
484 S t e p h a n i B a l ü z i i
dus tranftulitad monachum contumacem & contumeliofum in abbatem futim. Alterius
diaconi fuperbi vocati Maximian] memio eftapud Auguftinum in libro de corredtione
Donatiftarum cap. 4. Sc in epiftola ad Bonifacium comitem.
D E D 1 a c o n o ] Retinuimus hanc inferiptionem, quam & veteres editiones præ-
ferunt & omnes ferè libri veteres. Quidam habent de diacono tantùm, alii' de diacono ejus >
alii denique de diacono contumace .
R o g a t i a n o ] epifcopo Novenfi in Mauritania. Interfuit concilio'Cafthaginenfi
fub Cypriano. Coilatiöni Carthaginenfi inter cathoiicos & Donatiftas adfuit Felix epifi
cöpus Novenfis catholicus. Alia fuit Nova in Mcefia fecunda, cujus epifcopus Petrus n »
minatur in codice encyclio cap. 19. in editione noftra, cap. 12. in editionc Harduini >
qui fequi noluit noftram, fed turbavit ordinem inftitutum ab eo qui primus coliegit epifi
tolas in codice encyclio contentas. Et tarnen feiebat me conqueftum effe de ils qui Ro-
manæ conciliorum editioni præfuerunt quod mutaffent ordinem veterem contra mentem
ejus qui coliegit epiftolas encyclias.
C o l l e g æ M E i . l A n g li, qui vdeem mei legebant in fiiis codicibus manuferiptis,
illam tarnen omiferunt in füa editione. Quod cur ita fecerint divinare nön potui , nifi
quöd puto illos, ut feepe aliàs, voluiffe retinere lebliones editionis Rigaltianse, Agnofi
cere tarnen facilè poterant erratum iftic effe in editione illa, indicante etiam errorem
epiftola fequenti, in cujus initio feriptum eft : Graviter common fumus ego & coUegce mei
qui proejentes aderant. Cæterùm vocem à Rigaltio & Anglis omiflam præfèrunt omnes
editiones antiquæ, X V I I I . libri noftri veteres , Sc etiam quidam Anglicani. Itaque fl
deeft in aliquibus, qui fânè funt pauci, exiftimandum eft id evenifle per indiligentiam &
ofeitantiam librariorum.
D e d i a c o n o t u o ] Si ledlio libri Lamoniani & aliusveteris in editione An-
glicana laudati certa e fl, diaconus ille vocabatur Caffius. Concilio Carthaginenfi fub
Cypriano interfuit Caffius epifcopus Macomadienfis.
S u p e r b i s s e ] Hänc ledlionem inveni in tribus tantùm libris veteribus. Habetur
tarnen in antiquis eaitionibus. Manutius pofuit fuperbi effe> Sic etianî feptèm libri noftri
veteres 6c fèptem Anglicani, Morellius feripfit fuperbire.
P r o b a r e t u r ] Ita duodecim. libri noftri veteres Sc fèptem Anglicani. Veteres
editiones ante Pamelianam habent probarentur. Ipfè em en davit ex quatuor codicibus manuferiptis
& veteri excufo pro eo quod Remboltus ediderat probarentur. In quo falfus eft
Pamelius. Nam editio quoque Spirenfis & Veneta vetus habent eandem ledlionem ;
eamque nos etiam invenimus in odlo exemplaribus manuferiptis.
P o p u l i t u i ] Septem libri veteres habentplebis nice. A t in epiftola 5 pag. 80.’
6c in epiftola 69. pag. 122. & lib. 3. teftimoniorum cap. 12. feriptum eft populi tui. Sic
etiam legitur in editione vulgata novi teftamenti cap. 23 . adlorum. Vide fiiprapag. 454.
D o m i n u s e t i a m ] Hunc locum valdedecurtatum & mutilum refert Juo parte
5. cap. 355. Sc Gratianus dift. 93. Corredtores Romani fuppleverunt ex epiftola C y -
priani.
S u b I C T U p a s s i o n i s ] Tertullianus in libro de oratione dixit fub inßantia p a ß
ß o n is, ut redtè monuit Rigaltius, qui refert locum fimilem ex fèrmone odlavo fandli Leonis
de paffione Domini. A t Pamelius edidit fubßantiapaßionis. Quo etiam modo feriptum
eft in libro Agobardi bibliothecæ regiæ.
E x p r o b r a ] Sic etiam in epiftola 69. ad Florentiumpag. 122. Apud Hierony-
mum lib. 2. adversùs Pelagianos legitur argue de ielo feu depeccato.
