illius exemplaris audoritate deleviffe has voces in fua editione.
Angli repofuerunt.
E P I S T O L A X I .
E X hac epiftola collegit Rigaltius non tantum clericos, fed etiam laicos, turn judi-
caffe cum epifcopo 6c clericis de rebus graviffimi momenti, nempe de pcenitentia
Japforum, de recipiendis in ecclefiam lapfis, de libellis quos ipfi impetraverant a marty-
ribus, de pace lapfis a martyribus data. Concilium Carthaginenfe IV . can. 23. Ut epifco-
pus nullius caufarn audiat abfque pmfentia clcricorum plebiumqite. Sic enim legitur in ve-
twftiffimo codice MS. eccleliae Urgellenfis. Vide epift. L3. 26. 28. 6c 31.
R u IN A s ] Rigaltius 6c editio Anglicana habent minam. Sed huic ledioni repugnant
omnia vetera exemplaria Sc omnes editiones. Sic etiam vulgd folet fcribere Cyprianus.
Q u i et i p s e__ingemi sco ] H xc dcfunt in fex antiquis codicibus Sc in edition
i bus quae antecefferunt Manutianam. Extant tamen in multis libris veteribus.
P r ope r e t ] Ita Manutius Sc alii poll eurn. Superiores editiones habent potejl.
E t ve. q. s en t en t i am] Hoc fegmentum, quod extat in editionibusManu-
tii 6c Morellii, quod nos etiam reperimus in quatuor libris antiquis , retinere placuit.
Pamelius expunxit, profeffus fe ita facere quia nufpiam apud Cyprianum tantum audo-
ritatis plebi tributum reperiebat ut fententiam illi dicere permittat. In quo falfiim effe Pa-
melium liquet ex his qute d id a funt paulo ante Sc ex piuribus aliis locis fandi martyris.
Miror autem Rigakium omififfe hoc fegmentum in fua editione. Miror etiam Anglos,
qui illud invenerant in fills codicibus, illud nihilominus omififfe. Puto autem iilos omififfe
quia incommodabat cenfiirae quam ipfi protulerunt adversus obfervationem Rigal-
tii de fuffragio plebis in judieiis ecclefiafticis. Omiffum quoque eft in editione Rein-
harti.
E P I S T O L A X I I .
IN veteri codice MS. monafterii làndi Eligii Attrebatenfis hæc epiftola cficitur fcripta
ad derum Capuæ. Quae ledio fortaffis daret anfam exiftimandi canonem 4.8. codi-
cîs canonum ecçlefiæ Africanæ, in quo agitur de plenaria-. fynodo Capuenfi, non de-
bere intelligi de concilio apud Capuam Campaniæ habito in caufà ecclefiæ Antiochenæ
Sc Bonofi epifcopi Macedonis negantis virginitatem matris Domini, feddequadamplenaria
lynodo Africana habita apud Capuam. Hanc conjeduram juvarepoteft fragmen-
tum veteris codicis MS. bibliothecæ Bodleianæ, in quo fcriptum eft findum- Cypria-
n,um per epiftolas hortatum effe Auguftinum Sc Felicitatem, qui paffi funt apud ci vita-
tern Capuenfem metropolim Campaniæ. Quo loco illuftriffimus epifcopus Oxonienfis,
qui fragmentum illud edidit cum operibus fandi Cypriani, fiifpiciatur hæc verba, metropolim
Campania , effe additamentum librarii, cui notior erat Italia quam- Africa.
Exiftimabat igitur dodiffimus epifcopus fuiffe in Africa civitatem Capuenfem. Redè.
Nam vix opinari licet fynodum plenariam cujus meminitcanonAfricanus alibi habitant
fuiffe quàm in Africa. Ubi autem fita fuerit hæc Capua Africæ, fi tamen ulta fuie, difficile
exploratu eft. Capfa verb erat in provincia,Byzacena. Vide Joannem Triftanum à
fimdo Amantio in tomo fecundo commentariorum fiiorum pag. 60.
N i h i l m 1 h 1 ] Hæc eft ledio veterum librorum Sc veterum editionum. Veronen-
fis tamen; Sc Fuxenfis habent nunquam, mi/ii. re f c r i p Himc ergo profeda eft1 lédio
quam præferunt editiones Rigaltii Sc Anglorum.
