C o p i o S U s ] T r è s libri noftri & unus à M o rellio citatus exhibent torofus , id eft
qui pulpam carnis mafculofàm h a b e t , in quo eft robur & fortituclo. U n d e cervix torolà
apud Ca tu llum in carmine de Be recyn th ia , colla torofà b oum apud Ovid ium in libro
/ccundo metamorphofeon , & toro/a juventus in fatyra tertia Pcrfii. Minucius Felix in*
ipfo ferine initio , crifpis toroßßque ibidem erroribus dclcdat. In libro monaflerii Bec-
cenfis leriptum eft corrofus pro torofus.
I n d i g e n t i b u 'S] lftud adjecimus ex fide duorum vetcrum librorum noftro-
rum & duorum item Anglicanorum.
/• D e s i d e r a t ] E t iftud quoque adjecimus ex quibufclam codicibus noftris 6c ex
quibuldam Anglicanis. Poteft tarnen efte gloftema.
P e r n i c i o s a c o n c e p t i o ] C o d e x Seguierianus periculofa..
A l i ü d e s t e n i m ] Jo an n e sP icu sM iran d u la aliter le g eb a tin fu o c o d ic e . Scripfit
cnim : Aliud eß enim martyrium deeÿ'e animo, aliud animiim deeffe viartyrio. I ta in apologia.
Q u a m p r æ p o s t e r u m ] Ifta extant apud Gratianufn 13. q. 2. 6c apud Guillel-
n ium Durandi in tradlatu de m o d o celebrandi concilii generalis par. 3. rubr. 6.
P E R v I C. MOR E SERVOR . ] Tacitus lib. i . hiftoriarum : Pcrvicax etiam adversus
tormentafervorum fidcs. V id e Macrobium lib. 1. fhturnal. cap. 1 1 . Idem Tac itu s lib. 4..
annalium tradit Ocftaviam Neronis accufàtam de fervili am o re , 6c aeftas o b id de ancillis
quæftiones, ac vi tormentorum vitftis quibufilam ut falfa annuerent, plures perftitiftefànc-
titatem dominæ tueri. Suetorïius in Caligu la : Mulieri libertines odoginta donavit, ejubd
excruciata gravißimis tormentis de fcelere yatroni reticuiffct. Alterius libertinæ , cui Ep i-
charis nomen e ra t , quæ tormentis dilacerata nunquam fateri voluit ea quæ illi objicie-
bantur, quamvis vera eflent, mentionem facit Tac itu s in libro 1 5. annalium. Ammianus
Marcellinus lib. 28. mentionem facit ancillæ; à qua contigua morti tormenta voces ex-
prelTeriint obliquas in caput domini. 'V id e Plinium lib. 7 . cap. 23. Juftinumlib. 4.4.. Se-
necam lib. 4.. de bcneficiis cap. 19. 6c epift. 6. ad ilium locum , in equleo teneat, id e ft,
u tM u re tu s interpretatur, non indicet con fc io s , nihil eorum prodat propter quæ torque-
tur. V id e etiam Valerium Maximum lib. 6. cap. 8. 6c lib. 8. cap. 4.. Quintilianum lib. 2.
cap. 20. D io n em Ca ffium lib. 4.7. V idlo rem Vitenfem lib. 5. cap. 2. 6c Patricium Ju-
nium in notis ad epiftolam Clementis ad Corinthi.os pag. 9.
A u d i v i t u t d i c e r e t ] Interpres præfationis in altercationem Jafonis 6c Pa-
pifei : A d hoc enim viderat ut referret. Tertulliarius in extremo libro de virginibus ve-
ïandis : Nobis Dominus etiam revelationibus yelaminis ßpatia metatus eß. Nam cuidam
forori noßree angélus in fournis cervices quafi applauderet verberans, Elegantes, inquit, cervices
& merit0 nudes. Bonum eß iifque ad lumbos à capite veleris, ne & tibi cervicum liiert
as non proßt. E t utique quod uni dixeris omnibus dixeris. A u d i vit ergo ut diceret.