Q u Æ o m n i a ] Vide notas noftras ad Agobardum pag. 107.
D i a c o n i — a p o s t o l i c o n s t . ] Vide Tertullianumin libro deexhortatione
caftitatis.
A s c e n s u m ] Ita fèdecim libri veteres. Editiones antiquæ Sc etiam Morelliana habent
afeenfam, eo modo quo Tertullianus Sc Cyprianus feribere fblent defenfam pro de-
fenfione Sc remiftam pro remiffione. Verùm vocem aßenfam iftic non reperi nifi in quatuor
antiquis codicibus. Unus habet afcenßonetn.
E t h o n o r e m s a c e r d o t i s ] Codex Beccenfis, & ut honorem facerdotisagnof
cat. Carnotenfis, ut honorem facerdotis agnofeat. Metenfis fandti Arnulphi, & honoretn
facerdotis agnofeat.
C i r c a
N o t j e . a d C r p r i a n v m . 4®?
r . K C A e ü Ml Quamvis htec ledio ferri poffit, mallem tarnen cam qüart t quinque
I vetera mveferunt, jn quibus fcriptum eft tónna mm. Ego emm fcepe B H
fcrlptSm in antiquU codicibus circa pro c o la * è diverfo. Nihil tarnen volu, mutare.
E P I S T O L A L X V Î .
T O U R N I S ! Collationi Carthaginenfi inter catholicos& Donatiftas adfuit Floren- Pag. F dus epifcopus Furnitanüs Donatifta , co n c lu Vero Carthaginenfi fub Bonifacio
epifeopo Simon epifcopus plebis Furnitante. Eo vero tempore quo
H Furnitanorum epifcopus erat Geminiiis, ut docent ada-conciiu Carthaginenlts
habiti fub Cypriano, idem fortaffe qui Gemirtius Vidor ift.c nom.natur , üt conjecit
Pamelius quem refeliit Pearfonius in annalibus Cypriamcis ad annum 24.0.
I s COSCIUO I Nulla, quod feiam, iftius concilu mentio^habetur abbi quant m
u WÊÊ W M I nutavit hæc Cypriani verba trahicripta ab tllo effe ex decreto con-
cilii.eS f â o aufem a n « fentenda pofct effe vera. Vide Julium Nigroniumin tradatu
1W S T E R t o lH a n c ledionern, quam undecim libri veteres exhn
bent præfcro quia puto illam meliùs convenue cum ftylo Cypnani. Ettamen diffic ^
eft cônftituere veramPledionem hujus loci. Veteres emm edmones& quatuor bbrt veteres
habent clericaii minifiem, editio Manutiana & undecurt iibn veteres H H
cum quibus confentit vêtus Remigianus, quamvis illic per errorem fcnptüm fit ckn com-
minifimo. Fuxenfis & Beccenfis habent clin mmiflcrw, Pithoeanus clencorum H H B
OUANTO MAGIS MOLESTIIS] Rigaltius pofuit quanta magts denci molejlns.
Verùm vocem clerki non agnofeunt aliæ editiones ,
nam imitatur, neque vetera exemplar.a. Certe fupervacanea eft & inutilis taque recte
Reinhartus illam expunxit. Nos feettti fumus vetera efcemplaria & veteres ed tiones.
r \ * r i e r i c a ] Et hanc quoqtïe ledionem præfero ob congruen-
• 0 R D Wmm Cvnriam M M repererim nifi H quinque libris H
r b u s '^ n S io “ M^tutiana. Morelliana & unusVetus-codex regius h a b e n t^ —
dlcaU Veronenfis & alii oefto ad ordinationem clencqm-, veteres edmones & odo ve
W M — clencakm. Editio mea confirmatur euam audomtate Cy-
teraexemp ,. j; xjt . Merebatur lalis défias-ordmatte/ms ultenores gradus.
/ u n c k - * -
H B _ „ „ , T i n s F l Hoc loco rurfum obfervanda eft infeitia & incuria veterum ■
mortuo dicebant prsenuffum , & pro morte omiuu , r v r ,ri;m; Hieronvmi, &
fumptionem, uti facile effet probare left,menus Tertull am,
affumptionem beatiffimæ virginis Mai læ. Non e uju * ‘ & illam non
i ld i c a m , Joannem Papam H p u t a f f e
intraturam in gaudium domini fui ante d.em (udicu. Vide notas noftras ad P
' " “ T o l ï ï « M o t m * , * m * * * l » * * *