eflfacio irteim. Idem epift. 2 3 a Nome & omnia nofira faciimis quibus uoflram impertimur
Miâvri tarent.
N AVI m ] Codex fàncfti Rcmigii Rcmenfis, navem ecckfiaftïcoe dfciplince îllidat. Di-
vionenfis 6c recentior Vi(ftorinus, navem ecctefioe falfos îllidat in [copules.
A n t i q u a . . . s e v e r i t a s ] Ifta, quæ addita funt in editione Manutianâ,défunt
in antiquis editionihus 6c in duobus antiquis codicibus. Habentur autem in'aliis.
L i t t e r æ p r o b a v e r u n t ]' Pofteafèquitur incodicefanefti Arnulphifragmen-
tum. ex libro de lande martyrii.
I r r e t i e n t e s ] Inunolibro meo veterilegiturrementes. InRcmenfifàncfti Dio-
nyfii, in rctinendïs illis diaboli laqueis.
M a n d a n d o ] Sic in aeftis collationis Carthaginenfis inter catholicos & Dona-
tiflos videmus plures epifeopos mandalfe collegis fuis ut fuam præfentiam fiia pro ipfis
fubfcrjptione exhibèrent. Sic, neè longinquo tantùm exemplarepetantur, Natalis ab Oea
lententiam dixit in concilio Carthaginenfi fiib Cypriano pro fe & pro Pompeio Sabra-
tenfi 6c Dioga Leptimagnenfi, qui miln mandaverunt.
A g .fâ . N on e s t i m mu n i s } Cicero apud Ammianum Marcellinum Iib. 27. Q u id a im
intereß inter fiiaforem fa ä i & probatorem / quod fùmptum eft ex fecunda Philippica. Seneca
Troade : Qui non vetuit peccare dim poßit jubet. Et infra : A d aadorem redit feeleris
coaäi culpa. Auélor epiftolæ ad Celantiam inter opera Hieronymi *. Quantum enim ad
peccati rationempermet, nocuit qui & nocere dijpofuit. Valerius Maximus lib. 9. cap. 2.
Iniquo animo feeius intueri fcelus admittere fu it. Arator lib. 2. a (ft u um apoftolorum > nee
poena fequeßrat quos par culpa ligat.
I m p e r a v i t ] Hæc leeftio videtur optima. Et tarnen illam non inveni nift in uno
Veteri libro. Cæteri 6c editiones Pameliana vetuftiores habent impetravit. Pamelius au-
tem mutavitfecutusconjedturam Gofterii, quamvis fateatur fe ubiquelegifle impetravit.
Sic in epiftola 44. codicis encyclii feriptum eft in codice Bellovacenfi quibus impetrare
divino judicio pro imperare. Facilis error, qui aclmiftiis eft etiam in alio veteri codice eju f
dem ecclefiæ, in breviario nimirum Liberati cap. 18. ubi pro nihil impétrantes dim ifit,
uti habent editiones 6c très libri vetercs, codex ecclefiæ Bellovaçenfis habet imperantes.
Sic apud Fulgentium Placiadem lib. 2-. mythol. ubi agit de Vulcano 6c Minerva legen-
dum eft Jupiter imperavit pro eo quod ibi legitur impetravit. Confirmât jedlionem à me
retentam in hoc loco Cypriani Ladlantius in epitome divinarum inftitutionum cap. 64.
Vetus pmceptum eß non occidere. Quod fic accipi debet, non tanquam jubeamur ab homi-
cidio tantiim, quod olim legibus publicis jubetiir, mantis abftinere, fe d nec jußione interpofita
nec verbo licebit periculwn iriferre. Ilium enim tormentis fubdi oportere cujus confilio at-1
que inftiniftu alius ad accufationem acceflerit pronuntiavit Imperator Çonftantinus in ti-
tulo codicis Theodofiani ad legem Juliam majeftatis. Et apud Julium Paulum iib. 5.