Idem in libro de idololatria : Hoc in loco ex audoritate Dei conteßor quia nec tutum cß
fubtraherc quodcunque <uni fuerit oßenfum, utique omnium caufa. Auguftinus lib. 8. con fell,
cap. 5. Scd ubi mihi homo tuus Simplicianus de Vidorina ißa nanavit, exarß ad imitait-
dum. A d hoc enim & Ule narraverat.
S a c e r d o t e m ] H æ c tantùm veteres editiones 6c omnes ferè libri noftri veteres
6c A n g lican i. Pamëlius êx editione quæ dicitur Gravii 6c ex veteri cod ice feripfit facer-
dotem Dei. Sed eg o vo cem Dei n on inveni nifi in fex codicibus antiquis. Seguierianus
illam non habet.
A t r a s v e s t e s ] Veteres enim eo colore utebantur in Iucfhi. Vincentius L ir i-
nenfis conqueritur viduas fub Arrianorum perfecutione fuifle depullatas, quia riimirum
ferebant veftes pullas id eft nigras. A p u d Paulum Jib. 1. fententiar. tit. 2 3 .6c hinc in lib
ro 7 . Capitularium cap. 74.3 ; lçgitur : Qui luget abflinere debet à com ’iviis ac ornamentis
ir vefle alba. E t tarnen Elcrodianus lib. 3. notât mulieres Roraanas in ludlu, indutas
finite veftibus albis exilibu s, ut mcerentium Ipeciem p ræberent, cùm contra viri veflibus
atris client amidti. V id e etiam quæftiones Romanas Plutarchi.
P l a N g i m u s a c d o l e m u s ] A it C yprianus n o b is , qui Ipem rellirredtionis ha*-'
bemus,, fir itum non efte Here mortuos, Q u a d pjntelligendum eft de immod ico fletu.
A lio qtii enim Chriftus lacrymandi ufum in mortibus amicorum liio exemplo comp ro-
bavit apiid Bethaniam ; ubi cum vidiftet Mariam 6c judseos fientes o b mortem L a za ri,
fleyit
ftevit & ipfc. Unde collegerunt Judæi ilium valde amatum fuifle à Chriftd. Nam fu-
prenne ilfæ lacrymæ , u t d iximus ad librum fextum Salviah i, amantium magis funt quant
mcerentium, quamvis etiani mcerentium flirt & amicos defiderantium. Eleganter itaque
Seneca dixit in epiftola 63. Nobis autem ignofei poiejl prohpjis ad lactymas , f i non ni‘-
mias decumrunt , Ji ipji illas repreffimus. Nec ftcci Jim omli amijfo amico necjluant. La-
cryntandtlm ojl, non plomndum. V id e lan fli Joannis Chry foftomi homiliam de mortuis
non immoderatè lugendis & Ruricium lib. 2. epift. 4. V id e etiam ftiprà pag. 168. epiftolam
ad Tyrafium. A d d e D io n em C h ry fo ftom um , qui in oratione 29. docet defundlos
memoria honorandos e l fe , non lacrymis. Ludlus tempus olim definitum erat apud R o manos.
Seneca ait alicubi annum datum efle mulieribus ad’ ludlum, non ut tamdiu luge-
rent , led ne diutiùs. A p u d T . L ivium lib. 2. funus Bruti confulis magno apparatu legi-
mus fuifle celebratum. Sèd multb magis morti decus, inquit L iv iu s , publiai fu it moejlitia,
eo ante omnia infignis quod matrona annum ut parentem eum luxemnt quod tam acer
nltor violaroe pudicitioe fuijfet. S ic P. Valerium poplicolam annum unum matron® luxe-
runt , telle Plutarcho. Sic C o r io lan um , uf teftatur idem au dlor, matronæ quoque luxe-
runt. D io lib. 5 <!• memoriae prodidit decretum cfle ut mulieres anno integro lugerent
p o ll mortem Augufti. A p u d Spartanos, ut in L y cu rg o tradit Plutarchus, lutftus finie-
batur duodecimo die.