. Q u o N-t a,m t a m e n ]. Vide Ferdinandum Mendozam ad canonem 3 2. Illiberita-
Q uod t e . inf ir. as s idui s ] Sic Ruricius lib. 2. epift. 32. fe excufansapud
Csefarium Arelatenfem quod Agathenfi fynodo non interfuiffet, ait nonpotuiffe fè adeffe
propter seftus iftius regionis, primae nimirum Narbonenfis, in qua fita eft Agatha; quia
aftivis etiam in hofpitio meo, inquit, & locis frigidis ipfam confuetudinariam infirmitatem
fußentare non valeo.
E T PR1ROG. . . . POS SUNT ] Ifta, quae certè neceffaria non funt, defunt in fex
libris antiquis. Effe tamen Cypriani putat Pamelius, uti ego non diffiteor quin poffint
effe Cypriani. Manutius addidit ex codice Veronenfi, ut opinor. Extant enim in Fuxenfi
, quern puto deferiptum effe ex Veronenfi aut ex alio quodam fimili, Sc in Beccenfi.
Extant etiam in editione Morellii.
A pud diaconum] Vide Petavii diatribam de pcenitentia Sc reeonciliatione veteris
ecclefiae moribus recepta cap. 2. Sc 4.
E x omolog e s in ] Vide eandem diatribam cap. 1. Sc 2. Sc animadverfiones ejuf
dem Petavii ad Epiphanium pag. 7 1 . 233. 6c 250. editionis Parifienfis.
E P I S T O L A X I I I .
ÎN S C R I P T I O N E M hujus epiftolæ talem pofiii qualem reperi in omnibus anti- P*g-
quis exemplaribus, duobus exceptis, in quibus legitur euchariftiam propacém. Quo
etiam modo legitur in veteri editione Veneta, in ea quam Remboitus emifit, 6c in editionibus
Erafmi 6c Morellii. Sed Spirenfis; Manutiana, cæteræ , habent pacern. Angli
aliter pofuerunt pro captu ingenii fiii.
D i vini pr. memo R ] Locum hunc fiipplevimus ex fide vetufti codicis Remi-
giani. Refpicit autem Cyprianus ad illud evangelii fecundùm Matthæum ; D ifeite à
vie quia mitis fum & kumilis corde.
O p e r i b u s } Ita codex fandli Dionyfii Remenfis 6c Gratianopolitanus, turn etiam
vetus editio Veneta 6c Morelliana. Aliæ veteres editiones Sc novem iibri veteres habent
opinionibus. Ego præfero operibus, voce fiieta fandlo martyri,
V o bi s a me] In libro Beccenfi legitur, vobis à me dari litteras, feiaiis plénè ferip-
fjfe me.
Q u i LIBe l l u m ] Vide animadverfiones Petavii ad Epiphanium pag. 233. 250.
editionis Parifienfis 6c Dallæum lib. 7. de pcenis 6c fatisfadlionibus humanis cap. 16.
pag. 709.
A c c e p e r u n t ] Codex Gratianopolitanus habet : acceperint & auxilio eorum ad-
juvari apud Dominum in delidis fu is poßünt, ß premi infirmitate aliqua & periculo coepe-
rin t, exomologefin f a d a & manu eis à vobis in poenitentiam pofita , pace à martyribus
promiffa ad Dominum remittantur. Cateri vero qui nutlo libello & c.
E xomologe s i ] id eft fàtisfaélione, fi veraeft interpretatio Dallæi. A t Tertul-
lianus in libro de monogamfa exomologefin ait effe petitionem veniæ , quia qui petit
veniam, ddidum confitetur. Vide eundem in libro de pcenitentia.
C um p a c e ] id eft viatico. Vide Beveregium in canonem 13. Nicænum.
E gclesiæ i p s i us] Vetus codexRemigianus,ecclefiapriitspublicampacern. Supra
epift 10. A nte efi ut à Domino pacern mater prior fumat.
Præpositi cum c l ero] . Duo Iibri veteres præferunt, ut epifcopi plures in
linum convenientes. Rede. Quippe Cyprianus vulgo per præpofitos intelligit epifeopos.
Stantium ple be] Hieronymus in epiftola ad Salvinam de fervanda viduitate :
£ x quo intelligimus ilium non ßantibus coronam, fe d jacentibus mantUn porrigere.
Q u i si ni. p r o f é r a n t ] Hoc fragmentum refertur infra in epiftola 52. ad An-
tonranum pag. 67;'
L A R GI e n t e ]. Hanc vocem nufpiam reperi quàm in libro Gratianopolitano. Sane
largienter vel largiter feriptum eft in aliis , Sc alterutrum horum vocabuiorum fic illie
çonftituit initium fequentis periodf : Largiter actes adhuc geritur.