tit. 23. Mandatons cadisperinde ut homicidapuniantur. Salvianus lib, 7. cap. 19. Poteßas
quippe magna & potentißma, qua ïnhibere fcelus maximumpot cfl, quafi probat de here fie r i,
f t feiens patitur perpetrari. In cujus enim manu eß ut prohibent, jubet agi f i non prohibée
admitti. Ennodius lib. 1. epift. 5. Feciße fcelus creditur quipontifie faeei’eperhibetur. Pa-
cianus in parænefi ad pcenitentiam : Addo etiam non folas mahusin homîcidio p led i, fe d
& omne confilium quod alterius animam impegit in mortem. Epiftola epifeoporum Ægyptî
ad Leonem Imperatorem in capite fèptimo codicis encyclii : Poßea etiam homicida pêne
manibus propriis hoc nefas efficiens, & propterea cpndemnandus, quando àgenti qui jubet
malum fieri in fiipplicio proximus eß.
PeUf. p j. P r o f i c e r e ] Ita émendandum cfle exiftimavi fècutus aueftoritatem veterum exem-
plarium 6c cditîonum pro eo quod pofteriores editiones præferunt procedere. Sed hanc
tâmen üliimam ledlionem ego me reperiffe fateor in duobus libris'meis veteribus, in
Gratianopolitario, 6c in uno Vidtorino, tum etiam in editione Manutiana. Codex Re*
rnetifis fàn<fti Dionyfii 6c Lamonianus habent prodeße, eodeni fènfu. '
M a Rt Ÿ R11 h o n o r E M ] H o c fragmehtum iftius epiftolæ extat, ut diximus, in
ÎOco non ftio in codice fàn<fti Arnulphi.
Pag.44., E t r ü in a s ] Editio Spirehfis âi très libri -yeteres non habent hæd duo vocabula.
Veneta Vêtus habet. Duo alii libri veteres præferunt laqueos pro ruinasf
^ u n e R A ] Codex fàncfti Amulp’hi habet vulnera. Quæ Ie<ftio mihi videtur elle me-
Iror ; eamque pofaiffcm in contextu, fi tum cùm hic locus cudebatnr itabuiflem codiccm
ilium. A t fi quis «tinendatn pulat vacem fim eta, intelligere oportet mortes, lèupotiùs
cadavera mortuorum. Suprà in «pifiola ad Donatum pag. 9 Vmntos in ulttomii/n fii-
nus omantm. Funusenim frequenter fumitur pro corpore mortuo five cadavere. Apud
Virgilium iib. 9. Ærieidôs funus laeerum. id eft cadaver dilaniatum, ut Servius interpre-
tatur. Juvenalis in prima fatyra : Ducimr iratis phmgendum funus amicis. Statius initio
Thebaidos, mmulifquecatemiaregumfirnem. Silius Italicus Iib. %.fitatrifqiupetebat Man-
cini ßratum fparfi interfirnerd corpus. Tacitus lib. i.annalium,,srporta triomphait ducere-
turfiunus. Ubi vide notas Freinshemii. Epitome Aurelii Vidtoris in Diocletiano : Funus
ejus Galieni fCpulbko' itfienur. Apuleius (ib. 8. metamorphofeon : Funds verb, toto féta lon
votnpani profiequente populo deduettur adfiepulturani . Ammianus Marccilinus lib. i l). Jiex
Chonodomarius lapfus per fnuermn fin ies. Idem lib. 29. Funus ejus per vefpillones. illatum
pulkui pracedere honorati quampluns. \iexa iib. 3 1. Imperator écris pavotibus àrcumfieptus ,
paulatïmque infiliens funcrutn tnoles , ad lancearios confitigit. Julius Capitolin us in Anto-
nino philofopho '. Deniqüepviits quantfitnus cendsrettïr. Optants Miicvitanus lib. 2. Uni-
cuique fepulckro fufficit mum funus i r clmditur. Hieronymus in epiftola àd Paulrnum de
inftitutione monacbi 1 Quanti hodie fie vivendd portant fua filmera , & qtiafi fepulchra.