S i i n C h r . c r e d i m u s ] Ita feribendum St diftinguendum efle cenlu imu s, le-
cuti autfloritatem lex veterum exemplarium. H æ c enim ledlio mihi videtur efle prae-
ferénda vulgatæ , quam heic fubjicio in gratiam illorum qui illam fortalfe putalnint
fuifle retinendam. Si in Chrijlum credimus, fidern verbis & promiffis ejus. habedmus, &
non morimn in caernum , ad Chrijlum, cum quo vifluri & regnaturi femper fumus , lata
fecuritate veniamus. U b i interim admonendum eft vo cem morituri non extare in illis lex
antiquis exemplaribus, morimur verb vcl moriemur haberi in pluribus antiquis codicibus
& editionibus.
D i g n i t a t e m ] D ux fuere antiquitus loci iftius Icdliones. Q u id am enim codices
praeferunt j ûrmitatem & fupra lineam vel dignitatem. A lii dignitatem tantùm. E t fie legebat
Florus. H in c orta dilcrepantia quae invenitur in antiquis exemplaribus. Egolegi-yfr-
mitatem in tribus abfque ullo additamento.
C o n f o r m a t v m ] Duse quoque antiquitus fuere ledliones hujus lo ci. D u o
quippe libri veteres habent configuratum & fupra lineam vel conformatum. Veteres librarii
pofuerunt earn ledlionem quæ magis- illis placuit. PameliUs maluit configuratum. E g o
feribo conformatum, quia ita inveni leriptum in viginti & duobus exemplaribus n o ftr is.
quorum unum eft Seguierianum, 6c in quinque A n g lican is, turn etiam in excerptis F lor i,
6c quia fie etiam feriptum eft lib. 3. teftimoniorum cap. 1 1 . Con tra apud Reginonem
lib. 2. cap. 108. de dilciplinis eccleliafticis legendum eft fed hac fententia canonicis at-
que apofiolicis infirmatur docurncntis, pro eo quod nos edidimus informatur. A p u d flmc-
tiim G regorium lib. 1. epift. 7 1 . vel 7 3 . ad Petrum fubdiaconum legitur ut de aquitate
fciyata preefati epifeopi relationibus ipfe lauderis. Pro quo très optimi 6c antiquiflimi libri
habent relationibus informemur. Q u o d ego melius ellè puto. E t fortafle legendum eft rcla-
tionibus informemur & tu ipfe lauderis.
S e c u n d u m f i d e m v e r i ] H æ c lectio , quam exhibent undecim exemplaria,
in quibus p on o Seguierianum, eft optima. In duobus aliis feriptum eft verbi. Morellius
adnotat fe vidifle leriptum in antiquis veri alias verbi. Q u o d confirmât noftram ledlio-
nem. In cod ice Be ccen fi 6c in editione Morellii legitur veritatis.
N o s t r a c o n v e r s a t i o ] V id e Frontonis D u cæ i notas ad panegyricum fanéti
Joannis C h ry foftomi in fandtum martyrem Lucianum.
S e d e t p e r S a l o m o n e m ] V id e annotationem Pamelii ad hunc locum.
D e h o c c o n t a g i o ] Q u amvis hanc ledlionem præferat major pars veterum
exemplarium, in aliis tamen pluribus 6c in antiquis editionibus legitur de hac contagions.
Primus Manutius invexit earn quam nos retinuimus. Utraque bona eft.
R a p t u s e s t ] V id e Ikndlum Auguftinum cap. 14. de prædeftinatione findlorum.
D e o s u o a n i m a d e v o t a ] Hieronymus in dialogo adversùs Lu ciferianos,
fimplicitas cordis & devota Deo fuo anima. A u d lo r epiftolæ ad Oceanum de feren-
dis opprobriis édita fub nomine H ieron ymi : Videat ergo anima Deo devota ne infi-
. Q q q q q