Iem ceremouiam, ffoccifacieiitium. 3.° A d illuftrandam Stephani fententiam accédunt Firmiliani &
Cypriani teftimouia. Stephanus in epiftola fua d ix it, inquit Firmiliànus, hoereûcos:quoque ipfàfmba-
ptifinoconvenire. Cyprianus poftquam verba Stephani rendit, hæc additinep.LXXiv.Êr cumftngida
harefes ftngulà baptifinaui & diverfa peccata habeant; hic ciun omnium baptifmo communicant, tim-
verformt deliäain ftmmfuum coacervata congefiit. Oppoilit Cyprianus Stephani principle) aliud prill-'
cipium, & fingulas hærefes fingula haberebaptifinatacontendit.quiaStephanusüntim & commune
baptifina aputl hæreticos elle ftatuerat. Nec tarnen Cyprianus idcircô tot baptifmata numerat, quoi
finit hærefes, quod finguiæ hærefes baptifini formam immutaffent; nemo cnimid fidpicabitur; fed
quia finguiæ finit pnuin veluti coipus ab aiiis fedlis & ab Ecclefia feparatum.
Launoius & poft eumauélor Bibliothecæ fcriptonim ccdefiafticorum objiciïint perpaticos tune
exftitiftè hæreticos, qui in nomine trium perfonarum baptizarent; quamobrem omnes omnino hæreticos
Stephano probari, in his Marcionitas, ut ei exprobrant Firmiliànus ac Cyprianus. Sed ve-
terum hæreticôruim hiftituta Stephano, Cypriano & Firmiliano notiora erant, qûam récentibüs
feriptoribus. A t inter Stephanum, ac Cyprianum & Firmilianum generatim convênit, ut modo vidimus,
hæreticos proprium fibi baptifinum non habere. Ergo perpauci excipi poflunt, qui com-
munem baptizandi formam perverterint. Teiles ejuidem fententiæ citari poiTunt Clemens Alexan-
drinus & Tertullianus; quorum primus Strom. 1. pag. 3 17. hæreticorum baptifma in Scripturis
aquam alienam appellarhobfervat, nec tarnen hanc caufam àffert quod baptifmi adminiftrandi nör-
mam corruperint, fed quod alieni fint ab Ecclefia. Similiter Tertullianus libr. de Baptifmo cap. 15.
hæreticorum baptiimum non eo nomine rejicit, quod illius adminiftrandi ritum a Chrifto præicri-
ptum immutaflènt, fed quia nullum habent confortium difeiplinoe noftm, quos extmneos inique tefta-
tur ipfa ademptio commumcatïonis. A d hæc etiam accedit Auguihni teftimonium, qui in libro 6. de
Bapt. c. 23. fie loquitur : Q iiis nefcïat non eße baptifmum Chrïfti, f i verba evangeltca qilibus fiymlo-
lum confiât illic defucrint! Sedfacilius invenimtur hareùci qui omnino non baptisent, quam qui illis
Verbis non baptisent-
Fruilra Launoius Auguftini teftimonium de æqualibus S. dodloris hæreticis accipiendum eiiè, de
antiquioribus autem aliter judicandum putat. Nam quod quarto & quinto Ecclefiæ iæculo animad-
vertit Auguftinus, id potiori jure de fecundo & tertio aflèverari poteft. Néque enim dcfiierunt hærefes
, quæ cum in fedlæ primordiis communem baptizandi normam fequutæ eflènt, earn poftea im-
mutarent, ut fuorum ad Ecclefiam catholicam reditum majori difficultate obftruerent. Id de En-
cratitis nominatim teftatur Bafilius can, 1. Quamquam ne illi quidem prælcriptam a Chrifto formam
pervertebant, fed ceremonias quaidam aut adjeciflè videntur aut detraxiife. Sic enim de illis Bafilius
can. 47. Ne dicant : In Patrem & FHium & Spiritum fanClum bapti'ati firnnus. Quinetiam eo-
rum baptiimum non improbat ratum haben, fi qua hide major utilitas accédât. Atque ipfe can.
1. teftatur fiatres Zoin & Saturninum fufceptos a fe fliifle in cathedra epifeoporum, cum ab hac
hærefi redirent. Sed fi Encratitæ communes ritus initio fequuti fuerant St cum novi aliquid indu-
cere voluerunt, non tarnen præferiptam a Chrifto formam violare aufi finit; an dubium quin Mar-
cionitæ & alii ejufmodi, quibufeum erat cum Encratitis finitima vicihitas, baptifmum in Ecclefia ca-
tholica ufiirpatum retinuerint. Porro Marcionem in nomine trium perfonarum baptizalfe teftis eft
locuples Cyprianus qui ejus baptifmum hoc argumento rejicit, quod non earhdem Trinitatem
agnofeat ac catholici. Numquid banc Trinitatem Marcion tenet, inquit in epift. ad Jub.ai. pag. 13 I.