dealbata, pleni fiant offibus mortuorum. Idem in epitaphio Nepotiani : Quem hcredcmpu-
tavimus fumis. tenemus. Idem in vita Malchi monachi : Profecutus ergo me de monafierio
quafi fanas e ferret. Rufinus bb. 1. cap. 8. hift. ecclef fanera liberorum. Libellus precum
oblatus Vaientiniano & Marciano À A . à Baflo epilcopo Ephefino in concilio Chalce-
donenfi : Super hae etiam multos hommes meorum diverfis plagis morti tradidemni', ita ut
funera ante jänuds fon d a D ei ècélefia quidam éxponerent, Ubi pro fanera audlores editiq-
uis Romanic pofucrunt in margin «.cadavera per fpeciem interpretationis. Sulpitius Severus
lib. ?..l1icræ hiftoriæ loquensde inventione fàndlæ erucis Domi-ni noftri Jeftt Chrifti :
Cdpiunt deinde confilium ut aîïqucm recens mortuum cmcïbus admoverent. N ec mora, quafi
D ei nutufanetis extinüi folennibus exequiis deferebatur, çoncurfiuque omnium fem ro corpus
emitur— funus exeufum . & inter fpeâatores fiuos ad fliiit. Comccdia Queroli : F t nos
if fi funus illu d neficio quo ferebamus. Sidonius Iib. 7. epift 17. fib i maximus hanorandi
faneris partes ipfe praripit. Idem carminé 16. extreme ; Seu mage funerifius mentent dtp-
traâus humandis. Cafflodorus lib. J. epift. 19. À reà ad receridenda funera. A é h con-
cilii Bagaienfis, pereuntium funeribns plena funt littora. Liberatus cap. 1 1 . loquens de
morte Proterii epifeopi Alexandrini : Occïditur, laniamr, ejicitur, & funus ejus tncendi-
tur, Jparguntur 0? cineres ejus in ventos. Aftentior Livineio 6c Acidalio, qui pro ee> quod
apud Drepanium in panegyrico Theodofii A . legitur damnatorum freena trablaßint pilotant
reponendum efle fanera. ,
E c c l e s . n o m i n i ] Ita nos repofuimus editionem Anglicanam 6c auctontatem
quorundam veteruni librorum fecuti. Si quis tarnen legere m dït nomine, non repugno.
N on m o m e n t a n e a m ] Non enim Ienta remedia nee fegnes medicos- expetunt
quædam tempora, ut apud Q . Curtium lib. 3. de fe aiebat magnus Alexander. Sic in <epiftola
concilii Chalcedonenfis ad Imperatores in editione Ruftiçi diacpni legitur : M a g n a
p a ffion es i f m edicam en t a. fo r tin & m edicos in d ig en t fa p ie n te s . —
D e s iDERARe ] Duo libri veterès habent d efid era re del/ere m ed icin am .
P OE n i t e n T ï a ] Antea legebatur poe n iten n am , eamquelé(ftiônem confirmant ve*
tercs editiones 6c fèptem vetera exemplaria. Noftram-, quæ videtur effe melior, confirmant
très antiqui codices. .
M i t t a n t l e g at o s ] Tertullianus in libro de poenitentia : P resb y tern a d v o lv i
& ca ris D ei a d g en icu la ri, fra trib u s lé rg d tio n es d ep recatio riis fn ce in jim g ere. ^ .
C o n v i v i v m ] Ita feriptum eft in editione Morelliana 6c in tfiBus antiquis codici-
bus. Veteres editiones 6c quinque libri veteres præferunt conviviO .
E P 1 s c o p 1 s v i c i n i s ] qui cùm vidèrent diverfas effe in ecclefia Chrifti opinio-
nés circa lapfos, exiftimarent aiitem orienti malo occurrendum eflfe, Rpmam commea-
runtutde eoriim.caulâ traeftarent. Çaufi communis erat, quæ commoveb.atuniveriam
ecclefiam. Sciebant autem illi fingulis epifeopis incumbere ut provideant ne quid ea capiat
detrimenti. Itaque ex compacfto Romam profe<fti, non verb convocati a clero R o mano.
ut putayit Baronius, fynodum cum presbyteris 6c diaconis urbicis celebraverunt,
r y v ii