Numquid eumdem aficrit quem & nos Patrem creatorem! Numquid eumdeni novit Fi/inm Chriftum de
Maria virgine natum ! Fatebatur ergo Cyprianus très perfonas ab hæreticis in baptifmo nominari,
ac eo redadtus erat, ut Trinitatem hæreticos non eodem modo ac catholiços interprétait diceret.
Simili ratione Firmiüanus Gnofticorum & Montaniftarum baptifma rejicit, quia primi non eum-
dem Patrem ac catholici, Montaniftæ non eumdem Spiritum fandtum agnofeebant. Marcionem.
fie prenait Tertullianus argumentisex baptifmo petitis, ut facile pateat communem baptizandi ritum
ab hoc hæretico mutatum non fuinè. Quærit enim lib. 1. c. 28. quomodo regulieret Deus
Marcionis qui non generavit; quomodo Spiritum attribuât in baptifmo, qui animant non prius
contulit; cur lavet hominem numquam apud fe inquinatum, & in hoc totum falutis lâcramentum
carnern mergat exortem falutisi Narrat Epiphanius pag. 230. non mum baptifma apud Marcionitas
fe d tria poft deliâum concedi, pro mortuis Hierum caihecumenis alios bapt'vçan , ac mulierilüs baptifmi
conferendi facultatem committi ; fed violate baptifini formæ Marcionem non accufat. Valen-
tini quoque & Apellis baptifinum Stephanus ratum habuiffe dicitur. Sed id ex ejtis principiis fe-
quebatur. Nam cum certo teneret, ut ei exprobrat Firmiliànus, baptifmum adminifirari invocata
Trinitate nominum Patris i f F ilii i f Spiritus firnâi, neminem prorfus excludere debuit, quem ab hac baptizandi
Zancli norma non difeedere conftaret. Quod fi ipfc Marcion, qui impiet'atc omnes /iipérâvit > in no*
mine trium perfonarum baptizabat, non video cur non idem de Àpelle'& Vàlenrino- credatun C y prianus
hoc iinum ejufmodi hæreticis objicit, quodiion eumdem Patrem ac cathdiôi,veumdem Fi-
‘Jium, eumdem Spiritum fantfhim eamdeinque Ecclefiam confiteantùr'lac Patripaffianos» Anthro^
pianos, Valentinianos, Apelletianos, Ophitas Marcionitis adjungit , ep. ad Jubâi. p. 130. Marcul
inter Valentini fècflatores celeberrimus in confecrando pane & vino ômnia inVckrätfönis verba pro*
nuntiabat, ut teftatur Irenæus lib. 1. cap. 12. cæteri ejufdem genéris hæretici euchariftiam ex more
Ecclefiæ celebrabant. Hinc eos provocat Irenæus lib. 4.. cap. 18. ut dut fen terni am 'mutent, aut ab*
ßineänt offerendo qua, pmdiäa funt. Non verifimile eft quibus religio' érat a confuetà euchariftiæ ce-
iebrandæ forma difeedere, eos in baptifmi iitibus ne id quidem retinùjfte quod Chtiftus nomina-,
tim præfcripferat. Multa fane in baptifmi ceremonias impia & abfùrda induxerunt plerique Gnöfti-
ci. Sed, ut obfeiTat Auguftinus lib. 6. de Baptifmo, n. 4.7. Certa ilia evaiigclica i>er$d'ßne quibus no?i
■ poteß baptißnus confecrari, tantum valent ut per iliaß c evacuentur quà'cumque in:préC6-vitiofü <côntm
regulàm fid ei dicuntur; & ß malus atque perverfus in aliquibus perverfani precem affeïàt, adeß \ D eüs
evangelicis verbis fu is ,ß n e quibus baptißnus Chrißi confecrari non p o te ß & ipfe fdntf’ificät facrainen-
tum fiaim. Cum Auguftino confentit Stephanus, qui, ut refert Firmiftanùsl 'dicèbàt dis qui apud
hcereticos baptiçantur adeße prafentiam & fandimoniam Chrißi. Quod aùtem foedlat ad eos qui aut
aquam non adhibebant, aut non ut Chriftus præfcripfit, baptizabant, (quales exftkiftè noiinulli videntur
inter Gnofticos ethnici magis quam hæretici,) non dubium quin eos fine baptifmo Stephanus
in Ecclefiam non admififlèt. Nonnulli autem fie baptifini verba immutabant, ut tarnen retinere
&exprimere vellent, quales erant qui baptizabant in nomen incogniti Patris omnium; in veritatemma-
trem omnium, in defeendentem in Jefum, Iren. lib. 1. cap. 21. n. 3. Sed de ejufmodi hæreticis adeo
nulla fuit controverfia, ut Cyprianus & Firmiliànus interrogationes ipfas, quales in Ecclefia fieri
foiebant, ab hæreticis fèrvari teftentur, pag. 13 1. 14.5. 1 54.. Ad hæc Cypriani öl Firmiliani teftimonia
accedit audloritas non folum Auguftini , Vincentii Lirinenfis Sc Facundi, qui minime du-
bitarunt quin communem Ecclefiæ fenténtiam Stephanus defendiffet; fed etiam Dionyfii Alexan-
clrini Si Eufebii, quorum primus fie ad Stephanum & de Stephano fcripfit, ut in eo leniorem tantum-
modo fententiam, & quamdam, ut iii re nondum omnium confenfii decifà, accommodationem de-
fideraret; alter vero antiquam traditionell! ab eo defenfàm fuifïè teftatur, Hift. lib. 7. c. 3.
V . vS'. Cyprianus fententiam adverfariorum minus m tellexit. D e baptißno in C h riß i
nomine. Stephani fen ten tia orta ab A p oßolis.
Sed duo nobis fuperfunt explicanda, utrum Stephanus hæreticorum baptifmo non folum chara-
dlerem imprimi, fed etiam peccata dimitti exiftimaverit; utrum fatis eflè duxerit in Chrifti nomine
baptizare, nulla Patris & Spiritus fanefti fa<5la mentione. Cyprianus & Firmiliànus fie fèmper adverfà-
rios refellunt, quafi ifti peccata ab liæreticis baptizantibus dimitti contenderent. D at honorem D eo,
inquit Cyprianus ep. LXXIV. qui apud eos qiii in Deum blafphemant, remißionem peccatorum dari judi-
cat!E t Firmiüanus cp. LXXV. Stephanus, inquit, & qui illi confentiunt, contendunt dimiffionempecca-
torum, & fecundam nativitatem in hcereticorum baptifma poffe pro ce dere , apud quos etiam ipfi confitentur
Spiritum fandum non eße: Et infra,, dicunt eum qui quomodocumqueforis baptiçatur mente & fid e fua
gratiam confequipoffe. In-epiflola à Jubaiano ad Cyprianum mifîà, quam Stephani efle Pamelius &
Baronius exiftimant, foriptum erat, quod quoerendum rion fit quis bapt'içaverit, quando is qiù baptisants
fit, accipere remiffampeccatorum potuerit fecïindum quod credidit. Difficile non fuit Cypriano & Firmiliano
in ea opinione, quam adverfàriis fuis affingunt, manifeftam pugnam demonftrare. Perabfur-
dum enim eft, ut remiiïionem peccatorum confèquutuseftedicatur, qui nondum accepit Spiritum
fandtum; & Chriftum in baptifmo induifle, in quo nondum habitat Spiritus faneflus. Sed videntur
fummi illi viri Cyprianus & Firmiliànus minus accurate interpretari fententiam adverfariorum, quos
verifimile non eft tam abfiirde ratiocinatos, ut remiffionem peccatorum fine Spiritu fàn<flo compa-
rari pofîè crederent. Exiftimat eruditus editor litterarum fummorum pontificum Stephanum, dum
remiffionem peccatorum in baptifmo extra hærefim dato agnofoit, vel de infantibus loqui, vel de
ndultis bona fide baptifiqum ab occulto hæretico accipientibus, aut ab aperto in extremo viræ peri-
culo. Quamvis autem doefliffimo foriptori plurimum tribuam, aüam tarnen viam inibo explicandæ
Stephani fententiæ, quæ mihi videtur illuftiari poffe ex his illius verbis à Firmiliano citatis, heerefis
quidem, aiebat,parit & exponit: expofitos autem Ecclefia fiifiip it.
Perfpicitur ex his verbis hærefim non fibi fed Ecclefiæ parère, vel potius Ecclefiam per hærefim
Yeluti per ancillam pafere, ita ut quos parit hærefis, filii fponfsç fieri poffint, fi ad Ecclefiam aece